ΘΕΜΑ: Οι «άτυχοι οράνιε» θέλουν να σπάσουν την ... κατάρα!

Η Ολλανδία στην 11η της συμμετοχή σε Παγκόσμιο Κύπελλο ευελπιστεί να γυρίσει σε λίγες μέρες με το τρόπαιο από το Κατάρ. Έξι προημιτελικοί, 5 ημιτελικοί, 3 χαμένοι τελικοί και κανένας τίτλος. Μήπως ήρθε η ώρα;

Μετά από την απουσία της στο Μουντιάλ του 2018, η Ολλανδία δήλωσε «παρών» στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2022. Δύο νίκες κόντρα σε Σενεγάλη (2-0) και Κατάρ (2-0) και μία ισοπαλία με Εκουαδόρ (1-1) ήταν ο απολογισμός των «οράνιε» στη φάση των ομίλων της διοργάνωσης. Επτά βαθμοί συγκομιδή (7), πρώτη θέση στο γκρουπ και πρόκριση στους «16» για την ομάδα του Λουίς Φαν Χάαλ. 

Ο 71χρονος προπονητής μετά την επικράτηση της Ολλανδίας κόντρα στο Κατάρ έγραψε ιστορία. Έγινε ο πρώτος τεχνικός που παραμένει αήττητος έχοντας δώσει 10 αγώνες σε Παγκόσμιο Κύπελλο. Συνολικά 7 νίκες και 3 ισοπαλίες είναι ο μέχρι τώρα απολογισμός του. Στους «16» οι «οράνιε» θα αντιμετωπίσουν τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. Ένα ματς στο οποίο ο Φαν Χάαλ έχει την ευκαιρία να διευρύνει το σερί του και η Ολλανδία να πάρει το εισιτήριο για τους «8». 

«Πιστεύω ότι μπορούμε να κατακτήσουμε το Παγκόσμιο Κύπελλο. Έχουμε αρκετές πιθανότητες», δήλωσε μεταξύ άλλων ο 71χρονος κόουτς στη συνέντευξη Τύπου ενόψει του ματς Ολλανδία - Κατάρ, όταν ρωτήθηκε για το πόσο μακριά μπορεί να φθάσει η ομάδα του στο Μουντιάλ.

Η φετινή είναι η 11η συμμετοχή της Ολλανδίας σε Παγκόσμιο Κύπελλο. Έχουν προηγηθεί εκείνες των 1934,1938,1974,1978,1990,1994,1998,2006,2010 και 2014.

Οι τρεις τελικοί

Τρεις φορές οι «οράνιε» έχουν φθάσει στον τελικό. Καμία δεν γύρισαν στη «χώρα της τουλίπας» με το τρόπαιο. Η πρώτη φορά ήταν το 1974. Ο Γιόχαν Κρόιφ και η παρέα του και το "total football" ηττήθηκαν στις 7 Ιουλίου στο Ολυμπιακό Στάδιο του Μονάχου 2-1 από τη Δυτική Γερμανία. (Νέσκενς 2' πεν - Μπρέιτνερ 25' πεν, Μίλερ 43').

Τέσσερα χρόνια αργότερα ο «Ιπτάμενος Ολλανδός» δεν ταξίδεψε στην Αργεντινή και επικράτησε η άποψη ότι το έκανε για πολιτικούς λόγους. Ωστόσο, όπως αποκάλυψε ο ίδιος το 2008, λίγο πριν το Μουντιάλ, είχε δεχθεί επίθεση στο σπίτι του, με αποτέλεσμα να προτιμήσει να μείνει στη Βαρκελώνη για να είναι κοντά στην οικογένειά του. Οι «οράνιε» έφθασαν στον τελικό αλλά ηττήθηκαν από τη διοργανώτρια Αργεντινή στις 25 Ιουνίου στο Στάδιο Μονουμεντάλ 3-1 στην παράταση (Κέμπες 38',105', Μπερτόνι 115' - Νάνινγκα 82'). Οι Τουλίπες είχαν δοκάρι με τον Ρέζεμπρικ…Αν έμπαινε ίσως τώρα να μιλήσουμε διαφορετικά... Με τα αν όμως δεν γράφεται ιστορία.

Ένας ακόμα χαμένος τελικός κόντρα σε διοργανωτές για την Ολλανδία. Το Μουντιάλ του 1978 έχει χαρακτηριστεί από πολλούς ως το πιο «σκοτεινό». Ήταν το Μουντιάλ που διοργανώθηκε στην Αργεντινή της χούντας, των βασανιστηρίων, των διώξεων, των συγκρούσεων, των αγνοουμένων, των εκτελεσμένων. Ήταν το Μουντιάλ του Βιδέλα, του Χαβελάνζε, του Κίσινγκερ. 

«Με χρησιμοποίησαν. Το σύστημα της εξουσίας που εκμεταλλεύεται τον αθλητισμό, είναι τόσο παλιό όσο και η ανθρωπότητα», ήταν τα λόγια του προπονητή της «αλμπισελέστε», που κατηγορήθηκε περισσότερο από τους αντιφρονούντες. «Εμείς είμαστε ο λαός, εμείς είμαστε τα θύματα και εκπροσωπούμε το μοναδικό νόμιμο σε αυτή τη χώρα, το ποδόσφαιρο. Δεν παίζουμε για τις κερκίδες που είναι γεμάτες από στρατιωτικούς, αλλά για τον κόσμο. Εμείς δεν υπερασπιζόμαστε την δικτατορία, αλλά την ελευθερία»..., διηγούνται οι ποδοσφαιριστές του Σέσαρ Λουίς Μενότι, λόγια που είχε χρησιμοποιήσει λίγο πριν ξεκινήσει ο τελικός ενώ τους είχε μαζέψει γύρω του.

Στο πρώτο ματς της τελευταίας αγωνιστικής της δεύτερης φάσης, η Βραζιλία νίκησε 3-1 την Πολωνία και έφθασε τους 5 βαθμούς με 6-1 τέρματα. Αυτό αυτόματα σήμαινε ότι η Αργεντινή, για να φτάσει εκείνη στον τελικό του τουρνουά, θα έπρεπε να νικήσει το Περού με διαφορά τεσσάρων γκολ. Με αυτόν τον τρόπο, το δικό της 2-0 στον συντελεστή τερμάτων, θα γινόταν 6-0 (7-1, 8-2 κ.ο.κ) και θα ξεπερνούσε το 6-1 των Βραζιλιάνων. Πάρα πολλά έχουν ακουστεί για εκείνον τον αγώνα και με το πέρασμα των χρόνων έχει περάσει στη σφαίρα του μύθου ως ένα 100% στημένο ματς, ως η μεγαλύτερη αγωνιστική σκιά στο Μουντιάλ εκείνης της χρονιάς. Η Αργεντινή έπρεπε να κερδίσει 6-0 για να προκριθεί και έτσι έγινε....Ένα ακόμα στοιχείο που ενισχύει τη θέση ότι το αποτέλεσμα της αναμέτρησης είχε προκαθοριστεί  ήταν ο δικτάτορας Βιδέλα επισκέφθηκε τα αποδυτήρια του Περού πριν τη σέντρα. Συνοδευόταν μάλιστα από τον πρώην Υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, Χένρι Κίσινγκερ. Η επίσκεψη αυτή δεν έχει διαψευστεί από κανένα, αλλά κανείς δεν είναι σε θέση να γνωρίζει όλα όσα ειπώθηκαν. 

Ακόμη 32 χρόνια πέρασαν για να δουν οι Ολλανδοί τους συμπατριώτες τους να διεκδικούν το πολυπόθητο τρόπαιο έχοντας φθάσει για τρίτη φορά σε τελικό. Ούτε η Νότια Αφρική αποδείχθηκε τυχερή για τους «οράνιε». Το σύνολο του Μπερτ φαν Μάρβαϊκ γνώρισε την ήττα από την Ισπανία του Βιθέντε Ντελ Μπόσκε μετά το γκολ του Αντρές Ινιέστα στο 116' Soccer City του Γιοχάνεσμπουργκ. Οι «Τουλίπες» ολοκλήρωσαν το ματς με 10 ποδοσφαιριστές, καθώς στο 109' είχε αποβληθεί ο Τζον Χέιτινγκα με δεύτερη κίτρινη κάρτα. 

«Η μάχη της Νυρεμβέργης» και το... γρουσούζικο «Τζουζέπε Μεάτσα»

Το 2014 η Ολλανδία έμεινε με την παρηγοριά της τρίτης θέσης. Με τον Λουίς Φαν Χάαλ και τότε στο τιμόνι οι «οράνιε» νίκησαν την «οικοδέσποινα» Βραζιλία 3-0 στο μικρό τελικό στο εθνικό στάδιο της Μπραζίλια, χάρις στα τέρματα των Φαν Πέρσι (3΄ πέναλτι), Μπλιντ (17΄) και Βινάλντουμ (90΄+1). 

Η παρουσίας της Ολλανδίας στο Μουντιάλ 2006 σταμάτησε στη φάση των «16». Η ομάδα του Μάρκο φαν Μπάστεν με αστέρια τους Σνάιντερ, τον Ρόμπεν, τον Φαν Πέρσι, τον Φαν Νίστελροι, τον Φαν ντερ Φάαρτ και τον Κάιτ, ηττήθηκε στις 25 Ιουνίου από την Πορτογαλία των Κριστιάνο Ρονάλντο, Φίγκο,Ντέκο,Νούνο Γκόμες με 1-0 μετά το γκολ του Μανίς στο 23ο λεπτό. Ένας αγώνας που έχει μείνει στην ιστορία ως «η μάχη της Νυρεμβέργης». Ο λόγος; Εννιά κάρτες για τους Πορτογάλους με δύο αποβολές, επτά κάρτες για τους Ολλανδούς με επίσης δύο αποβολές. Φυσικά, τα νούμερα αυτά αποτελούν ρεκόρ στην ιστορία των Μουντιάλ.

Στην παρθενική της συμμετοχή σε Μουντιάλ το 1934 η Ολλανδία έφθασε μέχρι τη φάση των νοκ- άουτ των «16». Εκεί στις 27 Μαΐου ηττήθηκε από την Ελβετία με 3-2 στο «Τζουζέπε Μεάτσα» και αποχαιρέτησε τη διοργάνωση (Κίλχολτς 7', 43',Άμπεγκλεν 66' - Σμιτ 29', Φέντε 69'). 

Ούτε στο επόμενο Παγκόσμιο Κύπελλο η Ολλανδία κατάφερε να φθάσει μακριά. Στις 5 Ιουνίου του 1938 οι «οράνιε» γνώρισαν την ήττα στη Χάβρη από την Τσεχοσλοβακία με 3-0 στην παράταση (92’ Κόσταλεκ, 110’ Ντεζέντλι, 115’ Ζέμαν). Για ακόμη ένα Παγκόσμιο Κύπελλο η πορεία της Ολλανδίας σταμάτησε νωρίς.

Το ματς της 24ης Ιουνίου στο «Τζουζέπε Μεάτσα» έληξε 2-1 υπέρ της Δυτικής Γερμανίας στη φάση των «16» του Μουντιάλ του 1990 (Κλίνσμαν 51', Μπρέμε 85' - Κούμαν 89' πεν.). Εκείνο το παιχνίδι είχε σημαδευτεί από την «κοκκορομαχία» του Φέλερ με τον Ράικαρντ, που είχε προκαλέσει την αποβολή και των δύο. Όλα είχαν ξεκινήσει από τον Ολλανδό, που αρχικά έφτυσε και στη συνέχεια τράβηξε το αυτί και πάτησε τον αντίπαλό του.

Ένα βήμα παραπάνω έκαναν οι Τουλίπες το 1994. Στο Παγκόσμιο Κύπελλο των Η.Π.Α οι «οράνιε» είπαν «αντίο» στη διοργάνωση στα προημιτελικά όταν ηττήθηκαν από τη Βραζιλία με 3-2 στις 9 Ιουλίου στο "Κότον Μπόουλ" (Μπέργκαμπ 64', Άρ. Βίντερ 76' - Ρομάριο 52', Μπεμπέτο 62', Μπράνκο 81).

Στο Μουντιάλ 1998, που διεξήχθη στη Γαλλία, η Ολλανδία έφθασε μία ανάσα από το βάθρο. Η ομάδα του Χους Χίντινκ ηττήθηκε στο μικρό τελικό από την Κροατία με 2-1 στις 11 Ιουλίου στο «Παρκ Ντε Πρενς» (Ζέντεν 21' - Προσινέτσκι 13', Ντ. Σούκερ 36). Είχαν προηγηθεί δύο συγκλονιστικά ματς κόντρα σε Αργεντινή (2-1) και Βραζιλία (1-1 κ.δ., 4-2 πεν).

Οι Ολλανδοί έχουν κάθε δικαίωμα να καυχιούνται πως σπουδαίοι ποδοσφαιριστές έχουν φορέσει τη φανέλα με το εθνόσημο της χώρας τους (Κρόιφ, Κάιζερ,Νέσκενς, Ντάβιτς, Μπέργκαμπ, Φαν Πέρσι, Ρόμπεν, Σνάιντερ, Ζέεντορφ, Κλάιφερτ) και πως έχουν φθάσει τρεις φορές σε τελικό Μουντιάλ. Σίγουρα αυτό που τους λείπει είναι το τρόπαιο να βαφτεί στα "οράνιε" χρώματα. Μένει να δούμε αν ο Λουίς Φαν Χάαλ στην τρίτη θητεία του στον πάγκο της Ολλανδίας θα καταφέρει να κρατά μαζί με τους Φαν Ντάικ, Χάκπο, Ντεπάι και τους υπόλοιπους την κούπα στο δρόμο για το Άμστερνταμ.