Αντσελότι: Ο «Νονός» της Βασίλισσας με το σηκωμένο φρύδι θέλει το 15ο Champions League για τη Ρεάλ

Η καριέρα του Ιταλού προπονητή, Κάρλο Αντσελότι είναι απαράμιλλη στο Champions League. Αυτό άλλωστε έχει δείξει και η ιστορία. Το βράδυ του Σαββάτου (01/06, 22:00) ο τεχνικός της Ρεάλ Μαδρίτης, θα επιδιώξει ένα ακόμη μετάλλιο στην πλούσια τροπαιοθήκη του.

Δεν υπάρχουν πολλές φιγούρες πιο στενά συνδεδεμένες με τη δόξα του Champions League από τον Κάρλο Αντσελότι. Ο Ιταλός έχει κερδίσει τη διοργάνωση τέσσερις φορές, περισσότερες από οποιονδήποτε άλλο προπονητή και έχει την ευκαιρία να προσθέσει ένα ακόμη μετάλλιο στη συλλογή του.

Ο Αντσελότι είναι ήδη ο πιο βραβευμένος προπονητής στην ιστορία του Champions League, έχοντας κερδίσει τη διοργάνωση τέσσερις φορές ως προπονητής (δύο φορές με τη Μίλαν και δύο φορές με τη Ρεάλ Μαδρίτης). Με τη νίκη του στον τελικό του Σαββάτου, μπορεί να κερδίσει το πέμπτο του τρόπαιο στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση ως προπονητής. Αυτοί οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους. 

Ο Ιταλός τεχνικός είναι κατά συρροή νικητής, καθώς είναι επίσης ο πρώτος και μοναδικός προπονητής που έχει προπονήσει ομάδες σε έξι τελικούς Champions League. Ως παίκτης, κέρδισε δύο φορές το Champions League το 1989 και το 1990 με την Μίλαν, καθιστώντας τον έναν από τους επτά ανθρώπους που κέρδισαν τη διοργάνωση τόσο ως παίκτης όσο και ως προπονητής.

Το δύσκολο προπονητικό ξεκίνημα

Ωστόσο, η προπονητική του καριέρα δεν ξεκίνησε με την ίδια αξιοπιστία και νικηφόρο μονοπάτι. Ο «Καρλέτο», όπως τον αποκαλούν, έκανε τα πρώτα του προπονητικά βήματα ως βοηθός του πρώην μάνατζερ και μέντορά του Αρίγκο Σάκι στην εθνική ομάδα της Ιταλίας, όπου έχασε το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1994 στις ΗΠΑ στα πέναλτι στον τελικό από τη Βραζιλία. 

Ξεκίνησε την καριέρα του ως προπονητής στην πρώτη ομάδα στη Ρετζιάνα στη δεύτερη κατηγορία της Ιταλίας και στη συνέχεια στην Πάρμα, μια ομάδα που είχε συνηθίσει να παίζει και να κατακτά ευρωπαϊκά τρόπαια. Ωστόσο, ο Αντσελότι απολύθηκε μετά τη δεύτερη σεζόν του στον σύλλογο και περίμενε έξι μήνες πριν βρει νέα δουλειά στη Γιουβέντους.

Η περίοδος των «μπιανκονέρι» δεν ήταν επιτυχημένη και παρά την κατάκτηση του Intertoto Cup, η ομάδα του Αντσελότι έχασε την Serie A από τη Λάτσιο στη δεύτερη σεζόν του στη Γιουβέντους. Μετά από δυόμισι σεζόν, το κεφάλαιο της Γιουβέντους τελείωσε ένα χρόνο μετά. 

Η νικήτρια εποχή του Αντσελότι ξεκινά από τη... Μίλαν

Η νικήτρια εποχή του Αντσελότι ως προπονητής ξεκίνησε από την Μίλαν, όπου διορίστηκε το φθινόπωρο του 2001 ως αντικαταστάτης του Φατίχ Τερίμ. Βήμα-βήμα, και επίσης χάρη σε μια απίστευτη ομάδα που περιλάμβανε τους Πάολο Μαλντίνι, Κλάρενς Σέεντορφ, Αντρέα Πίρλο, Αλεσάντρο Ινιέστα και Αντρέι Σεβτσένκο μεταξύ άλλων, ο Ιταλός τεχνικός κέρδισε τελικά το πρώτο του σημαντικό τρόπαιο ως προπονητής και επίσης το πρώτο του Champions League το 2003.

Αφού κέρδισε την Ίντερ στους ημιτελικούς και την πρώην ομάδα του Γιουβέντους στα πέναλτι στον τελικό που έπαιξε στο Μάντσεστερ. Ένα χρόνο αργότερα, ο Αντσελότι κέρδισε τον τίτλο της Serie A με τους «ροσονέρι», ενώ το 2005 ήταν προπονητής σε έναν από τους πιο δραματικούς τελικούς του Champions League στην ιστορία, όταν η Λίβερπουλ έκανε την επιστροφή από το 0-3 στο 3-3 στην Κωνσταντινούπολη κι αργότερα κέρδισε τα πέναλτι.

Ο Αντσελότι και η Μίλαν περίμεναν άλλα δύο χρόνια πριν πάρουν την εκδίκησή τους και κέρδισαν τον τελικό της Αθήνας απέναντι στην ίδια ομάδα με προπονητή τον Ράφα Μπενίτεθ. Ο Αντσελότι έφυγε από τη Μίλαν το 2009 αφού κέρδισε έναν τίτλο Serie A, ένα Coppa Italia, ένα Supercoppa Italiana, δύο τίτλους Champions League, δύο Supercup Ευρώπης και ένα Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων. 

Μετά τη θητεία του στη Μίλαν, ο Αντσελότι κλήθηκε από τον ιδιοκτήτη της Τσέλσι, Ρομάν Αμπράμοβιτς, να γίνει προπονητής της. Στα δύο χρόνια του στην Premier League, ο Αντσελότι κέρδισε μία φορά το Community Shield, την Premier League στην πρώτη του σεζόν στον σύλλογο και το Κύπελλο Αγγλίας. Χρειάστηκαν έξι μήνες μέχρι να βρεθεί νέος σύλλογος, καθώς τον Ιανουάριο του 2012 η Παρί Σεν Ζερμέν διόρισε τον Αντσελότι να γίνει ο νέος προπονητής της. Στον ενάμιση χρόνο του στον σύλλογο, ο Ιταλός κέρδισε τον τίτλο της Ligue 1, αλλά το καλοκαίρι του 2013 έγινε ο νέος προπονητής της Ρεάλ Μαδρίτης για πρώτη φορά και αποχώρησε από τους Παριζιάνους.

Η πρώτη θητεία στη Ρεάλ Μαδρίτης

Το κεφάλαιο της Ρεάλ Μαδρίτης ήταν αμέσως επιτυχημένο, καθώς ο Αντσελότι μπόρεσε να διαχειριστεί μια ομάδα γεμάτη αστέρια όπως ο Λούκα Μόντριτς, ο Τόνι Κρόος, ο Κασεμίρο, ο Κριστιάνο Ρονάλντο, ο Καρίμ Μπενζεμά και πολλοί άλλοι. Στη Ρεάλ, ο Αντσελότι κέρδισε το ιστορικό Champions League εναντίον της Ατλέτικο Μαδρίτης στη Λισαβόνα προτού παραιτηθεί και αντικατασταθεί από τον Ζινεντίν Ζιντάν, τον πρώην βοηθό του στον σύλλογο.

Μετά την πρώτη του περίοδο στη Ρεάλ, η Μπάγερν Μονάχου διόρισε τον Αντσελότι όπου προπονούσε μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2017 και κέρδισε την Bundesliga πριν φύγει από τον σύλλογο. Στη συνέχεια, ο Ιταλός βρέθηκε στη Νάπολι και την Έβερτον, όπου για πρώτη φορά από την εμπειρία του στην Πάρμα, δεν κέρδισε ούτε ένα τρόπαιο.

Ήταν διαφορετικές εμπειρίες, όπου ο Αντσελότι κλήθηκε να αναβιώσει τις δύο πλευρές και φάνηκε να ξεκινά την φθίνουσα πορεία του ως προπονητής. Φαινόταν ότι η καριέρα του «Καρλέτο» ως όδευε προς το τέλος της. Ωστόσο, ο Αντσελότι μας έδειξε το αντίθετο.

Θριαμβευτική επιστροφή στη Ρεάλ

Ο πρόεδρος της Ρεάλ Μαδρίτης, Φλορεντίνο Πέρεθ αποφάσισε να διορίσει ξανά τον Αντσελότι στα ηνία της ομάδας το καλοκαίρι του 2021, σε μια από τις πιο έξυπνες αποφάσεις του έως τώρα. Ο Αντσελότι επανέφερε τη νοοτροπία του νικητή και επίσης την ανθρώπινη σχέση που έχει με τους παίκτες, μια αν όχι η καλύτερη δύναμή του ως προπονητής.

Σε τρία χρόνια, η Ρεάλ Μαδρίτης κέρδισε δύο τίτλους La Liga, δύο Σούπερ Καπ Ισπανίας, ένα Copa del Rey, ένα Σούπερ Καπ UEFA, ένα Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων και το σημαντικότερο ένα Champions League. Η σχέση του με τους παίκτες, η στάση του αλλά και το γεγονός ότι μπόρεσε να επιστρέψει στα υψηλότερα επίπεδα του παιχνιδιού τον καθιστούν τον καλύτερο προπονητή μεταξύ των κορυφαίων. Ο τελικός του Σαββάτου (01/06, 22:00) κόντρα στην Ντόρτμουντ δεν μπορεί παρά να είναι άλλη μια επιβεβαίωση.