Με την τελετή λήξης οι 33οι Ολυμπιακοί αγώνες της σύγχρονης εποχής στο Παρίσι έριξαν αυλαία.
Η φαντασμαγορική τελετή λήξης έριξε την αυλαία των Ολυμπιακών αγώνων του Παρισιού. Η 33η σύγχρονη εκδοχή της μεγαλύτερης αθλητικής διοργάνωσης του πλανήτη τα είχε όλα: ρεκόρ, στιγμές που έμειναν χαραγμένες στη μνήμη και πρόσωπα που άφησαν ανεξίτηλη τη σφραγίδα τους στη διοργάνωση της γαλλικής πρωτεύουσας.
Η τελετή ξεκίνησε με την Ζαχό ντε Σαγκαζάν που τραγούδησε το «Under the Paris Sky», που έγινε γνωστό με τη φωνή της Εντίθ Πιάφ. Στη συνέχεια, εμφανίστηκε ο Λέον Μαρσάν, τετράκις χρυσός Ολυμπιονίκης στην κολύμβηση που μετέφερε τη φλόγα στο Στάδιο.
Στη συνέχεια μπήκαν στο στάδιο οι σημαιοφόροι (η Ευαγγελία Πλατανιώτη και ο Εμμανουήλ Καραλής ήταν της ελληνικής αποστολής) και στη συνέχεια οι αθλητές των αποστολών που είχαν μείνει στο Παρίσι. Ακολουθώντας μία διαδρομή 36 λεπτών στη σκηνή, οι πρωταγωνιστές των αγώνων απόλαυσαω με την ψυχή τους τις μουσικές επιλογές στις οποίες ξεχώρισε το «Freed from desire» και το «We are the Champions».
Μετά ήταν σειρά των εθελοντών να γνωρίζουν την αποθέωση και στη συνέχεια χειροκροτήθηκαν οι μεταλλιούχες των μαραθωνίου. Η απονομή για τον μαραθώνιο γυναικών ήταν και τελευταία χρονικά στους Ολυμπιακούς αγώνες.
Ακολούθησε ένα σόου διάρκειας 40 λεπτών που «σκηνοθέτησε» ο Τομά Ζολί, με την κωδική ονομασία «Ρεκόρ», δίνοντας έμφαση την ενωτική δύναμη του αθλητισμού.
«Είναι μια υπενθύμιση των αξιών του Ολυμπισμού γενικά μοιρασιά, οικουμενικότητα αλλά και η ευθραυστότητα του κόσμου»¸ όπως είπε ο καλλιτεχνικός διευθυντής Τομά Ζολί.
Το Stade de France έγινε μία μεγάλη σκηνή, όπου παρουσιάστηκε ένα ταξίδι από το σκοτάδι στο φως. Πριν την έναρξη του σόου, ένας χρυσός αιωρούμενος άγγελος έπεσε στο έδαφος και στη συνέχεια κάρφωσε την ελληνική σημαία, την ώρα που η συμφωνική ορχήστρα έπαιζε τον ελληνικό Εθνικό ύμνο ως φόρο τιμής στη χώρα που «γέννησε» τους Ολυμπιακούς αγώνες κατά την αρχαιότητα.
Από τη συγκεκριμένη παράσταση ξεχώρισε ο Ύμνος του Απόλλωνα, ο παλαιότερος ύμνος της αρχαίας Ελλάδας, που ερμηνεύθηκε από τον πιανίστα Αλέν Ροσέ, που έπαιζε κάθετα στον αέρα. Ο ύμνος ερμηνεύτηκε για πρώτη φορά στις 16 Ιουνίου 1894 κατά τη διάρκεια του Διεθνούς Συνεδρίου στο Παρίσι, για την επανίδρυση των Ολυμπιακών Αγώνων.
Περισσότεροι από 110 χορευτές συμμετείχαν στο δρώμενο, που στο αποκορύφωμά του ένωσε τους πέντε Ολυμπιακούς κύκλους στον ουρανό του Σταδίου. Ακολούθησε ένα μικρό πάρτι προς τιμήν των αθλητών και των αθλητριών που κόσμησαν με την παρουσία τους τους Ολυμπιακούς αγώνες.
Ακολούθησε ένα βίντεο με το ταξίδι της φλόγας ανά τον κόσμο και το τελευταίο κομμάτι της τελετής λήξης. Ο πρόεδρος της ΔΟΕ Τόμας Μπαχ και ο πρόεδρος της οργανωτικής επιτροπής των Ολυμπιακών αγώνων του Παρισιού Τόνι Εσταγκέ πήραν θέση στη σκηνή συνοδευόμενοι από αθλητές εκπροσώπους κάθε Ηπείρου αλλά και της ομάδας των προσφύγων. Στη συνέχεια παραδόθηκε η σκυτάλη στο Λος Άντζελες, όπου θα διοργανώσει τους Ολυμπιακούς αγώνες του 2028. Η μεγαλύτερη διοργάνωση του πλανήτη επιστρέφει στις ΗΠΑ και σύμφωνα με τον προγραμματισμό οι αγώνες θα ξεκινήσουν 14 Ιουλίου και θα ολοκληρωθούν στις 30 του ίδιου μήνα. Στις εκπλήξεις της βραδιάς ήταν η παρουσία του Τομ Κρουζ, που έπεσε από την κορυφή του σταδίου με ένα σχοινί και έφυγε με μία μηχανή μεγάλου κυβισμού φτάνοντας στην αμερικάνικη μεγαλούπολη, που στήθηκε επίσης ένα μικρό πάρτι!