Το «τίκι τάκα»... θάφτηκε στην άμμο της ερήμου!

Ο Στέφανος Αβραμίδης γράφει στο SPORTAL για το τέλος του «τίκι τάκα» που ήρθε στο Μουντιάλ του Κατάρ.

Ήταν το Μάιο του 2008 που ο πρόεδρος, τότε όπως και σήμερα, της Μπαρσελόνα, Ζοάν Λαπόρτα, είχε ανακοινώσει την απόφασή του να αναθέσει στον Γιόζεπ Γκουαρντιόλα, μεγάλη δόξα των "μπλαουγκράνα" στα χρόνια που έπαιζε ποδόσφαιρο, την τεχνική ηγεσία της ομάδας αιφνιδιάζοντας φιλάθλους, δημοσιογράφους και...αγορά που περίμεναν Μίκαελ Λάουντρουπ! Mε ελάχιστη εμπειρία στο αντικείμενο, έχοντας δοκιμαστεί μία και μόνο σεζόν στην Μπαρσελόνα Β', ο τώρα πια εκ των κορυφαίων στον κόσμο δεν ήταν τότε παρά ένας άγνωστος Χ! 

Ένας, ουσιαστικά, πρωτάρης που αναλάμβανε, διαδεχόμενος το Φρανκ Ράικαρντ, μια ομάδα που τη σεζόν 2005-06 είχε εντυπωσιάσει κατακτώντας με εμφατικό τρόπο πρωτάθλημα και Champions League αποδίδοντας άκρως θεαματικό ποδόσφαιρο αλλά τα επόμενα δύο χρόνια έμοιαζε να είχε χάσει τον...προσανατολισμό της!

Προσανατολισμό που στα χρόνια του Πεπ, όπως πολύ γρήγορα συνηθίσαμε να τον αποκαλούμε, τον είδαμε να ξεδιπλώνεται έως και να...συναρπάζει πιο ξεκάθαρος από ποτέ, είτε αρέσει είτε όχι το περιβόητο τώρα πια "τίκι τάκα" ήταν πραγματική επανάσταση στο ποδόσφαιρο, η μεγαλύτερη που έχουμε ζήσει τα τελευταία τουλάχιστον είκοσι χρόνια! Επανάσταση που οδήγησε την Μπαρσελόνα σε πλήθος επιτυχιών και την εθνική Ισπανίας στην κορυφή του κόσμου, έξι παίκτες των Καταλανών ήταν βασικοί στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2010 που κατέκτησε η «Λα Ρόχα» με συνταγή Μπάρτσα στη Νότιο Αφρική! Επανάσταση που οδήγησε την Μπάγερν σε ρεκόρ που ακόμη και σήμερα μένουν, πιθανότατα θα μείνουν για πολύ ακόμη, ακατάρριπτα και την εθνική Γερμανίας στην κορυφή του κόσμου, έξι παίκτες των Βαυαρών ήταν βασικοί στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2014 που κατέκτησε η "Νατσιονάλ μάντσαφτ" με συνταγή Μπάγερν στη Βραζιλία!

Επανάσταση που συνεχίστηκε στο Νησί με... όχημα τη Μάντσεστερ Σίτι, με τα όσα έχουν συμβεί και, κυρίως, με τον τρόπο που αυτά έχουν συμβεί στο Παγκόσμιο Κύπελλο του Κατάρ μπορούμε, πιστεύω, να είμαστε βέβαιοι πως σε επίπεδο εθνικών ομάδων η επανάσταση αυτή... καταπνίγηκε οριστικά! Κι αυτό γιατί, είκοσι μέρες τώρα, στο πρώτο Μουντιάλ του αραβικού κόσμου, μέρα με τη μέρα, παιχνίδι με το παιχνίδι, γίνεται ολοένα και πιο ξεκάθαρο πως η τακτική του ατελείωτου έως και ακατάσχετου passing game με στόχο από τη μία τον... εντοπισμό των αδύνατων σημείων του αντιπάλου και την εκμετάλλευση τους και, από την άλλη, την ελαχιστοποίηση της ενόχλησης, της απειλής από εκείνον μην επιτρέποντάς του να... παίξει με την μπάλα κατέληξε, σε αυτό το επίπεδο, ξεπερασμένη, αναχρονιστική, δυσλειτουργική!

Ανέκαθεν το «τίκι τάκα» ήταν πολύ πιο εύκολο, ίσως και λογικό, να εφαρμοστεί με τους ποδοσφαιριστές να προπονούνται κάθε μέρα, όλη τη σεζόν, πολλές φορές επί σειρά ετών, μαζί και να μαθαίνουν τα μυστικά, ο ένας του άλλου και όλοι μαζί της... μεθόδου! Όσες φορές λειτούργησε σε εθνικές ομάδες ήταν γιατί τον κορμό αποτελούσαν ποδοσφαιριστές που το είχαν διδαχθεί και τελειοποιήσει ως συμπαίκτες σε συλλογικό επίπεδο και το... κουβαλούσαν στα διεθνή καλοκαιρινά τουρνουά, χειμώνα τελικά... έμελλε να το αποχαιρετήσουμε! Γιατί πέρα από τα όσα έχουν δει τα μάτια μας σε αυτό το τρελό Παγκόσμιο Κύπελλο είναι και οι αριθμοί που το... φωνάζουν! Ξέρετε πόσες από τις οκτώ πρώτες σε ποσοστό κατοχής μπάλας και αριθμό μεταβιβάσεων ομάδες συνεχίζουν στο τουρνουά... η εξής μία, Αργεντινή!

Η κορυφαία στη σχετική κατάταξη Ισπανία, με μέσο ποσοστό κατοχής στο 75%, δεν πέρασε καν στους "8"! Η πέμπτη Δανία, με 60%, η έκτη Γερμανία, με 59.3% και το έβδομο Βέλγιο, με 57%, δεν κατάφεραν ούτε να προκριθούν από τον όμιλο! Αγγλία, με 62.8%, Πορτογαλία, με 60.4% και Βραζιλία που συμπληρώνει την οκτάδα, με 56.2%, σταμάτησαν στα προημιτελικά! Πέρα από την "αλμπισελέστε" που με 61.6% είναι τρίτη στη σχετική λίστα αλλά έχει και τον...αστάθμητο παράγοντα Λιονέλ Μέσι, συνεχίζουν η ένατη Γαλλία του 54.8%, η 10η Κροατία του 54% και το προτελευταίο από τους 32, πάνω μόνο από την Κόστα Ρίκα, Μαρόκο του μόλις 32.4%! 

Στοιχεία τα λες και... αδιάσειστα όλα τα παραπάνω πως το παιχνίδι που απαιτούσε έως και..."θεοποιούσε" την κατοχή της μπάλας μας έχει πια, και με τη βούλα, αφήσει χρόνους, περάσαμε στην εποχή που δεν έχει πια και τόσο μεγάλη, έως και καθόλου, σημασία πόση ώρα έχεις την μπάλα στα πόδια σου αλλά ΤΙ μπορείς να κάνεις ΟΣΟ την έχεις δική σου! Παιχνίδι πολύ πιο άμεσο, γρήγορο, απαιτητικό, ακαριαίο, ρυθμικό, "τίκι τάκα" ήταν και πέρασε, "γεννήθηκε", "έζησε", "πέθανε" και... "θάφτηκε" στην άμμο της ερήμου!