Τα δικά του λάθη να τα πληρώσει. Γιατί μονίμως και των διαιτητών;

Δε θα σταθώ στο τελικό 3-0 από την ΑΕΚ. Για κάποιον που δεν είδε τον αγώνα, εκ πρώτης όψεως μοιάζει βαρύ. Γράφει ο Αλέξης Σαββόπουλος.

Δεν είναι όμως έτσι και νομίζω ότι δεν αποτυπώνει την πραγματική εικόνα των δύο ομάδων στον αγωνιστικό χώρο. Δεν ήταν αυτός ο Άρης για τρία γκολ. Απλά πλήρωσε τρία δικά του τραγικά ατομικά λάθη και ένα τεράστιο του Πορτογάλου ρέφερι, που συνοψίζουν όλον τον αγώνα, το καθένα ξεχωριστά. Το ένα του Οντουμπάτζο μόλις στο 15΄ που δίνει στους γηπεδούχους ένα εύκολο προβάδισμα στο σκορ με ένα πέναλτι, το δεύτερο όταν ακόμη και με δέκα παίκτες, ο Άρης προσπαθούσε να ισοφαρίσει και το τρίτο στο τέλος που είναι και το πιο ασυγχώρητο γιατί το κάνει ο πιο ξεκούραστος παίκτης.

 Πρόκειται για τρία ατομικά λάθη, στα οποία δεν έχεις την δυνατότητα να αντιδράσεις. Να τρέξεις για να τα καλύψεις, με την ένδεια που υπήρχε στον πάγκο. Κι όταν το κάνεις να βρίσκεις απέναντί σου και έναν διαιτητή που κλείνει τα μάτια στο… καρατέκα του Αθανασιάδη στον Φαμπιάνο!

Μια φάση που θύμισε το πέναλτι που πήρε ο Ίνγκασον από τον Μπουσέ στο προπέρσινο 2-2 της Τούμπας. Άλλο ματς προφανώς θα βλέπαμε αν ο Πορτογάλος καταλόγιζε την εσχάτη των ποινών αφού μιλάμε για ορισμό του επικίνδυνου παιχνιδιού, ανεξάρτητα αν πρώτα κάνει επαφή με την μπάλα. Ο Άρης πληρώνει με βαρύ τίμημα τα δικά του λάθη από την αρχή της χρονιάς. Δεν είναι όμως υποχρεωμένος να συνεχίσει να γίνεται έρμαιο στις ορέξεις του κάθε διαιτητή και να κάθεται με σταυρωμένα τα χέρια.

Το… γλυκό έδεσε με την αποβολή του Ετέμπο στο 59΄. Σε ένα χρονικό σημείο που ο Άρης έχει πάρει μέτρα και επιθετικά ρίσκα, ήλεγχε το ματς και προβλημάτιζε την ΑΕΚ. Πεντακάθαρη η δεύτερη κίτρινη στον Νιγηριανό, που όφειλε να μην πάει τόσο άτσαλα στη φάση ρισκάροντας την κάρτα την οποία τελικά πήρε, αφήνοντας την ήδη αποδεκατισμένη και καταπονημένη ομάδα του με παίκτη λιγότερο, μειώνοντας τις πιθανότητες να επιστρέψει στο ματς. Για να τα λέμε όλα όμως, όσο σωστή ήταν η δεύτερη κίτρινη, τόσο αυστηρή ήταν η πρώτη που δέχτηκε.

Ούτε όμως η αποβολή τον πτόησε και με δέκα έχασε την απίστευτη ευκαιρία να ισοφαρίσει με τον Μπράμπετς. Πόσες όμως ευκαιρίες θα έχεις σε ένα τέτοιο ματς; Όταν μάλιστα ο βασικός σου φορ…απουσιάζει από το γήπεδο, ο Νταρίντα παίζει αναγκαστικά δεξί εξτρέμ και κάποια στιγμή ο συγκινητικός Ιτούρμπε φορ; Αλλά το ότι ο Άρης είναι δυσκοίλιος στο γκολ δεν είναι κάτι που το είδαμε πρώτη φορά χθες. Η ΑΕΚ στο τέλος εκμεταλλεύτηκε την κόπωση και έκανε τη νίκη της πιο ευρεία.

Αυτό στο οποίο εγώ προσωπικά θέλω να σταθώ είναι στο εξής. Ο Άρης των χιλίων προβλημάτων, στήθηκε άψογα στην OPAP ΑRENA, προετοιμάστηκε άψογα για κάθε σενάριο του ματς, είναι προφανώς προπονημένη πολύ καλά κι έχασε από τρία τραγικά λάθη. Έπαιξε χωρίς εναλλακτικές. Στον πάγκο με ένα χαφ να έρχεται από τραυματισμό κι ένα αριστερό μπακ. Τίποτα άλλο. Κι όμως στάθηκε άψογα. Έδειξε για μια ακόμη φορά ότι είναι ένα πειθαρχημένο σύνολο που έχει αφομοιώσει την φιλοσοφία του προπονητή. Έχει όμως και κάποιες χτυπητές αδυναμίες που της στερούν το δικαίωμα να πάρει από τα παιχνίδια περισσότερα πράγματα από αυτά που αξίζει.

Ο Άρης ολοκλήρως ένα δύσκολο μήνα με πολλά και συνεχόμενα παιχνίδια που τον πλήγωσαν πολυεπίπεδα. Τώρα που δεν θα έχει μεσοβδόμαδα υποχρεώσεις είναι μια καλή ευκαιρία για ανασύνταξη και επαναπροσδιορισμό. Ο Ρουπ αν είναι καλά είναι μια καλή προσθήκη. Αν έρθει και ο εξτρέμ και επιστρέψουν οι τραυματίες, η σεζόν μπορεί να κλείσει, δημιουργώντας προοπτική για την επόμενη.

ΥΓ. Χρειάσθηκαν τελικά μόλις δυο χρόνια για να μετατραπεί η επιλογή ξένων διαιτητών και η χρήση του VAR σε εργαλεία "αντικειμενικής" διαμόρφωσης αποτελεσμάτων και κατάταξης των ομάδων στη βαθμολογία. Αυτή ήταν διαχρονικά η Ελλάδα, το ποδόσφαιρο δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση. Τα δυο προηγούμενα χρόνια, δεν άρεσαν οι διαιτησίες και οι VARιστες. Φέτος έρχονται στην Ελλάδα τουρίστες, κάνουν διακοπές πληρωμένες, και αποτελούν το εργαλείο επιλογής του νικητή. Αυτή η στάνη, αυτό το γάλα βγάζει. Αυτό είναι το ελληνικό ποδόσφαιρο, ατόφια η ευθύνη της πολιτείας που το ανέχεται.

ΥΓ2. Αν θελήσει κάποιος να βρει και κάτι ακόμη θετικό από το ματς είναι τα χτυπήματα του Νταρίντα. Μετά την αποχώρηση του Μαντσίνι, φαίνεται ότι ο Άρης βρίσκει στο πρόσωπο του Τσέχου έναν καλό εκτελεστή στατικών φάσεων.