Ο Παλίκουτσα πήρε άριστα σε επίπεδο διάγνωσης και προθέσεων, αλλά θα τον κρίνουν οι πράξεις

Ο Αλέξης Σαββόπουλος καταθέτει τη δική του εκτίμηση για όσα άκουσε από τον Ρόμπερτ Παλίκουτσα, στη συνέντευξη τύπου που έδωσε ο τεχνικός διευθυντής του Άρη.

Τη συνέντευξη τύπου του Παλίκουτσα την περίμεναν οι φίλοι του Άρη για να τους δοθεί ένα στίγμα του τι μπορούν να περιμένουν την επόμενη σεζόν, μετά από την ολοκλήρωση της τρέχουσας που άφησε σε όλους μια πικρή γεύση, με μοναδικό αποκούμπι την ευρωπαϊκή έξοδο για 5η διαδοχική χρονιά.

Θα πρέπει αρχικά να παραδεχθούμε ότι ο Κροάτης δεν φοβάται να βγει μπροστά. Να μιλήσει, να εξηγήσει, να οριοθετήσει στόχους, βραχυπρόθεσμους κατά κύριο λόγο αλλά και μακροπρόθεσμους, να ξεκαθαρίσει πράγματα. Και είναι σημαντικό που το έκανε, ελάχιστες μόνο ώρες, μετά το φινάλε μιας σεζόν που άφησε με πολλές απορίες τον κόσμο και δημιούργησε αρκετά ερωτηματικά, κυρίως μετά την απόφαση παραμονής του Τερζή στην τεχνική ηγεσία. 

Έχοντας πλέον ένα τρίμηνο στον Άρη, ο Παλίκουτσα είχε τον χρόνο να μυηθεί στην ανθρωπογεωγραφία του club. Να καταλάβει τι… παίζεται, να δει συμπεριφορές από το ανθρώπινο δυναμικό, να διαπιστώσει τους συσχετισμούς και τις ιδιαιτερότητες του ελληνικού πρωταθλήματος, ώστε όταν η μπάλα περάσει στα χέρια του, να ξέρει τι να την κάνει. Η επιλογή του να παρακολουθεί τα παιχνίδια του Άρη από τον πάγκο, αποδείχθηκε ευφυής και εξόχως διδακτική.

Σε επίπεδο διάγνωσης, έχω την αίσθηση ότι πήρε άριστα. Φαίνεται αρκετά έξυπνος ώστε να καταλάβει γρήγορα τι δεν λειτούργησε καλά φέτος. Πρόσωπα και πράγματα που αποτέλεσαν τροχοπέδη. Μάλιστα δεν δίστασε να καυτηριάσει μερικά κακώς κείμενα, ιδίως στο σημείο που έκανε λόγο για περιστατικά απειθαρχίας στο εσωτερικό της ομάδας. 

Σε επίπεδο προθέσεων επίσης παίρνει καλό βαθμό. Το πλάνο του για την λειτουργία της ομάδας, τη στελέχωσή της, τις προσθήκες σε όλα τα επίπεδα, το ελληνικό στοιχείο, τις Ακαδημίες, την πρόκληση εσόδων με παίκτες τύπου Πάλμα, την εξοικονόμηση πόρων και την επένδυσή τους στο club, είναι ορθό. Κάθε τεχνικός διευθυντής που σέβεται τον εαυτό του, κάπως έτσι ξεκινάει. Θέτοντας ένα τριετές πλάνο.

Το δύσκολο κομμάτι είναι το επίπεδο υλοποίησης όλων όσων ακούστηκαν στη συνέντευξη τύπου. Πως θα γίνουν πράξη τα σχέδια επί χάρτου και με ποιους. Και κυρίως σε ποιο βαθμό, το ίδιο το club, θα συνδράμει τον Κροάτη. Θα τον βοηθήσει, στο μέτρο του δυνατού, να υλοποιήσει σιγά-σιγά αυτά που έχει στο μυαλό του. Και φυσικά θα τον στηρίξει. Θυμίζω απλά ότι και ο Άγγελος Χαριστέας πριν από τρία χρόνια, ανάλογο περιεχόμενο είχαν οι προγραμματικές του δηλώσεις. Σεπτέμβριο μήνα όμως είχε ήδη κουνήσει μαντήλι…

Ο Παλίκουτσα βέβαια, για να είμαστε ειλικρινείς, έχει και ένα συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι του προκατόχου του. Δεν έχει τους μεταγραφικούς περιορισμούς που υπήρχαν προ τριετίας και έδεναν τα χέρια των ανθρώπων του Άρη. Έχει απόλυτη ελευθερία να αναζητήσει παίκτες από μια τεράστια δεξαμενή, ανάλογα με τα αγωνιστικά και οικονομικά εχέγγυα που έχει θέσει το club. 

Και όπως φάνηκε από τα λεγόμενά του, δεν έχει δογματισμούς αρκεί να πρόκειται για ποδοσφαιριστή που κρίνει ότι μπορεί να ταιριάξει στον Άρη. Ας ήμαστε ρεαλιστές όμως. Είναι πρακτικά αδύνατο, ως τις 12 Ιουνίου που εκκινεί η φετινή προετοιμασία, να έχει σχηματοποιηθεί το φετινό ρόστερ. Ειδικά όταν υπάρχουν τόσες εκκρεμότητες με παίκτες που το club επιθυμεί να αποχωρήσουν αλλά δεσμεύονται με συμβόλαιο. Εκτός αν μας εκπλήξει με το επίπεδο της προεργασίας που έχει κάνει, πράγμα που δε το πιστεύω.

Η έννοια του χρόνου που θα έχει στη διάθεσή του είναι σχετική. Η αποτυχία της ομάδας να ξεπεράσει το εμπόδιο της Κόλος Κοβαλίβκα έκοψε το... οξυγόνο πάραυτα σε κάθε πλάνο και κάθε προγραμματισμό, έκαμψε κάθε διάθεση αξιολόγησης των πραγματικών αιτιών της παταγώδους αποτυχίας. Και πως θα μπορούσε να συμβεί άλλωστε και διαφορετικά σε μια ομάδα που διψάει για ευρωπαϊκή διάκριση όταν εντός έδρας και σε μονό αγώνα μένει εκτός Ευρώπης από μια παντελώς άσημη ομάδα που το όνομα της μόνο για λογοπαίγνια διακρίνεται.

Για αυτό και ο ίδιος πολύ σωστά έθεσε όλους τους στόχους βήμα-βήμα. Ο ορίζοντας στον οποίο αναφέρθηκε στο αγωνιστικό έφτανε μέχρι το πρώτο σετ ευρωπαϊκών αγώνων. Ακόμη και σε αυτό συνεπώς μοιάζει να κατανοεί ότι τα πλάνα και οι μακροχρόνιες επιδιώξεις εξελίσσονται στο ποδόσφαιρο μόνο όταν συμβαδίζουν και με έστω ψήγματα αγωνιστικής επιτυχίας και προόδου. Σε αντίθετη περίπτωση, ο χρόνος τελειώνει απότομα. Συνεπώς, το οποίο πλάνο 3ετιας δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να αγνοήσει το τι θα συμβεί το επόμενο τρίμηνο. Οι ομάδες είναι ζωντανοί οργανισμοί και οι επιτυχές και διακρίσεις δίνουν οξυγόνο. Δίχως οξυγόνο, όλα δυσκολεύουν.

Συμπερασματικά, ο Παλίκουτσα, από εδώ και πέρα, θα κριθεί από τις πράξεις του. Αυτές είναι που θα καθορίσουν και το ποσοστό της επιτυχίας ή αποτυχίας του.