Σε κάθε παιχνίδι ο Αρης ξεπερνάει τον ίδιο του τον εαυτό

Ο Αλέξης Σαββόπουλος γράφει για τη σημασία που έχει για τον Αρη να ξεπερνάει δίχως απώλειες την κόπωση από τα συνεχόμενα παιχνίδια.

Για τον Αρη δυο είναι τα σημαντικά ζητήματα αυτό το διάστημα. Πως θα διαχειριστεί σωματικά και πνευματικά, τα παιχνίδια ανά τρεις μέρες σε πρωτάθλημα και κύπελλο, έχοντας ως… κορωνίδα την προοπτική που του προσφέρει φέτος το μονοπάτι του κυπέλλου ώστε να φτάσει στον τελικό. Το σωματικό είναι προφανές. Τα συνεχόμενα παιχνίδια έχουν φέρει μια συσσωρευμένη κόπωση στο γκρουπ την οποία καλείται να διαχειριστεί προσεκτικά ο Μάντζιος, χωρίς φυσικά να σταματούν οι αγωνιστικές υποχρώσεις. Παράλληλα υπάρχει πάντα και ο κίνδυνος διαχωρισμού των υποχρεώσεων στο μυαλό των ποδοσφαιριστών. Να θεωρούν, ίσως και άθελά τους ότι οι αγώνες κυπέλλου είναι πιο σημαντικοί και αυτό να… κοστίζει στο πρωτάθλημα.

Αυτό κάνει πολύ σημαντική την χθεσινή νίκη στην Καισαριανή κόντρα στην Κηφισιά. Οπως και εκείνη στο Αγρίνιο πριν απο δυο εβδομάδες. Ο Αρης κατάφερε και απέναντι στην Κηφισιά, να κερδίσει ουσιαστικά τον εαυτό του. Ολα αυτά που του συμβαίνουν μέσα στο Γενάρη, δίχως να αποπροσανατολιστεί. Εχοντας απέναντί του μια ομάδα που όντας στον βυθό της βαθμολογίας, κάθε παιχνίδι το αντιμετωπίζει ως τελικό, ο Αρης έπαιξε όσο έπρεπε. Δίχως πολλές εντάσεις. Με σχετικά χαμηλό ρυθμό και πολλές αλλαγές στην ενδεκάδα ώστε να πάρουν ανάσες, όσοι τις έχουν περισσότερη ανάγκη.

Ενα καλό τέταρτο στο πρώτο ημίχρονο ήταν αρκετό για να θέσει τις βάσεις. Η ποιότητα του Φέτφατζίδη που έπαιζε ουσιαστικά ως κρυφός φορ και η ενέργεια του ορεξάτου Μενέντες έφεραν το γρήγορο γκολ και την τόνωση της αυτοπεποίθησης κόντρα στο κουρασμένο μυαλό. Ίσως θα μπορούσε να έρθει κι ενα δεύτερο γκολ. Η αντίδραση της Κηφισιάς ήταν αναμενόμενη. Ο Αρης αρκέστηκε από νωρίς σε μια διαχείριση του σκορ, ρισκάροντας να δεχθεί ένα γκολ που θα άλλαζε το μομέντουμ. Οπισθοχώρησε και χρειάστηκε να μπει στο ματς ο Νταρίντα για να αναχαιτιστεί η ορμή των γηπεδούχων. Εύκολα, δύσκολα ο Αρης κράτησε τους τρεις βαθνούς. 

Τη δεδομένη χρονική στιγμή, αυτό που μετράει για τον Αρη είναι να έρχονται οι νίκες, ακόμη και χωρίς να βγάζει μάτια με την αποδοσή του. Γιατί οι νίκες… χτίζουν αυτοπεποίθηση, διατηρούν το ηθικό ακμαίο και το ενδιαφέρον σε υψηλά επίπεδα. Επιπλέον δίνουν πιο εύκολα το… πάτημα στον προπονητή να συνεχίσει το αναγκαίο ροτέισον και το μελετημένο μοίρασμα του χρόνου, ειδικά σε θέσεις που δεν έχει ακόμη εναλλακτικές. Οπως αυτή του φορ. Χθες έπαιξε ο Σαμόρα στην κορυφή αντί του Μορόν. Το ροτέισον θα συνεχιστεί και την Τρίτη στη ρεβάνς του Βόλου, αφού το επόμενο Σάββατο, τους κιτρινόμαυρους περιμένει το δεύτερο αό τα τέσσερα δυσκολα παιχνίδια μακριά απο το Βικελίδης, στις Σέρρες κόντρα στον Πανσερραϊκό.

Μοναδικό μελανό σημείο της βραδιάς ο τραυματισμός του Φαμπιάνο. Το μόνο που δεν χρειάζεται αυτή τη στιγμή ο Μάντζιος είναι τραυματισμούς και ειδικά βασικών του παικτών, όπως ο βραζιλιάνος. Ευτυχώς δεν φαίνεται να είναι σοβαρός και με δεδομένο ότι δεν επρόκειτο να παίξει στο Βόλο θα έχει τον χρόνο να αποθεραπευτεί και να πάρει ανάσες.

Ο Μάντζιος προσώρας βρίσκει λύσεις απο τις εφεδρείες. Στο Αγρίνιο τον… ξελάσπωσε ο Φατόρε, ο Σαβέριο, ο Τζούρασεκ. Χθες ο Μενέντες του πρώτου ημιχρόνου άρπαξε την ευκαιρία. Στα επόμενα παιχνίδια θα χρειαστεί να βγουν μπροστά κι άλλοι. Οπως θα πρέπει να ξεκαθαρίσει επιτέλους αν θα γίνουν οι άλλες δυο τουλάχιστον προσθήκες που έχει ανάγκη το ρόστερ στην επίθεση και στο αριστερό άκρο της άμυνας.