Ο «Αυτοκράτορας» Αντριάνο ξεπέρασε την κατάθλιψη και χαμογελά ξανά στις φαβέλες της Βραζιλίας

Μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας κι από το ποδόσφαιρο για πολλά χρόνια, «Αυτοκράτορας» Αντριάνο βρήκε και πάλι το χαμόγελό του, παίζοντας παρέα με φίλους στις φαβέλες της Βραζιλίας.

Από γκολ και τίτλους με Ρόμα και Ιντερ μέχρι τις φαβέλες με αλκοόλ και τσιγάρα. Το τελευταίο βίντεο του Αντριάνο έγινε γρήγορα viral στο διαδίκτυο. Κάποιοι αντέδρασαν με οργή στις συνθήκες του άλλοτε σπουδαίου επιθετικού, άλλοι όμως βλέπουν σε αυτές τις εικόνες έναν άνθρωπο που επιτέλους βρήκε τον τρόπο να ζει ευτυχισμένος.

Τι συνέβη όμως με τον «Αυτοκράτορα» Αντριάνο; Ο πρώην Βραζιλιάνος ποδοσφαιριστής γεννήθηκε στο Ρίο ντε Τζανέιρο στις 17 Φεβρουαρίου 1982 και σήμερα διανύει το 44ο έτος της ηλικίας του. Το παρατσούκλι «Αυτοκράτορας» είναι αναφορά στην ομώνυμη ιστορική προσωπικότητα. Ως νέος, θεωρούνταν ένα από τα πιο πολλά υποσχόμενα ταλέντα στον κόσμο και αναγνωρίστηκε επίσημα με την έκτη και έβδομη θέση στην κατάταξη της Χρυσής Μπάλας σε ηλικία 22 και 23 ετών.

Ο καλύτερος όλων

Τόσο που το γαλλικό περιοδικό France Football τον συμπεριέλαβε στη λίστα με τα μεγαλύτερα χαμένα ταλέντα στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Το όνομά του συνδέεται πρωτίστως με την Ιντερ, όπου παραμένει πρώτος σκόρερ στο Champions League με 18 γκολ. Οι «νερατζούρι» τον απέκτησαν από τη Φλαμένγκο το 2001 και τον κράτησαν μέχρι το 2009. Επιπλέον αγωνίστηκε για έναν χρόνο στη Φιορεντίνα, δύο στην Πάρμα και έξι μήνες στη Σάο Πάολο.

Το 2010 επέστρεψε στην Ιταλία για να φορέσει τη φανέλα της Ρόμα. Λόγω του υπέρβαρου και των πολυάριθμων τραυματισμών, η εμπειρία του έληξε τον Μάρτιο του 2011 με τη λύση του συμβολαίου του μετά από οκτώ αγώνες χωρίς να σκοράρει.

Η απώλεια του πατέρα του και η κατάθλιψη

Τον Αύγουστο του 2004 έχασε τον πατέρα του Άλμιτ. Ένα πένθος που ο ίδιος ο παίκτης ανέφερε ως την αιτία εμφάνισης καταθλιπτικών διαταραχών που, επιδεινούμενη από την τάση για αλκοολισμό, έθεσε σε κίνδυνο την καριέρα του ως επιθετικός. Το 2006, έγινε πατέρας του Αντριάνο Καρβάλιο Ριμπέιρο, ο οποίος ακολούθησε τα αθλητικά του βήματα με την υπογραφή του από την Γκρέμιο το 2021.

Ο θρύλος του ποδοσφαίρου ερευνήθηκε το 2014 για φερόμενη συμμετοχή σε διακίνηση ναρκωτικών, αλλά γρήγορα απαλλάχθηκε από τις κατηγορίες λόγω έλλειψης ανάμειξης. Τα βίντεο που δημοσιεύτηκαν και έγιναν viral τις τελευταίες ημέρες προκαλούν εντύπωση με την πρώτη ματιά.

Ευτιχισμένος στις φαβέλες

Ξυπόλητος, με σαγιονάρες σε ένα πεζοδρόμιο, σηκώνεται από μια πλαστική καρέκλα, τρεκλίζοντας με ένα ποτήρι μπύρας και ένα τσιγάρο στα χέρια. Κρατάει επίσης ένα smartphone συνδεδεμένο σε μια αυτοσχέδια πρίζα. Γελάει και χορεύει, φαίνεται να είναι χαρούμενος άνθρωπος. Βγάζει τη γλώσσα του σε κάποιους φίλους. Η θλίψη που κάποτε τον έπιασε και τον έστριψε φαίνεται να έχει περάσει. Έχει επιστρέψει στις φαβέλες από όπου ξεκίνησε, χωρίς τα εκατομμύρια που μπορεί να ονειρευόταν αλλά με πολλές ανθρώπινες σχέσεις.

Από τον παράδεισο στην κόλαση

Μετά από ένα μεγάλο διάστημα σιωπής και μυστικότητας, ο πρώην επιθετικός της Ιντερ, Αντριάνο, είχε μιλήσει πριν από μερικά χρόνια για τα προβλήματα που αντιμετώπισε σε όλη του τη ζωή. Ο Βραζιλιάνος ήταν κάποτε ένας από τους πιο σπουδαίους παίκτες του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, μόνο που η καριέρα του έπεφτε ραγδαία και οι φήμες δημιουργούσαν κάθε τόσο για την προσωπική του ζωή.

«Ο Τύπος έλεγε ότι είχα "εξαφανιστεί." Έλεγαν ότι είχα επιστρέψει στις φαβέλες και έπαιρνα ναρκωτικά και κάθε είδους τρελές ιστορίες. Δημοσιεύαν φωτογραφίες μου και έλεγαν ότι με περικύκλωσαν όλοι αυτοί οι γκάνγκστερ και ότι η ιστορία μου ήταν μια τραγωδία. Αλλά πρέπει να γελάσω, γιατί δεν ξέρουν τι κάνουν όταν μιλούν έτσι. Γύρισα στους ανθρώπους μου, στους φίλους μου, στην κοινότητά μου», είχε αναφέρει σε παλαιότερη συνέντευξή ο Αντριάνο.

Ο παλαίμαχος επιθετικός είχε εξηγήσει μάλιστα τι τον ώθησε την αποχώρησή του από την Ιντερ, για την οποία λέει ότι τον ρωτούν ακόμα και σήμερα .«Σε διάστημα εννέα ημερών, πέρασα από την πιο ευτυχισμένη μέρα της ζωής μου, στη χειρότερη μέρα της ζωής μου. Πήγα από τον παράδεισο στην κόλαση. Στην πραγματικότητα. Επέστρεψα στην Ευρώπη με την Ίντερ. Πήρα τηλέφωνο από το σπίτι. Μου είπαν ότι ο πατέρας μου πέθανε. Καρδιακή προσβολή.

Δεν θέλω πραγματικά να μιλήσω γι 'αυτό, αλλά θα σας πω ότι μετά από εκείνη την ημέρα, η αγάπη μου για το ποδόσφαιρο δεν ήταν ποτέ η ίδια. Λάτρευα το παιχνίδι, έτσι μου άρεσε το ποδόσφαιρο. Ήταν τόσο απλό. Ήταν δικό μου Όταν έπαιζα ποδόσφαιρο, όταν σκόραρα, το έκανα για την οικογένειά μου. Ήμουν πέρα ​​από τον ωκεανό στην Ιταλία, μακριά από την οικογένειά μου, και δεν μπορούσα να το αντιμετωπίσω.

Έπεσα σε κατάθλιψη. Άρχισα να πίνω πολύ. Δεν ήθελα πραγματικά να κάνω προπονήσεις με την Ίντερ. Ήθελα απλώς να πάω σπίτι. Για να είμαι ειλικρινής μαζί σας, παρόλο που σκόραρα πολλά γκολ στη Serie A αυτά τα λίγα χρόνια, και παρόλο που οι οπαδοί με αγαπούσαν πραγματικά, η χαρά μου είχε φύγει. Ήταν ο μπαμπάς μου, ξέρεις. Δεν μπορούσα απλά να βάλω έναν διακόπτη και να νιώσω ξανά όπως παλιά».