ΣΟΥΠΕΡΛΙΓΚ εσύ… ΣΟΥΠΕΡΣΤΑΡ!

Κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει την πραγματικότητα, τα στοιχεία αποδεικνύουν…πέραν πάσης αμφιβολίας πως το ελληνικό πρωτάθλημα τα τελευταία τρία χρόνια είναι πιο ανταγωνιστικό, άρα και συναρπαστικό, από ποτέ μέσα στον 21ο αιώνα!

Δεν είναι και το πιο εύκολο, μέχρι πριν από λίγο καιρό δεν ήταν και το πιο ευχάριστο, πράγμα στον κόσμο να ασχολείσαι με το ελληνικό πρωτάθλημα. Βλέπετε, ο θαυμαστός κόσμος της Super League δεν ήταν ποτέ, ακόμη δεν είναι, όμορφος και αγγελικά πλασμένος. Αλλά δεν ήταν και κάτι ακόμη! Ανταγωνιστικός! Με αποτέλεσμα όσο καλή διάθεση και να είχες, όσο και να ήθελες να επιχειρηματολογήσεις υπέρ του ενδιαφέροντος, της απήχησης και της ποιότητας του προϊόντος, να μην έβρισκες τα κατάλληλα…εργαλεία!

Τι κι αν η εθνική μας ομάδα έφτασε στις αρχές του 21ου αιώνα στην κορυφή της Ευρώπης! Τι κι αν πέρασε δέκα έως και χρυσά χρόνια ολοκληρώνοντας έναν αξιοθαύμαστο κύκλο με την εξαιρετική της παρουσία στο Μουντιάλ της Βραζιλίας το 2014! Τι κι αν δεν έλειψαν και οι αξιόλογες πορείες των ομάδων μας, κατά κύριο λόγο του Ολυμπιακού, στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις! Το πρωτάθλημα μας, το πεδίο της «εβδομάδα μπαίνει εβδομάδα βγαίνει» αξιολόγησης των επιδόσεών μας ήταν πλην ελαχίστων, ελαχιστότατων εξαιρέσεων, κάτι σαν μαύρη τρύπα!

Δεν αναφέρομαι στο απώτατο, κάθε άλλο, παρελθόν αλλά στο σχετικά πρόσφατο. Από το millenium κι εντεύθεν! Κι επειδή πενία, αλλά εν προκειμένω και απεργία, τέχνας κατεργάζεται, είπα να μελετήσω λίγο παραπάνω και να (σας) το κάνω πιο συγκεκριμένο. Λειτουργώντας και ερευνώντας με σημείο αναφοράς την κατάσταση στο βαθμολογικό πίνακα με την ολοκλήρωση 23 αγωνιστικών, εκεί έχει φτάσει και η τρέχουσα σεζόν με τα όσα παρακολουθήσαμε το Σαββατοκύριακο.

Είναι βλέπετε η τρίτη σερί χρονιά που σε αυτό το σημείο της περιόδου η διαφορά του πρωτοπόρου από τον τέταρτο της βαθμολογίας είναι μονοψήφια. Στην κορυφή είναι ο Ολυμπιακός με 51 βαθμούς, δεύτερη η ΑΕΚ με 49, τρίτος ο Παναθηναϊκός με 46 και τέταρτος ο ΠΑΟΚ με 43, όλοι τους μέσα σε μια απόσταση 8 βαθμών. Στο αντίστοιχο σημείο του περσινού πρωταθλήματος η εικόνα ήταν ΑΕΚ 52, ΠΑΟΚ και Παναθηναϊκός 51, Ολυμπιακός 48, τέσσερις ομάδες σε απόσταση μόλις 4 βαθμών. Όσο για το 22-23, ο Παναθηναϊκός είχε 54, η ΑΕΚ 53, ο Ολυμπιακός 49 και ο ΠΑΟΚ 47, σε 7 βαθμούς συνωστιζόταν η τετράδα!

Κι αν αυτό το 3/3 των τελευταίων χρόνων σε σχέση με την μονοψήφια διαφορά μεταξύ των τεσσάρων πρώτων δε σας λέει τίποτα, ξέρετε πόσες φορές είχε παρατηρηθεί στα προηγούμενα 22 πρωταθλήματα του 21ου αιώνα; ΜΟΛΙΣ 2! Τη σεζόν 2004-05 με τον Παναθηναϊκό πρωτοπόρο στους 49, την ΑΕΚ στους 48, τον Ολυμπιακό στους 47 και την SKODA Ξάνθη στους 40 και τη σεζόν 2017-18 με την ΑΕΚ στους 51, τον ΠΑΟΚ στους 49, τον Ολυμπιακό στους 46 και τον Ατρόμητο στους 43! Θέλετε και ποσοστό εμφάνισης του φαινομένου σε αυτό το διάστημα; To εντυπωσιακό, δηλαδή εντυπωσιακά χαμηλό, 9%!

20 στα 22 πρωταθλήματα από το 2000 μέχρι και το 2022 είχαν λοιπόν διψήφια διαφορά βαθμών του πρώτου από τον τέταρτο μετά από 23 αγωνιστικές. Από αυτά τα 20, τα 14 είχαν διψήφια διαφορά του πρώτου και από τον τρίτο. Και τα 10 από τα 20 είχαν διψήφια διαφορά βαθμών του πρώτου ΚΑΙ από τον δεύτερο! Το ξαναγράφω για όποιον τυχόν πίστεψε πως δεν διάβασε σωστά, του ΠΡΩΤΟΥ από τον ΔΕΥΤΕΡΟ! Με λίγα λόγια, τα μισά…παρά ένα πρωταθλήματα από το 2000 μέχρι το 2022 είχαν ουσιαστικά κριθεί σε ένα σημείο στο οποίο τρία χρόνια τώρα δεν ξέρουμε ποια ούτε από δύο, ούτε από τρεις αλλά από τέσσερις ομάδες θα πανηγυρίσει την κατάκτηση του τίτλου!

Προφανώς και αυτό σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει πως η δική μας είναι η ποιοτικότερη ή έστω, η συναρπαστικότερη λίγκα του κόσμου! Προφανώς, επίσης, και στόχος αυτού του κειμένου δεν είναι να αποδομήσει ή να ακυρώσει πρωταθλητές παρελθόντων ετών! Κάθε άλλο! Μέσα στο χρονικό διάστημα που εξετάζουμε, της τελευταίας εικοσιπενταετίας, είτε για την οικονομία της συζήτησης, είτε γιατί σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό ισχύει, δεχόμαστε πως όποιος κατέκτησε τίτλο καλώς τον κατέκτησε.

Αυτό σε καμία περίπτωση δεν αλλάζει την πραγματικότητα. Και σε αντίθεση με ότι, δυστυχώς, παρατηρείται ολοένα και πιο συχνά εσχάτως ως…τάση στα ελληνικά ποδοσφαιρικά πράγματα, η πραγματικότητα δεν είναι επουσιώδης! Αντιθέτως είναι όχι απλά ανίκητη αλλά…αμάχητη! Και όποιο αφήγημα κι αν θέλει κανείς να σκαρφιστεί είναι πάντα εκεί αν ανοίξει τα μάτια του για να την δει μπροστά του! Να την δει να του αποδεικνύει πέραν πάσης αμφιβολίας πως η Super League μέσα σε μόλις τρία χρόνια, τα τελευταία τρία, μας έχει προσφέρει περισσότερες συγκινήσεις απ’ ό,τι τα προηγούμενα εικοσιπέντε. Tην αγαπούσαμε στα…βαρετά της. Τώρα, με τα καλά της και με τα ουκ ολίγα, το δέχομαι, στραβά της, γιατί να μην την λατρέψουμε;