Ο Τολιόπουλος είναι ίσως η μόνη απάντηση στο πρόβλημα - Η αλλαγή του με την Ισπανία και ο «τελικός» με την Αυστραλία

Μία ομάδα, σαν αυτή της Εθνικής, που καθορίζεται από τα χαρίσματα του Γιάννη Αντετοκούνμπο, απαραίτητη προϋπόθεση για την επιτυχία της είναι η παρουσία ικανών σουτέρ μακρινών αποστάσεων. Χαρακτηριστικό που ορίζει το παιχνίδι του Βασίλη Τολιόπουλου, που έτσι όπως δημιουργήθηκε το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα στους Ολυμπιακούς Αγώνες, είναι ο καταλληλότερος παρτενέρ του Greek Freak.

Ο βασικός λόγος που ο Βασίλης Τολιόπουλος βγάζει το ψωμί του, χωρίς να το αλείφει με... παντεσπάνι -αν και θα μπορούσε να το κάνει ή έστω θα άξιζε, από το άθλημα που τόσο αγαπά και άλλο τόσο έχει αφιερωθεί σε αυτό, έχει να κάνει με το φαρμακερό μακρινό σουτ του.

Με αυτό έγινε ηγέτης του Άρη, με αυτό έκανε μεγάλη αίσθηση ολόκληρη την περασμένη αγωνιστική περίοδο (και στην Stoiximan Basket League, αλλά και στο EuroCup) και εξ' αιτίας αυτού του φυσικού και τεχνικού χαρίσματός του, στα 28 του χρόνια, λαμβάνει μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2024. Ένας παίκτης που στην αρχή της νιότης του έπαιξε στον Ολυμπιακό (2015-2019), πέρασαν χρόνια και... κύματα μέχρι να βρεθεί στο επίπεδο που ο ίδιος επιθυμούσε, ενώ είναι χαρακτηριστικό πως πριν από μόλις τρία χρόνια έπαιζε ως δανεικός από την ΑΕΚ στον Ιωνικό Νικαίας.

Ο θέρος του 2024 λοιπόν, τον έχρισε μέλος της ελίτ του παγκόσμιου αθλητισμού με την παρουσία του στο Παρίσι και ναι μεν η Ελλάδα στο τουρνουά έχει δύο ήττες στα πρώτα δύο ματς, κόντρα σε Καναδά και Ισπανία, αν ο Τολιόπουλος δεν ήταν εκεί, ειδικά στον δεύτερο αγώνα με τους Ίβηρες, η «γαλανόλευκη» δεν θα ήταν σε θέση καν να διεκδικήσει -όπως με πάθος έπραξε- το θετικό αποτέλεσμα.

Αγωνιζόμενος σε ένα σύνολο που κυριαρχεί η παρουσία του ταλέντου και της προσωπικότητας του Γιάννη Αντετοκούνμπο, ο Βασίλης Τολιόπουλος και ο τρόπος με τον οποίο τοποθετεί το σουτ του στο παιχνίδι, ίσως να είναι ο πιο χρήσιμο παίκτης για τον Βασίλη Σπανούλη. Διότι, κάθε φορά που ο Αντετοκούνμπο επιτίθεται, στην πραγματικότητα το μόνο στοιχείο που χρειάζεται είναι τριγύρω του να υπάρχουν αξιόπιστοι σουτέρ. Έτσι, προσπαθούν να «χτίσουν» το παιχνίδι τους όλα αυτά τα χρόνια οι Μιλγουόκι Μπακς, που κατέκτησαν το πρωτάθλημα στο NBA το 2021, έτσι φαίνεται πως χρειάζεται να λειτουργήσει και η εθνική ομάδα της Ελλάδας. Καλώς ή κακώς...

Ο κόουτς Σπανούλης το αντιλαμβάνεται, γι' αυτό και ο Τολιόπουλος απέκτησε πρωτοκλασάτο ρόλο στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα και προτιμήθηκε ακόμα και από τον Τόμας Ουόκαπ, όταν η μπάλα «έκαιγε» στην τελευταία περίοδο κόντρα στην Ισπανία.

Μάλιστα, ο Τολιόπουλος ήταν αυτός που πρόβαλε τις αντιστάσεις και έκανε τους αντιπάλους να αισθανθούν πίεση. Γενικά, η άμυνα ζώνης του Σέρτζιο Σκαριόλο, έπιασε τόπο στις περισσότερες των περιπτώσεων, εκτός από τις φορές που ο γκαρντ του Άρη ήταν στο παρκέ και απειλούσε. Το ίδιο και ο Κώστας Παπανικολάου, δηλαδή οι μόνοι «γαλανόλευκοι» αξιόπιστοι σουτέρ σε αυτό το τουρνουά.

Ο Τολιόπουλος με τρίποντο μείωσε στον πόντο (65-64, 7'49'' πριν το τέλος) και το επανέλαβε στην αμέσως επόμενη επίθεση και αφού είχε μεσολαβήσει το... αντίπαλο τρίποντο του Σάντι Αλντάμα. Ευστόχησε στο 68-67 την ώρα που απέμεναν 7'16'' και όλα τα σενάρια ήταν ανοικτά. Έβαλε ακολούθως κι ένα δίποντο στο 71-69 (5'35'' για το τέλος) και ένοιωθε τα χέρια του να είναι βρίσκονται σημείο βρασμού.

Οι κλασσικοί «μπόμπερ» σαν και του λόγου του, είναι σχεδόν αδύνατο να αντισταθούν στην πρόκληση ενός ακόμα μακρινού σουτ, όταν έχουν αποκτήσει ρυθμό. Και το γεγονός ότι συνέχισε να σουτάρει δείχνει χαρακτήρα. Παρά το γεγονός ότι αστόχησε για τρεις και στο 71-69 (5' πριν το τέλος) και στο 73-71 (3'53'').

Είκοσι αγωνιστικά δευτερόλεπτα αργότερα ο Βασίλης Σπανούλης τον κάλεσε στον πάγκο, προφανώς λόγω των δύο άστοχων τριπόντων κι ενώ συνολικά μέχρι τότε είχε 4/6. Πέρασε στο παιχνίδι τον νατουραλιζέ Τόμας Ουόκαπ, αλλά αμέσως το... μετάνιωσε. Διότι, ο Greek Freak είναι ασταμάτητος σε πολλές συνθήκες της επίθεσης, αλλά μεταμορφώνει σε Team Freak την ομάδα του, μόνο όταν τριγύρω του υπάρχουν σουτέρ τύπου Τολιόπουλου.

Ο Νικ Καλάθης βοηθάει τον Αντετοκούνμπο σε υπερθετικό βαθμό με τις τρομακτικής ακρίβεια πάσες του, ο Τόμας Ουόκαπ αναγνωρίζει τι πρέπει να κάνει για να εκμεταλλευτεί κατάλληλα τον σούπερ σταρ του ΝΒΑ, αλλά ουσιαστικά εκείνος χρειάζεται σουτέρ και όχι τόσο... ποιότητες, αναλύσεις και υπεραναλύσεις.

Είναι χαρακτηριστικό όπως όταν ο Σπανούλης έκανε αλλαγή τον Τολιόπουλο 3'31'' πριν τη λήξη (μετά τα δύο άστοχα τρίποντα), έβαλε στο παιχνίδι τον Ουόκαπ, αλλά επανέφερε στη θέση του Αμερικανού τον Τολιόπουλο 72 δευτερόλεπτα αργότερα. Τότε που το σκορ ήταν 79-71 (1'50''). Δεν σκόραρε ξανά, έκανε την ασίστ στο τρίποντο του Κώστα Παπανικολάου (79-74), αλλά δεν σούταρε άλλο μακρινό σουτ, ακόμα κι όταν ένα εύστοχο ήταν προϋπόθεση για την ανατροπή.

Αντίθετα το έκανε ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης (1'10'') και ο Γιάννης Αντετοκούνμπο, αλλά αστόχησαν. Ο δεύτερος ήταν μόνος του στην κορυφή, στα 24'' πριν τη λήξη και έχοντας την ευκαιρία να ισοφαρίσει (80-77) βρήκε... σίδερο! Τότε ήταν του τελείωσαν όλα και πλέον οι όποιες ελπίδες έχουν απομείνει θα διεκδικηθούν την Παρασκευή στις 2 Αυγούστου κόντρα στην Αυστραλία.

Το μόνο σίγουρο είναι πως ο Βασίλης Τολιόπουλος έχει αποκτήσει χαρακτηριστικά... κεφαλαίου για την εθνική ομάδα. Τουλάχιστον στις υπάρχουσες συνθήκες είναι ο καλύτερος σουτέρ ενός συνόλου που δεν υποστηρίζεται (φέτος) από τον Κώστα Σλούκα, ούτε συμπεριλήφθηκε στα πλάνα ο Τάιλερ Ντόρσεϊ. Οι τρεις μαζί ίσως δημιουργούσαν φρέσκες συνθήκες, στο πλευρό του Αντετοκούνμπο, αλλά τα «πως» και τα «γιατί», τα «μήπως» και τα «πρέπει», δεν είναι της ώρας. Είναι όμως, χαρακτηριστικό της χώρας.