Γκραν πρι Formula 1 στην Ελλάδα; Μάθετε τα κόστη για πίστα και αγώνα και ξανασκεφτείτε το…

Το να διοργανώσεις αγώνα μπορεί να φθάσει σε επίπεδα ΑΕΠ ενός μικρού κράτους!

Λέγονται και γράφονται πολλά, ως προς τη διοργάνωση ενός γκραν πρι Formula 1 στην Ελλάδα. Πριν, όμως, σκεφτούμε τον αγώνα, πρέπει να σκεφτούμε που θα τον διεξάγουμε. Πίστα δεν έχουμε, διότι από τις αχυρόμπαλες στα στρατιωτικά αεροδρόμια του Τατοϊου, της Τρίπολης, της Ρόδου και της Κρήτης, φτιάξαμε με δυσκολία μια πίστα στις Σέρρες, για μικρούς αγώνες και μια στα Μέγαρα, ανάλογης λειτουργίας.

Ο Ορχομενός, στον οποίο, μάλιστα, είχε τοποθετηθεί και πλάκα θεμελίωσης, επί αείμνηστου Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, όταν ήταν πρωθυπουργός, έμεινε στα συρτάρια, ενώ η Χαλανδρίτσα, κοντά στην Πάτρα, είναι ένα σενάριο πραγματικό μεν, αλλά που έχει μείνει στα χαρτιά λόγω χρηματοδότησης. Τα χρήματα είναι, λοιπόν, φίλες και φίλοι που τα κάνουν (σχεδόν) όλα, και η σωστή διαχείριση.

Στην Ελλάδα άνοιξε πολλών η όρεξη για τη δημιουργία ενός σιρκουί, με την ευκαιρία της μεγάλης επένδυσης στο Ελληνικό, άνω των 5 δισ. ευρώ. Ναι, θα μπορούσε να είναι μια καλή προοπτική, όμως στην πλήρη ανάπτυξή της η επένδυση θα είναι έτοιμη από το 2028 και μετά, καθώς πολλά έργα θα έχουν τελειώσει το 2025, ο πύργος των 200 μ. το 2026, το καζίνο-ρεσόρτ περίπου εκείνη την εποχή.

Η σκέψη για ένα σιρκουί όπως στο Αλμπερτ Παρκ της Μελβούρνης ή όπως στο Νησάκι της Παναγίας, στο Μόντρεαλ, ακούγεται λογική, ενώ γιατί να αποκλειστεί και η σκέψη ενός σιρκουί στο κέντρο της Αθήνας (όπως στο Μονακό, στη Τζέντα, στο Αζερμπαϊτζάν ή στη Σιγκαπούρη), Πανεπιστημίου, Σταδίου, Σύνταγμα, Παναθηναϊκό Στάδιο ή και στη Δραπετσώνα, στα παλιά λιπάσματα, που επίσης έχει τεθεί ως πρόταση;

Πριν, όμως, σκεφτούμε όλα αυτά, ας θυμηθούμε ότι λόγω χρημάτων η χώρα έμεινε εκτός Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Ράλι, με το Ράλλυ Ακρόπολις, για 8 ολόκληρα χρόνια και για να επιστρέψει, επιστρατεύτηκε η μισή κυβέρνηση και μεγάλοι χορηγοί.

Μάθετε, λοιπόν, τι συμβαίνει με τα οικονομικά, ως προς τη διοργάνωση ενός αγώνα. Δε λέω, η κατασκευή ενός σιρκουί χρειάζεται σε μια χώρα «παροχής υπηρεσιών», κυρίως, όπως η Ελλάδα, που έχει και το 25% του ΑΕΠ από τον τουρισμό. Όμως, υπάρχουν πολλές παράμετροι.

Κατ' αρχάς η πίστα θα πρέπει να κατασκευαστεί σε ένα σημείο που υπάρχει εύκολη πρόσβαση για όλους, να έχει κοντά αεροδρόμιο και μέσα μεταφοράς.

Στο Σίλβερστοουν απαιτήθηκαν περίπου 227 εκατ. ευρώ για την κατασκευή της πίστας και όλων των μόνιμων εγκαταστάσεών του.

Το Άμπου Ντάμπι, όμως, χρειάστηκε να καταβάλει περίπου 907 εκατ. ευρώ, συμπεριλαμβανομένου και του ξενοδοχείου που βρίσκεται εκεί. Όσον αφορά στα γκραν πρι που διεξάγονται μέσα σε πόλεις, εκεί το κόστος είναι διαφορετικό, καθώς στο Μπακού του Αζερμπαϊτζάν, πρέπει να τοποθετηθούν κερκίδες, να σταματήσει πλήρως η κίνηση όπως στο Μονακό, αλλά και να ανακατασκευαστούν μερικά σημεία του οδοστρώματος, καθώς χρησιμοποιείται κανονικά για τις ανάγκες της κυκλοφορίας, μετά το τέλος του αγώνα. Μόνο η τοποθέτηση των κερκίδων στο Μπακού στοιχίζει περίπου 13 εκατ. ευρώ, ενώ για τους φράχτες, τους προστατευτικούς τοίχους και τα πάντοκ, οι Ασιάτες/Ευρωπαίοι του Μπακού έδωσαν ακόμα 7,2 εκατ. ευρώ. Για κτήρια, γραφεία, γραμμές ρεύματος και ύδρευση, το ποσό σταμάτησε στα 5,4 εκατ. ευρώ, κάτι που δείχνει πόσο πολύ κοστίζει μια διοργάνωση. Επίσης, η ύπαρξη γερανών, αλλά και πυροσβεστήρων κάθε 15 μέτρα, σε όλο το μήκος της πίστας, στοιχίζει 3,6 εκατ. ευρώ.

Οι παραπάνω τιμές έγιναν γνωστές μετά από μελέτη που διενεργήθηκε πέντε χρόνια πριν, άρα τα ποσά θα έχουν ανέβει κατά πολύ από τότε. Και προσέξτε, αυτά τα χρήματα δίνονται κάθε χρόνο, σε ορισμένες περιπτώσεις, στους αγώνες πόλεων. Από εκεί και πέρα, ο μέσος όρος του ποσού, για να διοργανωθεί αγώνας, που καταβάλλεται στη FIA, ετησίως, αγγίζει τα 30 εκατ. ευρώ. Έτσι, για να παραμείνει στο καλεντάρι ένας αγώνας, κάθε χώρα δίνει ένα ποσό στη FIA, κάθε χρόνο, έως ότου έρθει η ώρα για νέες διαπραγματεύσεις και νέο συμβόλαιο.

Η Ομοσπονδία, λοιπόν, μόνο από τη Formula 1 βάζει στα ταμεία της περίπου 635 εκατ. ευρώ κάθε χρόνο, με το Μπακού να δίνει τα περισσότερα (52 εκατ. ευρώ), τον Καναδά να ακολουθεί με 30 εκατ. ευρώ και το Σπα με 20 εκατ. ευρώ. Κάθε χρόνο οι τιμές αυξάνονται κατά περίπου 5%, ενώ τα νέα γκραν πρι, δίνουν από τη μεριά τους ακόμα περισσότερα χρήματα. Μικρή εξαίρεση αποτελούν το Λας Βέγκας και το Μαϊάμι, όπου τα χρήματα δίνονται απ' ευθείας στη Liberty Media, που από τη μεριά της, προωθεί το σπορ και έχει την εμπορική εκμετάλλευση της F1.

Να γιατί κάθε ανανέωση του συμβολαίου μιας πίστας γίνεται πρώτη είδηση κάθε φορά. Πολύ απλά, διότι πίσω από την είδηση, κρύβονται πάρα πολλά χρήματα και τεράστια ποσά. Και να γιατί, παρά το εξωφρενικό κόστος, κάθε χώρα θέλει να διοργανώσει αγώνα Formula 1. Διότι μπορεί να δαπανήσει πολλά ευρώ ή δολάρια ή οποιοδήποτε άλλο νόμισμα, αλλά τα έσοδα θα είναι περισσότερα, εφόσον γίνει σωστή διαχείριση. Μη ξεχνάμε πως για σχεδόν 3-4 ημέρες, μια πόλη που φιλοξενεί γκραν πρι, θα δει πάρα πολύ κόσμο στους δρόμους της, που θα κλείσει εισιτήρια σε ξενοδοχεία, για τη μεταφορά του, για φαγητό, ποτά και οτιδήποτε άλλο σχετίζεται με τη διασκέδαση και την παραμονή του.

Όμως, για να διατηρηθεί μια πίστα προδιαγραφών Formula 1, έχει τη δυνατότητα να φιλοξενήσει κι άλλους αγώνες, όπως MotoGP, για παράδειγμα. Αρα, τα έσοδα μπορούν να αυξηθούν περαιτέρω. Εξαίρεση αποτελούν οι πίστες της Ινδίας και της Νοτίου Κορέας, εκεί όπου μάλλον οι διοργανωτές δεν έκαναν σωστά τη δουλειά τους και να γιατί δεν τις βλέπουμε στο καλεντάρι. Μόνο και μόνο για να διατηρηθεί μία πίστα ζωντανή, χρειάζονται πολλά. Επισκευές, συντήρηση κ.α. Κι αν, μάλιστα, το κοινό δεν πολυενδιαφέρεται για τον μηχανοκίνητο αθλητισμό, τότε όλα τελειώνουν άμεσα.

Ας τα βάλουμε, λοιπόν, όλα κάτω και ας σκεφτούμε τι θέλουμε.