Ζλάταν Ιμπραχίμοβιτς: Σε μισώ - σ' αγαπώ, σημειώσατε «διπλό»

Οι θανατηφόρες ατάκες του, το τατουάζ με 50 ονόματα απόρων, η κόντρα με Γκουαρδιόλα, η υπόκλιση των «εχθρών» του, ο αλκοολικός πατέρας, τα μυθικά του γκολ. Οι λόγοι για να αγαπήσεις τον ιδιόρρυθμο Ζλάταν είναι συγκεκριμένοι. Γράφει η Χριστίνα Βραχάλη.

Λένε πως στη ζωή δεν πρέπει να υπάρχουν απωθημένα. Νομίζω πως ανήκω στην κατηγορία των ανθρώπων που δεν αφήνουν τίποτα να πέσει κάτω. Και καμία ευκαιρία «ζωής» ανεκμετάλλευτη. Επίσης ανήκω και στην κατηγορία των «τυχερών» που λόγω επαγγέλματος ταξίδεψαν πολύ. Συνάντησα ανθρώπους που κάποτε τους είχα αφίσα στο δωμάτιό μου! 

Μπέκαμ, Ζιντάν, Ροναλντίνιο, Σαβιόλα… Διασταυρώθηκαν οι δρόμοι μας και μάλιστα σε πολύ νεαρή ηλικία. Εμπειρία ζωής. Μαθήματα. Tο αν απομυθοποίησα ανθρώπους και καταστάσεις, είναι ένα άλλο θέμα. Σε κάποιο άλλο blog. Στο δια ταύτα, είχα την αίσθηση πως δεν είχα κάποια επαγγελματική επιθυμία ανεκπλήρωτη.

Κι όμως. Ένα πανέμορφο και ηλιόλουστο πρωινό, η πολύ αγαπημένη μου φίλη, συνάδελφος και εξαιρετική επαγγελματίας, Μαρίζα Γεωργίτση, μου έκανε ίσως την πιο ενδιαφέρουσα συνέντευξη που μου έχουν κάνει ποτέ. Μέσα σ’ ένα tennis court. Μεταξύ άλλων, με ρώτησε αν υπάρχει κάποιος αθλητής που θα ήθελα να μιλήσω μαζί του και δεν τα έχω καταφέρει ακόμα. 

Δεν το είχα σκεφτεί ποτέ αυτό, γιατί η αλήθεια είναι πως μέχρι εκείνη τη στιγμή ένιωθα γεμάτη έχοντας ήδη στο ...βιογραφικό μου, καμιά 300αριά «συναντήσεις»! (έτσι ονόμαζα πάντα τις συνεντεύξεις). Έλα όμως που δεν ήμουν…Μου βγαίνει αβίαστα, λοιπόν και με αρκετή ένταση στη φωνή. «Μα, τον Ζλάταν Ιμπραχίμοβιτς φυσικά»! Ναι, εκεί συνειδητοποίησα πως τελικά έχω απωθημένα!

Ζλάταν….

Σ΄ αγαπώ γιατί δεν ξεχνάς από που ξεκίνησες. Από μία πολύ φτωχή οικογένεια, με πατέρα αλκοολικό, σε μια γειτονιά στο Ρόσενγκαρντ της Σουηδίας. «Πολλοί με ρωτάνε τι θα είχα γίνει αν δεν ήμουν ποδοσφαιριστής. Πιθανότατα, εγκληματίας. Είχα κάνει επιστήμη την κλοπή. Δεν είναι καλό που το λέω, όμως ως παιδί έπρεπε συχνά να κλέβω ένα ποδήλατο για να πάω στην προπόνηση».

Σ΄ αγαπώ γιατί προσπαθούσαν στην Μάλμε να σε πείσουν να πας σχολείο για να μη μείνεις από απουσίες, κι εσύ ήσουν με την μπάλα κολλημένη στα πόδια στους δρόμους στο γκέτο που μεγάλωσες.

Γιατί ήξερες από πολύ μικρός να τραβάς πάνω σου τα βλέμματα ποικιλοτρόπως. Όχι μόνο για τις ικανότητές σου, που ήταν οφθαλμοφανείς. Αλλά γιατί όταν στα 17 σου ο Αρσέν Βενγκερ ζήτησε να περάσεις δοκιμαστικό στην Άρσεναλ, απάντησες πως «Ο Ζλάταν δεν πάει σε οντισιόν».

Σ΄ αγαπώ γιατί το 2001 όταν πήγες στον Άγιαξ, ήξερες πως να συστηθείς στους συμπαίκτες σου. «Εγώ είμαι ο Ζλάταν, εσύ ποιος στο διάολο είσαι;».

Και γιατί «ανάγκασες» ακόμα και αυτούς που είχαν λόγο να σε «αντιπαθούν», όπως ο αρχηγός της ομάδας σου, Ράφαελ Φαν Ντερ Φάαρτ, να προβεί σε αυτή τη δήλωση: «Ναι, ο Ζλάταν μου είχε πει ότι θα μου έσπαγε τα πόδια. Είναι αλήθεια πως τα πράγματα μεταξύ μας τότε δεν πηγαίναν καλά, αλλά προτιμούσα να έχω στην ομάδα έντιμα άτομα, όπως αυτός».

Σε αγαπώ γιατί μετά από αυτό το γκολ, οι περισσότεροι ποδοσφαιριστές της Μπρέντα σκέφτηκαν να σταματήσουν πρόωρα το ποδόσφαιρο. 

Σ’ αγαπώ γιατί όταν πήγες στη Γιουβέντους, και ο Φάμπιο Καπέλο φώναζε, «Ibra, είσαι στην Ιταλία και πρέπει να σκοράρεις», καθόσουν μετά από κάθε προπόνηση και έβαζες τα παιδιά από την ακαδημία να σου κάνουν σέντρες για να σουτάρεις. «Μερικές φορές ήθελα απλά να πάω στο σπίτι μου, δεν μπορούσα να βλέπω άλλο τέρμα και τερματοφύλακες. Όμως στο τέλος, έγινα μηχανή μπροστά από το τέρμα».

Σ’ αγαπώ γιατί αγαπώ τον Ζοσέ Μουρίνιο. «Ο Ζοσέ Μουρίνιο είναι ένας μεγάλος σταρ. Είναι ο ηγέτης του στρατού του, αλλά νοιάζεται κιόλας. Είναι ο τύπος, που οι παίκτες του θα σκότωναν για εκείνον. Αν ο Μουρίνιο ανάβει το φως σε ένα δωμάτιο, ο Γκουαρντιόλα θα τραβήξει τις κουρτίνες. Υποθέτω ότι προσπαθεί να είναι το αντίθετό του».

Σ’ αγαπώ γιατί δεν συμπαθώ τον Πεπ Γκουαρδιολα. «Όταν αγοράζεις τον Zlatan, είναι σαν να αγοράζεις μια Ferrari. Όταν οδηγείς ένα τέτοιο αμάξι πρέπει να του βάζεις και το καλύτερο καύσιμο, να πηγαίνεις στον αυτοκινητόδρομο και να το σπαταλάς όλο. Ο Guardiola στην Μπαρτσελόνα μου έβαζε απλή βενζίνη και με πήγαινε μια βόλτα στην εξοχή. Αν αυτό ήθελε από την αρχή τότε ας αγόραζε ένα Fiat».

Σ΄ αγαπώ γι’ αυτή την μοναδική ποδοσφαιρική παράσταση το 2012 στο φιλικό της Σουηδίας με την Αγγλία.

Σ’ αγαπώ γιατί το 2015, κατά τη διάρκεια της θητεία σου στην Παρί Σεν Ζερμέν, ‘χτύπησες’ τατουάζ με 50 ονόματα απόρων στο κορμί σου σε συνεργασία με το Πρόγραμμα Επισιτισμού του ΟΗΕ, με απώτερο σκοπό την αφύπνιση και ενημέρωση του κοινού για ανθρώπους που υποφέρουν από ασιτία.

Σ’ αγαπώ γιατί ήσουν ο Μπέντζαμιν Μπάτον της Γιουνάιτεντ. «Με τόσο μικρούς σε ηλικία συμπαίκτες, ένιωθα όλο και νεότερος, μέχρι που τραυματίστηκα. Ποτέ δεν είχα κάποιον σοβαρό τραυματισμό μέχρι τότε. Ένιωθα σαν τον Σούπερμαν, πίστευα ότι μόνο ο Ζλάταν θα μπορούσε να τραυματίσει τον Ζλάταν».

Σ’ αγαπώ γιατί όταν πήγες στο Los Angeles, μας έδειξες πως πρέπει να είναι οι πραγματικοί σταρ του Hollywood και αποστόμωσες, μέχρι και τον Jimmy Kimmel, όταν ρωτήθηκες αν οι συμπαίκτες σου νιώθουν άσχημα που είναι στη σκιά σου. «Όχι, τους κάνω σούπερ σταρ, όπως κάνω και εσένα τώρα».

Γιατί όταν αποχώρησες από το L. A. και τους Galaxy, τους έστειλες όλους για μπέιζμπολ. «Ήρθα, είδα, κατέκτησα. Σας ευχαριστώ Γκάλαξι που με κάνατε να νιώσω ξανά ζωντανός. Θέλατε Ζλάταν, σας έδωσα Ζλάταν. Παρακαλώ. Η ιστορία συνεχίζεται. Τώρα, να πάτε να δείτε μπέιζμπολ».

Σ’ αγαπώ γιατί στα 40 σου ήσουν πρώτος σκόρερ σε μία ομάδα (Μίλαν) που είχε μέσο όρο ηλικίας τα 26 χρόνια.

Και γι’ αυτήν την ομιλία σου στα αποδυτήρια, όταν τους χάρισες το Καμπιονάτο έπειτα από 11 χρόνια. 

Σ’ αγαπάω γιατί για έξι μήνες στη Μίλαν, αγωνιζόσουν χωρίς χιαστό, αλλά τήρησες την υπόσχεσή σου. «Κατάφερα να προπονηθώ με την ομάδα μόλις δέκα φορές τους προηγούμενους έξι μήνες. Έκανα πάνω από είκοσι ενέσεις σε έξι μήνες. Άδειαζα από υγρό το γόνατο μία φορά την εβδομάδα. Παυσίπονα κάθε μέρα. Κοιμόμουν ελάχιστα από τον πόνο. Ποτέ δεν υπέφερα τόσο πολύ εντός κι εκτός αγωνιστικού χώρου. Μετέτρεψα κάτι αδύνατο σε κάτι δυνατό. Στο μυαλό μου είχα μόνο ένα στόχο, να κάνω τους συμπαίκτες και τον προπονητή μου πρωταθλητές Ιταλίας, επειδή τους υποσχέθηκα κάτι. Σήμερα, έχω νέο χιαστό και ακόμα ένα τρόπαιο».

Σ’ αγαπώ για τον τρόπο που επιλέγεις να κάνεις προπόνηση όταν είσαι τραυματίας! 

Σ’ αγαπάω γιατί έχεις σκοράρει σε τέσσερις διαφορετικές δεκαετίες. Και έχεις πετύχει γκολ με έξι διαφορετικές ομάδες στο Τσάμπιονς Λιγκ.

Σ’ αγαπώ γι’ αυτόν τον... ταπεινό διάλογο.

«Ποιος θα κερδίσει το επόμενο ματς;»

Ζ. «Μόνο ο Θεός ξέρει».

«Είναι λίγο δύσκολο να τον ρωτήσω τώρα».

Ζ. «Γιατί; Αφού τον κοιτάζεις»!!!

Και γι’ αυτό το... σεμνό ποστ.

Σ΄ αγαπώ γιατί έγινες ρήμα στο Σουηδικό λεξικό. Το "zlatanera" σημαίνει «κυριαρχώ εντός και εκτός του γηπέδου». Και τη «λέξη σου» την υποστηρίζεις στο έπακρο.

Σ’ αγαπώ γιατί κατάφερες να είσαι ένας από τους κορυφαίους επιθετικούς του 21ου αιώνα.

Σ’ αγαπώ γιατί, όπως σωστά διάβασα κάπου, το κυριότερο από τα χαρακτηριστικά σου είναι πως είσαι εξωγήινος.

Σ’ αγαπώ γιατί είσαι ΕΣΥ!