Τώρα πια έχουν όλοι το δικαίωμα να μιλάνε για πρωτάθλημα

Τα λάθη του Παναθηναϊκού σε αγωνιστικό και μη επίπεδο και ένα πρωτάθλημα στην κόψη του ξυραφιού. Γράφει ο Βασίλης Μοιρώτσος.

Το είπε πολύ σωστά ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς χθες το βράδυ μετά το ντέρμπι. Πως στον πρώτο γύρο η διαφορά που απέκτησε ο Παναθηναϊκός από τους ανταγωνιστές του στη βαθμολογία δεν είχε να κάνει τόσο με τη δική τους παρουσία, δηλαδή δεν ήταν πως εκείνοι έκαναν τα πάντα... στραβά. Είχε να κάνει με τις υπερβάσεις που ο Παναθηναϊκός έκανε σε εκείνο το διάστημα. Ένας ολόκληρος γύρος πέρασε για τους «πράσινους» αλάνθαστος.

Δώδεκα νίκες και μία ισοπαλία σε 13 παιχνίδια θα σου φέρουν διαφορά ασφαλείας. Είναι δεδομένο αυτό. Όπως είναι δεδομένο και ότι δεν μπορεί μια ομάδα να πάει... σφαίρα από το ξεκίνημα μέχρι το τέλος ενός πρωταθλήματος. Είναι ποδοσφαιρικά αδύνατον και είναι και αφύσικο. Εδώ κοτζάμ Παρί Σεν Ζερμέν και τούτη τη στιγμή στη Γαλλία έχει απόσταση μόλις τριών βαθμών από τη δεύτερη Λανς και την τρίτη Μαρσέιγ. Αναμενόμενο ήταν πως ο Παναθηναϊκός θα έκανε αγωνιστική «κοιλιά», θα πετούσε βαθμούς σε ματς που δεν υπολόγιζε, όπως συνέβη με όλους, θα έχανε ντέρμπι όπως χάνουν όλοι.

Τα έκανε όλα μαζεμένα και σε μια δύσκολη εποχή, όσον αφορά την γκρίνια που μπορεί να προκύψει. Γιατί δύσκολη; Μα φυσικά γιατί βρίσκομαστε εν μέσω μεταγραφικής περιόδου, αλλά οι «πράσινοι» επιμένουν να παίζουν με τους ίδιους και τους ίδιους ποδοσφαιριστές που έχουν τραβήκει όλο το βάρος έως τώρα. 

Γιατί λάθεψε για ακόμα μία μεταγραφική περίοδο με την καθυστέρηση στο να βρει/αξιολογήσει/καταλήξει/φέρει παίκτες και τώρα το πληρώνει. Με αποτέλεσμα να επιμένει να βρει λύσεις από παίκτες που πια είναι φανερό πως δεν μπορούν του δώσουν: ο Βέρμπιτς για παράδειγμα δε θα γίνει ποτέ Αϊτόρ, όσο και αν το... παιδεύουμε. Πόσο χρόνο να χρειάζεται πια;

Αυτή η απότομη πτώση του Παναθηναϊκού, που προέρχεται από την αδυναμία του να ενισχύσει ποσοτικά και ποιοτικά το ρόστερ του, αλλά και από την 100% αλλαγή συμπεριφοράς στην αμυντική του λειτουργία, που ήταν και το μεγάλο όπλο του (4 γκολ εκ των οποίων ένα με πέναλτι σε όλο τον πρώτο γύρο, ήδη έξι χωρίς πέναλτι σε έξι ματς στον δεύτερο) είναι που έφερε πια το πρωτάθλημα σε μια κατάσταση ισορροπίας του... τρόμου. Ο Παναθηναϊκός πήγαινε ναα παίξει στις 8 Γενάρη στη Νέα Φιλαδέλφεια με απόσταση εφτά πόντων από την ΑΕΚ. Τώρα έχει απόσταση μόλις ενός. Και είδε Ολυμπιακό και ΠΑΟΚ να μειώνουν στους έξι.

Τώρα πια έχουν όλοι το δικαίωμα να μιλάνε για πρωτάθλημα, έχοντας μπροστά ακόμα 17 αγώνες μαζί με τα Play Offs. Και οι τέσσερις μπορούν να νιώθουν ικανοί πως θα καταφέρουν να κόψουν το νήμα σε ένα πρωτάθλημα που όμοιό του δεν έχουμε δει εδώ και πολλά χρόνια.

Μπαίνοντας στην τελική ευθεία, πάντως, τον σημαντικότερο ρόλο θα τον παίξει το πόσο έτοιμος θα είναι ψυχικά ο καθένας. Πόσο θα μπορέσει να διαχειριστεί το βάρος, την πίεση, την ένταση που θα προκύπτει από Κυριακή σε Κυριακή. Λίγο - πολύ πια τις αγωνιστικές δυνατότητες και αδυναμίες τις γνωρίζουμε και για τους τέσσερις. Αυτό που θα κρίνει τη σπουδαία μάχη είναι πόσο έτοιμοι νιώθουν για να πάνε μέχρι τέλους.