Ο Νόα Λάιλς κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στα 100 μέτρα ανδρών. Μετά τη νίκη του, ομολόγησε ότι έπασχε από ΔΕΠΥ, την πιο κοινή ψυχιατρική διαταραχή στην παιδική ηλικία και της οποίας τα συμπτώματα επιμένουν έως και στο 60% των περιπτώσεων στην ενήλικη ζωή. Κι όμως ο 27χρονος αθλητής κατάφερε να κατακτήσει την κορυφή.

Δεν έσπασε το ρεκόρ του Γιουσέιν Μπολτ, αλλά τα 9,79 δευτερόλεπτα του τον έκαναν τον ταχύτερο άνθρωπο στον κόσμο. Ο Νόα Λάιλς πήρε το χρυσό στα 100 μέτρα και έγινε ένας από τους πρωταγωνιστές αυτών των Ολυμπιακών Αγώνων. Ωστόσο, ο 27χρονος Αμερικανός αθλητής είχε μακρύ (και όχι εύκολο) δρόμο πριν φτάσει στην κορυφή. 

«Έχω άσθμα , αλλεργίες, δυσλεξία, ΔΕΠΥ, άγχος και κατάθλιψη. Αλλά θα σου πω ότι αυτό που έχεις δεν καθορίζει τι μπορείς να γίνεις. "Γιατί όχι και εσύ!;" δημοσίευσε στον λογαριασμό του X. 

Η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ) είναι η πιο κοινή ψυχιατρική διαταραχή στην παιδική ηλικία. Χρόνιας φύσης και με πιθανή γενετική μετάδοση, υπολογίζεται ότι επηρεάζει μεταξύ 5 και 10% του παιδικού πληθυσμού και πολλά από τα συμπτώματά του επιμένουν και στην ενήλικη ζωή (περίπου στο 60% των περιπτώσεων). 

Η ΔΕΠΥ χαρακτηρίζεται κυρίως από μια δυσκολία διατήρησης της εθελοντικής προσοχής σε δραστηριότητες, τόσο ακαδημαϊκές όσο και καθημερινές, μαζί με έλλειψη ελέγχου των παρορμήσεων.

«Τα παιδιά με ΔΕΠΥ μπορεί να έχουν προβλήματα σε ακαδημαϊκό, οικογενειακό και κοινωνικό επίπεδο και το στίγμα που υποφέρουν είναι πολύ σημαντικό. Είναι απαραίτητο όλοι γύρω από το παιδί να γνωρίζουν ποιες είναι οι δυσκολίες του για να το βοηθήσουν να λειτουργήσει σωστά στην καθημερινή του ζωή», τονίζει ένας νευροπαιδίατρος μιλώντας στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο, Vithas Madrid La Milagrosa.

«Η κύρια αιτία είναι η γενετική  και υπάρχει μια κληρονομική συνιστώσα, αλλά υπάρχει μια πληθώρα περιβαλλοντικών αιτιών που μπορούν να προκαλέσουν δυσλειτουργία σε αυτό το τμήμα του εγκεφάλου, και ως εκ τούτου, ΔΕΠΥ». Μεταξύ άλλων, νεογνικές αλλοιώσεις όπως αλκοολισμός ή εθισμός σε άλλα φάρμακα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, τραύμα, περιβαλλοντικές τοξίνες, μηνιγγίτιδα, εμβρυϊκή ταλαιπωρία κατά τον τοκετό. Δηλαδή, οποιοδήποτε στοιχείο μπορεί να βλάψει τη σωστή ανάπτυξη του προμετωπιαίου φλοιού μπορεί να καταλήξει να προκαλέσει ΔΕΠΥ/

Πώς ήταν τα παιδικά χρόνια του Λάιλς με άσθμα

Κι όμως, ενώ το άσθμα μαίνεται στο σώμα του Λάιλς, το πάθος για την ταχύτητα είχε επίσης φυτρώσει στα γονίδιά του: Όπως ανέφερε το ESPN , ο μπαμπάς του, Κέβιν Λάιλς, κέρδισε ένα χρυσό μετάλλιο στη σκυταλοδρομία 4x400 στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 1995 και η μαμά του, η Κεϊσα Κάιν Μπίσοπ ήταν σπρίντερ στο Seton Hall. Γύρω στην ηλικία των 11 ετών —μετά από χρόνια χειρουργικής επέμβασης, διαφορετικά φάρμακα και νοσηλεία για να διαχειριστεί τα συμπτώματά του— ο Λάιλς άρχισε να τρέχει και σύντομα έβγαινε στην κορυφή στις τοπικές συναντήσεις. Αλλά το ταξίδι έκτοτε κάθε άλλο παρά αβίαστο ήταν.

Το ταξίδι του Λάιλς για το άσθμα ξεκίνησε πολύ πριν γίνει ένας από τους ταχύτερους ανθρώπους στον πλανήτη. Σε ηλικία μόλις τριών ετών, ο σταρ του στίβου αντιμετώπισε έναν μοχθηρό επίμονο βήχα. «Δεν μπορούσε να φάει χωρίς να βήξει. Δεν μπορούσε να παίξει», είπε η Μπίσιπ, η μητέρα του Λάιλς, στο ESPN. «Η ποιότητα της ζωής του έπεσε».

«Ημουν συνέχεια στο νοσοκομείο»

Σε ηλικία πέντε ετών, οι γιατροί είπαν στη μητέρα του ότι ο γιος της είχε αντιδραστική νόσο των αεραγωγών, μια ανεπίσημη διάγνωση που χρησιμοποιείται για να περιγράψει αναπνευστικά προβλήματα που μοιάζουν με άσθμα, όταν δεν είναι γνωστή η ακριβής αιτία. Ο συριγμός του Λάιλς τον προσγειωνόταν συχνά στο δωμάτιο έκτακτης ανάγκης και προκαλούσε άλλα προβλήματα όπως μολύνσεις στο αυτί λόγω του πόσο αδύναμο ήταν το ανοσοποιητικό του σύστημα.

Οι γιατροί έκαναν τελικά κάποιες επιπλέον εξετάσεις και τον διέγνωσαν επίσημα με άσθμα, σύμφωνα με το ESPN. «Δεν υπήρχε στιγμή που να θυμάμαι που το άσθμα δεν ήταν πρόβλημα», είπε ο Λάιλς στο ντοκιμαντέρ Sprint του Netflix. «Δεν μπορώ να θυμηθώ πολλές νύχτες που δεν ήμουν στο νοσοκομείο και έπαιρνα φάρμακα για να προσπαθήσω απλώς να ηρεμήσω τα επεισόδια».

Πώς ο Νόα Λάιλς αντιμετώπισε το άσθμα ως ελίτ δρομέας

Ακόμη και όταν ο Λάιλς προχώρησε στο άθλημα, παρακάμπτοντας το κολέγιο για να πάει επαγγελματίας κατευθείαν από το γυμνάσιο και τελικά να γίνει τρεις φορές παγκόσμιος πρωταθλητής, το άσθμα παρέμεινε ένα σταθερό φάντασμα στη ζωή του. «Το άσθμα επηρεάζει σίγουρα οτιδήποτε κάνω όσον αφορά την υγεία, τη φυσική κατάσταση και μερικές φορές ακόμη και τη συναισθηματική ευεξία», είπε στο CNN το 2020. «Αν είστε συναισθηματικά κουρασμένοι, αυτό μπορεί να μειώσει το ανοσοποιητικό σας σύστημα».

Ο Λάιλς δεν είναι ο μόνος αθλητής που αντιμετώπισε το άσθμα στο δρόμο για τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Σύμφωνα με την Αμερικανική Ένωση Πνευμόνων, το άσθμα είναι η πιο κοινή χρόνια πάθηση μεταξύ των Ολυμπιακών αθλητών, που επηρεάζει αστέρια όπως η πρώην αθλήτρια στίβου Τζάκι Τζόινερ-Κέρσι και ο νυν κολυμβητής Ράιν Μέρφι. Έρευνες υποδηλώνουν μάλιστα ότι το είδος της έντονης προπόνησης που απαιτείται για να φτάσει κανείς στην ελίτ σε ένα άθλημα μπορεί ακόμη και να προκαλέσει ή να επιδεινώσει τα συμπτώματα άσθματος.

Όπως ανέφερε η Washington Post, ο Λάιλς ζει επίσης με την πραγματικότητα ότι η λήψη οποιουδήποτε είδους αναπνευστικού ιού μπορεί να χτυπήσει τα συμπτώματα του άσθματος σε πλήρη ταχύτητα - κάτι που ήταν ιδιαίτερα σκληρό κατά την άνοδο της πανδημίας COVID. Είπε στο «Philadelphia Tribune» ότι έλαβε επιπλέον προφυλάξεις για να διασφαλίσει ότι δεν θα κολλήσει τον ιό, όπως το να πλένει τα χέρια του τακτικά και να απομονώνεται.

Οι Αγώνες του Παρισιού ήταν μια εντελώς διαφορετική ιστορία, παρουσιάζοντας τον αθλητή στο απόγειό του. Λίγο μετά τον τερματισμό του με το χρυσό μετάλλιο στα 100 μέτρα, ο Λάιλς έγραψε στο Twitter ότι, παρά τον αριθμό των παθήσεων υγείας του -αλλεργίες, δυσλεξία, διαταραχή ελλειμματικής προσοχής, άγχος, κατάθλιψη και άσθμα- πέτυχε αυτό που είχε σκοπό. κάνω. «Θα σου πω ότι αυτό που έχεις δεν καθορίζει τι μπορείς να γίνεις».