){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
_page-0001.jpg){kind=small}
)
Η Τσεν Γιούξι και η Κουάν Χονγκτσαν από την Κίνα ήταν τα μεγάλα φαβορί στις συγχρονισμένες καταδύσεις από βατήρα 10 μέτρων. Επιβεβαίωσαν τα χαρίσματά τους στο Paris 2024 και η «χρυσή» βουτιά τους δημιούργησε μία τρομερή οφθαλμαπάτη.
Υπάρχουν αγωνίσματα στους Ολυμπιακούς Αγώνες που χρειάζονται απόλυτο συγχρονισμό για να εκτελεστούν σωστά. Κι αν αυτός... απουσιάσει, τότε το αποτέλεσμα είναι μελαγχολικό για τους συμμετέχοντες. Υπάρχει λοιπόν, η συγχρονισμένη κολύμβηση, που πλέον ονομάζεται καλλιτεχνική αλλά είναι το ίδιο και το αυτό, ενώ υπάρχουν αθλήματα που πρέπει δύο ή περισσότερα άτομα να βρουν τον κατάλληλο ρυθμό, να συντονιστούν και μόνο έτσι θα φέρουν σε πέρας την αποστολή τους. Όπως για παράδειγμα, η κωπηλασία (δίκωπος με ή χωρίς πηδαλιούχο, τετράκωπος, ομαδικά σκιφ κτλ).
Ο ορισμός του συγχρονισμού όμως, εντοπίζεται στις καταδύσεις και συγκεκριμένα στο αγώνισμα των συγχρονισμένων καταδύσεων από βατήρα δέκα μέτρων. Εκεί όπου η αποστολή είναι να ξεκινήσουν δύο αθλητές ή δύο αθλήτριες από το σημείο έναρξης (τον βατήρα που βρίσκεται στα δέκα μέτρα) να κάνουν ένα άλμα, περιστροφές και... κόλπα, μέχρι να καταλήξουν στο νερό της πισίνας. Και όλη η πορεία τους θα πρέπει ιδανικά να είναι πανομοιότυπη.
Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού, η Τσεν Γιούξι και η Κουάν Χονγκτσαν από την Κίνα έδωσαν έναν ορισμό για το τι σημαίνει συγχρονισμός. Στην προσπάθειά τους που τους οδήγησε με ακρίβεια στο χρυσό μετάλλιο, οι δύο σπουδαίες αθλήτριες έκαναν μία βουτιά λες και να σώματά τους ήταν ενιαία. Μάλιστα, όσοι τις είδαν από πλάγια θέση στις κερκίδες, αλλά και στην τηλεόραση από το αντίστοιχο πλάνο, αδυνατούσαν να πιστέψουν πως πρόκειται για δύο αθλήτριες και όχι για μία.
Τελικά ήταν δύο...
)
)
)
)
)
)
)
)