Όλες οι ανταλλαγές οδηγών στη μέση της σεζόν που έχει κάνει η Red Bull στην ιστορία της στη F1

Όλες οι ανταλλαγές οδηγών στη μέση της σεζόν που έχει κάνει η Red Bull στην ιστορία της στη F1

Άγγελος Φραγκισκάτος 18:10 - 13.07.2023 / Ανανεώθηκε: 14:55 - 14.08.2024

Με την είδηση ότι ο Ντάνιελ Ρικιάρντο θα αντικαταστήσει τον Νικ Ντε Βρις στην AlphaTauri, το Sportal ρίχνει μια ματιά στην ιστορία της Red Bull στις αλλαγές οδηγών που έγιναν στα μέσα μιας σεζόν.

Η επιστροφή του Ντάνιελ Ρικιάρντο στην Formula 1 επιβεβαιώθηκε με την AlphaTauri να αντικαθιστά τον Ολλανδό Νικ Ντε Βρις μετά από μόλις δέκα αγώνες. 

Η απόφαση να εκδιωχθεί ο πρώην πρωταθλητής της Formula E και της F2 δεν πρέπει να αποτελεί έκπληξη, δεδομένης της ιστορίας της Red Bull και του συμβούλου μηχανοκίνητου αθλητισμού Χέλμουτ Μάρκο να «σκοτώνουν» ταλέντα πριν καν ολοκληρωθεί μια σεζόν. Το Sportal κάνει μια αναδρομή σε όλες τις αλλαγές που έκανε η Red Bull κατά τη διάρκεια μιας χρονιάς.

https://youtu.be/Miq8pBjTjQk

2005 Red Bull – Κρίστιαν Κλιν-Βιταντόνιο Λιούτσι

Συμφωνήθηκε ότι οι Κρίστιαν Κλιν και Βιταντόνιο Λιούτσι θα μοιράζονταν τη δεύτερη θέση μαζί με τον πρώην νικητή του αγώνα Ντέιβιντ Κούλθαρντ κατά την εναρκτήρια σεζόν της ομάδας στο grid της Formula 1.

Ο Κλιν οδήγησε στους τρεις πρώτους αγώνες πριν παραδώσει τα ηνία στον Λιούτσι για τους γύρους τέσσερα έως επτά, αλλά αυτό ήταν για τον Ιταλό. Αφού επέστρεψε για το υπόλοιπο της σεζόν στον ένατο αγώνα, ο Κλιν κατάφερε συνολικά να συγκεντρώσει εννέα βαθμούς, σε σύγκριση με τους έξι του Λιούτσι

2006 Red Bull – Κρίστιαν Κλιν-Ρόμπερτ Ντόρνμπος

Η δεύτερη σεζόν του Κλιν με την Red Bull δεν πήγε σύμφωνα με το σχέδιο και μια σειρά κακών αποτελεσμάτων τον είδε να κόβεται υπέρ του οδηγού δοκιμών Ρόμπερτ Ντόρνμπος για τους τρεις τελευταίους αγώνες το 2006. 

Παρά το γεγονός ότι τερμάτισε και τους τρεις αγώνες, ο Ντόρνμπος δεν μπόρεσε να εξασφαλίσει βαθμούς, με αποτέλεσμα να μην κρατήσει στο δυναμικό της η αυστριακή ομάδα. Ο Κλιν θα έβρισκε το δρόμο του πίσω στο άθλημα, αν και μόνο για ένα σύντομο χρονικό διάστημα ήταν μέλος της HRT το 2010.

https://youtu.be/0QK5l0wd1Hk

2007 Toro Rosso – Σκοτ Σπιντ-Σεμπάστιαν Φέτελ

Έγινε φανερό ότι η νεανική ομάδα Toro Rosso δεν θα ήταν απρόσβλητη από αλλαγές οδηγών το 2007, με τον Αμερικανό Σκοτ Σπιντ να φεύγει υπέρ του Σεμπάστιαν Φέτελ, μετά από ενάμιση χρόνο χωρίς να πάρει κανένα βαθμό με την ιταλική ομάδα.

Ο Φέτελ κατάφερε σύντομα να κερδίσει τις εντυπώσεις, τερματίζοντας στην τρίτη θέση στο βρεγμένο Ιαπωνικό γκραν πρι πριν από μία περίεργη σύγκρουση που είχε με τον Μαρκ Γουέμπερ της Red Bull πίσω από το αυτοκίνητο ασφαλείας. Ο Φέτελ κατάφερε να εξιλεωθεί για αυτό το λάθος, καθώς στον επόμενο αγώνα στην Κίνα τερμάτισε στην τέταρτη θέση.

Ο Γερμανός οδηγός καθιερώθηκε γρήγορα ως το επόμενο μεγάλο prospect της Formula 1. Μάλιστα την πρώτη του νίκη με την Toro Rosso την πήρε στο Ιταλικό γκραν πρι του 2008. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την επόμενη χρονιά (2009) η Red Bull να τον κάνει δικό της. Τριάντα οκτώ νίκες και τέσσερις τίτλοι αργότερα, είναι δίκαιο να πούμε ότι αυτή ήταν μια κίνηση που λειτούργησε καλά για τη Red Bull.

2009 Toro Rosso – Σεμπαστιάν Μπουρντάις-Χάιμε Αλγκερσουάρι

Η αποχώρηση του Φέτελ από τη Red Bull άφησε τον Σεμπάστιαν Μπουρντάις ως de facto ηγέτη της ομάδας στην Toro Rosso, αλλά ο Γάλλος δεν φάνηκε ποτέ να ανακάμπτει από το γεγονός ότι ήταν πίσω από τον Γερμανό και εγκαταλείφθηκε στα μέσα του 2009.

Ο αντικαταστάτης του Μπουρντάις ήταν ο Χάιμε Αλγκερσουάρι, ο οποίος έγινε ο νεότερος πρωτοεμφανιζόμενος της F1 εκείνη την εποχή, σε ηλικία μόλις 19 ετών και 125 ημερών.

Ο Ισπανός έκανε καλή δουλειά για την Toro Rosso τα επόμενα δυόμισι χρόνια, αλλά η Red Bull δεν φάνηκε ποτέ να έχει την αυτοπεποίθηση να τον προωθήσει στην ανώτερη ομάδα: ο Αλγκερσουάρι απομακρύνθηκε στα τέλη του 2011 για να δώσει τη θέση του στους Ντάνιελ Ρικιάρντο και Ζαν Ερίκ Βερν.

Ο Αλγκερσουάρι απέτυχε να επιστρέψει σε μια αγωνιστική θέση στην F1 και πήρε την απόφαση να εγκαταλείψει από όλες τις μορφές μηχανοκίνητου αθλητισμού σε ηλικία μόλις 25 ετών, προκειμένου να επικεντρωθεί στην άλλη καριέρα του ως DJ.

2016 Red Bull/Toro Rosso – Ντανίλ Κβίατ-Μαξ Φερστάπεν

Ακολούθησε μια περίοδος σχετικής ηρεμίας στα μέρη της Red Bull, χωρίς αλλαγές οδηγών στα μέσα της σεζόν για έξι χρόνια, αλλά ένας νεαρός που ονομάζεται Μαξ Φερστάπεν σύντομα έγινε αδύνατο να αγνοηθεί. Μετά από μια εξαιρετική rookie σεζόν με την Toro Rosso το 2015, ο Ολλανδός προήχθη στη Red Bull για να αντικαταστήσει τον Ντανίλ Κβίατ τέσσερις αγώνες το 2016, με τον Ρώσο να πηγαίνει προς την αντίθετη κατεύθυνση.

Χρειάστηκαν έξι χρόνια για άλλη μια αλλαγή στις τάξεις της Red Bull στα μέσα της σεζόν, αλλά η επόμενη ήταν πολύ σημαντική. Μετά από τους τέσσερις πρώτους αγώνες της σεζόν του 2016, ο Ντανίλ Κβίατ παραμερίστηκε για τον Μαξ Φερστάπεν στη Red Bull - ο Ολλανδός μόλις ένα χρόνο στην καριέρα του στην F1.

Η απόφαση δικαίωσε αμέσως τους ανθρώπους της Red Bull, καθώς ο Φερστάπεν κατάφερε να νικήσει στο ντεμπούτο του με την ομάδα στο Ισπανικό γκραν πρι, μετά από τη σύγκρουση μεταξύ των δύο οδηγών της Mercedes στον πρώτο γύρο του αγώνα.

Ο Φερστάπεν θα έπαιρνε μερικές νίκες τα επόμενα χρόνια, καθώς η Red Bull αγωνιζόταν να ανταγωνιστεί τη Mercedes και τη Ferrari, αλλά τελικά πήρε τον πρώτο του τίτλο το 2021 μετά από μια «άγρια» μάχη με τον Λιούις Χάμιλτον και προσθέτοντας έναν δεύτερο ένα χρόνο αργότερα.

2017 Toro Rosso – Ντανίλ Κβίατ-Πιερ Γκασλί; Κάρλος Σάινθ-Μπρέντον Χάρτλεϊ

Ήταν μουσικές καρέκλες στην Toro Rosso το 2017, με τέσσερις διαφορετικούς οδηγούς να καταλαμβάνουν τις δύο θέσεις καθ 'όλη τη διάρκεια της σεζόν. Ίσως ακόμα έξυπνος από τον υποβιβασμό του στη Red Bull, ο Κβίατ δυσκολεύτηκε να ταιριάξει με τον ρυθμό του Κάρλος Σάινθ στο άλλο μονοθέσιο και ο Ρώσος απομακρύνθηκε στα μέσα της σεζόν για να ανοίξει τον δρόμο στον Πιερ Γκασλί, ο οποίος αγωνιζόταν στο πρωτάθλημα Super Formula της Ιαπωνίας.

Ο Σάινθ ήταν εν κινήσει μόλις δύο αγώνες αργότερα, αν και αυτό ήταν ένα είδος προώθησης, καθώς ο Ισπανός κατευθυνόταν προς τη Renault για να αντικαταστήσει τον Τζόλυον Πάλμερ, ο οποίος ο ίδιος φύγει από την γαλλική ομάδα.

Στη θέση του Σάινθ μπήκε ο πρώην junior της Red Bull, Μπρέντον Χάρτλεϊ, ο οποίος αγωνιζόταν με διακρίσεις στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Αντοχής. Αλλά βρήκε τα πράγματα πιο δύσκολα στην F1 και εγκαταλείφθηκε στο τέλος μιας μέτριας θητείας το 2018, ενώ ο Γκασλί τα πήγε κάπως καλύτερα και κέρδισε την προαγωγή του στη Red Bull για το 2019.

2019 Red Bull/Toro Rosso – Πιερ Γκασλί-Άλεξ Άλμπον

Δυστυχώς για τον Γκασλί, η κίνηση των ονείρων του έγινε γρήγορα «ξινή». Ένα ατύχημα στις δοκιμές πριν από την έναρξη της σεζόν φάνηκε να χάνει την αυτοπεποίθηση του και ποτέ δεν φαινόταν κοντά στο να ταιριάζει με τον ρυθμό του Φερστάπεν.

Κατά τη διάρκεια του καλοκαιρινού διαλείμματος, η Red Bull εκμεταλλεύτηκε για άλλη μια φορά την ευκαιρία να πάει για αλλαγή στα μέσα της σεζόν και επέλεξε να ανταλλάξει τον Γκασλί με τον Άλεξ Άλμπον της Toro Rosso, ο οποίος είχε μια αθόρυβα εξαιρετική χρονιά ως rookie.

Ωστόσο, ο Άλμπον σύντομα ανακάλυψε ότι η ζωή δεν είναι ποτέ γεμάτη με τριαντάφυλλα στη Red Bull και απέτυχε επίσης να πλησιάσει το επίπεδο του Φερστάπεν.

Ο Ταϊλανδός-Βρετανός οδηγός επέζησε μέχρι το τέλος του 2020, αλλά στη συνέχεια εγκαταλείφθηκε όταν η φόρμα και η διαθεσιμότητα του Σέρχιο Πέρες - που πρόσφατα έφυγε από την Force India (νυν Aston Martin) έκανε τον Μεξικανό αδύνατο να αγνοήσει τη πρόταση της Red Bull.

Αντίθετα, ο Γκασλί άνθισε πίσω στην Toro Rosso (και στη συνέχεια στην AlphaTauri), παίρνοντας μια απίθανη αλλά άξια πρώτη νίκη στη Μόντσα το 2020 και αναμειγνύοντάς την τακτικά με ταχύτερα μονοθέσια.

Οι εμφανίσεις του Γάλλου οδηγού τράβηξαν την προσοχή της Alpine, η οποία τον υπέγραψε για να αντικαταστήσει τον Φερνάντο Αλόνσο φέτος. Ο Άλμπον, εν τω μεταξύ, έμεινε ένα χρόνο εκτός F1 πριν επιστρέψει την περασμένη σεζόν με τη Williams, με την οποία έχει διαπρέψει.