Ο Μπαρτζώκας έχει κάνει ήδη αυτό που έπρεπε, ο Σλούκας αποφασίζει

Είναι θεμιτό να έχει αγωνιστικό εγωισμό ένας παίκτης. Δείχνει και την δίψα του να προσφέρει παραπάνω. Ακόμη πιο θεμιτό ωστόσο είναι αυτή η επιθυμία να γίνεται παραγωγική για το σύνολο. Και αυτό είναι κάτι που θα κρίνει ο προπονητής. Γράφει ο Γιώργος Περπερίδης.

Το ραντεβού της Δευτέρας (03/07) δεν έβγαλε είδηση. Τουλάχιστον τέτοια που να ανοίγει τον δρόμο για το μετά. Ο Σλούκας ούτε έφυγε, ούτε έμεινε στον Ολυμπιακό. Κάτι που πρακτικά σημαίνει πως θέλοντας και μη απαιτείται υπομονή για την οριστική κατάληξη αυτής της ιστορίας.

Πολλά λέγονται, πολλά γράφονται, εντός κι εκτός της δημοσιογραφικής κοινότητας. Γιατί πέρα από το οποιοδήποτε ρεπορτάζ, υπάρχει μια πολύ μεγάλη μερίδα οπαδών που σχολιάζει τις εξελίξεις. Άλλοι το κάνουν με νηφαλιότητα, άλλοι παρορμητικά, ωστόσο το μόνο σίγουρο είναι πως τίποτα από αυτά δεν θα επηρεάσει την τελική έκβαση των συζητήσεων Ολυμπιακού και Σλούκα για την ανανέωση της συνεργασίας του.

Επίσης σίγουρο είναι πως μόνο οι δύο πλευρές γνωρίζουν τι ακριβώς ειπώθηκε στην 4ωρη συνάντηση στα γραφεία της Arcadia. Πριν φτάσουμε εκεί όμως, υπήρχαν -και υπάρχουν- μια σειρά από δεδομένα. Και ο καλύτερος τρόπος για να τα αξιολογήσει κανείς, είναι η λογική. Υπό αυτό το πρίσμα, στην όλη υπόθεση η πραγματικότητα είναι μια και μάλλον απλή.

Ξεκινάμε από τα βασικά. Το μπάσκετ ανήκει στην κατηγορία των ομαδικών αθλημάτων. Κάτι που συνεπάγεται πως οποιαδήποτε μορφή επιτυχίας ή αποτυχίας δεν μπορεί να αποδοθεί σε έναν και μόνο άνθρωπο. Διοίκηση, προπονητής, τεχνικό επιτελείο, ιατρικό επιτελείο και παίκτες έχουν πάντα το μερίδιο τους. Άλλος μικρότερο, άλλος μεγαλύτερο, όλοι όμως είναι μέρος της διαδικασίας.

Με βάση τη λογική πάντα, υποτίθεται πως ένας προπονητής σχεδιάζει την ομάδα του για να πετύχει τους στόχους της. Και όχι να αποτύχει. Στην περίπτωση του Ολυμπιακού, στόχος είναι οι τίτλοι σε όποια διοργάνωση κι αν συμμετέχει. Με τον Μπαρτζώκα λοιπόν στο τιμόνι, ο Ολυμπιακός πέτυχε back to back νταμπλ για πρώτη φορά στην ιστορία του. 

Πήγε στο Final 4 του Βελιγραδίου και έχασε τον ημιτελικό στο τελευταίο σουτ του αγώνα. Πήγε και στο Final 4 του Κάουνας, όπου έχασε το τρόπαιο μετά το σουτ του Γιουλ στα 4'' πριν την εκπνοή. Επί της ουσίας λοιπόν, οι Πειραιώτες το «τερμάτισαν», έστω κι αν δεν κατάφεραν να γευτούν την κατάκτηση της Euroleague. Αλλά έτσι είναι ο αθλητισμός, έτσι είναι το μπάσκετ. Πόσες και πόσες φορές στο πρόσφατο παρελθόν, ο Ολυμπιακός έκανε στους αντιπάλους του ό,τι έπαθε σε αυτά τα δύο Final 4.

Και η ερώτηση που μοιάζει απόλυτα λογική είναι η εξής: Έχει κάποιο λόγο να αλλάξει ο Μπαρτζώκας την φιλοσοφία του; Να «πειράξει» τον τρόπο που μοιράζει την τράπουλα στο παρκέ; Προφανώς και η λογική απάντηση είναι «όχι». Ναι, υπάρχουν λεπτομέρειες που χρήζουν εξέτασης, εντούτοις η μεγάλη εικόνα είναι ξεκάθαρη. Ο τρόπος που ο Μπαρτζώκας διαχειρίστηκε το ρόστερ του και τις καταστάσεις σε αυτή τη διετία είναι απόλυτα επιτυχημένος. Εχθρός του καλού είναι πάντα το καλύτερο, όμως αυτό κατά κανόνα επιτυγχάνεται όταν πατάς πάνω σε μια πετυχημένη συνταγή και την αναβαθμίζεις. Όχι αλλάζοντας την.

Πώς συνδέεται αυτό με την περίπτωση Σλούκα; Με βάση τις τοποθετήσεις του διεθνή γκαρντ, δεν είναι τα χρήματα που θα τον κρατήσουν στον Ολυμπιακό, αλλά ο ρόλος του στο παρκέ. Ο χρόνος που παίρνει και ο τρόπος που τον χρησιμοποιεί ο προπονητής. Προφανώς ο Σλούκας έχει τις ενστάσεις του. Σε τέτοιο βαθμό που «παίζεται» η παραμονή του στην ομάδα. Άρα δεν είναι ευχαριστημένος.

Πριν συνεχίσουμε, να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Σε κάθε διαπραγμάτευση παίκτη - ομάδας, ο καθένας έχει τις προτάσεις του. Ο παίκτης έχει κάθε δικαίωμα να κοστολογεί τον εαυτό του όσο θέλει. Δικαίωμα και της ομάδας είναι να κρίνει αν αξίζει τα λεφτά που ζητά ή όχι. Κάθε παίκτης επίσης έχει το δικαίωμα να τοποθετεί το ταλέντο του σε ένα επίπεδο, θεωρώντας πως πρέπει να έχει ένα «x» ρόλο σε μια ομάδα. Δικαίωμα και της ομάδας/προπονητή είναι να συμμερίζεται ή όχι αυτή τη συνθήκη.

Ο Σλούκας φέτος είχε μια εξαιρετική σεζόν. Από τις καλύτερες στην καριέρα του, σε ηλικία 33 ετών και προφανώς με τον τρόπο που λειτούργησε μέσα από το πλάνο του προπονητή του. Δεν αντιμετώπισε παρά ελάχιστα -και προπάντων όχι σοβαρά- προβλήματα τραυματισμών, ήταν σίγουρα από τους καταλυτικούς παράγοντες μιας απόλυτα επιτυχημένης σεζόν. Πολλές φορές ήταν και αυτός που πήρε τις αποφάσεις όταν έκαιγε η μπάλα. Με το δικό του εκπληκτικό τρίποντο στην Πόλη ο Ολυμπιακός έμεινε ζωντανός και εντέλει πήγε σε 5ο ματς - πρόκριση απέναντι στη Φενέρ, αυτός πήρε το τελευταίο σουτ στον τελικό της Euroleague. Δείγμα εμπιστοσύνης και από τον προπονητή και από τους συμπαίκτες του.

Ο ίδιος ωστόσο μοιάζει να ψάχνει περισσότερα στο παρκέ. Για να γίνει αυτό όμως, θα πρέπει ο Μπαρτζώκας να αλλάξει το ροτέισον και σε ένα βαθμό μαζί και την φιλοσοφία της ομάδας στο παρκέ. Με βάση τα παραπάνω, είναι λογικό να ζητά οποιοσδήποτε κάτι τέτοιο από τον προπονητή του Ολυμπιακού; Και αν υποθέσουμε πως ενδίδει σε μια τέτοια κατάσταση, γιατί μεθαύριο να μην ζητήσει κάτι ανάλογο ένας εξίσου σημαντικός παίκτης του ρόστερ; 

Η λογική πάλι λέει πως ένας παίκτης -ακόμη και του πολύ υψηλού επιπέδου όπως ο Σλούκας- είναι μέρος μιας ομαδικής διαδικασίας. Και υποχρέωση του προπονητή του είναι να εντάξει το ταλέντο του στους υπόλοιπους έντεκα. Μα δεν συνέβη αυτό την τελευταία διετία; Δεν το έκανε ήδη ο Μπαρτζώκας; Ή μήπως υπήρξε στόχος που χάθηκε αποκλειστικά και μόνο γιατί δεν χρησιμοποίησε περισσότερο (ή διαφορετικά) τον Σλούκα;

Είναι θεμιτό να έχει αγωνιστικό εγωισμό ένας παίκτης. Δείχνει και την δίψα του να προσφέρει παραπάνω, να πάρει μεγαλύτερη ευθύνη στις πλάτες του. Ακόμη πιο θεμιτό ωστόσο είναι αυτή η επιθυμία να γίνεται παραγωγική για το σύνολο. Και αυτό είναι κάτι που θα κρίνει ο προπονητής. Ειδικά εάν έχει κερδίσει αυτό το δικαίωμα, όπως ο Μπαρτζώκας.

Σε κάθε περίπτωση, θα ήταν ιδανικό να παραμείνει ο Σλούκας στον Ολυμπιακό. Με αγωνιστικούς όρους ωστόσο που θα είναι προς όφελος της ομάδας και όχι επί προσωπικού. Αν υπάρχει τέτοιο βιώσιμο πλάνο, το ξέρει ο προπονητής. Αν θα πειστεί ο Σλούκας, είναι δική του απόφαση. Το μόνο σίγουρο είναι πως ό,τι συμβεί θα πρέπει να προκύπτει μέσα από μια ξεκάθαρη πρόθεση, τόσο του παίκτη όσο και της ομάδας. Γιατί ένα σενάριο χειρότερο από το να φύγει o Σλούκας, θα ήταν να συνεχίζουν μαζί οι δύο πλευρές για λάθος λόγους...