Ο Παναθηναϊκός επιβάλλεται να σηκωθεί

Ο Παναθηναϊκός έφερε τον κόσμο του στο ΟΑΚΑ, αλλά τον... πλήγωσε με την εμφάνισή του στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό και πλέον καλείται να τον κερδίσει ξανά. Πώς; Με την άμεση μεταμόρφωσή του. Γράφει ο Πάρης Τσελεπίδης.

Το 2022 είναι πανέτοιμο να μας αποχαιρετήσει με τον μπασκετικό Παναθηναϊκό να μην θέλει με τίποτα να θυμάται το τέλος του. Ή πιο σωστά το τελευταίο του παιχνίδι. 

Συγκεκριμένα, το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό για την 16η αγωνιστική της Euroleague, εκεί όπου μετά τα πρώτα λεπτά τίποτα δεν πήγε σωστά για την ομάδα του Ντέγιαν Ράντονιτς. Διαφορετικά οι ερυθρόλευκοι δεν θα είχαν φθάσει να πετυχαίνουνε τουλάχιστον 20 πόντους ανά δεκάλεπτο και να προηγούνται ακόμη και με +31 (50-81) στα μέσα του τέταρτου δεκαλέπτου.

Η απουσία του Σάσα Βεζένκοφ από την αποστολή του Ολυμπιακού λόγω τραυματισμού, είχε σαν αποτέλεσμα -σε συνδυασμό και με τις κατάμεστες κερκίδες- να χρίσει τον Παναθηναϊκό ως φαβορί. 

Κάτι όμως που στην πράξη, όπως αποδείχθηκε, δεν ίσχυε και ειδικότερα από τη στιγμή που με το ξεκίνημα του δευτέρου δεκαλέπτου άρχισε να ανοίγει η διαφορά. Τόσο ώστε να μην μπορεί να υπάρξει φάρμακο ώστε να καλυφθεί, όπως συνέβη σε άλλες περιπτώσεις. Με την Αρμάνι Μιλάνο και πάλι στο ΟΑΚΑ, για παράδειγμα.

Ο Παναθηναϊκός μπόρεσε να ακολουθήσει σε μεγάλο βαθμό τον Ολυμπιακό στο σκορ ουσιαστικά μόνο στο πρώτο δεκάλεπτο. Κι αυτό είτε λόγω της ευστοχίας του στα τρίποντα, είτε από τις προσπάθειες του Ντουέιν Μπέικον. Η συνέχεια όμως αποδείχθηκε σε μεγάλο βαθμό αποκαρδιωτική, καθώς οι πράσινοι δεν ήταν συνεπέις στην άμυνά τους τόσο στην περιφερειακή όσο και μέσα στη ρακέτα. 

Και όσο κυλούσε το παιχνίδι και οι ερυθρόλευκοι ξέφευγαν στο σκορ υπήρχε και έλλειψη συγκέντρωσης όπως αυτή εκφραζόταν από την απώλεια των αμυντικών ριμπάουντ, σε συνδυασμό με την έλλειψη πάθους που χαρακτηρίζει τα εν λόγω ντέρμπι αιωνίων.

Ο Παναθηναϊκός έδειξε με την αντιμετώπιση του παιχνιδιού να έχει... μείνει στο φινάλε του παιχνιδιού του πρωταθλήματος στο ΣΕΦ. Εκεί όπου παρά το ότι και πάλι είχε βρεθεί πίσω στο σκορ στο πρώτο δεκάλεπτο, δεν το παράτησε, το κυνήγησε και το πήγε μέχρι τη τελευταία φάση με το άστοχο τρίποντο του Μπέικον. 

Ίσως όπως αποδείχθηκε εκείνο το φινάλε να ξεγέλασε ακόμη και τον Ντέγιαν Ράντονιτς όσον αφορά το πως θα έπρεπε να το προσεγγίσει την αναμέτρηση αυτη τη φορά.

Ο τεχνικός του Παναθηναϊκού στις δηλώσεις του στη Συνέντευξη Τύπου ζήτησε συγγνώμη από τον κόσμο της ομάδας για την εικόνα που παρουσίασε το σύνολό του. Μόνο που τη φορά αυτή μια συγγνώμη δεν φθάνει καθώς είχε προηγηθεί μία ήττα από τον Ολυμπιακό, με μία εμφάνιση που συνοδεύτηκε με αποδοκιμασίες ακόμη και στη διάρκεια επίθεσης, αλλά και ένα λαϊκό δικαστήριο μέσα στο παρκέ από οργανωμένους φιλάθλους να ζητάνε εξηγήσεις από τους Αργύρη Πεδουλάκη και τον αρχηγό Γιάννη Παπαγιάννη.

Όπως και να έχει το σίγουρο είναι ένα. 

Πως το μήνυμα ελήφθη στη διάρκεια της χθεσινής εμφάνισης του Παναθηναϊκού αλλά και με το ότι ακολούθησε μετά το τέλος αυτής. 

Πως επιβάλλεται να σηκωθεί εδώ και τώρα εν όψει της συνέχειας της χρονιάς. Τόσο στην Euroleague όσο πολύ περισσότερο εντός των συνόρων σε πρωτάθλημα και κύπελλο. 

Ο Παναθηναϊκός μπορεί να γνώρισε την 10η συνεχόμενη ήττα του και μάλιστα πολύ σκληρή και βαριά από τον Ολυμπιακό, ωστόσο δεν ήρθε το τέλος του κόσμου. Καλείται να μάθει από αυτήν και να βγει πιο δυνατός όσο πληγωμένος κι αν είναι!

Κι αν ο Ράντονιτς ζήτησε συγγνώμη από τον κόσμο του Παναθηναϊκού στο πιο δύσκολο βράδυ του στην άκρη του πάγκου της ομάδας είναι αυτός που έχει τη μεγαλύτερη ευθύνη. Πολύ απλά γιατί αυτός είναι ο προπονητής της. Αυτός είναι που επέλεξε και που δουλεύει καθημερινά με τους παίκτες που έχει υπό τις οδηγίες του και είναι αυτός που καλείται να τους κάνει να παίξουνε ώστε να φθάνουνε στη νίκη μέσα πάνω από όλα από ομαδική δουλειά. Και πάνω από όλα να μάχονται χωρίς να τα παρατάνε γιατί κανένα παιχνίδι δεν τελειώνει πριν το άκουσμα της κόρνας της λήξης.

Ένα στοιχείο που φάνηκε στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό ίσως για πρώτη φορά από το ξεκίνημα της χρονιάς σε αυτόν τον βαθμό. Κι αυτό γιατί ο Παναθηναϊκός στη φετινή του πορεία στην Euroleague είχε κακό βράδυ και στην Κωνσταντινούπολη κόντρα στη Φενέρμπαχτσε αλλά και στο Βερολίνο με την Άλμπα. Ωστόσο αυτό στο τελευταίο του παιχνίδι του 2022 και μάλιστα στο ντέρμπι αιωνίων συνδυάστηκε με τη χειρότερή του εμφάνιση.

Κάτι που φάνηκε και στο αγωνιστικό κομμάτι. Χωρίς πολύ ανάλυση ο Μουσταφά Φαλ κέρδισε για μία ακόμη φορά τη μάχη του είτε αρχικά με τον Γκουντάιτις είτε στη συνέχεια και με τον Γιάννη Παπαγιάννη. Ήταν χαρακτηριστικό πως ήταν σχεδόν αλάνθαστος στο πρώτο δεκάλεπτο με 11 πόντους έχοντας 5/5 δίποντα ενώ η εξέλιξη του παιχνιδιού έλυσε τα χέρια των παικτών του Γιώργου Μπαρτζώκα. Είτε είχε να κάνει με τους βασικούς του είτε και με αυτούς που ήρθανε από τον πάγκο.

Κι όσο για τον Παναθηναϊκό το επιθετικό του παιχνίδι έδειχνε να μοιάζει από την αρχή και στην πορεία φάνηκε ακόμη περισσότερο στη λογική της ηγετικής φυσιογνωμίας του Ντουέιν Μπέικον που το τελείωσε με τους 30 του πόντους έχοντας 5/12 δίποντα και 6/8 τρίποντα. Επόμενο ήταν να ήταν ο μόνος που κέρδισε και το χειροκρότημα από τους φιλάθλους της ομάδας. Εκείνος που μείωσε το -31 από το 50-81 στο -16 για το 67-83 μόνο που το τάιμ άουτ του Μπαρτζώκα τον φρέναρε.

Από τους υπόλοιπους ο Ντέρικ Ουίλιαμς είχε τις εκλάμψεις του, ο Πάρις Λι μακριά από τον καλό του εαυτό, ο Νέιτ Ουόλτερς επηρεασμένος από το τραυματισμό του, ο Αρτούρας Γκουντάιτις τα βρήκε σκούρα με τον Φαλ, ενώ ο Ματέους Πονίτκα χωρίς κάποιο σύστημα και ο Μάριους Γκριγκόνις παρών απών. Ο Γιάννης Παπαγιάννης έδειξε να μην μπορεί να μπει στο κλίμα του ντέρμπι, ενώ ο Γιώργος Καλαϊτζάκης αδικήθηκε από τον Ράντονιτς όσον αφορά τη χρησιμοποίησή του τη στιγμή που ήταν εμφανής η απουσία του αδερφού του Παναγιώτη ειδικότερα στο αμυντικό κομμάτι.

Στο δια ταύτα ένα είναι το σίγουρο. Πως ο Ράντονιτς καλείται να βρει τις λύσεις μετά από το ηλεκτροσόκ της ήττας από τον Ολυμπιακό και της απογοήτευσης που σκόρπισε στον κόσμο της ομάδας του Παναθηναϊκού ώστε να ανατρέψει τη τελευταία εικόνα του 2022 εν όψει του νέου έτους 2023. Με αυτή να είναι τέτοια που θα δημιουργήσει εκ νέου προσδοκίες για κάτι καλύτερο.