Άρης: Ο δικός του… Χουλιάν

Ο Ισπανός αγαθός γίγαντας του Άρη αποτελεί την απόλυτη ενσάρκωση ότι στο ποδόσφαιρο, όπως και στη ζωή τις δεύτερης ευκαιρίες, τις κερδίζεις, δεν σου χαρίζονται.

Πόσο γρήγορα περνάει ο καιρός; Σαν χθες, μου έρχεται στο νου εκείνο το καλοκαιρινό απόγευμα της 11ης Ιουλίου του 2018 όταν αντίκρισα για πρώτη φορά τον Χουλιάν Κουέστα στα 3-5 Πηγάδια που θα έκανε την προετοιμασία του ο Άρης του Πάκο Ερέρα. Παρέα με τους Χαβιέ Ματίγια και Άλεξ Μενέντες, όλοι τους επιλογές του Ισπανού τεχνικού, ανέβηκαν στο βουνό. Ο Κουέστα ήταν ένας από τους αρκετούς νέους της μετάβασης πλέον του Άρη στην ποδοσφαιρική κανονικότητα, έπειτα από μια δύσκολη τετραετία στις χαμηλές κατηγορίες.

Από τότε πέρασαν 2064 μέρες και 188 εμφανίσεις που τον καθιστούν πρώτο σε συμμετοχές στη λίστα των ξένων του συλλόγου. Την πόρτα του Κλεάνθης Βικελίδης πέρασαν λογιών- λογιών ξένοι ποδοσφαιριστές. Κάποιοι έφυγαν… απαρουσίαστοι αν και πληρώθηκαν αδρά (Ζερβίνιο, Χαϊροβιτς, Ντουάρτε, Τζιμπούρ, Ιντέγε). Αρκετοί άφησαν το θετικό τους αποτύπωμα, συντελώντας στην ποιοτική αναβάθμιση του ρόστερ (Γκάμα, Ματίγια, Σάσα, Ματέο, Μαντσίνι). Μερικοί έφυγαν και ξαναγύρισαν (Ρόουζ, Βέλεθ). Μόνο ένας ήταν πάντα εκεί. Κολώνα… και λόγω ύψους αφού βλέπει τον κόσμο από το 1,97 μέτρα. Ο αγαθός γίγαντας από το ταπεινό Καμποτεχάρ, ένα μικρό χωριό έξω από τη Γρανάδα, στην Ανδαλουσία, που μετράει 1.300 κατοίκους. Εξέχων μέλος, ο τερματοφύλακας του Άρη, για χάρη του οποίου, κατασκευάστηκε ένας αθλητικός πολυχώρος, το «Polideportivo Municipal» του Καμποτεχάρ που φέρει το όνομα του.

undefined

Η εξαετία την οποία συμπληρώνει στο τέλος της σεζόν, δεν ήταν πάντα στρωμένη με ροδοπέταλα για τον αρχηγό πλέον του Άρη. Έχει φωτεινές στιγμές, όπως οι αποκρούσεις πέναλτι στον αγώνα με την ΑΕΚ που έδωσαν την πρόκριση. Ή χθες που κράτησε όρθιο τον Άρη στο πρώτο ημίχρονο. Είχε όμως και αρκετές σκοτεινές, με αποκορύφωμα το… κρυφτούλι του Μπουχαλάκη στον αγώνα με τον Ολυμπιακό που θα τον στοιχειώνει πάντα για το οποίο είχε πει στη συνέντευξη στο Sportal, ότι έχασε τον ύπνο με τον Μπουχαλάκη. Υπήρξαν κι άλλες, όπως η έξοδός του στο γκολ της Μόλντε που στέρησε από τον Άρη, πιθανότατα μια επική πρόκριση ή το αντίστοιχο ευρωπαϊκό με την Κόλος Κοβαλίβκα.

Ο… ψηλός του Άρη όμως, έβρισκε πάντα τον τρόπο να επιστρέφει, κερδίζοντας για τον εαυτό του μια δεύτερη ευκαιρία ή ένα καινούργιο συμβόλαιο. Όπως συνέβη πριν από δυο χρόνια, όταν είχε ολοκληρωθεί το συμβόλαιο του και όλα έδειχναν ότι θα έκλεινε ο κύκλος του στην ομάδα της Θεσσαλονίκης. Είχε μάλιστα ταξιδέψει στην Κύπρο, έτοιμος να υπογράψει στον ΑΠΟΕΛ, όταν δέχθηκε ένα διπλό τηλεφώνημα. Πρώτα από τον Χερμάν Μπούργος και μετά από τον Θόδωρο Καρυπίδη που του πρόσφερε τα ίδια χρήματα που θα έπαιρνε στην Κύπρο. Δεν χρειάστηκε να το σκεφτεί και πολύ. Πήρε την επόμενη πτήση και υπέγραψε για ακόμη δυο σεζόν.

Έγινε αρχηγός, έμαθε ελληνικά και μπορεί πλέον να αισθάνεται την Θεσσαλονίκη δεύτερη πατρίδα του. Σίγουρα πάντως είναι αυτός που… νιώθει από Άρη, περισσότερο από τον καθένα. Αυτός που ο λόγος του περνάει στα αποδυτήρια και προκαλεί τον σεβασμό των συμπαικτών του. Τυχαία είπε χθες ο Μπράμπετς: «Μας νοιάζει να είναι δίπλα μας για πολλές σεζόν ακόμη και να βοηθάει την ομάδα».

Σε δυο μήνες, το συμβόλαιό του ολοκληρώνεται. Με όσα έχουν προηγηθεί με αυτόν τον φοβερό τύπο στο παρελθόν, κανείς δεν μπορεί να προεξοφλήσει ποια θα είναι η επόμενη μέρα και αν θα συνεχίσει να καταγράφει ρεκόρ με τη φανέλα του Άρη. Το σίγουρο είναι ότι τη μέρα του τελικού, θα νιώθει τα ίδια περίπου συναισθήματα με τον οπαδό του Άρη, αφού ξέρει όσο κανένας στα αποδυτήρια, τι σημαίνει ένας τίτλος για το club. Για τον ίδιο θα ήταν, το ιδανικό φινάλε, ο απόλυτο εξαγνισμός ή, ποιος ξέρει, η κατάκτηση νέων κορυφών με τον Άρη…