Στην Αλδαία, μια από τις περιοχές που πλήττονται περισσότερο στην Ισπανία από τη «DANA», έχει δημιουργηθεί μια τρυφερή εικόνα που αναδεικνύει ό,τι καλύτερο υπάρχει στον άνθρωπο.
Στην Ισπανία είναι μέρες φρικτών εικόνων, νεκρών, τραυματιών, λάσπης και ατελείωτου πόνου. Τα βίντεο, οι φωτογραφίες και οι ομιλίες που κατακλύζουν τα Μέσα επικοινωνίας είναι δραματικά και αντικατοπτρίζουν την πραγματικότητα που βιώθηκε στους 61 δήμους που επλήγησαν στην επαρχία της Βαλένθια από τον καταστροφικό φαινόμενο «DANA», που έχει προκαλέσει περισσότερα από 200 θύματα. Αλλά μέσα σε όλα αυτά, υπάρχουν πάντα εικόνες ελπίδας.
Ένα από αυτά ήταν αυτό που έζησε στην Αλδαία, μια από τις πιο πληγείσες πόλεις, πριν από λίγες μέρες, ο Τζόνα και οι φίλοι του, που καθάριζαν την Πέμπτη σε έναν από τους δρόμους πιο κοντά στη χαράδρα και οι οποίοι, ως εκ τούτου, επλήγησαν περισσότερο. Ενώ έβγαζαν λάσπη με τα φτυάρια και τις βούρτσες τους, παρατήρησαν κάτι εντυπωσιακό: Την αθωότητα των παιδιών και το ποδόσφαιρο.
13:59 - 03.11.2024
Κίνηση ανθρωπιάς από την ΚΑΕ Άρης: Ήρθε σε επαφή με την Βαλένθια και την Euroleague προκειμένου να στηρίξει τους πληγέντες στην ισπανική πόλη
Η ΚΑΕ Άρης προχώρησε σε κινήσεις προκειμένου να στηρίξει τους πληγέντες στην Βαλένθια από τις καταστροφές που προκάλεσε η κακοκαιρία DANA
Μέσα σε όλη αυτή τη λάσπη , μερικά παιδιά κάτω των 10 ετών αποφάσισαν να βγάλουν μια μπάλα ποδοσφαίρου και να αρχίσουν να παίζουν. Ήταν ένα σύντομο στιγμιότυπο, γιατί όπως έγινε αργότερα, «οι μαμάδες τους έδωσαν ένα χαστούκι», όπως σχολίασαν με αστείο τόνο οι παρευρισκόμενοι. Λογικό ήταν, το θέμα δεν ήταν το ποδόσφαιρο, αλλά τελικά η αθωότητα των παιδιών έχει αυτά τα πράγματα, βρίσκουν την ευτυχία στις μικρές στιγμές.
Ο Τζόνα και οι φίλοι του έμειναν έκπληκτοι από τη στιγμή: «Τουλάχιστον τα παιδιά έχουν βρει μια μπάλα», ακούγεται στο βάθος. Στη μέση του χάους και της λάσπης, μερικά παιδιά σκέφτηκαν μόνο να πάρουν μια μπάλα ποδοσφαίρου και να αρχίσουν να παίζουν μαζί, όπως όλοι μας όταν ήμασταν μικροί.
Αυτή η εικόνα, όπως αυτή των χιλιάδων εθελοντών που διασχίζουν το διάδρομο που συνδέει την πόλη με τις πληγείσες πόλεις, είναι η ζωντανή εικόνα της ελπίδας. Η ελπίδα που κρατά τον λαό της Βαλένθια όρθιο, η ελπίδα που καλεί κάθε άτομο να συνεχίσει να απομακρύνει τη λάσπη από τους δρόμους, ακόμα κι αν μετά από περισσότερες από 72 ώρες δεν μπορεί να δει κανείς την άσφαλτο στους δρόμους. Η ελπίδα που έχει κανείς όταν είναι παιδί.