Αρης ετών… 109

Τη συμπλήρωση 109 χρόνων από την ίδρυσή του γιορτάζει σήμερα ο ιστορικός σύλλογος της Θεσσαλονίκης

Βρε πως έχεις μεγαλώσει Άρη… Έγινες αιωνόβιος και του χρόνου θα κλείσεις και την πρώτη δεκαετία του δεύτερου αιώνα ζωής. Ούτε λίγο ούτε πολύ 109 χρόνια ένδοξης ιστορίας κλείνει σήμερα ο Άρης που γιορτάζει. Ήταν 25 Μαρτίου του 1914 όταν μια παρέα νεαρών αλλά με πολλά όνειρα και φιλοδοξίες θεσσαλονικέων, έβαζαν την υπογραφή τους στο ιδρυτικό καταστατικό μιας ομάδας που έμελλε να αποτελέσει μια από τις μεγαλύτερες δυνάμεις στην Ελλάδα. Όλα αυτά έγιναν δυο μόλις χρόνια μετά την απελευθέρωση της πόλης και ανήμερα μιας η-μέρας με τεράστια σημασία για τον ελληνισμό. Ιδρυτικά μέλη κατα-γράφονται οι Καραγιαννίδης, Κοτρώτσης, Πλιάτσικας, Ρωσσιάδης, αφοί Βλαχόπουλοι, Ιωαννίδης, Κωστίδης, Λάμπρου, Σαλούστο με Πρόεδρο τον Μίνο Κυδωνάκη.

Τα σενάρια για το όνομα

Για την προέλευση του ονόματος έχουν χυθεί τόνοι μελάνης και έχει ακουστεί ακόμη και η εκδοχή ότι ο Άρης πήρε το όνομα που τον συνοδεύει 91 χρόνια από ένα… σκύλο της ιδρυτικής παρέας. Η αλήθεια πάντως βρίσκεται πιο κοντά στο σενάριο που λέει ότι για την ονομασία… φέρει ευθύνη ο Ηρακλής που είχε ιδρυθεί λίγα χρόνια νωρίτερα. Και αυτό γιατί επικράτησε η άποψη ότι ο νέος σύλλογος έπρεπε να φέρει το όνομα ενός θεού που θα έρχεται σε αντίθεση με τον ημίθεο συμπολίτη. Έτσι επιλέχθηκε ο Θεός του πολέμου Άρης που παραπέμπει αυτόματα σε ομάδα μαχητών με τη μεγαλοπρέπεια ενός θεού καθισμένου στο άρμα του. Όσο για τα χρώματα η επιλογή του κίτρινου και του μαύρου έγινε γιατί αποτελούσαν το έμβλημα της βυζαντινής αυτοκρατορίας.

Η χρυσή εξαετία

Ο Άρης δεν άργησε γρήγορα να γίνει κυρίαρχος στην πόλη και να παίρνει τα τοπικά πρωταθλήματα το ένα πίσω από το άλλο. Η καταξωση όμως ήρθε τη σεζόν 1927-28 όταν ο Άρης κατέκτησε τον τίτλο της πρώτης διοργάνωσης του πρωταθλήματος Ελλάδας. Τίτλος που όμως αμφισβητήθηκε έντονα από τις ομάδες του ΠΟΚ που είχαν δια-γραφεί λόγω διαφωνιών με την ΕΠΟ. Την καλύτερη απάντηση στους αμφισβητίες, ο Άρης την έδωσε τέσσερα χρόνια αργότερα που με την συμμετοχή και των μεγάλων ομάδων της Αθήνας κατέκτησε πανηγυρικά τον δεύτερο τίτλο του, χάνοντας μόνο μια φορά σε 14 αγώνες. Μάλιστα στον τελικό του Κυπέλλου της ίδιας χρονιάς, χάνοντας με 5-3 από την ΑΕΚ απέτυχε να κάνει το νταμπλ, προκαλώντας μια από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις της εποχής. Την επόμενη σεζόν οι κίτρινοι χάνουν στο τέλος και τους δυο τίτλους, από Ολυμπιακό το πρωτάθλημα και Εθνικό το Κύπελλο, σηματοδοτώντας παράλληλα το τέλος μιας χρυσής εξαετίας στην οποία ο Άρης έπαιζε το καλύτερο ποδόσφαιρο και ονομάστηκε κιτρινόμαυρη θύελλα. Αστέρια της χρυσής εκείνης ομάδας αποτελούσαν τα αδέρφια Βικελίδης, ο τοπ σκόρερ Κίτσος και οι Αγγελάκης, Αργυριάδης, Καλτέκης, Κουμπλής όλοι τους διεθνείς.

Το πρώτο Κύπελλο

Μετά από μια περίοδο φυσιολογικής κάμψης, ο Άρης επιστρέφει στο προσκήνιο τη σεζόν 1939-40 και για αυτό ευθύνεται ο μεγάλος παίκτης, το «Μακεδονικό τάνκ» που ακούει στο όνομα Κλεάνθης Βικελίδης, το όνομα του οποίου φέρει από πέρσι το γήπεδο Χαριλάου. Φτάνει για μια ακόμη φορά στον τελικό του Κυπέλλου, αλλά η κατάρα των τελικών τον συνοδεύει από τότε αφού αν και ήταν πάλι φαβορί χάνει με 3-1 από τον Παναθηναϊκό. Ο πόλεμος νεκρώνει τα πάντα αλλά με το τέλος του γεννιέται η δεύτερη μεγάλη ομάδα του Άρη. Τη σεζόν 1945-46 οι κίτρινοι στέφονται για τρίτη φορά πρωταθλητές, επικρατώντας της ΑΕΚ και του Ολυμπιακού. Εκτός του Βικελίδη ο Άρης ευτύχησε να διαθέτει παίκτες όπως οι Σιώτης, Νικολαίδης, Αμπραχα-μιάν, Βελλιάδης, Κολωνιάρης που τον οδήγησαν και σε ένα ακόμη τελικό Κυπέλλου το 1950 και τρία πρωταθλήματα Θεσσαλονίκης. Ακολουθεί νέα δεκαετής περίπου κάμψη που θα διαρκέσει μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1960. Υπό την διοικητική καθοδήγηση του αείμνηστου Νίκου Καμπάνη ο Άρης θα δημιουργήσει μια μεγάλη ομάδα που θα επιστρέψει στους τίτλους και τις διακρίσεις στο πρωτάθλημα. Τη σεζόν 1968-69 τερματίζει τρίτος και την επόμενη χρονιά κατακτά το μοναδικό του Κύπελλο κερδίζοντας τον ΠΑΟΚ στο Καυτανζόγλειο με 1-0 μπροστά σε λαοθάλασσα 50.000 ανθρώπων. Παίκτες-σύμβολα ε-κείνης της εποχής οι Αλεξιάδης, Παπαιωάννου, Ναλμπάντης, Σπυρί-δων, Χρηστίδης, Συρόπουλος.

Η χαμένη ευκαιρία

Από τη σεζόν 1978-79 ο Άρης επιστρέφει στις επιτυχίες και φτάνει μια ανάσα από την κατάκτηση του τέταρτου πρωταθλήματος στο περιβόητο μπαράζ του Βόλου τον Μάιο του 1980. Εκεί ο Άρης χάνει με 2-0 από τον Ολυμπιακό απογοητεύοντας τους 10.000 εκδρομείς και τους απανταχού φίλους του. Παράλληλα στην Ευρώπη κάνει μερικές συγκλονιστικές εμφανίσεις, με χαρακτηριστικότερη όλων την μεγαλύτερη νίκη της ιστορίας του, το περίφημο 0-3 στην Περούτζια που έμεινε γνωστό ως έπος της Περούτζια. Μέχρι το 1984 ο Άρης θα τερματίζει σταθερά μέσα στην πρώτη πεντάδα του πρωταθλήματος, στηριζόμενος σε μερικούς από τους καλύτερους παίκτες που φόρεσαν ποτέ τη φανέλα του (Φοιρός, Δράμπης, Κούης, Μπαλής, Σεμερτζίδης, Όλε, Πάλ-λας, Μιχαλήτσος, Παντζιαράς και Μόκαλης.

Τα πέτρινα χρόνια

Ακολουθούν τα λεγόμενα πέτρινα χρόνια που θα οδηγήσουν στην πιο μαύρη σελίδα της ιστορίας του Άρη, τον υποβιβασμό στη Β΄ Εθνική το 1997, χρονιά που έγιναν τραγικά λάθη από όλους (η ιστορία με τα δετία που δεν προσκομίστηκαν στον αγώνα με τον Αθηναϊκό θα στοιχειώνει πάντα τον σύλλογο). Οι κίτρινοι θα επιστρέψουν αμέσως στα μεγάλα σαλόνια και το άκουσμα της είδησης ότι ο Δημήτρης Κοντο-μηνάς αναλαμβάνει την ομάδα, γεννά προσδοκίες τίτλων στην ταλαιπωρημένη κιτρινόμαυρη οικογένεια. Η αρχή είναι εντυπωσιακή. Ο Άρης εξασφαλίζει την έξοδό του στο ΟΥΕΦΑ και κάνει μια ακόμη σπουδαία ευρωπαϊκή νίκη, κερδίζοντας 1-2 τη Σερβέτ στο «Λε Σαρμίγ». Η τριετία Κοντομηνά λήγει το καλοκαίρι του 2001 και από τότε ο σύλλογος βιώνει άλλη μια περίοδο ανυποληψίας, οικονομικών ατασθαλιών και φτάνει ένα βήμα πριν την διάλυση. Ο… περίφημος Γιάν-νης Ζαχουδάνης που αντικαθιστά τον Κοντομηνά, λεηλατεί τον Άρη και αφήνει μαύρη τρύπα δεκάδων εκ. ευρώ φεύγοντας. Το φίδι από την τρύπα αναλαμβάνουν να βγάλουν παλιοί παράγοντες της ομάδας και ο κόσμος που στέκεται αρωγός (οδηγούν μάλιστα τον Άρη στον χαμένο τελικό του 2003 με αντίπαλο τον ΠΑΟΚ). Για να μπορέσει να επιβιώσει ο Άρης υπάγεται στο άρθρο 44 αλλά υποβιβάζεται για δεύ=τερη φορά 2004-05. Την ίδια σεζόν, φτάνει και στον τελικό του κυ-πέλλου Ελλάδος στην Πάτρα (ήττα 3-0 από τον Ολυμπιακό).

Η λατινοποίηση

Επιστρέφοντας για δεύτερη φορά ο Άρης κατάφερε να πετύχει την αγωνιστική του αναγέννηση που στηρίχτηκε σε μεγάλο βαθμό σε Λατίνους παίκτες (Κόκε, Χαβίτο, Κάλβο, Γκιάρο, Νέτο, Κάμπορα, κτλ). Η Ευρωπαϊκή πορεία του το 2007 με προπονητή τον Μπάγεβιτς, ένας ακόμη χαμένος τελικός το 2008 στο Καυταντζόγλειο, πάλι από τον Ολυμπιακό, η εκπληκτική πορεία με τον Έκτορ Κούπερ (αποκλεισμός Ατλέτικο) αλλά και ένας ακόμη χαμένος τελικός το 2010 στο ΟΑΚΑ από τον Παναθηναϊκό που θα μείνει στην ιστορία για την κάθοδο 30.000 φίλων του Άρη Στην Αθήνα, είναι στιγμές που σημάδεψαν τα πρώτα χρόνια μετά τον πρώτο αιώνα ιστορίας.

Δυστυχώς η οικονομική κακοδιαχείριση, οδηγεί στον εκούσιο υποβι-βασμό το 2014 στη Γ΄ Εθνική αυτή τη φορά.

Η εποχή Καρυπίδη

Μια επώδυνη διαδικασία και μια περιδίνηση που κράτησε ως το καλοκαίρι του 2018 που το club επέστρεψε στο φυσικό του χώρο. Ήδη από το 2015 στο τιμόνι της ομάδας βρίσκεται ο Θόδωρος Καρυπίδης. Ο Άρης καταφέρνει τέσσερις διαδοχικές σεζόν να εξασφαλίζει την ευρω-παϊκή του συμμετοχή, καταλαμβάνει δυο σεζόν την 3η θέση στην τελική κατάταξη αλλά του μένει ακόμη ως απωθημένο ένας τίτλος…

Οι σημαντικότερες στιγμές

*Κατάκτηση του πρώτου πρωταθλήματος Θεσσαλονίκης το 1923

*Πρώτος ελληνικός σύλλογος που προσκάλεσε ξένη ομάδα στην Ελ-λάδα (Άρης-Σπόρτιγκ Κλαμπ Σερβίας 3-1, 20-1-1923).

*Κατάκτηση πρώτου πρωταθλήματος Ελλάδας 1927-28.

*Πρώτος πρωταθλητής Ελλάδας στη μεταπολεμική περίοδο 1945-46

*Πρώτος νικητής του Κυπέλλου από τις ομάδες της Θεσσαλονίκης και της επαρχίας (1970).

*Πρώτος σύλλογος της Θεσσαλονίκης που διασπά τον παντοδύναμο ΠΟΚ και καταλαμβάνει την 3η θέση (1968-69).