Ο Μπόνο, ο Καναδάς και οι Έλληνες

Ο Γιασίν Μπόνο αποτελεί αναμφισβήτητα έναν από τους μεγαλύτερους - ποδοσφαιρικά - ήρωες του Μαρόκου, αν όχι ο κορυφαίος της...

Το Μαρόκο έκανε το «back to back θαύμα» πετώντας εκτός Μουντιάλ την Πορτογαλία, χάρη στο μοναδικό γκολ του Νασίρι. Αυτή ήταν η δεύτερη σερί νίκη της ομάδας του στο τουρνουά, με τους παίκτες του Ραγκραγκούι να κάνουν την δεύτερη μεγάλη τους υπέρβαση, μετά την Ισπανία.

Τα credits κατά κύριο λόγο ανήκουν σε έναν άνθρωπο και αυτός δεν είναι άλλος από τον Γιασίν Μπόνο. Ναι, ο εν λόγω παίκτης δικαιούται και με το παραπάνω να αποκαλείται MVP της αραβικής ομάδας, αφού ο ίδιος αποτελεί την «τούρτα» όσο οι συμπαίκτες του παίρνουν τον ρόλο του «κερασιού». Με τις δικές του επεμβάσεις αποκλείστηκε η Ισπανία στη διαδικασία των πέναλτι, με τις δικές του αποκρούσεις κρατήθηκε το 1-0 κόντρα στην Πορτογαλία. 

Ο μηχανικός πατέρας και το Μόντρεαλ

Ο Μπόνο γεννήθηκε στις 9 Απριλίου του 1991, στη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη του Καναδά, το Μόντρεαλ. Σε μικρή ηλικία όμως οι γονείς του επέστρεψαν στην πατρίδα και μετακόμισαν στο προάστιο Μαρς Αλ Σουλτάν, το οποίο εδρεύει στη Καζαμπλάνκα. Μάλιστα, ο πατέρας του, όντας επικεφαλής μηχανικός και πρώην καθηγητής, φρόντισε ο γιος του να αποκτήσει αρκετές γνώσεις. Έτσι από μικρή ηλικία ο Γιασίν έμαθε να μιλάει Αραβικά, Αγγλικά, Ισπανικά και Γαλλικά. Η ποδοσφαιρική του αρχή έγινε μάλιστα με το που επέστρεψε από το Μοντρεάλ, όταν και γράφτηκε στον τοπικό σύλλογο της περιοχής που έμενε.

Τα επαγγελματικά του βήματα

H επαγγελματική του αρχή έγινε και πάλι στην πατρίδα του όταν και έπαιξε για πρώτη φορά με τη Γουιντάντ Κασαμπλάνκα. Μάλιστα, το παράδοξο με το ντεμπούτο του ήταν πως το πρώτο του παιχνίδι ήταν σε τελικό CAF Champions League, χωρίς να έχει αγωνιστεί λεπτό προηγουμένως. Πάντως για να ξαναπαίξει με τον εν λόγω σύλλογο χρειάστηκε να περάσουν κάμποσοι μήνες, όμως ωστόσο μετά από λίγο καιρό έχασε ξανά τη θέση του βασικού έπειτα από

Ακολούθησε η Β’ ομάδα της Ατλέτικο Μαδρίτης όπου ο - τότε - νεαρός γκολκίπερ έγινε ο «βράχος» του συλλόγου και έπαιζε σε σχεδόν κάθε ματς. Μετέπειτα πήγε στη Σαραγόζα όπου και εκεί ο προπονητής του του εμπιστεύτηκε τα γκολποστ, στα οποία αγωνίστηκε για δύο σεζόν. Από εκεί έφτασε στα γήπεδα της Χιρόνα, την οποία βοήθησε να προβιαβαστεί στη La Liga. Kαι φτάσαμε αισίως στη μακρά του καριέρα με τα χρώματα της Σεβίλλης, με την οποία κατέκτησε και το μοναδικό του τρόπαιο μέχρι στιγμής, το Europa League της σεζόν 2019/20.

Όσον αφορά την πατρίδα του, το πρώτο του ματς ήταν ένα φιλικό κόντρα στη Μπουρκίνα Φάσο, το 2013, με τον ίδιο να παίζει για 45 λεπτά. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως ο Καναδάς του είχε προτείνει να φορέσει τη φανέλα της δικής τους Εθνικής, ωστόσο εκείνος προτίμησε τα χρώματα του Μαρόκο

Η σχέση με τους Έλληνες

O Mπόνο είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με την Ελλάδα, αφού το όνομα του έχει συνυπάρξει με πολλούς γνώριμους μας.

Στη Σαραγόζα ο προπονητής του ήταν ο Βίκτορ Μουνιόθ, ο οποίος είχε αναλάβει τη σεζόν 2006-07 τον Παναθηναϊκό. Μάλιστα, ο εν λόγω κόουτς ήταν ειδικός στα «ταλέντα» αφού μέσω εκείνου είχε αναδειχθεί ο Σωτήρης Νίνης.

Φορόντας τα χρώματα της ίδιας ομάδας μάλιστα, τη σεζόν 2014-15, είχε κοντραριστεί ουκ ολίγες φορές με τον Σέρχιο Αραούχο, ο οποίος τότε έπαιζε για λογαριασμό της Λας Πάλμας. Από τις τέσσερις μεταξύ τους αναμετρήσεις, ο Μπόνο πανηγύρισε μόλις τη μία.

Όταν έπαιζε στη Χιρόνα είχε αγωνιστεί εναντίον του Τόμας Βατσλίκ, τη σεζόν 2018-19, όταν ο δεύτερος έπαιζε στη Σεββίλη. Ένα χρόνο αργότερα, μάλιστα, οι δύο τους συνυπήρξαν στην ίδια ομάδα, με τον νυν κίπερ του Ολυμπιακού να αναλαμβάνει το πρωτάθλημα και ο Μαροκινός όλα τα υπόλοιπα.

Όταν ήταν 22 χρονών είχε ταξιδέψει στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου με την Κ23 του Μαρόκο, στην οποία βρισκόταν ο Ομάρ Ελ Καντουρί και ο Νορντίν Άμραμπατ. Μάλιστα με τον τελευταίο και τον Γιουσέφ Ελ Αραμπί τους συνδέει και μία πολύ καλή φιλία.