){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
_page-0001.jpg){kind=small}
){kind=small}
EuroLeague
)
Η Ζανζιβάρη δεν είναι μόνο το χαρούμενο νησί, δεν είναι μόνο το νησί του χορού, της καρύδας και του πιο νόστιμου ανανά, αλλά του αθλητισμού και του ποδοσφαίρου. Γράφει η Χριστίνα Βραχάλη.
Ζανζιβάρη. Το χαρούμενο νησί. Το νησί που ξεπροβάλει στην ανατολική πλευρά της Αφρικής, και ανήκει στην Τανζανία. Το νησί του γαλαζοπράσινου νερού. Του μοναδικού τοπίου της άμπωτης. Του χορού. Της καρύδας και του πιο νόστιμου ανανά. Το νησί της μουσικής. Της τέχνης. Και των χειροποίητων. Το νησί των Μασάι. Του αθλητισμού, και του ποδοσφαίρου…
Ναι, του ποδοσφαίρου. Καλά ακούσατε.
Όπως αντιλαμβάνεστε η φτώχεια είναι μεγάλη. Οι άνθρωποι είναι ευτυχισμένοι που έχουν απλώς μια σκεπή πάνω από το κεφάλι τους. Τα περισσότερα σπίτια δεν έχουν ρεύμα, όπως επίσης και νερό. Στο κέντρο του Νουνγκούι που έμενα, υπήρχε μία πλατεία όπου ήταν μαζεμένα όλα τα μαγαζάκια που πουλούσαν χειροποίητα ξύλινα αντικείμενα, κοχύλια, παρεό, πίνακες ζωγραφικής, κολιέ και βραχιόλια με πολύχρωμες χάντρες.
Μοντάζ/Επιμέλεια Βίντεο: Γιώργος Σόμπολος
Μία υπέροχη βόλτα που συνήθιζα να κάνω πριν το βραδινό φαγητό. Μόνο έτσι μπορεί να αφουγκραστείς έναν τόπο. Κυκλοφορώντας στα στενά του. Στις πλατείες του. Ακολουθώντας τα έθιμά του. Μιλώντας τη γλώσσα τους. Μυρίζοντας τις μυρωδιές του. Τρώγοντας το φαγητό τους. Μοιράζοντας το χαμόγελό σου.
Έτυχε να βρίσκομαι εκεί, λοιπόν, τις ημέρες που διεξάγονταν οι αγώνες για το Champions League και για το Europa League. Σε μία από τις καθημερινές βραδινές μου βόλτες, εκεί που περιπλανιόμουν στα πολύχρωμα σοκάκια, είδα πολύ κόσμο μαζεμένο, σ’ ένα μαγαζάκι, τύπου καφενείο.
)
Παραξενεύτηκα, γιατί δεν ήταν κάτι που είχα παρατηρήσει τις προηγούμενες ημέρες. Πλησίασα, να μου φύγει η περιέργεια. Ξάφνου, βλέπω μια λάμψη ανάμεσα στον κόσμο. Από το θόρυβο δεν μπορούσα να καταλάβω τι ακριβώς ήταν. Πλησίασα κι άλλο. Κι εκεί το μυστήριο λύθηκε. Ήταν τηλεόραση. Μάλιστα. Τηλεόραση. Η μια που υπήρχε στη γειτονιά.
Χώθηκα κάπως ανάμεσα στους φίλους μου, για να δω, τι παρακολουθούν με τόση ευλάβεια. Έπρεπε να το είχα φανταστεί. Champions League. Ναι… στην άλλη άκρη της γης. Εκεί όπου ο κόσμος ζει, με τα ελάχιστα, ευτυχισμένος, και που το κάτι παραπάνω από τη στέγη είναι πολυτέλεια, υπήρχε μία τηλεόραση που έδειχνε «μπάλα» και η χαρά τους προσέγγιζε την ολοκλήρωση.
)
08:43 - 17.03.2023
Το «τείχος» της Εθνικής Ελλάδας: Ο γιος του Πογέτ σταμάτησε το ποδόσφαιρο, έγινε bodybuilder και είναι σε beast mode με τα γαλανόλευκα (vid)
Από τότε που εγκατέλειψε το επαγγελματικό ποδόσφαιρο στα 23 του, ο Ντιέγκο Πογέτ έχει μεταμορφώσει πλήρως το σώμα του και σήμερα βρίσκεται στο πλευρό του πατέρα του, στην εθνική Ελλάδας.
Εκεί αντιλήφθηκα για ακόμα μια φορά τη δύναμη αυτού του αθλήματος.
Δεν μου πήγαινε ποτέ το μυαλό πως στην άλλη άκρη της γης, σε ένα νησί στη μέση του πουθενά, ζουν και αναπνέουν για το ποδόσφαιρο.
Μπήκα στη διαδικασία να μιλήσω με έναν νέο φίλο που έκανα εκεί, τον Αζίζι, ο οποίος μας γύρισε σε όλη τη Ζανζιβάρη αλλά και στην ενδοχώρα της Τανζανίας. Ο Ίζι, όπως μας έλεγε να τον φωνάζουμε, (από το easy living), είναι 26 χρονών, έχει τη δική του τουριστική επιχείρηση εκεί, και είναι ένας από αυτούς που αγαπούν το ποδόσφαιρο και που κάθε εβδομάδα θα μαζευτεί με τους φίλους του για τον… μεγάλο αγώνα.
)
Μου εξήγησε πως για τους κατοίκους του νησιού η «μπάλα», ναι μεν είναι ένας τρόπος διασκέδασης, αλλά κυρίως ένας τρόπος άσκησης.
«Υπάρχουν δύο ομάδες που πρωταγωνιστούν στην Τανζανία, η Young African Football Club και η FC Simba, οι οποίες μάλιστα διεκδικούν κάθε χρόνο το Αφρικανικό Κύπελλο. Το "αστέρι" της χώρας είναι ο Mbwana Samatta (Μπουάνα Σαμάτα)».
Παρ’ όλα αυτά, ο Κριστιάνο Ρονάλντο είναι ο πιο δημοφιλής ποδοσφαιριστής στην Τανζανία. «Ο Κριστιάνο είναι ο πιο δημοφιλής εδώ. Αν ρωτήσεις ένα παιδί που μόλις γεννήθηκε αν ξέρει τον Κριστιάνο θα σου απαντήσει, "Ναι". Εγώ βέβαια, αγαπώ τον Πολ Πογκμπά. Γι’ αυτό τον λόγο είμαι και υποστηρικτής της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ».
)
Ο πιο δημοφιλής μπορεί να είναι ο CR7, αλλά όχι όμως και o πιο αγαπητός. Γιατί εκεί τα σκήπτρα τα παίρνει ο Κιλιάν Εμπαπέ. «Είναι αστείος είναι δυνατός. Αγαπώ το πνεύμα του. Οι περισσότεροι παίκτες της εθνικής Γαλλίας είναι ιδιαίτερα αγαπητοί εδώ. Εξαιτίας της σχέσης τους με την Αφρική. Περισσότεροι από 70 τοις εκατό των ποδοσφαιριστών της εθνικής έχουν ρίζες από την Αφρική.
Κάθε φορά που παίζει η Γαλλία, νιώθουμε πως παίζει όλη η Αφρική. Στο περασμένο Μουντιάλ, το 2018, όταν η Γαλλία στέφθηκε Παγκόσμια πρωταθλήτρια, νιώθαμε πως κέρδισε ολόκληρη η Αφρική»
)
15:36 - 21.03.2023
Η συγκινητική εξομολόγηση της Χεορχίνα για τις τρεις αποβολές και το αγοράκι που έχασε με τον Κριστιάνο
Η Χεορχίνα Ροντρίγκες μίλησε για τις τρεις αποβολές που είχε στο παρελθόν και για τα δίδυμα που περίμενε με τον Κριστιάνο Ρονάλντο.
Οι νέοι αγαπούν το ποδόσφαιρο και ο τρόπος της ενασχόλησής τους με αυτό, έχει να κάνει κυρίως με την περιοχή την οποία διαμένουν. «Οι κάτοικοι που ζουν κοντά στην θάλασσα, προτιμούν να προπονούνται στην παραλία. Όσοι ζουν κοντά στην πόλη, μαζεύονται καθημερινά και παίζουν σε ποδοσφαιρικό γήπεδο».
Όταν λέμε ποδοσφαιρικό γήπεδο, εννοούμε μια τεράστια έκταση με χώμα και δύο υποτυπώδη τέρματα. Στις 6 και μισή το πρωί έβλεπες 30 με 40 παιδιά να έχουν ξεχυθεί στις αλάνες και στα χώματα. Πριν πάνε στο σχολείο. Κάνουν την «προετοιμασία» τους για τους σχολικούς αγώνες.
)
Λίγο πριν δύσει ο ήλιος, με το θερμόμετρο να δείχνει 36 και πλέον βαθμούς Κελσίου, οι παραλίες πλημμυρίζουν από νέους άνδρες. Έχουν δημιουργήσει με υλικά που τους παρέχει η φύση και γη τους, ένα τεχνητό γυμναστήριο, όπου τα απογεύματα δίνουν ραντεβού για να γυμναστούν. Να προπονηθούν με όποιον τρόπο μπορεί ο καθένας.
Πρόκειται για μιας μορφής ιεροτελεστία. Στη μια μεριά της παραλίας συμβαίνει αυτό. Στην άλλη, μια ομάδα δέκα δεκαπέντε ανδρών τραγουδούν, χορεύουν και κάνουν ακροβατικά.
Στρέφεις το βλέμμα παρακάτω, και δυο φίλοι με μια μπάλα κολλημένη στα πόδια ανταλλάσσουν πάσες στην άμμο. Πρέπει να μέτρησα γύρω στις εκατόν κάτι, χωρίς η μπάλα να πέσει κάτω.
Στη Ζανζιβάρη συνειδητοποίησα για ακόμα μια φορά τη δύναμη της «μπάλας». Πως αυτή η «στρογγυλή θεά» είναι ικανή να ενώσει όλον τον πλανήτη αν θέλει. Πως κάτι που συμβαίνει σε ένα γήπεδο της Ευρώπης, είναι δυνατόν να έχει τόσο μεγάλο αντίκτυπο στην άλλη άκρη της γης.
Δεν είναι τυχαίο πως δεν υπάρχει ούτε ένας άνθρωπος (ελάχιστοι εν πάση περιπτώσει) που να μην γνωρίζει τον Κριστιάνο. Ξέρετε γιατί; Γιατί το ποδόσφαιρο είναι παιχνίδι. Κι έτσι πρέπει να παραμείνει στο μυαλό και στη συνείδησή μας.
)
)
)
)
)
)
)
)
)
Για το καλό όλων μας. Για να μαζεύονται τα παιδιά στις αλάνες. Για να πανηγυρίζουμε αγκαλιά μια επιτυχία και να συγκινούμαστε μαζεμένοι στο καφενείο της πλατείας, στο μαγαζάκι της Ζανζιβάρης, οπουδήποτε. Γι’ αυτό το ΜΑΖΙ που έχουμε ανάγκη.
Επίσης συνειδητοποίησα, το ότι δεν είμαστε τίποτε άλλο, παρά ένας κόκκος άμμου μπροστά σε όλο αυτό το που συμβαίνει στον κόσμο. Πως νομίζουμε πως κάνουμε κάτι σπουδαίο. Αλλά να σας πω κάτι. Δεν κάνουμε τίποτα πιο σημαντικό από κανέναν. Νομίζουμε…
)
)
)
)
)
)
)
)