){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
_page-0001.jpg){kind=small}
){kind=small}
EuroLeague
)
Ακριβώς δέκα χρόνια μετά την βουτιά στο Ναδίρ εκείνο το απόγευμα στο Περιστέρι, η ΑΕΚ έχει μπει στο δικό της σπίτι και διεκδικεί απογείωση στο Ζενίθ.
Ξένος ποδοσφαιριστής που κατά το παρελθόν είχε φορέσει την κιτρινόμαυρη φανέλα αλλά δεν ήταν δα και κανένας πρωτάρης, είχε πει πως η ζωή στην ΑΕΚ είναι σαν να βρίσκεσαι μέσα σε roller coaster. Ξέρετε αυτά τα τρενάκια που ανεβοκατεβαίνουν με δαιμονισμένες ταχύτητες. Είναι αλήθεια, πως δεν θα μπορούσε να τον περιγράψει καλύτερα τον οργανισμό της ΑΕΚ. Σκεφτείτε μόνο, πως δέκα χρόνια πριν, ακριβώς τέτοια μέρα, είχε ρίξει ίσως την μεγαλύτερη… βουτιά της ιστορίας της. Μέχρι τα τάρταρα του υποβιβασμού, μετά από εκείνη την ήττα στο Περιστέρι. Και σήμερα, υπογραμμίζουμε το ακριβώς δέκα χρόνια μετά, είναι ξανά πίσω στο δικό της γήπεδο στη Νέα Φιλαδέλφεια και κυνηγάει το νταμπλ. Η απόλυτη… απογείωση δηλαδή.
Προφανώς και στην κατάσταση που βρίσκεται τώρα η ΑΕΚ, αυτό που έγινε πριν από ακριβώς δέκα χρόνια, φαίνεται σ’ όλους σαν να έχει συμβεί πριν από έναν αιώνα. Ίσως και να μοιάζει σαν να μην έχει συμβεί ποτέ στην πραγματικότητα. Σαν να ήταν ένας εφιάλτης από τον οποίο όλοι στην ομάδα τρόμαξαν και ξύπνησαν απότομα. Και μπορεί να ήταν πέρα για πέρα αληθινό, αυτό που συνέβη σαν σήμερα το 2013 στο Περιστέρι και γενικώς σ’ όλη εκείνη την σεζόν, αλλά ήταν κάτι περισσότερο από εφιαλτικό. Πολύ μα πολύ πιο πραγματικό.
)
Βεβαίως για την φανέλα και το μέγεθος της ΑΕΚ, έμοιαζε απίθανο να φτάσει στο σημείο σ’ ένα ματς τελευταία αγωνιστική να ψάχνει την σωτηρία της. Και τελικά να χάνει στις καθυστερήσεις και να γκρεμίζεται. Όμως καθαρά ποδοσφαιρικά, έμοιαζε σχεδόν νομοτελειακό από την αρχή εκείνη της σεζόν, να υπάρξει αυτή η κατάληξη. Από τότε που αμούστακα παιδάκια έκαναν το βασικό στάδιο της προετοιμασίας στην Αγγλία και όταν έπρεπε να κάνουν πισίνα άλλαζαν καθημερινά μαγιό σαν να βρισκόντουσαν σε διακοπές. Ή όταν αποκλειόταν Δεκέμβρη από το κύπελλο, σε ματς που δεν είχε να πληρώσει ούτε τα έξοδα για τους διαιτητές. Ή πολύ περισσότερο, όταν εντός έδρας με τον Πανθρακικό ήρθε εκείνο το αυτογκολ και η μπούκα του αγανακτισμένου πλήθους μέσα στο τερέν για να διακόψει το ματς.
)
Εκείνο το απόγευμα της 21ης Απρίλη στο Περιστέρι και στο ματς με τον Ατρόμητο, όλοι στον οργανισμό της ΑΕΚ ήξεραν πως μόνο ένα θαύμα θα έσωζε από την απόλυτη καταστροφή. Από τον Τραϊανό Δέλλα που είχε επιστρατευτεί να αρπάξει το τιμόνι του καραβιού που πήγαινε κατευθείαν στα βράχια μπας και του αλλάξει ρότα, μέχρι και τον τελευταίο από τους 500 οπαδούς της Ένωσης που βρέθηκαν στο πέταλο του γηπέδου του Περιστερίου. Και θαύματα στο σύγχρονο ποδόσφαιρο δεν συμβαίνουν. Το γκολ του Ατρομήτου στις καθυστερήσεις, απλώς ήταν η τελευταία πράξη του δράματος. Που ο κόσμος της ΑΕΚ που βρέθηκε στο Περιστέρι αντιμετώπισε με απόλυτη βουβαμάρα και οι περισσότεροι μέσα στην ομάδα με δάκρυα. Τα περισσότερα εξ αυτών όχι αληθινά.
Από τότε έχουν περάσει μόλις δέκα χρόνια. Μοιάζουν τόσα μακρινά. Σαν δέκα αιώνες. Άλλωστε από εκείνο το ματς στο Περιστέρι ή το πρώτο καλοκαιρινό φιλικό ενόψει της Γ’ εθνικής με αντίπαλο την ΑΕ Διμηνίου σ’ ένα γήπεδο που οι παίκτες της ΑΕΚ μπήκαν μισοί – μισοί στα αποδυτήρια για να αλλάξουν διότι δεν χωρούσαν όλοι μαζί, έχουν αλλάξει τα πάντα. Τίποτα και κανείς από εκείνο το ματς στο Περιστέρι δεν έχει απομείνει στην ομάδα. Άλλωστε κάποιοι εκ των ποδοσφαιριστών εκείνης της ΑΕΚ, άλλαξαν ακόμα και επάγγελμα. Για παράδειγμα ο Ρότζερ Γκερέιρο, παρά το πολωνικό του διαβατήριο, επέστρεψε στην Βραζιλία και έχει γίνει οδηγός ταξί.
)
Τώρα η ΑΕΚ είναι μια άλλη ΑΕΚ. Είχε γίνει μια άλλη ΑΕΚ ήδη αμά τη επιστροφή της μετά από μια σεζόν στην Γ’ και μια στην Β’ στην φυσική της θέση. Την πρώτη χρονιά κιόλας πήρε το κύπελλο με τον Δέλλα στον πάγκο της και τον Μάνταλο σκόρερ και αρχηγό. Μόλις στην 3η σεζόν μετά την επιστροφή της, κατέκτησε το πρωτάθλημα μετά από 24 ολόκληρα χρόνια. Μάλιστα η ποδοσφαιρική μοίρα παίζει τέτοια παιχνίδια, που εκείνο τον τίτλο του 2018, η ΑΕΚ τον κατέκτησε μαθηματικά με τη νίκη της επί του Λεβαδειακού στο κατάμεστο ΟΑΚΑ, στις 22 Απριλίου. Μια μέρα μετά δηλαδή, την μαύρη ημερομηνία του υποβιβασμού.
)
Στην κορυφή του ελληνικού ποδοσφαίρου επέστρεψε, στην Ευρώπη επέστρεψε και μάλιστα σε κορυφαίο επίπεδο παίζοντας στους ομίλους του Champions League με τον Μαρίνο Ουζουνίδη στον πάγκο της και επέστρεψε και στο σπίτι της. Αυτό το τελευταίο, ήταν ίσως το μεγαλύτερο στοίχημα που είχε βάλει ο Δημήτρης Μελισσανίδης, όταν το 2013 ξεκίνησε να οδηγήσει την ΑΕΚ στην αντίστροφη πορεία. Από το Ναδίρ και πάλι στο Ζενίθ. Στοίχημα απέναντι στον χρόνο, στις δυσκολίες, στα εμπόδια, στις αναποδιές, στην ίδια την ιστορία. Και το στοίχημα το κέρδισε.
Η ΑΕΚ στις 21 Απριλίου του 2013, είχε μαθηματικά υποβιβαστεί στην Β’ εθνική, τα υπέρογκα χρέη της την έστελναν «καρφί» στην Γ’ εθνική και το μοναδικό περιουσιακό της στοιχείο ήταν το πούλμαν. Απολύτως τίποτε άλλο. Η ΑΕΚ στις 21 Απριλίου του 2023, έχει το δικό της σύγχρονο γήπεδο στη Νέα Φιλαδέλφεια, είναι στην κορυφή της βαθμολογίας μαζί με τον Παναθηναϊκό και είναι και στον τελικό του κυπέλλου. Δέκα χρόνια μετά την μεγάλη βουτιά στο κενό, η ΑΕΚ είναι έτοιμη για να κατακτήσει ξανά όλες τις κορυφές του ελληνικού ποδόσφαιρου.
){kind=small}
ΑΕΚ )
)
)
)
)
)
)
)