Σίτι μη «χτυπιέσαι», φέτος το σηκώνει ο Αρτέτα!

Με το Μουντιάλ του Κατάρ να αλλάζει τελείως τη φυσιογνωμία της σεζόν η Άρσεναλ, κι ας μην έχει την ποιότητα και το βάθος στο ρόστερ στης Σίτι και όχι μόνο, καταθέτει στο χορτάρι χαρακτήρα, με αυτόν πορεύεται, γιατί και να μην πανηγυρίσει!

Ένα ακόμη βράδυ στη δουλειά αυτό της Τετάρτης για τη Μάντσεστερ Σίτι, οι πρωταθλητές πέρασαν και από το "Έλαντ Ρόουντ", 3-1 αντί για 7-1 θα ήταν ο πηχυαίος τίτλος στο "Φως" των νεανικών μας χρόνων!  Μέχρι εκεί που δεν έπαιρνε άντεξε η Λιντς, όταν ο Ρόδρι σκόραρε στις καθυστερήσεις του ημιχρόνου όλα πήραν το δρόμο τους, ανέλαβε ο Χάαλαντ για τα περαιτέρω!

Νωρίτερα από κάθε άλλον στην ιστορία της Πρέμιερ Λιγκ στα 20 γκολ ο Νορβηγός, χρειάστηκε μόλις 14 παιχνίδια, κι όμως, παρέα με τους συμπαίκτες του κοιτάζουν προς τα πάνω και τι να δουν; Πέντε βαθμούς μακριά, πέντε βαθμούς μπροστά για την ακρίβεια, όχι η Λίβερπουλ, όχι η Τσέλσι, όχι η Γιουνάιτεντ, ούτε καν η Τότεναμ! Η Άρσεναλ! Τα ύστερα του κόσμου που λέει και μια ψυχή!

Ή μήπως όχι; Όταν ο Ντέιβιντ Μόιες ρωτήθηκε για το αν ήταν η καλύτερη στιγμή για να αντιμετωπίσει με τη Γουέστ Χαμ τους "κανονιέρηδες, όπως το ήθελε το πρόγραμμα, τη δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων, αμέσως μετά από τη διακοπή για το Παγκόσμιο Κύπελλο, έδωσε μια απάντηση που ξεκαθάρισε τα πράγματα πριν καλά καλά αυτά ξεκαθαρίσουν στο χορτάρι!

"Η καλύτερη στιγμή για να τους αντιμετωπίσουμε  ήταν πριν από τρία χρόνια, όταν δεν είχε ακόμη αναλάβει ο Αρτέτα που έχει κάνει εξαιρετική δουλειά!" είπε! Λίγες ώρες αργότερα στήθηκε και πάλι μπροστά στις κάμερες, αυτή τη φορά για να τοποθετηθεί σε σχέση με την ήττα της ομάδας του με 3-1, παρά το ότι προηγήθηκε, στο "Εμιρέιτς"! Σα να το 'ξερε!

Που προφανώς το ήξερε, το ξέρουν όλοι τώρα πια στο μικρόκοσμο του αγγλικού πρωταθλήματος, καιρός να το παραδεχθούμε, και να το συζητήσουμε, και όλοι εμείς οι απ' έξω! Με δεδομένη τη συνθήκη, σε μια σεζόν πρωτόγνωρη, με το Παγκόσμιο Κύπελλο του Κατάρ κάτι σαν X Factor που καθορίζει σε μεγάλο βαθμό τις εξελίξεις και διαμορφώνει τις ισορροπίες, η Άρσεναλ, "Ακούστε το (και) Έλληνες!", πάει για πρωτάθλημα, μη σας πω θα το πάρει κιόλας!

Προλαβαίνοντας τις όποιες σκέψεις, απορίες, μέχρι και "κατάρες" σας, ξεκαθαρίζω πως ποτέ δεν υπήρξα, δε σκοπεύω να γίνω στα πενήντα παρά τρία, οπαδός ή έστω απλά φίλος των Λονδρέζων, δεν υπήρξα, ομολογώ πως τώρα πια το σκέφτομαι σοβαρά, ποτέ fan ή believer του ίδιου του Αρτέτα! Και κάπου εδώ έρχεται το μεγάλο "αλλά"!

Αλλά δεν μπορώ, λοιπόν, παρά να παραδεχθώ πως βήμα βήμα, χτύπημα το χτύπημα, αποτυχία την αποτυχία, ήττα την ήττα ο Ισπανός έχει καταφέρει, και αυτό είναι το μακράν πιο σημαντικό, να προσδώσει στο δημιούργημά του προφανώς όχι το μόνο αλλά σίγουρα το κυριότερο από τα στοιχεία που έλειπαν τα προηγούμενα χρόνια, ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ!

Αναμφίβολα οι προσεκτικές και εύστοχες κινήσεις στο μεταγραφικό παζάρι έχουν παίξει το ρόλο τους, κάθε άλλο παρά τυχαίο το ότι Ράμσντεϊλ, Γκάμπριελ και Σαλιμπά, όλοι τους επιλογές του "Mίστερ", είναι στις τρεις πρώτες θέσεις στο χρόνο συμμετοχής της ομάδας στη φετινή Πρέμιερ! Γκάμπριελ Ζεσούς επίσης πολύ ψηλά, θα ήταν ακόμη ψηλότερα χωρίς τραυματισμούς, βασικότατος και κομβικότατος ο, επίσης "εκλεκτός" του μαθητή του Πεπ, Τόμας Πάρτεϊ!

Όλοι οι παραπάνω, σε συνδυασμό με ποδοσφαιριστές που βρήκε στο Κόλνεϊ ο Ισπανός, πιτσιρικάδες με πλούσιο ταλέντο όπως ο Σάκα ή και πεπειραμένους, ακόμη και με βεβαρημένο παρελθόν όπως ο Τζάκα, που τους αξιοποίησε στο έπακρο, συνθέτουν το σύνολο που σήμερα "τραβάει την ανηφόρα"! Κυρίως όμως συνθέτουν, ή, πιο σωστά, προσωποποιούν τώρα πια το "μέταλλο" μιας ομάδας που χρόνια το έψαχνε και πουθενά δεν το έβρισκε!

Έχοντας καταφέρει, όπως κατάφεραν, να χτίσουν αυτή την υπέρ τους διαφορά οι "κανονιέρηδες", σε μια σεζόν που σίγουρα θα φέρει ζητήματα ρυθμού, ενέργειας, έντασης και συνέπειας, όλο και περισσότερα όσο πλησιάζουμε προς το τέλος, σε ομάδες που είχαν πολλούς από τους παίκτες τους να "ταλαιπωρούνται" στο Κατάρ, δηλαδή σε όλες τις αγγλικές κορυφής, ένα πράγμα μοιάζει σίγουρο! Οι πρωτοπόροι παίζουν στο δικό τους γήπεδο!

Ποιοτικά δεν τίθεται κανένα απολύτως ζήτημα, σίγουρα η Σίτι, πιθανότατα όχι μόνο η Σίτι, υπερτερεί σημαντικά της Άρσεναλ, ο πίνακας όμως άλλα λέει! Έχοντας αποκτήσει το προβάδισμα, χρειάστηκε πρώτα να αποκτήσουν ταυτότητα,  οι Λονδρέζοι καλούνται απλά, easier said than done, δε διαφωνώ, να αντέξουν!

Να αντέξουν στην πίεση, στις υψηλές απαιτήσεις, τώρα πια και στις υψηλές προσδοκίες που οι ίδιοι δημιούργησαν! Κουβέντα για τίτλο από τον Αρτέτα, και από τους όπου Γης υποστηρικτές των "Gunners", δεν παίρνεις,  κι ας έχει όπως έχει η κατάσταση, ούτε με αίτηση! "Στόχος η τετράδα και ό,τι ήθελε προκύψει" η μόνιμη επωδός! Οκ, μας πείσατε, που δεν!

Σε συνθήκες εργαστηρίου, με όλα τα στοιχεία και τις παραμέτρους του "μαραθωνίου" στη θέση τους σε απόλυτη τάξη ο Γκουαρντιόλα, δεν το συζητώ, ήδη θα πανηγύριζε! Αυτή η εκδοχή όμως της Άρσεναλ, η εκδοχή που αντέχει, αντιστέκεται και, κυρίως, πιστεύει, σε αυτήν ακριβώς τη συγκυρία μιας σεζόν που δε μοιάζει με καμία παραδόξως, ομολογώ, με πείθει περισσότερο από κάθε άλλη φορά! Εδώ το σήκωσαν οι "αλεπούδες" του Ρανιέρι, γιατί να μην το σηκώσει η "αλεπού", αυτό πια του το δίνω, ο Αρτέτα!