Η Εθνική ομάδα κατέθεσε ψυχή, τα έδωσε όλα και πήρε την πρώτη νίκη της στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ακόμα κι αν δεν περάσει όμως στην οκτάδα, το πρόσημο είναι θετικό. Γράφει ο Χρήστος Τσάλτας.

Η αλήθεια είναι πως μετά τα δύο πρώτα παιχνίδια των ομίλων του Ολυμπιακού Τουρνουά στη Λιλ υπήρχε μια αμφιβολία και ένα πέπλο απογοήτευσης στις τάξεις του κόσμου. Προφανώς οι αντίπαλοι που έχει κληθεί να αντιμετωπίσει η ομάδα του Βασίλη Σπανούλη δεν έχουν πολλές ομοιότητες με την Σλοβενία, την Κροατία και τη Δομινικανή Δημοκρατία. Είναι σε πολύ ανώτερο επίπεδο και φάνηκε στην πράξη.

Όλη αυτή η αμφιβολία όμως, αλλά και η αμφισβήτηση έχει αποδειχθεί περίτρανα πως πεισμώνει την Εθνική, την ατσαλώνει και την κάνει πιο σκληρή. Αυτό το είδαμε το 2017, όταν ο Τόμας Πατσέσας, πριν από τον αγώνα της φάσης των 16 του EuroBasket έκανε υποτιμητικές δηλώσεις για τον τότε head coach της «γαλανόλευκης», Κώστα Μίσσα. Το είδαμε και τώρα, όταν οι Αυστραλοί έσβησαν το όνομα της Εθνικής και έβαλαν στη θέση της τον Γιάννη.

Αυτή η ασέβεια «ξεπληρώθηκε» στο παρκέ. Η Εθνική ήταν κυριαρχική και το τελικό 77-71 αδικεί την συνολική εικόνα της. Οι παίκτες του Σπανούλη επέβαλαν πλήρως το παιχνίδι τους και αν δεν ξέμεναν από δυνάμεις στην τέταρτη περίοδο, τώρα θα είχαν «σφραγίσει» το εισιτήριο για την οκτάδα.

Ακόμα κι αν δεν γίνει αυτό, λόγω... μαθηματικών και λεπτομερειών, η Εθνική έχει πετύχει σε αυτό το τουρνουά. Πέτυχε τους στόχους που έθεσε το καλοκαίρι. Αρχικά επέστρεψε σε Ολυμπιακούς Αγώνες, κάτι που είχε να συμβεί από το 2008 και το Πεκίνο. Εν συνεχεία, πάλεψε όλα τα παιχνίδια μέχρι το φινάλε, κόντρα και στο κακό εαυτό της σε αρκετές περιπτώσεις. Παράλληλα πανηγύρισε μια νίκη και έδειξε πως όποιος κι αν είναι ο αντίπαλος έχει την ικανότητα να τον κοιτάζει στα μάτια και να μην τον φοβάται.

Το καλοκαίρι της Εθνικής είναι πετυχημένο. Η «γαλανόλευκη» έκανε βήματα μπροστά, κάτι που είχε χρόνια να συμβεί. Μπορεί να περηφανεύεται πως ανήκει ανάμεσα στις κορυφαίες ομάδες του πλανήτη. Όπως συνέβαινε πριν από μερικά χρόνια. Όλο αυτό δεν έγινε από τη μία στιγμή στην άλλη, αλλά με σκληρή δουλειά, μεθοδικότητα και ομαδικό πνεύμα. Όλοι έβαλαν το καλό της Εθνικής πάνω από την ατομική προβολή και αυτό βγαίνει στο παρκέ.

Μέχρι τότε όλα τα βλέμματα είναι στραμμένα στο παιχνίδι της Σερβίας με το Νότιο Σουδάν. Η λογική λέει πως οι παίκτες του Πέσιτς θα κάνουν τη δουλειά και με το παραπάνω, απέναντι σε μια ομάδα που αξίζει τον σεβασμό όλης της μπασκετικής κοινότητας. Ακόμα κι αν δεν συμβεί αυτό όμως, τότε και πάλι το καλοκαίρι είναι πετυχημένο. Η Εθνική επέστρεψε!

Όταν στα ενδότερα της ομάδας υπάρχουν άνθρωποι που... νιώθουν Εθνική ομάδα, τότε το αποτέλεσμα δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικό. Το impact του Βασίλη Σπανούλη σε όλη αυτή την προσπάθεια είναι μοναδικό. Αν υπάρχει ένας άνθρωπος που μπορεί να εμπνεύσει, να δώσει όραμα και να καθοδηγήσει την ομάδα στην επόμενη μέρα της, είναι αυτός. Οι δηλώσεις του με το πέρας του μεγάλου αγώνα κόντρα στην Αυστραλία ήταν αυτό ακριβώς που πρεσβεύει η Εθνική ομάδα, αλλά και όλη η νοοτροπία που πρέπει να κουβαλάει ο καθένας που φοράει το εθνόσημο.

Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που κάθε παίκτης έχει βάλει το «εγώ» κάτω από το «εμείς». Όταν υπάρχει ένας άνθρωπος σαν τον Σπανούλη, που μπορεί να εμπνεύσει το σύνολο και να κάνει την ομάδα να ξεπεράσει τον εαυτό της, τότε όλα γίνονται πιο απλά. Και αυτή είναι μια πολύ σημαντική παρακαταθήκη για την επόμενη μέρα της «γαλανόλευκης». Που θα την βρει πιο δυνατή και πιο ανθεκτική σε κάθε δύσκολη κατάσταση. Όπως και τότε που έγραψε χρυσές σελίδες...