Κρίμα κι άδικο για την ΑΕΚ, έπεσε με ψηλά το κεφάλι κόντρα στην Μπράιτον και τώρα... τελικός με Άγιαξ!

Η ΑΕΚ παρότι ήταν σαφώς ανώτερη σε όλη τη διάρκεια του αγώνα «λύγισε» κόντρα στην Μπράιτον με γκολ από πέναλτι (ξανά) και ηττήθηκε με 1-0. Τώρα «τελικός» για το Conference League με Άγιαξ για την Ένωση.

Σ’ ένα ματς απέναντι στην Μπράιτον που χρειαζόταν και κυνηγούσε μόνο τη νίκη, η ΑΕΚ έκανε ίσως το καλύτερο παιχνίδι της στον όμιλο. Αλλά για μια ακόμα φορά τις κλασικές ευκαιρίες που έφτιαξε, δεν κατάφερε να τις κάνει γκολ. Ενώ βρέθηκε να κυνηγά στο σκορ και στο τέλος να χάνει το ματς, από ένα πέναλτι που ήταν επιεικώς αυστηρό. Και ήταν πραγματικά μια ήττα για την Ένωση, που ήρθε εντελώς κόντρα σ’ αυτό που ποδοσφαιρικά έγινε στο μεγαλύτερο κομμάτι του παιχνιδιού.

Από το πρώτο τέταρτο του παιχνιδιού, όταν η ΑΕΚ βρήκε γερά πατήματα στο γήπεδο, πήρε τον έλεγχο του ματς και δεν τον έχασε σε κανένα σημείο του παιχνιδιού. Ούτε όταν βρέθηκε πίσω στο σκορ, ούτε καν όταν έμεινε με δέκα παίκτες. Με μια τριάδα με Πινέδα, Σιμάνσκι και Μάνταλο να καταπίνουν τους χαφ της Μπράιτον, η Ένωση ειδικά στο πρώτο ημίχρονο και από το 20ο λεπτό και μετά, στρίμωξε τους αντιπάλους της στην περιοχή τους και του… κτυπούσε. Είχε δοκάρι, είχε χαμένες ευκαιρίες. Γκολ δεν είχε.

Το ίδιο και στο ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου, όταν και πάλι μπήκε δυνατά, όταν και πάλι έλεγχε τον ρυθμό και την ροή του παιχνιδιού. Και όταν ξανά είχε ευκαιρίες για να σκοράρει, με κορυφαία την εκτέλεση πάνω στην κίνηση του Γκατσίνοβιτς, που απέκρουσε ο Βερμπρούγκεν. Η εικόνα ωστόσο του ματς, ήταν πως ήταν θέμα χρόνου για την ΑΕΚ να βρει το γκολ. Έγινε το ακριβώς αντίθετο. Μόνο μια φορά ξέφυγε ο Ζοάο Πέδρο. Και μόλις αισθάνθηκε το χέρι του Σιμάνσκι πάνω του, έκανε μια βουτιά μέσα στην περιοχή. Ο διαιτητής δεν έδωσε τίποτα, το VAR τον κάλεσε και δόθηκε πέναλτι. Και η Ένωση από το πουθενά βρέθηκε να κυνηγά στο σκορ, αντί να προηγείται.

Εκεί φάνηκε να χάνει και την συγκέντρωση της και το καθαρό μυαλό της. Αποτέλεσμα αυτού, ήταν να μείνει με δέκα παίκτες, με δεύτερη κίτρινη που πήρε ο Γκατσίνοβιτς και μάλιστα σε φάση επίθεσης της ΑΕΚ. Αλλά ακόμα και παίκτη λιγότερο, η ομάδα του Αλμέιδα ήταν αυτή που είχε τον έλεγχο. Και ο Ντε Τσέρμπι φοβόταν ακόμα τόσο πολύ το ματς, που έβγαλε και Μιτόμα και ο Ζοάο Πέδρο, για να μπορέσει να κρατήσει το σκορ. Παρότι είχε παίκτη παραπάνω στο γήπεδο.

Η ΑΕΚ το έψαξε το γκολ έστω και με δέκα παίκτες. Και μάλιστα έχασε μια τεράστια ευκαιρία με τον Πινέδα να αστοχεί μέσα από την περιοχή. Βεβαίως όσο περνούσε η ώρα έμενε και από δυνάμεις και ήταν λογικό. Παρόλα αυτά ακόμα και στις καθυστερήσεις, η Ένωση πίεσε για την ισοφάριση, αλλά το γκολ που δικαιούταν βάσει εμφάνισης, δεν το βρήκε ποτέ.

ΟΙ ΕΝΔΕΚΑΔΕΣ

ΑΕΚ (Ματίας Αλμέιδα): Στάνκοβιτς, Ρότα, Βίντα, Μουκουντί, Χατζισαφί, Σιμάνσκι, Άμραμπατ (72’ Ελίασον), Πινέδα (83’ Πισάρο), Γκατσίνοβιτς, Μάνταλος (72’ Αραούχο), Τσούμπερ (72’ Πόνσε) .

Μπράιτον (Ρομπέρτο Ντε Τσέρμπι): Βερμπρούργκεν, Χινσελχουντ, Ιγκορ, Ντανκ, Βελτμαν, Γκίλμουρ (Μπαλέμπα), Γκρος, Αντιγκρά, Μιτόμα (69’ Νταχούντ), Ζοάο Πέδρο (77’ Μίλνερ), Φέργκιουσον (88’ Ντούφους).

ΠΟΥ ΚΡΙΘΗΚΕ ΤΟ ΜΑΤΣ

Δεν χρειάζεται και καμιά περισπούδαστη ποδοσφαιρική ανάλυση. Στο πέναλτι που δόθηκε πάνω στον Σιμάνσκι, άλλαξε όλο το μομέντουμ του παιχνιδιού. Η ΑΕΚ με την απόλυτη κυριαρχία και τις χαμένες ευκαιρίες, βρέθηκε να κυνηγά στο σκορ. Και έχασε και το μυαλό της.

MVP

Συγκλονιστικό ματς έχει κάνει ο Νταμιάν Σιμάνσκι. Ήταν παντού και έκανε τα πάντα μέσα στο γήπεδο, με αστείρευτες δυνάμεις. Ακόμα και όταν έμεινε μόνος του στα χαφ. Και φυσικά δεν έκανε καμία παράβαση, στο πέναλτι που χρεώθηκε.

Η ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΠΑΓΚΩΝ

Με το κλασικό πλέον (περίπου ) 4-4-2 και με το ίδιο επιθετικό δίδυμο με το οποίο έπαιξε στα Γιάννενα, πήγε ο Ματίας Αλμέιδα και στο ματς με την Μπράιτον. Επίσης διατήρησε και το δίδυμο στα χαφ με τον Σιμάνσκι και τον Πινέδα. Ενώ στα δυο άκρα της επίθεσης ήταν ο Γκατσίνοβιτς με τον Άμραμπατ. Από την άλλη μεριά και ο σχηματισμός του Ρομπέρτο Ντε Τσέρμπι έμοιαζε μ’ ένα 4-4-2. Με τον Ζοάο Πέδρο να παίζει κοντά στον Φέργκιουσον. Ο Μιτόμα και ο Αντιγκρά ήταν στα δυο άκρα της επίθεσης και ο Γκίλμουρ με τον Γκρος τα δυο αμυντικά χαφ.