Το μοναδικό άπαρτο κάστρο του Αλμέιδα, να βρει το κουμπί και του Μεντιλίμπαρ

Ο Κώστας Τσίλης γράφει για την ανάγκη να πετύχει ο Αλμέιδα και απέναντι στον Μεντιλίμπαρ, ότι και μ' όλους τους υπόλοιπους προπονητές που έχει αντιμετωπίσει σε ντέρμπι, με δεδομένο πως οι δυο τίτλοι που κυνηγά η ΑΕΚ περνούν μέσα από πέντε ματς με τον Ολυμπιακό

Η πραγματικότητα που έχει δημιουργηθεί για την ΑΕΚ, είναι πως σε επτά ματς με χαρακτήρα ντέρμπι για το πρωτάθλημα και σ’ άλλα δυο για το κύπελλο, θα κριθούν οι δυο τίτλοι που κυνηγά. Περίπου κάπως έτσι συνέβη και πριν από δυο χρόνια, όταν είχε πάρει το νταμπλ. Και μάλιστα πάλι με τον Ολυμπιακό στα ημιτελικά του κυπέλλου, όπως και τώρα.

Μέχρι και το καλοκαίρι του 2022, η εικόνα αλλά και τα αποτελέσματα της ΑΕΚ στα παιχνίδια με τον χαρακτήρα ντέρμπι, ήταν στα όρια του θλιβερού. Ίσως και ακόμα παραπέρα. Στο κύπελλο η τελευταία της επιτυχία ήταν το 2016 και στο πρωτάθλημα δυσκολευόταν πολύ να πάρει έστω μια νίκη σε τέτοιου είδους ματς, από το 2018.

Μέσα σ’ όλα που άλλαξε ο Αλμέιδα όταν κάθισε στον πάγκο της ΑΕΚ, ήταν και η συμπεριφορά και η νοοτροπία και φυσικά τα αποτελέσματα στα παιχνίδια με τον χαρακτήρα ντέρμπι. Πλέον η ΑΕΚ είτε κέρδιζε αυτά τα ματς, είτε δεν τα έχανε, το οποίο στην οικονομία ειδικά του μίνι πρωταθλήματος των πλέι οφ, είχε και αυτό την σημασία του. Κτίστηκε ένας χαρακτήρας, τον οποίο κουβαλά μέχρι και σήμερα.

Ο Αλμέιδα έβρισκε πάντα τις άκρες του για να γίνει το αφεντικό, απέναντι σ’ όλους τους προπονητές που βρήκε απέναντι του. Με το Λουτσέσκου σε συνολικά 13 ματς έχει χάσει μόνο τα δυο. Και από τότε που κυκλοφόρησε αυτό το «δεν θα ξαναχάσω από τον Αλμέιδα», ο Αργεντινός έχει κάνει δυο νίκες και μια πρόκριση στο κύπελλο.

Από τον Γιοβάνοβιτς έχασε μόνο ένα στα πέντε ντέρμπι. Από τον Τερίμ έχασε το ένα στα πλέι οφ στην Λεωφόρο, αλλά στη Νέα Φιλαδέλφεια του πήρε την ταυτότητα με το 3-0. Και από τους τρεις προπονητές που άλλαξε ο Ολυμπιακός μέσα σ’ 1,5 χρόνο μέχρι να προσλάβει τον Μεντιλίμπαρ, έχασε μόνο από τον Μίτσελ και μόνο ένα από έξι ντέρμπι.

Ο Αλμέιδα έχει αποδείξει πως όποιον προπονητή και αν βρει απέναντι του στον πάγκο ανταγωνιστή της ΑΕΚ, τα κουμπιά του έχει τον τρόπο να τα βρει. Με τον μοναδικό που ακόμα δεν τα έχει καταφέρει, είναι με τον Μεντιλίμπαρ. Και σε αποτελέσματα, αλλά κυρίως σε αγωνιστική εικόνα. Διότι μ’ όλους τους υπόλοιπους προπονητές και στα ματς με τον χαρακτήρα ντέρμπι, δεν είναι μόνο το γεγονός πως η ΑΕΚ δεν έχανε. Ήταν τις περισσότερες φορές καλύτερη μέσα στο γήπεδο.

Στα ματς με τον Ολυμπιακό και με τον Μεντιλίμπαρ στον πάγκο, αυτό δεν έχει συμβεί μέχρι τώρα. Έχει κάνει η ΑΕΚ του Αλμέιδα δυο ήττες με κακή εικόνα. Και ακόμα και στο ματς που κέρδισε με το γκολ του Ελίασον στις καθυστερήσεις στη Νέα Φιλαδέλφεια, συνολικά δεν ήταν καλύτερη από τον αντίπαλο της. Ίσως έχει παίξει ρόλο σ’ αυτό, το γεγονός πως ο Ολυμπιακός του Μεντιλίμπαρ, είναι η μοναδική ομάδα που κόντραρε την ΑΕΚ του Αλμέιδα χρησιμοποιώντας τα δικά της. Αθλητική ομάδα, aggressive και επιθετική άμυνα. Ό,τι έκανε η ΑΕΚ του Αλμέιδα, της το έκανε ο Ολυμπιακός του Μεντιλίμπαρ.

Διαφορετικά τα πέντε ματς, ιδιαίτερο το πρώτο...

Η αλήθεια είναι πως τώρα αυτά τα πέντε ματς που έχει μπροστά της η ΑΕΚ απέναντι στον Ολυμπιακό, είναι διαφορετικά απ’ αυτά που έχουν παίξει μέχρι τώρα. Ειδικά η συνθήκη των διπλών παιχνιδιών στο κύπελλο. Επίσης υπάρχει και μια λεπτομέρεια που έχει την σημασία της, γι ό,τι έχει συμβεί μέχρι τώρα στην κόντρα του Αλμέιδα με τον Μεντιλίμπαρ. Το μοναδικό do or die και για τους παιχνίδι, ήταν αυτό το περυσινό των πλει οφ στη Νέα Φιλαδέλφεια. Και η ΑΕΚ το πήρε, έστω και αν δεν ήταν καλύτερη. Μετά στο Καραϊσκάκη, το do or die ήταν μόνο για την ΑΕΚ και ο Ολυμπιακός έπαιξε πολύ πιο απελευθερωμένος από πίεση και αυτό του περασμένου Νοέμβρη δεν ήταν επί της ουσίας do or die για κανέναν εκ των δυο.

Η ουσία ωστόσο του πράγματος, είναι μια για την ΑΕΚ. Από την στιγμή που οι δυο τίτλοι που κυνηγάει περνούν μέσα από πέντε ματς με τον Ολυμπιακό, είναι κρίσιμο για τον Αλμέιδα να βρει το κουμπί και του Μεντιλίμπαρ. Κυρίως να βρει τον τρόπο να παίξει και απέναντι στον συγκεκριμένο προπονητή, το παιχνίδι που έπαιζε απέναντι σ’ όλους τους άλλους και έδινε αποτελέσματα. Κάτι που μέχρι τώρα σε κανένα από τα τρία ντέρμπι που έχουν προηγηθεί πέρυσι και φέτος, δεν το έχει καταφέρει.

Έχει την σημασία του το γεγονός πως τα δυο από τα πέντε ματς με τον Ολυμπιακό, η ΑΕΚ τα έχει μέσα σε διάστημα τεσσάρων ημερών. Τετάρτη με Κυριακή. Το ίδιο μπορεί να συμβεί ξανά και αρχές του Απρίλη όταν υπάρχει η ρεβάνς των ημιτελικών και ανάλογα με την κλήρωση των πλέι οφ. Υπάρχουν αυτοί που υποστηρίζουν πως το πρώτο ματς του κυπέλλου στο Φάληρο, είναι ίσως το πιο αδιάφορο από τα πέντε. Και σίγουρα πολύ πιο αδιάφορο απ’ αυτό της Κυριακής για το πρωτάθλημα στη Νέα Φιλαδέλφεια. Το ακούω, δεν συμφωνώ.

Η ΑΕΚ το κύπελλο το θέλει. Προφανώς και το πρωτάθλημα. Αλλά έχει μεγάλη αξία να κατακτήσει ένα κύπελλο έχοντας αποκλείσει κατά σειρά τον Άρη, τον ΠΑΟΚ και μετά τον Ολυμπιακό. Με δεδομένο πως υπάρχει και η ρεβάνς της Νέας Φιλαδέλφειας, δύσκολα μπορεί να γίνει κάτι στο Φάληρο που να μην αφήνει περιθώρια να διορθωθεί. Όμως θα υπενθυμίσω πως η ΑΕΚ απέκλεισε τον ΠΑΟΚ επειδή κέρδισε το πρώτο ματς στη Νέα Φιλαδέλφεια, ενώ ο Παναθηναϊκός αποκλείστηκε από τον Ολυμπιακό, κυρίως επειδή δεν κράτησε τη νίκη στο πρώτο ματς.

Θέλω να πω ότι το πρώτο ματς, πάντα μετρά και ας έχουν καταργηθεί τα εκτός έδρας γκολ. Και νομίζω πως αυτή θα είναι και η προσέγγιση που θα κάνει η ΑΕΚ. Με τις όποιες αλλαγές κάνει στην ενδεκάδα ο Αλμέιδα, να αφορούν κομμάτι της τακτικής αλλά και της φρεσκάδας που θέλει καταρχάς σ’ αυτό το πρώτο παιχνίδι με τον Ολυμπιακό στο Φάληρο. Άλλωστε και από θέμα ψυχολογίας, ακόμα και για το κομμάτι που συζητάμε περί της ανάγκης να βρει ο Αλμέιδα το κουμπί του Μεντιλίμπαρ, θα παίξει σημαντικό ρόλο το αποτέλεσμα του πρώτου ημιτελικού. Ειδικά από την στιγμή που είναι τόσο κοντά χρονικά με το παιχνίδι του πρωταθλήματος.