Ήττα που ξαναβγάζει στην επιφάνεια τον προβληματισμό και απαιτεί αντίδραση

Ο Αλέξης Σαββόπουλος γράφει για την ήττα πισωγύρισμα του Αρη από τον Ατρόμητο που έβγαλες ξανά στην επιφάνεια τα προβλήματα του φετινού ρόστερ.

Ήττα από ήττα στο ποδόσφαιρο έχει τεράστια διαφορά. Η χθεσινή του Άρη από τον Ατρόμητο, είναι μια πολύ κακή ήττα που συνιστά ένα τεράστιο πισωγύρισμα. Όχι μόνο γιατί βάζει φρένο στην προσπάθεια για βαθμολογική ανάκαμψη, αλλά γιατί επαναφέρει τα μαύρα σύννεφα πάνω από το Κλεάνθης Βικελίδης. Μαζί, και ένα γενικευμένο προβληματισμό που ούτως ή άλλως υπήρχε, για την προοπτική και το ύψος των δυνατοτήτων αυτής της ομάδας. Η όποια αποσπασματική βελτίωση, είδαμε στις δυο νίκες με Πανσερραϊκό και Γιάννινα, φάνηκε να εξανεμίζεται από την αποκαρδιωτική εικόνα του χθεσινού δεύτερου ημιχρόνου. 

Αν κρίνουμε από τις απολύτως δικαιολογημένες αποδοκιμασίες του κόσμου στο φινάλε, είναι προφανές ότι το club εισέρχεται από χθες το βράδυ σε μια νέα φάση εσωστρέφειας και βαθύ προβληματισμού. Ενδεχομένως και επαναπροσδιορισμού των στόχων αφού χθες χάθηκε μια σπουδαία ευκαιρία να παραμείνει η ομάδα της Θεσσαλονίκης κοντά στην τετράδα και να θρέψει τις φιλοδοξίες της.

Έχω ξαναγράψει ότι τα τραγικά λάθη του καλοκαιριού σε επίπεδο παικτών και προετοιμασίας είναι δύσκολο να διορθωθούν με μπαλώματα και ότι ο κόσμος του Άρη, θα πρέπει να έχει τον ρεαλισμό και την ψυχραιμία (όσο δύσκολο κι αν είναι κάτι τέτοιο στις μεγάλες ομάδες), να διαχειριστεί τα αρκετά πάνω και κάτω που φαίνεται ότι θα έχει η φετινή σεζόν. Προσωπικά αμφιβάλλω ζωηρά, αν υπάρχουν και πολλά περιθώρια αισιοδοξίας. Ο Αρης πορεύεται με μια ουσιαστικά αξιόπιστη πλευρά, την αριστερή, αφού στη δεξιά πτέρυγα, το πρόβλημα μοιάζει δυσεπίλυτο. 

Ο Μοντόγια, όχι μόνο δεν μπορεί να μπει στα παπούτσια του Οντουμπάτζο αλλά, τολμώ να πω, ούτε καν του Εμπακατά. Ούτε σε άμυνα, που χθες υπέφερε, αλλά ούτε και στην επίθεση. Δεν συζητώ για τη θέση μπροστά από τα μπακ. Εκεί το ζήτημα είναι τεράστιο. Στη θέση του φορ δεν υπάρχει εναλλακτική, ειδικά τώρα που ο Μορόν περνάει μια κάμψη. Στη θέση «10», ο Μάντζιος σε κάθε παιχνίδι, χρησιμοποιεί κι άλλον παίκτη (με τον Ατρόμητο ήταν η σειρά του Μενέντες) μήπως και βρει το γιατρικό. Μάταια.

 Οι δυο στόπερ, παίζουν μέχρι τελικής πτώσης, και προς τιμήν τους είναι και οι καλύτεροι παίκτες. Ειδικά ο Φαμπιάνο που έχει μετατραπεί στον δεύτερο πιο αξιόπιστο σκόρερ της ομάδας. Στα χαφ, είναι φανερό ότι ο Νταρίντα δεν μπορεί να είναι ο περσινός δίχως αξιόλογα στηρίγματα. Χθες είχε και ένα κακό παιχνίδι ο Σουλεϊμάνοφ (κάποια στιγμή θα γινόταν κι αυτό) και, κακά τα ψέματα, ο Άρης δεν έχει τέτοιες πολυτέλειες αφού το ρόστερ δεν έχει την περσινή ποιότητα, ώστε να απορροφά μια μέτρια βραδιά του Ρώσου.

Αν προσθέσουμε και την κακοδαιμονία των τραυματισμών, δένει το γλυκό για τον Μάντζιο. Ο Άρης ολοκλήρωσε ένα σετ τεσσάρων αγώνων στην έδρα του με βατούς θεωρητικά αντιπάλους δίχως να καταφέρει να πάρει το μάξιμουμ των βαθμών (12) που θα τον κρατούσε σε απόσταση τριών και τεσσάρων βαθμών από την 3η και την 4η θέση και μοιάζει υποχρεωμένος να κερδίσει το επόμενο Σάββατο στο Βόλο, πριν την διακοπή και τα ντέρμπι που έρχονται αμέσως μετά.

Μπορεί ο Άρης να δραπετεύσει από την εσωστρέφεια που από την περυσινή χρόνια ουσιαστικά περιήλθε (με την αμφισβήτηση βασικών διοικητικών επιλογών με πρώτη και... χειρότερη αυτήν του προπονητή) και να μην ξανακοιτάξει πίσω στα προβλήματα; Φαντάζει δύσκολο και απαιτεί πέραν όλων και ποδοσφαιρικό εγωισμό ο οποίος εντοπίζεται σε ελάχιστους παίκτες προς το παρόν. Ίσως η σφαλιάρα του Ατρόμητου και οι έντονες αποδοκιμασίες αφυπνίσουν την ομάδα. Σύντομα, σε λιγότερα από μια εβδομάδα θα έχουμε απάντηση στον ερώτημα αυτό.

🔴Baladeros LIVE: Το ιστορικό 2-4 του Φαλήρου, η γκέλα της ΑΕΚ και ο κερδισμένος Παναθηναϊκός

Κάντε Εγγραφή στο YouTube κανάλι του Sportal.gr για αποκλειστικές συνεντεύξεις, Live Streams και πλούσιο video περιεχόμενο!