Στα χέρια του Αλμέιδα, ο Ζίνι μπορεί να γίνει ο επόμενος Γκαρσία

Ο Κώστας Τσίλης για ένα φιλικό της ΑΕΚ που αντί για αγγαρεία έγινε απόλαυση, για το ντεμπούτο του Πισάρο αλλά κυρίως γι αυτό που ο Αλμέιδα κτίζει με τον Ζίνι

Με τις συνθήκες που έγινε το φιλικό στον Βόλο, η ΑΕΚ θα μπορούσε κάλλιστα να το δει ως αγγαρεία. Και θα ήταν και ποδοσφαιρικό και ανθρώπινο και απ’ όλα. Ματς που ξεκίνησε στις 9 το βράδυ και είχε 38 βαθμούς, με μπόλικες απουσίες, που δεν ήταν καν γενική πρόβα ενόψει Ευρώπης. Όποιος ισχυριστεί πως περίμενε πως θα δει μπαλάρα από την ΑΕΚ, είτε είναι ψεύτης, είτε ξέρει πολύ καλά την ομάδα του Αλμέιδα.

Αυτό που η ΑΕΚ κατάφερε σ’ ένα τέτοιου είδους φιλικό, ήταν να κάνει τον κόσμο της να μην θέλει να τελειώσει το παιχνίδι. Να απολαμβάνει ακόμα και σ’ ένα τέτοιο ματς, όλες τις ποδοσφαιρικές του στιγμές. Και αυτό από μόνο του, συνιστά ένα (ακόμα) σημαντικό επίτευγμα για τον Αλμέιδα αλλά και τους ποδοσφαιριστές του. Η ΑΕΚ έβαλε τρία γκολ. Θα μπορούσε και τα διπλάσια. Έχει βάλει τρια γκολ στην Αντβέρπ, πέντε στην Σαχτάρ, τρία στον Βόλο. Φιλικά είναι, κάθε ένα με διαφορετικές συνθήκες αλλά επειδή στο ποδόσφαιρο τίποτα δεν συμβαίνει τυχαία, προφανώς κάτι γίνεται καλά. Ή μάλλον, κάτι ξαναγίνεται καλά, καθότι μιλάμε για την νταμπλούχο.

Δεν μπορεί να πει κανείς με σιγουριά αν η ΑΕΚ είναι έτοιμη για τα ευρωπαϊκά ματς. Δεν το λέει σίγουρα ο Αλμέιδα. Το βέβαιο είναι πως οι συνεργασίες μέσα στο γήπεδο από την μέση και μπροστά, βγαίνουν και με κλειστά μάτια και με αποτελεσματικότητα. Όλο αυτό δείχνει δέσιμο και συνοχή. Στοιχεία που είναι κομβικά γενικώς αλλά και ειδικώς για μάχες προκριματικών Ευρώπης μέσα στον Αύγουστο.

Θεωρητικά στο φιλικό στον Βόλο όλα τα μάτια ήταν στραμμένα πάνω στον Πισάρο. Νέο πρόσωπο και μάλιστα με τον Αλμέιδα να του δίνει ένα γεμάτο 45άλεπτο. Ποιότητα έχει μεγάλη στο παιχνίδι του ο Μεξικανός. Σκέφτεται τι θέλει να κάνει, πριν καν η μπάλα φτάσει στα πόδια του και αυτό φάνηκε ειδικά σε μια προσποίηση που έκανε στην αριστερή πλευρά της περιοχής, που ξεχαρβάλωσε ολόκληρη την αμυντική λειτουργία του Βόλου.

Ο Αλμέιδα τον έβαλε να παίξει αριστερά. Τον ξέρει τον ρόλο και φάνηκε. Αλλά παίζει τελείως διαφορετικά σε σχέση με τον Γκατσίνοβιτς, παρότι και οι δυο συγκλίνουν προς τον άξονα. Ο Πισάρο ψάχνει περισσότερο να πατήσει την αντίπαλη περιοχή και να μπει σε φάσεις για γκολ. Και μπήκε ακόμα και σ’ αυτό το πρώτο του ματς. Σίγουρα ακόμα ούτε γνωρίζει 100% το παιχνίδι της ομάδας, ούτε έχει βρει 100% τον ρυθμό του. Αλλά αυτά είναι θέμα χρόνου.

Πάντως στην πράξη, όλα τα φώτα (και) σ’ αυτό το φιλικό, τα τράβηξε πάνω του ο Ζίνι. Ο Αλμέιδα τον ξεκίνησε βασικό σε ρόλο αριστερού ακραίου. Αρχίζει σταθερά να τον μονιμοποιεί σ’ αυτόν τον ρόλο. Και ο Ζίνι επειδή είναι ένα παιδί που δουλεύει, έχει αρχίσει να αφομοιώνει πολύ γρήγορα και πολύ αποτελεσματικά, την δουλειά που κάνει για την θέση αυτή. Εξ ου και πλέον η τακτική του προσήλωση, είναι σε πολύ υψηλό βαθμό. Κάτι που μπορεί εύκολα κανείς να το διακρίνει στην συνέπεια που έχει στις επιστροφές του.

Στο χθεσινό φιλικό η ΑΕΚ έκανε στο πρώτο τέταρτο τέσσερις τελικές και είχε και ένα γκολ. Μαντέψτε. Ο Ζίνι ήταν αυτός που έκανε όλες τις τελικές, ενώ έδωσε την ασίστ για το γκολ που πέτυχε ο Γκαρσία. Για όσους έχουν δει την φάση, είναι κάτι παραπάνω από ασιστ. Στο πιάτο το έδωσε το γκολ στον Λιβάι, σε κενό τέρμα. Αλλά όλα αυτά λεφτά στην φάση δεν ήταν η πάρε – βάλε πάσα, αλλά η κίνηση που έκανε για να πάρει την μεγάλη μπαλιά από τον Γιόνσον, το κατέβασμα και το ξεπέταγμα.

Είχα γράψει προς το τέλος της προετοιμασίας στο Μπουργκ Χάαμσταντ πως ο Ζίνι σίγουρα θα επιστρέψει από την Ολλανδία άλλος παίκτης απ’ αυτόν που πήγε. Η εικόνα του στο φιλικό με τον Βόλο ήταν ακριβώς αυτό. Από ένα παιδί που έμοιαζε χαμένο και στο γήπεδο και στην θέση του στην επίθεση, που δεν είχε βάλει ούτε ένα γκολ με την ΑΕΚ Β, τώρα είναι ένα αποτελεσματικό εξάρτημα στην επιθετική λειτουργία της ομάδας του Αλμέιδα. Με τρία γκολ και μια ασίστ σε τρία φιλικά ματς.

Έχει φυσικά μπόλικο δρόμο μπροστά του και πολλά ακόμα να δουλέψει. Ακόμα κάποιες φορές χάνεται, ακόμα κάποιες φορές δεν έχει καν καλή ισορροπία μέσα στο γήπεδο και μπορεί ξαφνικά να βρεθεί στο χόρτο. Αλλά είναι πολύ προφανές, πως αυτό το παιδί έχει τεράστιες προοπτικές εξέλιξης. Τις έχει δει ο Αλμέιδα. Όχι τώρα. Από τον Απρίλιο. Απλώς τώρα τις έχει πιο καθαρά μπροστά του, καθότι δούλεψε με τον Ζίνι και στην προετοιμασία. Και γι αυτό άλλωστε ήθελε να τον έχει μαζί του.

Σίγουρα ακόμα ούτε ο Αλμέιδα, ούτε κανείς, μπορεί να πει μέχρι που μπορεί να φτάσει και τι μπορεί να κάνει ο πιτσιρικάς από την Ανγκόλα. Άλλωστε υπάρχουν πολλά που πρέπει να γίνουν και θα παίξουν και ρόλο οι συγκυρίες. Σίγουρα έχει προσόντα, σίγουρα μαθαίνει γρήγορα και προοδεύει γρήγορα. Και σίγουρα ο Αλμέιδα θα δουλέψει μαζί του, με την ίδια ζέση και πίστη στο πρότζεκτ, που το έκανε με τον Γκαρσία και μέσα σ’ έναν χρόνο εκτόξευσε την χρηματιστηριακή του αξία πάνω από τα 20 εκατομμύρια. Είναι μια προοπτική και μια πρόκληση, να γίνει ο Ζίνι στα χέρια του Πελάδο, ο επόμενος Γκαρσία.

Και κάτι τελευταίο. Εκτός από τον Ζίνι, υπάρχουν και ο Λαμαράνα με τον Ρόκσον. Δεν είναι ίδιες περιπτώσεις με τον Ανγκολέζο. Αλλά είναι και αυτά πολύ ενδιαφέροντα ποδοσφαιρικά πρότζεκτ. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που ο Αλμέιδα τους ζήτησε και τους είχε στην προετοιμασία. Για αρχή, για πρώτη φορά και θα βοηθήσουν ουσιαστικά και κυρίως θα βοηθηθούν ουσιαστικά από την ΑΕΚ Β. Και οψόμεθα για τα περαιτέρω.