Ταχύτητα στο ΜΑΞ-ιμουμ

Ο Μαξ Φερστάπεν αναδείχθηκε για τρίτη διαδοχική χρονιά παγκόσμιος πρωταθλητής στη Formula 1 και το Sportal σας παρουσιάζει όλη τη διαδρομή του Ολλανδού, αλλά και το πως έφτασε να γίνει ανταγωνιστής του Λιούις Χάμιλτον.

Δεν υπήρξε καμία αμφισβήτηση για τον Μαξ Φερστάπεν. Ο Ολλανδός απλά ήταν θέμα χρόνου να πανηγυρίσει τον τρίτο συνεχόμενο τίτλο παγκόσμιου πρωταθλητή στη Formula 1. Το έκανε στον Αγώνα Σπριντ του Κατάρ, «σφραγίζοντας» και τον φετινό του τίτλο. 

Ο οδηγός της Red Bull συμπεριλαμβάνεται πλέον στα πιο διάσημα ονόματα του αθλήματος που έχουν κερδίσει τρεις τίτλους, συμπεριλαμβανομένων των Άιρτον Σένα, Νίκι Λάουντα και Τζάκι Στιούαρτ. Ο Λιούις Χάμιλτον και ο Μίκαελ Σουμάχερ μοιράζονται το απόλυτο ρεκόρ των επτά. Ο 26χρονος έχει ένα αδιαμφισβήτητο προβάδισμα 184 βαθμών έναντι του ομόσταβλού του, Σέρχιο Πέρες, με μέγιστο αριθμό 172 βαθμών διαθέσιμο στα έξι γκραν πρι και δύο σπριντ που απομένουν για την ολοκλήρωση της σεζόν.

Ποιος είναι όμως ο Μαξ Φερστάπεν;

Ο Μαξ Φερστάπεν, γεννημένος στις 30 Σεπτεμβρίου του 1997, είναι Βελγο-Ολλανδός οδηγός, ο οποίος αγωνίζεται στη Formula 1 με την ομάδα της Red Bull. Στο Αυστραλιανό γκραν πρι του 2015, έγινε ο νεαρότερος οδηγός που συμμετείχε στη F1 σε ηλικία μόλις 17 ετών και 166 ημερών. Έχει κατακτήσει 84 βάθρα στην καριέρα του, καθώς και 44 νίκες. 

Σε ηλικία 23 ετών στο Αυστριακό γκραν πρι έγινε ο νεότερος οδηγός στην ιστορία του σπορ που έκανε το grand chelem, δηλαδή εκκίνησε πρώτος στον αγώνα, κέρδισε τον αγώνα, έκανε τον ταχύτερο γύρο και βρισκόταν στην πρώτη θέση σε όλη του τη διάρκεια. Κατέκτησε το πρώτο του πρωτάθλημα το 2021, όπου σταμάτησε τον επτάκις πρωταθλητή Λιούις Χάμιλτον. Επίσης κρατάει το ρεκόρ με τις περισσότερες νίκες σε μια σεζόν με 15 που κατάφερε το 2022

Μετά τη σεζόν του 2015 στην οποία συμμετείχε στο πρωτάθλημα με την ομάδα της Scuderia Toro Rosso, ξεκίνησε τη σεζόν του 2016 με την ιταλική ομάδα προτού ανέλθει στην ομάδα της Red Bull μετά από τέσσερις αγώνες ως αντικαταστάτης του Ντανίλ Κβίατ. Σε ηλικία 18 ετών, κέρδισε το Ισπανικό γκραν πρι του 2016, στο ντεμπούτο του για την αυστριακή ομάδα, γινόμενος στο μεταξύ ο νεαρότερος νικητής και ο πρώτος Ολλανδός νικητής στην ιστορία της Formula 1.

Στη διάρκεια των επόμενων πέντε ετών πέτυχε πολλαπλές νίκες, συμπεριλαμβανομένης της πρώτης νίκης για μονοθέσιο με κινητήρα Honda από το 2006. Ο Φερστάπεν αναμένεται να παραμείνει στη Red Bull μέχρι το τέλος της σεζόν 2028, μετά την υπογραφή της επέκτασης του συμβολαίου του.

Οικογενειακή παράδοση 

Η οικογένεια του έχει μια μακρά σχέση με τον μηχανοκίνητο αθλητισμό. Ο πατέρας του, Τζος Φερστάπεν, είναι πρώην οδηγός της Formula 1 ενώ η Βελγίδα μητέρα του, Ζοφί Κούμπεν, αθλήθηκε στα καρτ. Ο πρώτος του εξάδελφος, Άντονι Κούμπεν, αγωνίστηκε σε αγώνες αντοχής και είναι ένας δις πρωταθλητής του NASCAR Whelen Euro Series και πλέον είναι διευθυντής για την ομάδα PK Carsport για το Euro Series.

Παρόλο που ο Φερσταπεν έχει Βελγίδα μητέρα, γεννήθηκε στο Βέλγιο και διέμενε στο Μπρι του Βελγίου, αποφάσισε να αγωνιστεί με ολλανδικό δίπλωμα αγώνων διότι, όπως αναφέρει ο ίδιος: «Αισθάνομαι πιο πολύ Ολλανδός», αφού πέρασε πιο πολύ χρόνο με τον πατέρα του παρά με τη μητέρα του, αφού η τελευταία ασχολήθηκε κυρίως με τις δραστηριότητές τις στα καρτ και υπήρξε περικυκλωμένος από Ολλανδούς, μεγαλώνοντας στην πόλη Μασείκ, μια βελγική πόλη στα ολλανδικά σύνορα. 

Ο Φερστάπεν είχε δηλώσει το 2015: «Βασικά διέμενα στο Βέλγιο μόνο για να κοιμάμαι, αλλά κατά τη διάρκεια της μέρας πήγαινα στην Ολλανδία και είχα τους φίλους μου επίσης εκεί. Μεγάλωσα ως Ολλανδός και έτσι αισθάνομαι». Επέλεξε επίσημα την ολλανδική υπηκοότητα όταν ενηλικιώθηκε. Αγωνίσθηκε στη Formula 1 για πάνω από μισή σεζόν πρωτού αποκτήσει το δίπλωμα οδήγησής του στα 18α γενέθλιά του. Ο Φερστάπεν διαμένει στο Μονακό από τον Οκτώβριο του 2015, υποστηρίζοντας ότι δεν ήταν για φορολογικούς λόγους.  

Τα πρώτα βήματα

Ο Φερστάπεν ξεκίνησε την καριέρα του στα καρτ στην ηλικία των τεσσάρων ετών. Αγωνίσθηκε στο πρωτάθλημα Mini Junior στην προσωπική του πατρίδα του Λίμπουργκ στο Βέλγιο. Το 2006 ο Ολλανδός προήχθη στην κλάση Rotax Max Minimax και κέρδισε το βελγικό πρωτάθλημα. Το 2007 κέρδισε το ολλανδικό πρωτάθλημα Minimax. Αγωνιζόμενος σε ένα καρτ τύπου CRG βοηθούμενος από τον πατέρα του, ο Φερστάπεν κατέκτησε τα βελγικά και ολλανδικά πρωταθλήματα Minimax καθώς και το βελγικό πρωτάθλημα Cadet.

Το 2009, ο Φερστάπεν μπήκε στην ομάδα Team Pex Racing, μια ομάδα υπό την CRG. Εκείνη τη χρονιά, κέρδισε το πρωτάθλημα Flemish Minimax και το βελγικό πρωτάθλημα KF5.

Το 2010, ο Φερστάπεν προήχθη στο διεθνές karting. Υπέγραψε με την CRG για να οδηγήσει για την εργοστασιακή τους ομάδα σε παγκόσμια και ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Στο Παγκόσμιο Κύπελλο KF3, ο Φερστάπεν τερμάτισε δεύτερος πίσω από τον πιο έμπειρο Άλεξ Άλμπον, ο οποίος τελικά έγινε ο ομόσταβλός του στην ομάδα της Red Bull το 2019, αλλά τελικά τον νίκησε στο WSK Euro Series και κέρδισε επίσης και το WSK World Series, νικώντας τον Ρόμπερτ Βισόιου.

Το 2012, ο Φερστάπεν επιλέχθηκε για το πρόγραμμα οδηγών Intrepid για να οδηγήσει στις κλάσεις KF2 και KZ2. Κέρδισε το WSK Master Series στην κλάση KF2, υπερνικώντας τον οδηγό της CRG, Φελίσε Τιένε. Ο Φερστάπεν κέρδισε το χειμερινό κύπελλο South Garda στην κλάση KF2, νικώντας τους Ντένις Όλσεν και τον Αντόνιο Φουόκο.

Στο τέλος του ίδιου έτους, ανακοινώθηκε ότι ο Ολλανδός θα έφευγε από την Intrepid. Μετά από μια σύντομη σύνδεση με τα προκείμενα στην CRG kart Zanardi, ο Φερστάπεν επέστρεψε στην εργοστασιακή ομάδα της CRG. Συμμετείχε στο SKUSA SuperNationals στην κλάση KZ2 με την ομάδα CRG, τερματίζοντας 21ος. Το 2013, ο Φερστάπεν κέρδισε τα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα KF και KZ. 

H πρώτη εμπειρία από αγωνιστικό μονοθέσιο 

Η πρώτη εμπειρία του Φερστάπεν σε αγωνιστικό μονοθέσιο ήταν στην πίστα Pembrey στις 11 Οκτωβρίου του 2013. Έκανε 160 γύρους σε ένα όχημα Formula Renault Barazi-Epsilon FR2.0-10. Το όχημα του δόθηκε από την ολλανδική ομάδα Manor MP Motorsport. Έκανε τεστ για αρκετές ομάδες Formula Renault 2.0 το 2013. 

Τον Δεκέμβριο του 2013, ο Φερστάπεν έκανε τεστ με το μονοθέσιο της Dallara F311 για τη Formula 3, κινούμενο από τη Motopark Academy. Άλλο ένα τεστ για τη Formula Renault ήρθε τον Δεκέμβριο στην πίστα την Χέρεζ. Οδηγώντας για την Josef Kaufmann Racing, ο Φερστάπεν ήλθε ταχύτερος από τους «γνώριμους» στη Formula Renault, Στέιν Σόθχορστ και Ματ Πέρι. Στην πίστα Ricardo Tormo πλησίον της Βαλένθια, ο Φερστάπεν έκανε χρόνο ταχύτερο από τους πιο έμπειρους οδηγούς, συμπεριλαμβανομένων των Τατιάνα Καλδερόν και Έντι Τσίβερ. Στις 16 Ιανουαρίου 2014, ανακοινώθηκε ότι ο Φερστάπεν θα έκανε το αγωνιστικό του ντεμπούτο στο Florida Winter Series.

Στις 5 Φεβρουαρίου, στο δεύτερο αγωνιστικό του σαββατοκύριακο, ο Φερστάπεν κέρδισε τον πρώτου του αγώνα στην κατηγορία της Formula στον διεθνή αυτοκινητόδρομο του Palm Beach μετά που ξεκίνησε από την πολ ποζίσιον. To 2014, ο Φερστάπεν οδήγησε στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα Formula 3 της FIA για την ομάδα Van Amersfoort Racing. Τερμάτισε στην παρθενική του σεζόν στο πρωτάθλημα τρίτος, πίσω από τον πρωταθλητή Εστεμπάν Οκόν και τον δεύτερο Τομ Μπλόμγκβιστ, κερδίζοντας 10 αγώνες στο μεταξύ.

Η ευκαιρία από την Toro Rosso και η πρώτη νίκη στη Βαρκελώνη

Τον Αύγουστο του 2014, ο Φερστάπεν συμμετείχε στην ομάδα Junior της Red Bull αφού έκανε τεστ σε ένα μονοθέσιο Formula Renault 3.5. Δέχθηκε επίσης μια πρόταση από τη Mercedes να συμμετάσχει στο πρόγραμμα νέων της, την οποία και έλαβε υπ' όψιν του. Συμμετέχοντας στα πρώτα δοκιμαστικά του Ιαπωνικού γκραν πρι του 2014, ο Φερστάπεν έγινε ο νεαρότερος οδηγός ο οποίος συμμετείχε σε ένα αγωνιστικό τριήμερο ως μέρος της προετοιμασίας του για μια θέση πλήρους απασχόλησης με την Toro Rosso για το 2015. 

Ο Φερστάπεν έγινε ο νεαρότερος οδηγός που ξεκίνησε σε αγώνα παγκοσμίου πρωταθλήματος, συμμετέχοντας στο άθλημα έναν χρόνο πριν από τους νέους περιορισμούς στις δηλώσεις των οδηγών, στο ντεμπούτο του στο Αυστραλιανό γκραν πρι του 2015 στην ηλικία των 17 ετών και 166 ημερών, «σπάζοντας» το ρεκόρ του Ζεμέ Αλγκουερσαρί για σχεδόν 2 χρόνια.

Φτάνοντας ως ο νεότερος οδηγός της Formula 1 σε ηλικία μόλις 17 ετών, ο Φερστάπεν ώθησε το μονοθέσιό του, τους αντιπάλους του και τα βιβλία ρεκόρ του αθλήματος στο όριο. Ο Ολλανδός με την καρδιά ενός λιονταριού πήρε την Toro Rosso και στη συνέχεια τη Red Bull από τα «κέρατα» με το ενστικτώδες αγωνιστικό του στυλ.

Ο νεότερος σκόρερ βαθμών της F1 έγινε σύντομα ο νεότερος νικητής αγώνα σε ηλικία 18 ετών και 228 ημερών με μια ευκαιριακή αλλά ελεγχόμενη οδήγηση στο ντεμπούτο της Red Bull στη Βαρκελώνη το 2016. Ένας πραγματικός οδηγός αγώνων, με μια εκπληκτική οδήγηση στη Βραζιλία από την εκκίνηση μέχρι το βάθρο σε μια επικίνδυνη βρεγμένη πίστα, έβλεπε τους επιτυχίες να έρχονται.

Το «θρίλερ» του 2021 και η κόντρα με τον Χάμιλτον

Η στάση του Φερστάπεν και η σκληρή άμυνα του τον έχουν φέρει μερικές φορές σε αντιπαράθεση με τους συνομηλίκους του και τους χρηματοδότες του. Αλλά τα λάθη που αρχικά αμαύρωσαν τις δυνατότητές του έδωσαν τη θέση τους στην ωριμότητα, ενώ η παλικαριά και η ενέργεια που τον καθιστούν ταλέντο blockbuster παρέμειναν και οι νίκες συνέχισαν να έρχονται.

Κορυφώθηκαν με το πρώτο του πρωτάθλημα μετά από εκείνη την ήδη θρυλική αναμέτρηση του τελευταίου γύρου στο Άμπου Ντάμπι με τον Λιούις Χάμιλτον το 2021. Και συνέχισε με μια ισχυρή υπεράσπιση τίτλου το 2022, κερδίζοντας με ρεκόρ 15 αγώνων σε όλη τη σεζόν.

Όσοι παρακολούθησαν το πρωτάθλημα του 2021, ήξεραν ότι αυτοί οι δύο οδηγοί θα ήταν τα κεντρικά πρόσωπα στην διεκδίκηση του τίτλου. Όμως κανένας δεν μπορούσε να φανταστεί την διάσταση που θα έπαιρνε η μεταξύ τους μάχη. Μια από τις πιο συγκλονιστικές και οριακές των τελευταίων ετών. Με το «Φερστάπεν vs Χάμιλτον» να θέτει από τώρα υποψηφιότητα για αυτό που σίγουρα θα κερδίσει τα επόμενα χρόνια. Μια θέση στo πάνθεον των ιστορικών μαχών του σπορ. Όπως το Xαντ – Λάουντα, το Σένα – Πρόστ ακόμα και το Αλόνσο – Σουμάχερ.

Στα αγωνιστικά δρώμενα, ο Φερστάπεν πράγματι ήταν καλύτερος στο μεγαλύτερο μέρος της σεζόν και στατιστικά (10 νίκες, 10 πολ, περισσότεροι γύροι ως πρωτοπόρος 652). Ωστόσο ο Χάμιλτον κατάφερε και σε συνθήκες πρωτόγνωρης πίεσης για τον ίδιο, να είναι μονίμως εντός παιχνιδιού. Πραγματοποιώντας παράλληλα ορισμένες από τις σπουδαιότερες εμφανίσεις του (Βραζιλία, Κατάρ, Σ. Αραβία). Αμφότεροι συγκλονιστικοί. Από τις ελάχιστες περιπτώσεις που ένα πρωτάθλημα είναι τόσο αμφίρροπο που να το αξίζουν και οι δύο διεκδικητές του.

Οι οποίοι βέβαια σε αυτούς τους 22 αγώνες αντάλλαξαν πέραν από στιγμές σεβασμού και στιγμές κόντρας. Αγγίζοντας τρεις φορές τα όρια της έχθρας. Αρχικά στο Σίλβερστοουν με ευθύνη του Χάμιλτον, έπειτα στην Μόντσα (πιθανότατα έφταιγε ο Φερστάπεν) και τέλος στα γεγονότα της Τζέντα με ξεκάθαρη ευθύνη του ολλανδού πιλότου της Red Bull. Τελικά το φινάλε του Άμπου Ντάμπι όσο αμφιλεγόμενο κι αν εν μέρει ήταν, αλλό τόσο γραφτό έμοιαζε για να κριθεί έτσι ενα τέτοιο πρωτάθλημα.