Και τώρα Μονακό – οι πιο απίστευτες στιγμές στην ιστορία του (vid)

Το πιο γκλάμορους γκραν πρι κάθε χρονιάς στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Formula 1 γίνεται στο μικρό πριγκιπάτο.

Κάθε φορά όταν ετοιμαζόμαστε για γκραν πρι στο Μονακό, πάντα έχουμε να θυμηθούμε στιγμές και γεγονότα που σημάδεψαν το πιο γκλάμορους γκραν πρι της χρονιάς.

Μπορεί να γίνονται και άλλα γκραν πρι της F1, πλέον, σε δρόμους πόλεων, αλλά πάντα το Μονακό θα είναι κάτι ξεχωριστό, κάτι μοναδικό. Θέλετε λίγο η ιστορία του τόπου, καθώς αγώνες εκεί γίνονται από το 1929, θέλετε το διεθνές τζετ σετ που συγκεντρώνεται εκεί και απολαμβάνει τα πάρτι τα προηγούμενα βράδια και τον αγώνα από τα γιοτ και τα μπαλκόνια, θέλετε οι επιδείξεις μόδας και οι φιλανθρωπικές εκδηλώσεις, θέλετε ότι εκεί κατοικούν οι μισοί πιλότοι (και για φορολογικούς λόγους), ό,τι κι αν θέλετε να βάλουμε μπροστά, το Μονακό είναι Μονακό.

Επειδή έχω βρεθεί αρκετές φορές στο Μονακό, και έχω κάνει όλη την αγωνιστική διαδρομή, απορώ κι εγώ πώς καταφέρνουν ακόμα και οδηγοί επιπέδου Formula 1 να κινούνται με μέση ωριαία ταχύτητα λίγο πάνω από 150 χλμ./ώρα, ξύνοντας πολλές φορές τις μπαριέρες κι έχοντας αυτό το εκτυφλωτικό φως του ήλιου να τους χτυπά τα μάτια μόλις βγαίνουν από το τούνελ. Κι αμέσως μετά να πρέπει να στρίψουν και στο σικέιν.

Να μου πεις ότι το έχουν κάνει τόσες και τόσες φορές στον προσομοιωτή κι έχουν μάθει τη διαδρομή με κλειστά μάτια. Να το δεχθώ, όμως μέσα στη μάχη αλλάζουν όλα, καθώς η αδρεναλίνη ανεβαίνει στους στενούς δρόμους με τις προσπεράσεις να είναι ελάχιστες.

Πολυνίκης ο Αϊρτον Σένα

Το συνολικό μήκος αυτής της ιστορικής πίστας είναι μόλις 3.337 χιλιόμετρα, με 68 αγώνες να έχουν πραγματοποιηθεί και ο πιο επιτυχημένος οδηγός (από άποψη νικών) είναι ο Αϊρτον Σένα. Ο θρυλικός, αείμνηστος Βραζιλιάνος ήταν κυρίαρχος από το 1987 έως το 1993, με μοναδική εξαίρεση το 1988 – όταν εγκατέλειψε στον 66ο γύρο ενώ προηγείτο. Ακόμα και μετά τον θάνατό του κατέχει το ρεκόρ με 6 νίκες (5 με McLaren – Honda, 1 με Lotus – Honda και 1 με McLaren – Ford), ενώ από 5 έχουν οι Γκράχαμ Χιλ και Μίκαελ Σουμάχερ, 4 νίκες ο Αλεν Προστ και από 3 οι: Στέρλινγκ Μος, Τζάκι Στιούαρτ, Νίκο Ρόσμπεργκ και Λιούις Χάμιλτον. Κατά συνέπεια, από τους εν ενεργεία οδηγούς, μόνο ο Χάμιλτον μπορεί να απειλήσει το ρεκόρ, όπως και ο Αλόνσο που έχει 2 νίκες. Όμως το βλέπω δύσκολο να γίνει από αυτούς τους δύο. Ισως από τον Φερστάπεν, που έχει πολλά χρόνια μπροστά του, εφόσον παραμείνει ανταγωνιστικός και τρέχει με μονοθέσια – πρωταθλητές.

Σε κάθε περίπτωση, όποιος οδηγός βάλει το τρόπαιο του νικητή στο σπίτι του, θα είναι πάντα σε περίοπτη θέση.

Το γκραν πρι του Μονακό δεν είναι βαρετός αγώνας

Μπορεί αυτός που έχει την πολ ποζίσιον, θεωρητικά, να έχει τον πρώτο λόγο να κερδίσει, εφόσον παραμείνει πρώτος μετά την εκκίνηση, όμως έχουν συμβεί τόσα και τόσα που κάνουν αυτό το γκραν πρι να μη θέλεις να κλείσεις την τηλεόραση.

Ο Ασκάρι στο λιμάνι – 1955

Πολύ παλιά, όταν τα μέτρα ασφαλείας δεν ήταν τα σημερινά με τις ψηλές μπαριέρες και τα προστατευτικά κιγκλιδώματα, όταν πίεζαν οι οδηγοί τα αυτοκίνητα στο όριο κοντά στο λιμάνι, αργά ή γρήγορα, κάποιος θα βρεχόταν! Αυτό συνέβη στον Αλμπέρτο Ασκάρι στο γκραν πρι του Μονακό το 1955. Αφού ξεκίνησε από την πρώτη σειρά του γκριντ, ο Ιταλός μετά το τούνελ δεν πήγε από το σικέιν με τη Lancia D50, αλλά κατευθείαν στη θάλασσα. Μπόρεσε να βγει κολυμπώντας, ανέσυραν το μονοθέσιο, όμως μόλις τέσσερις ημέρες αργότερα, ο Ασκάρι έχασε τη ζωή του σε ένα ατύχημα στη Μόντσα, όπου το τελευταίο σικέιν πήρε το όνομά του τιμώντας τη μνήμη του.

Η πέμπτη νίκη του Γκράχαμ Χιλ - 1969

Ο δύο φορές παγκόσμιος πρωταθλητής της F1, Γκράχαμ Χιλ, ένας από τους κορυφαίους του μηχανοκίνητου αθλητισμού, είναι ο μόνος οδηγός που κέρδισε το τριπλό στέμμα – το Indy 500, το Λε Μαν και το γκραν πρι του Μονακό. Ηταν, επίσης και αυτός που κατείχε το ρεκόρ νικών, πριν το σπάσει ο Σένα το 1993. Όταν πέρασε τη γραμμή του τερματισμού, μετά από 80 γύρους στον αγώνα του 1969, ο Χιλ πέτυχε την πέμπτη του νίκη.

«Ο αγώνας που κανείς δεν ήθελε να κερδίσει» - 1982

Ημουν 16 ετών τότε και μπορεί αυτό το γκραν πρι να το είχα δει στην τηλεόραση, αποσπάσματα δηλαδή. Ενας φοβερός αγώνας. Οι τρεις τελευταίοι γύροι του γκραν πρι του Μονακό του 1982 ήταν απίστευτοι. Με τη βροχή να έχει κάνει πολύ ολισθηρό το οδόστρωμα, ο επικεφαλής του αγώνα Αλέν Προστ χτύπησε τη Renault στον 74ο γύρο από τους 76. Το προβάδισμα πέρασε στον Ρικάρντο Πατρέζε, που πήγαινε για την πρώτη του νίκη εκεί, αλλά η Brabham γλίστρισε στη φουρκέτα, στον επόμενο γύρο, με τον Πιρονί να τίθεται επικεφαλής. Θα ήταν η τρίτη του νίκη στο Μονακό, αν δεν έμενε από καύσιμα η Ferrari στο τούνελ!

Σίγουρη νίκη διαφαινόταν για τον Αντρέα ντε Τσέζαρις, λοιπόν, με την Alfa Romeo, όμως ξέμεινε κι αυτός από καύσιμα πίσω από τον Πιρονί.

Ο Ιρλανδός Ντέρεκ Ντέιλι ήταν τώρα σε προνομιακή θέση να κερδίσει για τη Williams, αλλά η μοίρα δεν ήταν με το μέρος του καθώς χτύπησε κι αυτός. Τελικά ο Πατρέζε που δεν είχε πάθει ζημιά από το τετ-α-κε, κέρδισε τον αγώνα, με Πιρονί και ντε Τσέζαρις να κατατάσσονται δεύτερος και τρίτος αντίστοιχα. Ηταν ένα γκραν πρι που έμοιαζε σαν κανείς να μη θέλει να κερδίσει.

Η αμυντική νίκη του Σένα στη μάχη με τον Μάνσελ – 1992

Ψηφίστηκε ως το αγαπημένο γκραν πρι των θεατών, η μάχη των Μάνσελ και Σένα. Και λένε, μερικές φορές, ότι η άμυνα είναι καλύτερη από την επίθεση. Στην περίπτωση του Μονακό του 1992 ισχύει απολύτως.

Ο Νάιτζελ Μάνσελ με τη Williams – Renault ήταν κυρίαρχος σε όλο τον αγώνα. Ψύχραιμος και συγκεντρωμένος, ο Βρετανός φαινόταν έτοιμος να εξασφαλίσει τη νίκη. Όμως, προς το τέλος του αγώνα, νόμιζε ότι είχε τρυπήσει ένα ελαστικό του και πήγε στα πιτς για αλλαγή. Ο ένας τροχός δεν βίδωσε εύκολα, έχασε χρόνο και ο Σένα με τη McLaren – Honda τον πέρασε για να πάει τη διαφορά στα 7 δευτερόλεπτα. Ο Μάνσελ, όμως, με φρέσκα ελαστικά τον έφθασε και είχε κολλήσει πίσω του. Προσπαθούσε απελπισμένα να περάσει όμως ο Βραζιλιάνος ήταν σκληρό καρύδι και πήρε τη νίκη. Οι δύο οδηγοί βγήκαν κατάκοποι από τα μονοθέσια και ειδικά ο Μάνσελ ίσα ίσα που στεκόταν στα πόδια του.

Μόνο τρία μονοθέσια τερμάτισαν – 1996

Αυτό κι αν ήταν γκραν πρι. Με εναλλαγή από βρεγμένο σε στεγνό οδόστρωμα, καθώς οι γύροι περνούσαν ένας ένας οι οδηγοί κάτι πάθαιναν. Ορισμένοι χτυπούσαν τα μονοθέσια, άλλοι αντιμετώπισαν προβλήματα. Συνολικά, 19 μονοθέσια τέθηκαν νοκ-άουτ, με αποτέλεσμα μόνο 3 να τερματίσουν!!!

Ο Ολιέ Πανί πήρε τη μοναδική του νίκη στη Formula 1 με τη Ligier, αφήνοντας πίσω τους Ντέιβιντ Κούλθαρντ με McLaren - Mercedes και Τζόνι Χέρμπερτ με Red Bull Sauber - Ford.

Η νίκη του Κούλθαρντ υποστηρίχθηκε από την Αγγλία – 2002

Είχαμε περάσει σε μια νέα εποχή, της τηλεμετρίας. Όμως, πολλοί δεν ήξεραν τι μπορεί να κάνει αυτή η τεχνολογία. Το απέδειξε το 2002. Ο Ντέιβιντ Κούλθαρντ με τη Mercedes πήγαινε για τη νίκη, όμως στον 78ο γύρο βγήκε καπνός από το μονοθέσιο και η νίκη τέθηκε σε κίνδυνο. Ωστόσο, από το εργοστάσιο της εταιρείας στην Αγγλία (!), με τα δεδομένα διαπίστωσαν το πρόβλημα και ενημερώθηκε ο Κούλθαρντ με την ενδοεπικοινωνία. Ετσι, μπόρεσαν να ενεργοποιήσουν ένα σύστημα λαδιού που είχε πάθει ζημιά λόγω ενός κομματιού από συντρίμμια και ο κινητήρας επέστρεψε στη μηχανική κατάσταση λειτουργίας.

Το λάθος… παρκάρισμα του Μίκαελ Σουμάχερ και η ποινή - 2006

Στη διαδικασία κατάταξης του Σαββάτου, για το γκραν πρι της Κυριακής, ο Μίκαελ Σουμάχερ είχε την πρώτο χρόνο και προσπαθούσε να τον βελτιώσει. Όμως, σε μια στροφή, προς το τέλος, φάνηκε να έχει πρόβλημα στη Ferrari και την σταμάτησε στην έξοδο της στροφής La Rascasse, σε στενό σημείο.

Ο Φερνάντο Αλόνσο με τη Renault που διεκδικούσε την πολ ποζίσιον έκοψε να αποφύγει τον Σουμάχερ και έχασε λίγο χρόνο. Μολονότι στις δηλώσεις αργότερα, ο Σουμάχερ μιλούσε ως πόλμαν και εξηγούσε τι συνέβη, στις 11 το βράδυ οι αγωνοδίκες της FIA ανακοίνωσαν ότι ο Σουμάχερ εμπόδισε εσκεμμένα τον Ισπανό σταματώντας σε αυτό το σημείο και τον έβαλαν να ξεκινήσει τελευταίος την Κυριακή.

Το πάρτι του Ραϊκόνεν στο γιοτ του – 2006

Οσο διαρκούσε ο αγώνας, πολλοί διασκέδαζαν στα γιοτ τους. Ισως να μην περίμεναν ότι το ίδιο θα κάνει και ένας οδηγός του αγώνα! Ο Κίμι Ραϊκόνεν αντιμετώπισε πρόβλημα στα μισά του αγώνα, βγήκε από τη McLaren με τον καπνό να έχει τυλίξει τον κινητήρα του και ξεκίνησε να περπατά 2 χιλιόμετρα, πίσω από τα κιγκλιδώματα, κατά μήκος του λιμανιού. Όμως, επειδή είναι Ραϊκόνεν, και ιδιαίτερος χαρακτήρας, πήδηξε στο γιοτ του, με το πουκάμισο και το ποτό στο χέρι, και άρχισε να διασκεδάζει την… ατυχία του. Ενας και μοναδικός Ραϊκόνεν.

Ο εφιάλτης του Ρικιάρντο στο πιτ στοπ - 2016

Ενώ ο Αυστραλός πήγαινε προς τη νίκη, μπήκε στα πιτς της Red Bull για αλλαγή ελαστικών, όμως οι μηχανικοί δεν ήταν προετοιμασμένοι! Ετσι, ο Ρικιάρντο περίμενε μέχρι να του φέρουν τα ελαστικά και ο Λιούις Χάμιλτον με τη Mercedes τον πέρασε για να κερδίσει τον αγώνα. Ηταν μια σίγουρη νίκη και κομβική στιγμή στην καριέρα του Ρικιάρντο, ο οποίος κέρδισε, τελικά, στο μικρό πριγκιπάτο το 2018.