Δεν πρόσεξαν κι έφυγαν νωρίς!

Οι δυσάρεστες εκπλήξεις της φάσης των ομίλων στο Μουντιάλ και γιατί Γερμανία, Βέλγιο, Δανία, Ουρουγουάη και Μεξικό πήραν πρόωρα το αεροπλάνο της επιστροφής.

Το φετινό Μουντιάλ έχει απ’ όλα. Αουτσάιντερ που έχουν προσφέρει ευχάριστες εκπλήξεις, αλλά και ομάδες που πλήρωσαν τα λάθη τους και σε κανένα σημείο δεν κατάφεραν να επιβεβαιώσουν τις προσδοκίες. Ιδού οι πέντε μεγαλύτερες απογοητεύσεις της φάσης των ομίλων του Παγκόσμιου Κυπέλλου.

Διαδοχικές… σφαλιάρες για τα «πάντσερ»

To 2014 πραγματοποίησε μια από τις πλέον πειστικές εμφανίσεις που έχουμε δει από ομάδα που κατέκτησε Παγκόσμιο Κύπελλο. Γι’ αυτό γίνεται ακόμα πιο εντυπωσιακό το ότι η Γερμανία γνώρισε back-to-back αποκλεισμούς από τη φάση των ομίλων στις δύο επόμενες διοργανώσεις. Και άσχετα με το τι συνέβη το 2018, ξέχωρα από τα όποια προβλήματα μπορεί να υπάρχουν σε αγωνιστικό επίπεδο, είναι ντροπιαστικό για τα «πάντσερ» να μην καταφέρουν να πάρω το εισιτήριο από όμιλο στον οποίο συμμετείχαν Ιαπωνία και Κόστα Ρίκα. Τι έφταιξε; Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά. Πάντα, και σωστά, το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης φέρει ο προπονητής. Ο Χάνσι Φλικ έκανε τις επιλογές του, με αυτές πορεύτηκε και στο φινάλε τις πλήρωσε. Πάντως, σίγουρα θα βοηθούσε η παρουσία ενός φορ κορυφαίου επιπέδου. Στα ποδοσφαιρικά… γεράματα, ο Μίλερ δεν είναι πλέον τέτοιος, ούτε κι ο Χάβερτζ είναι το «9άρι» που προσπαθούν να μας πείσουν ότι θα πάρει την ομάδα στις πλάτες του. Με βεβαιότητα, θα βοηθούσε και η παρουσία top class αμυντικών. Κυρίως στόπερ, μιας και εξαίρεση τον Ρούντιγκερ, οι υπόλοιποι (Σούλε κτλ.) δεν πείθουν.

Κάτι κουρασμένα παλικάρια

Δύσκολα θα μπορούσε το Βέλγιο να επαναλάβει πορεία αντίστοιχη μ’ εκείνη του 2018, όταν πήρε την τρίτη θέση στα γήπεδα της Ρωσίας. Επί της ουσίας διότι ταξίδεψε στο Κατάρ σχεδόν με τους ίδιους παίκτες, απλά γερασμένους κατά τέσσερα χρόνια, και τους περισσότερους να έχουν περάσει πλέον τα 30. Ο Ρομπέρτο Μαρτίνεθ είχε δεχτεί ράπισμα για τη συγκεκριμένη απόφαση πριν την έναρξη στο Κατάρ και αποδείχθηκε πως οι επικριτές του είχαν δίκιο. Το αποτέλεσμα, ή καλύτερα το… μη αποτέλεσμα, τον οδήγησε στην παραίτηση. Στη θεωρία, οι «κόκκινοι διάβολοι» είχαν την ποιότητα για να περάσουν στους «16», όμως αυτό που έβγαλαν πάνω στο χορτάρι ήταν… οδυνηρό για τα μάτια των θεατών. Για ανεξήγητους λόγους, ο Κέβιν Ντε Μπρούινε έδειξε να είναι έξω από τα νερά του. Πολύ μακριά από αυτό που παρουσιάζει (σχεδόν) κάθε φορά που φοράει τη φανέλα της Μάντσεστερ Σίτι. Οι χαμένες ευκαιρίες που είχε ο Λουκάκου στο τελευταίο ματς με την Κροατία θα τον στοιχειώνουν για χρόνια ο Μαρτίνεθ θα αναρωτιέται πιο κακό δαιμόνιο μπήκε στο κεφάλι του και τον έπεισε ότι είναι καλό να ξεκινάει με στόπερ τον 35χρονο Βερτόνχεν και τον 33χρονο Αλντερβέιρελντ. Αλυτο μυστήριο θα μείνει και γιατί έκρινε σκόπιμο να δώσει ξανά σημαντικό ρόλο στον Αζαρ των 3 συμμετοχών (συνολικά 98 λεπτά) φέτος με τη Ρεάλ Μαδρίτης.

No goal, no party

Στα χαρτιά οι «βίκινγκς» θα κόντραραν τη Γαλλία ακόμα και για την πρώτη θέση στον τέταρτο όμιλο. Η θεωρία τις περισσότερες φορές απέχει από την πράξη, κάτι που συνέβη και στην περίπτωση των Δανών, οι οποίοι έμειναν τελευταίοι και μόλις με έναν βαθμό. Το μεγάλο πρόβλημα για την ομάδα του Κάσπερ Γιούλμαντ αποδείχθηκε ότι ήταν το σκοράρισμα και η δημιουργία ευκαιριών με υψηλό xG. Μια ομάδα που στηριζόταν σε έναν αξιόπιστο τερματοφύλακα, μια συμπαγή άμυνα κι ένα αξιοπρεπές κέντρο, έχανε τον προσανατολισμό της όταν ανέβαινε στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου. Ο Γιούλμαντ το πάλεψε. Το δούλεψε το πράγμα, χρησιμοποιώντας τρία διαφορετικά συστήματα, μήπως και ξεκλειδώσει την ομάδα του. Ξεκίνησε με 3-5-2 κόντρα στην Τυνησία, επέλεξε το 3-4-3 για την αναμέτρηση με τη Γαλλία και κατέληξε στο 4-3-3 απέναντι στην Αυστραλία. Μάταια έψαχνε τη λύση και απολύτως λογικά προέκυψε η πρόωρη επιστροφή στη Σκανδιναβία. To εντυπωσιακό στην περίπτωση της Δανίας είναι πως ουσιαστικά με το ίδιο ρόστερ ολοκλήρωσε τα προκριματικά για το Μουντιάλ με τέρματα 30-3, σε 10 αγώνες!

Την «πρόδωσε» ο κόουτς

Οσοι παρακολούθησαν τον αγώνα της Ουρουγουάης με την Γκάνα, στα πλαίσια της τελευταίας αγωνιστικής της φάση των ομίλων θα μπορούσαν να χαρακτηρίσουν άτυχη τη «σελέστε» που δεν βρήκε ακόμα ένα γκολ για να φτάσει στο 3-0 και να εξασφαλίσει τη συμμετοχή της στους «16». Ας μην ξεχνάμε, όμως, πως μέχρι αυτό το παιχνίδι δεν είχε βρει ούτε μια φορά τον δρόμο για τα αντίπαλα δίχτυα, μένοντας στο 0-0 με τη Νότια Κορέα και χάνοντας εύκολα (2-0) από την Πορτογαλία. Θα έπρεπε να είναι διαφορετική η προσέγγιση των πραγμάτων που στο ρόστερ της έχει επιθετικούς όπως ο Λουΐς Σουάρες, ο Ντάργουϊν Νούνιες και ο Εντινσον Καβάνι, και από πίσω τους να έρχονται χαφ με την ποιότητα του Βαλβέρδε και του Μπεντανκούρ. Εδώ, το πρόβλημα έχει όνομα και επίθετο. Λέγεται: Ντιέγκο Αλόνσο. Ο προπονητής που διαδέχθηκε τον μεγάλο Οσκαρ Ταμπάρεζ, υιοθέτησε σούπερ αναχρονιστικές τακτικές, συντηρητικά συστήματα που ήταν σαν να πέρασε… αλυσίδες στους παίκτες του. Εν τω μεταξύ, τα πρώτα μηνύματα είχαν έρθει από τα προκριματικά της Λατινικής Αμερικής, όταν η Ουρουγουάη σκόραρε 22 φορές σε 18 αγωνιστικές. Για να είμαστε ακριβέστεροι τα γκολ τα σημείωσε σε 11 παιχνίδια, διότι στα υπόλοιπα επτά έμεινε άσφαιρη.

Ωρα για αλλαγές και «χτίσιμο»

Περίπτωση αντίστοιχη με της Ουρουγουάης ήταν και το Μεξικό. Τα ανησυχητικά μηνύματα είχαν έρθει από τα προκριματικά της CONCACAF, όπου έμεινε δεύτερο στην ισοβαθμία με τον Καναδά, σκοράροντας 17 φορές σε 14 αναμετρήσεις. Πήγε στο τελευταίο παιχνίδι των ομίλων, αυτό κόντρα στη Σαουδική Αραβία, χωρίς να έχει σκοράρει στα δύο προηγούμενα, και παρότι επικράτησε 2-1 (είχε ευκαιρίες για αισθητά μεγαλύτερο σκορ) έμεινε εκτός. Το σφύριγμα της λήξης σήμανε και το τέλος της θητείας του Τάτα Μαρτίνο στον πάγκο των «τρι». Αναμενόμενο, καθώς ο 60χρονος τεχνικός προτίμησε στα δύο πρώτα ματς του ομίλου να παρατάξει την ομάδα του μόνο για να παίζει ξύλο! Προβλημάτισε και με τις κλήσεις, αλλά και με τις επιλογές του στην ενδεκάδα. Αδικαιολόγητο ότι δεν βρέθηκε ο Τσιτσαριτο, που ναι μεν είναι 34, αλλά σε τρία ματς ήταν ξεκάθαρο ότι το Μεξικό δεν είχε καθαρό φορ. Επιπλέον, η ομοσπονδία της χώρας πρέπει άμεσα να μπει σε mood αναδόμησης. Αυτή τη φορά δεν γίνεται να μείνουν εκτός ποδοσφαιριστές όπως ο εξτρέμ Ντιέγκο Λάινεζ (22, Μπράγκα) και ο φορ Σαντιάγκο Χιμένες (21, Φέγενορντ).