Την κουτουλιά δεν την έριξε ο Ζιντάν αλλά η γαλλική κυβέρνηση

Ο Νοέλ Λε Γκρε αντίκρισε την κόκκινη κάρτα και αποβλήθηκε από το γαλλικό ποδόσφαιρο.

Ύβρις. Ήταν βασική αντίληψη της κοσμοθεωρίας των αρχαίων Ελλήνων. Αφορούσε όποιον υπερεκτιμούσε τις ικανότητες, τη δύναμή του (κυρίως πολιτική) και συμπεριφερόταν με βίαιο, αλαζονικό και προσβλητικό τρόπο απέναντι στους άλλους. Απέναντι στους νόμους της πολιτείας και κυρίως απέναντι στον άγραφο θεϊκό νόμο που επέβαλλε όρια στην ανθρώπινη δράση. Παρουσίαζε δηλαδή συμπεριφορά με την οποία επιχειρούσε να υπερβεί τη θνητή φύση του και να εξομοιωθεί με τους θεούς, με συνέπεια την προσβολή και τον εξοργισμό τους.

Ο Νοέλ Λε Γκρε είναι μία τέτοια περίπτωση. Ο πρώην πρόεδρος της γαλλικής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας προφανώς αισθανόταν σαν θεός στον θρόνο του. Ότι όλοι οι υπόλοιποι, οι παράγοντες, οι ποδοσφαιριστές, οι προπονητές, ήταν αυλικοί ή κατώτεροι του. Πως μπορούσε να κάνει τα πάντα χωρίς να υπολογίζει τις συνέπειες. Και έφτασε η ώρα που οι «θεοί»τον τιμώρησαν.   

Το μεγάλο λάθος του ήταν ότι, με τον τρόπο που μίλησε, προσέβαλε και απαξίωσε έναν σύγχρονο «θεό». Τον Ζινεντίν Ζιντάν. Τον γεννημένο στις 23 Ιουνίου του 1972 στη Μασσαλία από Αλγερινούς γονείς. Τον άνθρωπο που οδήγησε, ως ηγέτης, τους «τρικολόρ» στην κατάκτηση του Euro και του Παγκοσμίου Κυπελλου. Όταν έγινε προπονητής σήκωσε τρεις φορές με την Ρεάλ Μαδρίτης το τρόπαιο του Champions League. Έκανε βέβαια φοβερά πράγματα με την φανέλα της ποδοσφαιρικής «βασίλισσας» και της Γιουβέντους. Ο Ζιντάν είναι ότι καλύτερο έχει βγάλει ποδοσφαιρικά η Γαλλία τα τελευταία 30 χρόνια. Μετά την εποχή του Μισέλ Πλατινί από τον οποίο θεωρώ ότι ήταν πολύ καλύτερος.    

Ο Ζιντάν έριξε τη διάσημη κουτουλιά στον Ματεράτσι όταν έβρισε την αδελφή του στον τελικό του Μουντιάλ του 2006. Η Γαλλία ηττήθηκε από την Ιταλία γιατί αποβλήθηκε ο Ζιζού. Ήταν το τελευταίο παιχνίδι της επαγγελματικής του καριέρας. Με τη βίαιη ενέργεια του, η Γαλλία έχασε έναν παγκόσμιο τίτλο. Όμως δεν κουνήθηκε φύλλο. Όπως συνέβη και σε άλλα παιχνίδια νωρίτερα, που έκανε αντιαθλητικά φάουλ σε αντιπάλους κάθε φορά που τον εκνεύριζαν. Ο λόγος είναι ότι οι Γάλλοι τον λατρεύουν. Τον σέβονται. Το ίδιο ισχύει και στην Αλγερία και σε όλο τον κόσμο. 

Ήθελα πραγματικά να είμαι δίπλα στον Μανουέλ Μακρόν όταν έμαθε τα λεγόμενα του Λε Γκρε για τον Ζιντάν. Ο πρόεδρος της Γαλλίας είναι «άρρωστος» με το ποδόσφαιρο. Είδατε πως παρηγόρησε τον Εμπαπέ μετά την ήττα στον τελικό με την Αργεντινή. Γενικώς είναι πάρα πολύ προσεκτικός στις δημόσεις εμφανίσεις του στα γήπεδα και στις δηλώσεις όταν αναφέρεται στο ποδόσφαιρο ή σε άλλο σπορ. Δεν ξεπερνάει ποτέ τα όρια, ούτε προκαλεί ακόμα και όταν η Γαλλία χάνει στα ματς.  

Ο Μακρόν πρέπει να βγήκε εκτός εαυτού μόλις έμαθε για τον πρώην πρόεδρο της γαλλικής ομοσπονδίας. Ειδικά από τη στιγμή που ο Λε Γκρε αναφέρθηκε στον Ζιντάν. Στο τοτέμ, τη σημαία του γαλλικού ποδοσφαίρου. Φαντάζομαι ότι κάλεσε τους υπουργούς του και τους μίλησε για την ιστορία της... Notre-Dame. Μετά τους είπε πως θα λήξει το θέμα. Και αποχώρησε χωρίς να έχει ηρεμήσει ακόμα. 

Ο Λε Γκρε την «πάτησε» από τη στιγμή που ενεπλάκη η κυβέρνηση. Σε αυτές τις χώρες υπάρχουν όρια. Όποιος τα υπερβεί, τελειώνει με συνοπτικές διαδικασίες. Όταν πέσει σήμα από ψηλά, δεν έχει σημασία πόσο ισχυρός ή διάσημος είναι αυτός που έκανε το ατόπημα, που δημιούργησε το πρόβλημα. Σε άλλες χώρες δεν τρέχει... κάστανο. Η ζωή συνεχίζεται και το σκάνδαλο κουκουλώνεται σε σύντομο χρονικό διάστημα. Όχι όμως στη Γαλλία, στην Αμερική και σε άλλες δυνατές χώρες. Ακόμα και αν η υπόθεση αφορά τον πρωθυπουργό ή τον πρόεδρο. 

Όλως τυχαίως βέβαια προέκυψαν οι καταγγελίες μάνατζερ κατά του Λε Γκρε για σεξουαλική παρενόχληση. Έπρεπε να στηριχθεί κάπου ο λόγος της απομάκρυνσης του από την προεδρία της γαλλικής ομοσπονδίας. Σύμφωνα με την υπουργό αθλητισμού, παύτηκε από τα καθήκοντα του μέχρι να τελειώσει η έρευνα της εισαγγελίας. Δεν θα τελειώσει ποτέ. Απλώς του είπαν να αποσυρθεί ήρεμα για να μην μπλέξει με άλλα που μπορούν να τον οδηγήσουν ακόμα και στη φυλακή. Έμμεση απειλή. 

Ο Ζιντάν δεν μίλησε ποτέ για το θέμα. Δεν νομίζω να το κάνει. Απάντησαν άλλοι εκ μέρους του. Ανέκαθεν, από τον καιρό που ήταν ποδοσφαιριστής, δεν αναφέρθηκε προσβλητικά και απαξιωτικά για κανέναν. Ποδοσφαιριστή, προπονητή ή άλλον. Χρειάστηκε να περάσει αρεκτός καιρός για να αποκαλύψει τι του είπε ο Ματεράτσι. Ούτε για τον Ιταλό έχει χρησιμοποιήσει ποτέ κάποιον άσχημο χαρακτηρισμό. 

Το καλοκαίρι του 2022 παρέθεσε συνέντευξη στη L' Equipe με αφορμή τα πεντηκοστά του γενέθλια. Ο δημοσιογράφος τον ρώτησε κάποια στιγμή για την κουτουλιά. Επανέλαβε τι συνέβη και πρόσθεσε με νόημα: «Είναι μερικές φορές σε αυτές τις στιγμές που μπορείς να κάνεις κάτι που δεν είναι σωστό... Ο Thierry Gilardi είχε δίκιο στα σχόλιά του: «Όχι έτσι...». Αλλά αυτό είναι. Ετσι είναι. Είναι δύσκολο. Αλλά είναι η καριέρα μου. Η ιστορία της ζωής μου. Όπως τα δύο μου γκολ στον τελικό του 1998. Γι' αυτό λέω ότι η εθνική ομάδα δεν έχει τελειώσει. Κατά κάποιο τρόπο δεν θέλω να τελειώσω έτσι. Δεν έχει τελειώσει»!

Φυσικά δεν θα τελειώσει έτσι η ιστορία με την εθνική Γαλλίας, η οποία θα πάει με τον Ντιντιέ Ντεσάν στο επόμενο Euro και Μουντιάλ και μετά θα παραδώσει τη σκυτάλη. Εκτός και αν οι σύγχρονοι «θεοί» παρέμβουν ξανά. Γιατί η ανανέωση του συμβολαίου του προπονητή των «τρικολόρ» αποτελεί απόφαση του Λε Γκρε... Είναι νομοτελειακό ότι ο Ζιντάν θα αναλάβει κάποια στιγμή την τεχνική ηγεσία της εθνικής ομάδας. Θέλει να πάρει ως προπονητής το Μουντιάλ που στέρησε στη χώρα του το 2006. 

Ο Λε Γκρε έγινε διάσημος με την ατάκα για τον Ζιντάν. Μπορεί πλέον να συνεχίσει στην επιχείρηση του. Διαθέτει αλιευτικό στόλο και πολλά εκατομμύρια για να περάσει το υπόλοιπο της ζωής του. Ας ασχοληθεί με το ψάρεμα. Η γαλλική κυβέρνηση του άνοιξε διάπλατα την πόρτα της εξόδου από το εγχώριο ποδόσφαιρο. Στη συνέχεια του έριξε κουτουλιά α λα Ζιντάν. Η ύβρις είναι κακό πράγμα. Τα έλεγαν οι Έλληνες πριν από πολλά χρόνια αλλά ο 81χρονος πρώην ποδοσφαιρικός παράγοντας δεν έδωσε πολλή σημασία.