Από τη Σεβίλλη στην Άστον Βίλα: Ο «αρχιτέκτονας» Μόντσι κάνει ξανά το θαύμα του στην Premier League

Από τον Τίλεμανς, τον Ράσφορντ ή τον Ασένσιο μέχρι τις πωλήσεις των Ντάγκλας Λουίς και Τζον Ντουράν. Ο «αρχιτέκτονας» Μόντσι, συνεχίζει να δημιουργεί ομάδες υψηλού επιπέδου και ο Ουνάι Έμερι το αξιοποιεί στο έπακρο.

Η αποχώρηση του Μόντσι από την αθλητική διοίκηση της Σεβίλλης το 2017 σηματοδότησε τη σύγχρονη εποχή του συλλόγου προς το χειρότερο. Μαζί έζησαν 17 χρόνια δόξας με την απόκτηση έντεκα τίτλων και την άφιξη κρυφών παικτών που κατέληξαν να γίνουν θρύλοι. Υπάρχουν πολλά ονόματα: Μπαπτίστα, Κανουτέ, Ντάνι Άλβες ή Αντριάνο Κορέια, μεταξύ άλλων. Ο σύλλογος δεν ήταν ο ίδιος από τότε που έφυγε. Και ούτε αυτός, στη Ρόμα δεν είχε την ίδια τύχη και ακόμη λιγότερο στην επιστροφή του στο «Ραμόν Σάντσεθ Πιθχουάν», γύρω στο 2019.

Το 2023, αφού έβαλε τέλος στο δεύτερο ταξίδι του, ο Ουνάι Έμερι χρειάστηκε τις υπηρεσίες του στην Άστον Βίλα που έψαχνε να κάνει ένα ακόμη βήμα μπροστά στο έργο της. Και αγόρι το έκαναν: προημιτελικοί στην Premier League και πρόκριση σε έναν Champions League στην οποία περιμένουν ήδη τη φάση των «16» αφού πήγαν κατευθείαν από τα playoffs. Η ισορροπία είναι απόλυτα θετική και πολλά έχουν να κάνουν με την παρουσία του Μόντσι.

Στο πρώτο του μεταγραφικό παράθυρο έπιασε δουλειά. Οι «χωριάτες» έβαλαν 55 εκατομμύρια ευρώ στο τραπέζι για να πάρουν τον Ντιαμπί από τη Λεβερκούζεν, όταν τον ήθελαν οι μεγαλύτερες ομάδες της Ευρώπης, εκτός από το να πείσουν τον Γιούρι Τίλεμανς να υπογράψει μετά την αποδέσμευσή του από τη Λέστερ.

Αν και υπήρχε έλλειμμα λόγω επενδύσεων, το μεγάλο πλήγμα δόθηκε με τα λιγοστά 9,4 εκατομμύρια που δαπανήθηκαν για την υπογραφή του Μόργκαν Ρότζερς, σήμερα μια μεγάλη φιγούρα του Premier League. Για λίγο πάνω από 30 έφτασε επίσης ο Πάου Τόρες, μια εγγύηση στο πίσω μέρος. Στις πωλήσεις, ο δανεισμός του Φελίπε Κουτίνιο ήταν ο πιο εντυπωσιακός, εκτός από το ότι κέρδισε περισσότερα από 20 εκατομμύρια ευρώ για τον Κάμερον Άρτσερ, ο οποίος θα εξαγοραστεί για το καλοκαίρι για 16 εκατ. ευρώ και θα πωληθεί, μόλις ένα μήνα αργότερα, για 17 στη Σαουθάμπτον σε μια κίνηση που υπαγορεύεται από το οικονομικό fair play.

Αυτή τη σεζόν, το καλοκαίρι σημαδεύτηκε από την υπογραφή του Αμαντού Ονάνα, που κάποτε φημολογείται ότι θα πάει στην Μπαρτσελόνα, με αντάλλαγμα 59,35 εκατομμύρια ευρώ, εκτός από τον ανταγωνισμό στον Digne με τον Ίαν Μάατσεν, τον οποίο ο Μόντσι υπέγραψε για 44.5 εκατομμύρια στην Τσέλσι. Στις αποχωρήσεις, ο Ντάγκλας Λουίς πήγε στη Γιουβέντους για 51,5 εκατομμύρια και ο Μούσα Ντιαμπί πήγε στην Αλ Ιτιχάντ για 60 εκατ. ευρώ, αφήνοντας θετικό ισοζύγιο. Αλλά η πραγματική σύνοψη ήρθε στην πιο πρόσφατη χειμερινή αγορά. Η Άστον Βίλα υπέγραψε το συνηθισμένο «masterclass» του Μόντσι και υπέγραψε τους δανεισμούς των Άξελ Ντισασί, Μάρκους Ράσφορντ και Μάρκο Ασένσιο, καθώς και την υπογραφή των Αντρές Γκαρσία (7 εκατομμύρια ευρώ στη Λεβάντε) και Ντόνιελ Μάλεν (25 εκατομμύρια ευρώ στη Ντόρτμουντ).

Στις πωλήσεις, η Άστον Βίλα «έβγαλε» χρυσό με τα 77 εκατομμύρια ευρώ (συν 13 εκατομμύρια σε μπόνους) που πήρε από την Αλ Νασρ για τον Τζον Ντουράν, έναν πολλά υποσχόμενο επιθετικό, αλλά ο οποίος δεν είχε ακόμη εδραιωθεί ως βασικός. Ο Τζέιντεν Φιλόγκενε, που επίσης υπέγραψε το καλοκαίρι, πήγε για περισσότερα από 20 εκατομμύρια στην Ίπσουιτς και πήρε άλλα 11 εκατομμύρια από Φενέρμπαχτσε από Ζοσέ Μουρίνιο από τον Ντιέγκο Κάρλος. Ένα νέο «masterclass» που κάνει τους κακούς ενθουσιασμένους να δουν έναν τίτλο να πέφτει στο τέλος της σεζόν: Δεν έχουν σηκώσει κανένα από το 1996.