«Ρε μ@@@κες ποιος έκανε παραγγελία από τον λογαριασμό μου;»

Το Sportal σβήνει το πρώτο του κεράκι, γιορτάζει τα γενέθλιά του και ο αρχισυντάκτης του, Βασίλης Μοιρώτσος, γράφει για μια παρέα που θα τα φάει ή στα μπουζούκια ή στους ψυχολόγους.

Είναι μάλλον βαρετό και περισσότερο θα το βαριέστε κι εσείς να καθίσουμε και να σας... αραδιάσουμε όλα όσα έχουμε κάνει αυτόν τον έναν χρόνο που το Sportal.gr βρίσκεται στον διαδικτυακό «αέρα». Έτσι κι αλλιώς όσοι - και ευτυχώς είστε πολλοί - μας διαβάζετε/βλέπετε ανελλιπώς, έχετε διαπιστώσει και είστε σε θέση να κρίνετε αν σας... κάνουμε και τι είναι αυτό που σας φέρνει στην παρέα μας. Μια παρέα που ολοένα και μεγαλώνει.

Σήμερα σβήνουμε το πρώτο μας κεράκι και είναι μια μέρα ξεχωριστή για όλους μας στην Ιφιγενείας. Αλλά όχι τόσο σημαντική όσο θα είναι η 15η Ιανουαρίου του 2025, η 15η Ιανουαρίου του 2026, η 15η Ιανουαρίου του 2027 κ.ο.κ. Κάθε χρόνος που θα περνάει θα είναι και σημαντικότερος από τον προηγούμενο, αλλά αυτός εδώ που πέρασε είναι σίγουρα αυτός με το μεγαλύτερο ενδιαφέρον.

Γιατί; Γιατί μας μάθατε και σας μάθαμε. Αλλά πάνω απ' όλα προσπαθήσαμε να μας... μάθουμε. Ναι, εμείς να μάθουμε... εμάς. Ο ένας τον άλλον, μέσα σε ένα γραφείο επί ώρες ολόκληρες. Διαφορετικά «κομμάτια» μεταξύ τους, που θα έπρεπε να ενωθούν αρμονικά και να δημιουργήσουν το παζλ. Το παζλ του Sportal, που ήρθε... ουρανοκατέβατο στην Ελλάδα, αλλά σαν brand name υπήρχε σε πολλές χώρες της Ευρώπης. Άρα θα έπρεπε εκτός από το ελληνικό κοινό, που έτσι κι αλλιώς είναι αυτό στο οποίο στηριζόμαστε, να μάθουμε να λειτουργούμε και... πανευρωπαϊκά. «Αλήθεια πως το κάνουν αυτό οι Σέρβοι; Ποιος μιλάει με τους Βούλγαρους; Ας επικοινωνήσουμε με τους Πορτογάλους».

Φυσικά, επειδή εδώ είναι Ελλάδα και επειδή στην Ελλάδα το δύσκολο δεν είναι να μάθεις έναν Βούλγαρο, έναν Σέρβο, έναν Ρουμάνο και έναν Πορτογάλο, αλλά τον... διπλανό σου, το challenge ήταν άλλο. Να μάθεις, να ταιριάξεις και να καταφέρεις να δουλέψεις με τον Βασιλάκη από τη Νίκαια, τον Νίκο από το Παγκράτι, την Πηνελόπη από του Ζωγράφου, τον Χρήστο από την Πάτρα, τον Τζιοβάνι από... (δεν ξέρει άνθρωπος ακόμα από που είναι), τον Κώστα από τη Θεσσαλονίκη, τον Δημητράκη από την Καλλιθέα, την Ελένη από την Πετρούπολη, τον Γιώργο από τη Ρόδο (ή την Λεπτοκαρυά), τον άλλο Γιώργο από τα Εξάρχεια, τον τρίτο Γιώργο από την Κρύα Βρύση.

Προσέξτε: με όλους αυτούς και άλλους τόσους όχι απλά πρέπει να ταιριάξεις και να δουλέψεις αρμονικά, αλλά να μάθεις και τα χούγια τους. Και αυτό δεν πάει και τόσο καλά πολλές φορές. Για παράδειγμα ο Βασιλάκης από τη Νίκαια για κάθε μία λέξη που γράφει, χρειάζεται και μια σοκολάτα αλλιώς μπορεί να μην καταφέρνει να γράψει ούτε το όνομά του. Ο Τζιοβάνι για να ξεκινήσει τη μέρα του χρειάζεται Over 2,5 μπινελίκια από τον Βερβελέ, διαφορετικά κάθεται σπίτι. Ο Χρήστος έρχεται για βάρδια στις 16:00, κάνει την προσευχή του που ξεκινάει κάπως έτσι «τυχεροί που ζούμε στην εποχή Αλμέιδα, τυχεροί που ζούμε στην εποχή του Πλάθα, ΑΜΗΝ», μιλάει με το μισό NBA και με 10 γραφεία Τύπου της Euroleague και μετά αρχίζει να γράφει. Δηλαδή κατά τις 20:00.

Ο Νίκος χρειάζεται δέκα μπιλιές στο τόξο του ζερό και 10 δελτία που με 2 ευρώ παίρνει 23.567 ευρώ, αλλά «για λίγο ρε μ@@@κες δεν έκατσε», πριν αρχίσει να λειτουργεί κανονικά. Η Πηνελόπη δεν ανοίγει τον υπολογιστή αν δε μας βάλει να φωνάζουμε όλοι μαζί σε στάση προσοχής «Το γυναικείο πόλο είναι το πιο επιτυχημένο άθλημα στην Ελλάδα». Για να καταλάβετε τι περνάμε, μια φορά ήρθε ο Αχιλλέας στο γραφείο χωρίς κάμερα και από συνήθεια έκατσε μπροστά στον υπολογιστή και έλεγε «καλησπέρα από το Κάουνας, εδώ που σε λίγη ώρα ο Ολυμπιακός παίζει τελικό Euroleague». Έξι μήνες μετά τον τελικό...

Για να καταλάβετε ακόμα περισσότερο όχι τι περνάμε, αλλά τι... τραβάμε, έχουμε τύπο στο γραφείο, τον Άγγελο, που υποστηρίζει την Πάφο! Της Κύπρου. Χωρίς να είναι από την Κύπρο!!! Ακόμα και ένας Κύπριος που είχαμε γελούσε με τον Άγγελο που υποστηρίζει την Πάφο, ενώ ο ίδιος πρέπει να ήταν Ολυμπιακός ξέρω γω. Επίσης τα προβλήματα του Άγγελου δεν τελειώνουν εδώ. Υποστηρίζει και τον ΠΑΣ Γιάννινα. Χωρίς - ΦΥΣΙΚΑ - να είναι από τα Γιάννενα!!! Από το Περιστέρι είναι ο άνθρωπος, αλλά κάθε φορά που παίζει η Πάφος και ο ΠΑΣ εμείς στήνουμε εξέδρα προκειμένου να σκύψουμε πάνω από το πρόβλημά του και να μην τα φάει σε ψυχολόγους.

Σε ψυχολόγους προσπαθεί να μην τα τρώει και ο Γιωργάκης, με αποτέλεσμα να τα τρώει στα μπουζούκια. Ο ίδιος που αποκαλεί πατριάρχη τον ΠΑΟΚ του βόλεϊ (!!!), θεωρεί τον Λουτσέσκου κράμα Γκουαρντιόλα - Μουρίνιο, πιστεύει πως πράγματι υπάρχει αετός με δυο κεφάλια και προσπαθεί να μας πείσει ότι είναι προτιμότερο να πάμε στον Σαμπάνη απ' ότι στον Μαζωνάκη. Όλα να τα δεχτώ, αλλά όχι για τον Μαζώ...

Ένας χρόνος έχει περάσει, προσπαθώ να φανταστώ που θα πάει αυτή η κατάσταση στο Sportal και πως με όλους αυτούς μαζεμένους γίναμε το ταχύτερα αναπτυσσόμενο αθλητικό σάιτ στην Ελλάδα και ευελπιστούμε να γίνουμε και το πρώτο αθλητικό σάιτ στην Ελλάδα. Περίμενα πως θα έρθει ένα σημάδι από κάπου για να μου πει να είμαι αισιόδοξος, είχαν έρθει Χριστούγεννα και έλεγα πως κάπου θα γίνει το θαύμα, αλλά συνέβη το αντίθετο. Ένα βράδυ μέσα στα Χριστούγεννα έτρωγα ήρεμος σε μαγαζί με τα παιδιά μου και μου ήρθε ειδοποίηση στο μέιλ μου για την παραγγελία που μόλις είχα κάνει. Για μια πίτσα στην Ιφιγενείας, στα γραφεία μας.

Το πρόβλημα ήταν πως εγώ ούτε στην Ιφιγενείας ήμουν, ούτε είχα παραγγείλει καμία πίτσα. Μάλιστα ο... κουβαρντάς που είχε παραγγείλει, είχε βάλει και τιπς για τον ντελιβερά (και μπράβο του). Αφού βεβαιώθηκα πως οι χάκερς βρίσκονται στη γη για να σου παίρνουν χρήματα από το λογαριασμό και όχι να παραγγέλνουν πίτσες του δεκάευρου, έστειλα ένα γλυκό μήνυμα στο ομαδικό μας τσατ: «Ρε μ@@@κες ποιος έκανε παραγγελία από τον λογαριασμό μου;». Και κάπου εκεί ανακάλυψα πως μετά τη Μελίνα και τον Γιώργο, ο Βασιλάκης (ναι αυτός από τη Νίκαια) φιλοδοξούσε να γίνει το τρίτο μου παιδί, χωρίς να του το ζητήσει κανείς. Και να το κερνάω πίτσες, σοκολάτες και ό,τι άλλο τραβάει η - ακατάπαυστη - όρεξή του...

Και κάπως έτσι, με τζογαδόρους, μπεκρήδες, wannabe... Μοιρωτσάκια, οπαδούς της Πάφου, λάτρεις του πόλο, μηχανόβιους, φιλάθλους του Ατρόμητου και του ΠΑΣ Γιάννινα, ανθρώπους που δεν πάνε στη δουλειά για να πάνε στη θύρα 13 (Χάρη ακούς;), άλλους που μαθαίνουν τα συνθήματα της θύρας 13 στο σκυλί τους (ΣΤΟ ΣΚΥΛΙ ΤΟΥΣ), με μια φίλη του ΠΑΣΟΚ και μια φίλη του Κασσελάκη, με διευθυντή που παίζει τένις και νομίζει ότι παίζει ποδόσφαιρο, εμείς θέλουμε να γίνουμε το πρώτο αθλητικό σάιτ στην Ελλάδα. Ας είναι... Θα γίνουμε...

Χρόνια πολλά Sportalάκι...