Ο «καθηγητής» της προπονητικής, Έμερι, απειλεί τον συμπατριώτη του, Μεντιλίμπαρ και τον Ολυμπιακό (vids)

Η Άστον Βίλα δεν αποτελεί ομάδα έκπληξη στη φετινή Premier League. Αυτή τη στιγμή ονειρεύεται την έξοδο στο Champions League, βρίσκεται στις τέσσερις καλύτερες ομάδες της Ευρώπης κι ελπίζει στον πρώτο της ευρωπαϊκό τίτλο μετά από 42 χρόνια. Κι όλα αυτά χάρη στο μαγικό ραβδάκι του Ουνάι Έμερι.

Ο προπονητής της Άστον Βίλα, Ουνάι Έμερι, έχτισε τη φήμη του στη La Liga και τη Ligue 1 πριν αποφασίσει να ανοίξει νέο κεφάλαιο στην προπονητική του καριέρα και να μετακομίσει στην Premier League. Ένας προπονητής που συνηθίζει να φτιάχνει ομάδες με περιορισμένους και σχεδόν απεριόριστους προϋπολογισμούς, έχει κερδίσει το Europa League τέσσερις φορές. Τρεις με τη Σεβίλλη, μία με τη Βιγιαρεάλ και τώρα στοχεύει στο πρώτο του Conference League. Κι αυτό διότι σε λιγότερο από μια σεζόν με τη Άστον Βίλα, κατάφερε να πάρει τον σύλλογο στην ευρωπαϊκή διοργάνωση για πρώτη φορά μετά από 12 χρόνια. 

Στη Γαλλία, ο Έμερι συγκέντρωσε επτά τρόπαια σε δύο σεζόν στο τιμόνι της Παρί Σεν Ζερμέν. Στη συνέχεια ανέλαβε το σημαντικό έργο να διαδεχθεί τον Αρσέν Βενγκέρ στην Άρσεναλ, οδηγώντας τους «κανονιέρηδες» σε έναν τελικό Europa League πριν επιστρέψει στην Ισπανία με τη Βιγιαρεάλ. Εκεί, πήρε ένα ακόμη Europa League. 

Έξι μήνες αφότου οδήγησε τη Βιγιαρεάλ στα ημιτελικά του Champions League, ο Έμερι έγινε ο προπονητής της Άστον Βίλα. Ο σύλλογος ήταν 16ος στην Premier League όταν ανέλαβε τον Οκτώβριο του 2022, με 12 βαθμούς από τα πρώτα 13 παιχνίδια του. Μέχρι το τέλος της σεζόν, ο Έμερι είχε οδηγήσει την ομάδα σε 15 νίκες από 25 αγώνες και μια θέση στην Ευρώπη. Ο μέσος όρος βαθμών ανά αγώνα ήταν 1,96 και παράλληλα ο τέταρτος καλύτερος στην Premier League από τότε που ανέλαβε τα ηνία των «χωριατών».

Τελειομανής σε όλα του

«Σου λέει πώς να παίξεις, πού να σταθείς και πώς να πάρεις το καλύτερο από το παιχνίδι σου», είχε πει ο επιθετικός της Άστον Βίλα, Όλι Γουότκινς. «Αυτό είναι πραγματικά σημαντικό».

Ο Ζεράρ Μορένο, ο οποίος έπαιζε ως επιθετικός για τον Έμερι στη Βιγιαρεάλ, έχει πει για τον Ισπανό προπονητή: «Είναι τελειομανής σε ό,τι κάνει. Δουλεύει την ομάδα και αναλύει την αντίθεση στην τελειότητα και αυτό τον κάνει τον σπουδαίο προπονητή που είναι». «Ο Έμερι πιστεύει ότι είναι καλύτερο να κερδίζεις 4-3 παρά 1-0», είπε κάποτε ο πρόεδρος των ποδοσφαιρικών επιχειρήσεων της Βίλα, Μόντσι, κατά τη διάρκεια της συνεργασίας τους στη Σεβίλλη, και σαφώς αυτό το επίπεδο εμφανίζεται πλήρως στο «Villa Park».

Τα αγαπημένα του συστήματα

Ο Έμερι έχει την τάση να προτιμά έναν σχηματισμό 4-2-3-1 ή 4-4-2 , με μεγάλη εστίαση στην επίθεση με συνδυασμούς. Αυτό συνήθως σημαίνει ότι πολλοί παίκτες κινούνται στο πλάτος. Στις ομάδες που ήταν στο παρελθόν, Βαλένθια και Σεβίλλη χρησιμοποίησε και δύο μεταβατικές επιθέσεις σε σχήμα 4-4-2, αλλά οι σχηματισμοί του παρουσίαζαν παίκτες που μπορούσαν να κυριαρχήσουν στην κατοχή όταν ήταν απαραίτητο. 

Στη Σεβίλλη, ο Ιβάν Ράκιτιτς, ο Χοσέ Αντόνιο Ρέγιες και ο Βιτόλο συχνά συνδυάζονταν στους κεντρικούς χώρους για να υποστηρίξουν τον επιθετικό Κάρλος Μπάκα, ο οποίος έβγαινε μπροστά στους αμυντικούς με δύναμη και ταχύτητα.  Αυτή η ομάδα της Σεβίλλης ήταν μια ισχυρή επιθετική μονάδα που προώθησε την μπάλα γρήγορα προς τα εμπρός. Οι εναλλαγές μεταξύ Ράκιτιτς, Βιτόλο και Ρέγιες πριν από το διπλό πίβοτ, συν την ικανότητα του Μπάκα να επιτίθεται 1v1, παρείχαν βασικές επιθετικές διεξόδους στους υπόλοιπους παίκτες.

Προς υποστήριξη τέτοιων ρευστών επιθετικών κινήσεων, ο Έμερι έχει τακτικά ένα σταθερό ζεύγος παικτών κάτω από την μπάλα. Αυτό έχει ως στόχο να σταματάει τις αντεπιθέσεις και να διατηρεί την κατοχή όταν χρειάζεται. Πράγματι, ένα χαρακτηριστικό των σχηματισμών του Έμερι ήταν να αναγνωρίζουν πότε οι αντεπιθέσεις δεν αποτελούν επιλογή και να προσαρμόζουν το στυλ παιχνιδιού στην κατοχή.

Από τότε που ανέλαβε την Άστον Βίλα οι μεταβατικές επιθέσεις του Έμερι είναι επίσης εμφανείς. Το κεντρικό χαφ –συχνά ο Ντάγκλας Λουίζ και ο Μπουμπακάρ Καμαρά ως δίδυμο στον άξονα– έχουν προσφέρει κάλυψη και υποστήριξη κάτω και γύρω από την μπάλα. Όταν η Βίλα ανακτήσει την κατοχή, ο Όλι Γουάτκινς δείχνει την ικανότητα να συνδέει το παιχνίδι μπρος και πίσω. Στη συνέχεια υποστηρίζεται από τον γρήγορο Μούσα Ντιαμπί.

Διαρκής κατοχή

Στην Παρί Σεν Ζερμέν ο Έμερι είχε μια ομάδα που μπορούσε να κυριαρχεί στην μπάλα για μεγαλύτερες περιόδους κατοχής από τις προηγούμενες ομάδες του. Κατά τη διάρκεια του χρόνου του στη Ligue 1, χρησιμοποιούσε πιο συχνά ένα 4-2-3-1 και 4-3-3.

Στο 4-3-3, ο αμυντικός χαφ του Έμερι θα αποσυρόταν προς την κεντρική άμυνα, ενθαρρύνοντας και τους δύο μπακ να προχωρήσουν. Η μπροστινή τριάδα, εν τω μεταξύ, υιοθέτησε ένα πιο στενό σχήμα. Ένας από τους επιθετικούς χαφ θα παρείχε μια πιο σύντομη επιλογή πάσας από την άμυνα προς την επίθεση, ενώ ο άλλος παρείχε ένα πίσω τρέξιμο από τους τρεις μπροστινούς. Αυτές οι επιθετικές κινήσεις ψηλότερα στον αγωνιστικό χώρο αντικατόπτριζαν αυτές των προηγούμενων συλλόγων του Έμερι.

Στη Άστον Βίλα, οι παίκτες του Έμερι προσαρμόζονται σε 4-4-2 όταν ανακτούν την κατοχή. Ο Γουάτκινς γίνεται η κύρια κεντρική απειλή κατά τη διάρκεια της διαρκούς κατοχής, που συχνά υποστηρίζεται από δύο μεσοεπιθετικούς, τους Ντιαμπί και ΜακΓκιν.

Μερικές φορές και οι δύο πλάγιοι μπακ παίρνουν μέτρα στο γήπεδο για να δημιουργήσουν πλάτος, αφήνοντας δύο κεντρικούς μπακ πίσω από την μπάλα. Στη συνέχεια, ο Γουάτκινς έχει έναν επιπλέον παίκτη για βοήθεια στη μεσαία γραμμή, με τους δύο επιπλέον παίκτες να βρίσκονται γύρω του για στήριξη. Η Βίλα έχει εφαρμόσει αυτή τη δευτερεύουσα δομή όταν κυριαρχεί στην κατοχή της μπάλας για μεγαλύτερες περιόδους.

Η άμυνα σε κόντρα επίθεση

Οι ομάδες του Έμερι υιοθετούν συνήθως υψηλές αμυντικές γραμμές σε μια προσπάθεια να αμυνθούν από τον αντίπαλο. Εάν μια υψηλή αμυντική γραμμή δεν είναι πρακτική ή ένας αντίπαλος έχει περάσει την υψηλή πίεση, ο Έμερι θα οργανώσει τους παίκτες του σε ένα μεσαίο μπλοκ. Ο διπλός άξονας που χρησιμοποιεί τακτικά παρέχει κάλυψη μπροστά από τους κεντρικούς αμυντικούς.

Η ομάδα του στην Άρσεναλ βασίστηκε στους Τσάκα, Γκεντουζί, Λούκας Τορέιρα κι Άαρον Ράμσεϊ για να διατηρήσει την αμυντική της ισορροπία όταν δεν πιέζει ψηλά στον αγωνιστικό χώρο. Οι επιθετικοί Οζίλ και Ομπαμεγιάνγκ είχαν συχνά μεγάλους ρόλους χωρίς την μπάλα, όπως είχε ο Νεϊμάρ στην Παρί, προκειμένου να μπορούν να δώσουν διέξοδο στην ομάδα.

Στην θητεία του στην Άστον Βίλα, ο Έμερι διατήρησε αυτό το 4-4-2 εκτός κατοχής και μια ψηλή, επιθετική γραμμή πίσω, ακόμη και μέσα σε ένα μεσαίο μπλοκ. Ο Γουότκινς και ο Ντάιμπι έχουν σχηματίσει την πρώτη γραμμή, καλύπτοντας και σκρινάροντας κεντρικούς χώρους και πιέζοντας τη μπάλα. Ο Λουίς και ο Καμαρά παρέχουν κάλυψη στους κεντρικούς χώρους, ενώ παίκτες όπως οι ΜακΓκιν, Ράμσεϊ και Κας προσθέτουν αμυντική παρουσία στη δεύτερη γραμμή της ομάδας.

Η ασφυκτική πίεση

Στο Champions League, ο Έμερι είχε την Παρί να αμύνεται με 4-5-1, με τους Άνχελ Ντι Μαρία και Νεϊμάρ να βρίσκονται στην κορυφή. Σε ένα 4-3-3, οι πλάγιοι χαφ σύγκλιναν προς τον άξονα, για να υποστηρίξουν είτε ένα διπλό πίβοτ είτε τον μοναχικό αμυντικό χαφ. Αυτό έκανε την Παρί αποτελεσματική στην άμυνα του άξονα.

Σε ένα υψηλότερο αμυντικό μπλοκ στην Άρσεναλ, ο Ομπαμεγιάνγκ πίεζε συχνά ψηλά στην αριστερή πλευρά. Ο δεξιός εξτρέμ σύγκλινε προς τα μέσα για να καλύψει τα δύο αμυντικά χαφ. Αν το νούμερο «10» της Άρσεναλ προχωρούσε, ο Λακαζέτ περνούσε απέναντι. Η Άρσεναλ θα επιχειρούσε να εξαναγκάσει την κατοχή σε μια παγίδα πίεσης.

Στην Άστον Βίλα τώρα, όταν η ομάδα του έχει δεσμευτεί για υψηλότερη πίεση, ο Έμερι δεν κινείται προς το 4-3-3 ή το 4-5-1 πολύ συχνά. Αντίθετα, διατηρεί συνήθως το 4-4-2. Η πρώτη γραμμή λειτουργεί για να πιέσει την μπάλα προς τα έξω, με την υποστήριξη τουλάχιστον ενός από τους δύο χαφ.

Η ευελιξία των ευρέων παικτών του στην Άστον Βίλα σημαίνει ότι κινούνται βαθύτερα για να υποστηρίξουν τα πλάγια μπακ και να καλύπτουν μέσα όταν χρειάζεται. Αυτό το σχήμα 4-4-2 βοήθησε να παραδοθεί ένα εκπληκτικό σύνολο αποτελεσμάτων για τη Βίλα την πρώτη χρονιά που ήταν επικεφαλής του Έμερι.

Οταν όλα άλλαξαν

Μετά την επιστροφή στην Premier League το 2019, η φιλοδοξία της Άστον Βίλα αυξήθηκε σωρευτικά με την πάροδο του χρόνου, καθώς οι ιδιοκτήτες —όμιλος NSWE— άντλησαν σημαντικές επενδύσεις στην ομάδα από τότε. Την 1η Νοεμβρίου 2022, ο Ουνάι Έμερι έγινε επικεφαλής προπονητής της Άστον Βίλα, διαδεχόμενος τον Ντιν Σμιθ και τον Στίβεν Τζέραρντ. η ομάδα είχε υπογράψει πολλές υποσχόμενες μεταγραφές παικτών.

Εκεί που μπορεί να χτυπήσει ο Ολυμπιακός

Οι φιλοδοξίες των «Villains» εκτινάχθηκαν στα ύψη μετά από μια καταπληκτική εμφάνιση από τον Έμερι την προηγούμενη σεζόν. Ωστόσο, η ομάδα έχει αντιμετωπίσει επαναλαμβανόμενα αμυντικά προβλήματα από την περασμένη σεζόν, τα οποία συνεχίζονται και φέτος.

Στο τέλος της περασμένης σεζόν, ο Έμερι βασίστηκε κυρίως σε ένα συναρπαστικό 4-2-2, δίνοντας έμφαση στο αμυντικό κομμάτι.

«Η άμυνα είναι θέμα. Πόσο χώρο πρέπει να καλύψω; Όλα είναι στο περίπου, αυτό είναι όλο», είχε πει ο Γιόχαν Κρόιφ. Η συμπαγής άμυνα συνεπάγεται τη διατήρηση μικρών αποστάσεων μεταξύ των παικτών τόσο οριζόντια όσο και κάθετα. Ταυτόχρονα, μια τυπική απόσταση στο μεσαίο τμήμα μεταξύ κάθε δύο γραμμών είναι περίπου 20 μέτρα. Στη συμπαγή μορφή που εφαρμόζει η Άστον Βίλα, η απόσταση είναι μόλις 10 μέτρα. Το παρακάτω γράφημα απεικονίζει αυτήν την ιδέα κατά μήκος του άξονα Χ και του άξονα Υ.

Η ιδέα του Κρόιφ περιστρέφεται γύρω από τη δημιουργία ενός μικρότερου αμυντικού χώρου, φέρνοντας τους παίκτες πιο κοντά. Αυτές οι μειωμένες αποστάσεις μεταξύ των συμπαικτών καθιστούν δύσκολο για τους αντιπάλους να εκτελέσουν διεισδυτικές πάσες καθώς οι χώροι περιορίζονται.

Πολλές ομάδες σήμερα τοποθετούν τους παίκτες τους ανάμεσα στις γραμμές για να δέχονται πάσες πίσω από τη μεσαία γραμμή, εκθέτοντας τα μετόπισθεν σε ευάλωτες καταστάσεις. Ωστόσο, η εγγύτητα μεταξύ αυτών των γραμμών εξαλείφει αυτόν τον χώρο, εμποδίζοντας τους αντιπάλους να αποκτήσουν πλεονεκτήματα θέσης και αναγκάζοντάς τους να κυκλοφορήσουν την κατοχή σε λιγότερο στρατηγικά πολύτιμες περιοχές.

Συνήθως, αυτή η συμπαγής δομή αναγκάζει τις αντίπαλες ομάδες να εξερευνήσουν εναλλακτικές στρατηγικές, όπως η καταφυγή σε μακρινές μπάλες κι άλλες τακτικές. Όταν χρησιμοποιείται στο μεσαίο τρίτο του γηπέδου, συνεπάγεται παιχνίδι με υψηλή αμυντική γραμμή, απαιτώντας μια γρήγορη, έξυπνη αμυντική γραμμή ικανή να χειρίζεται καταστάσεις τρεξίματος και να εκτελεί παγίδες οφσάιντ αποτελεσματικά.

Ο συγχρονισμός και ο ρυθμός κατά τη διατήρηση μιας ψηλής γραμμής - αφήνοντας χώρο μεταξύ της αμυντικής γραμμής και του τερματοφύλακα, καθιστώντας τον ευάλωτο σε μακρινές μπάλες και αντιπάλους που σπάνε πίσω από την άμυνα - είναι τα πάντα. Η ύπαρξη αμυντικών και τερματοφυλάκων κατάλληλα προσαρμοσμένων στο σύστημα είναι απαραίτητη για την αποτελεσματική εκτέλεση αυτής της προσέγγισης. Τότε τίθεται το ερώτημα: Ο Ουνάι Έμερι έχει τέτοιους παίκτες στο ρόστερ του στην Άστον Βίλα;

Από την αρχή της σεζόν, υπήρξαν εμφανείς αδυναμίες στη φάση υψηλής πίεσης της Άστον Βίλα. Αυτά τα ζητήματα αφορούν κυρίως αμυντική ζητήματα, συμπεριφορές και αντιδράσεις παικτών που σχετίζονται με το μαρκάρισμα και τον έλεγχο, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται κενά που εκθέτουν την ομάδα σε διείσδυση μέσω του σχήματος ή μακρινές μπάλες πίσω από την υψηλή αμυντική γραμμή.

Για παράδειγμα, ας συγκρίνουμε τα υψηλά νούμερα της Άστον Βίλα στην ανάκτηση της μπάλας με την Μπράιτον, μια ομάδα παρόμοιου διαμετρήματος στην Premier League. Η Μπράιτον πέτυχε 66 ανακτήσεις της μπάλας στους τέσσερις πρώτους αγώνες της, ενώ η Βίλα κατάφερε λιγότερα από τα μισά, με μόνο 23 ανακτήσεις.

Λόγω αυτών των πιεστικών ζητημάτων, η Βίλα συχνά αναγκάζεται να υποχωρήσει. Ο Ουνάι Έμερι χρησιμοποιεί συνήθως ένα παθητικό 4-4-2 συμπαγές μεσαίο μπλοκ, αλλά προκύπτουν συγκεκριμένα προβλήματα σε αυτόν τον σχηματισμό.Ένα σημαντικό ζήτημα, το οποίο επηρεάζει επίσης τη φάση του υψηλού πρέσινγκ, είναι η ασυνέπεια στο πάτημα, το tracking και η διατήρηση μιας συμπαγούς δομής στην αριστερή πλευρά της ομάδας σε σύγκριση με τη δεξιά πλευρά, όπου οι παίκτες είναι κάπως πιο αποτελεσματικοί.

Ένα σημαντικό ζήτημα, το οποίο επηρεάζει επίσης τη φάση του υψηλού πρέσινγκ, είναι η ασυνέπεια στο πρέσινγκ και η διατήρηση μιας συμπαγούς δομής στην αριστερή πλευρά της ομάδας σε σύγκριση με τη δεξιά πλευρά, όπου οι παίκτες είναι κάπως πιο αποτελεσματικοί.

Για παράδειγμα, στον αγώνα της Λίβερπουλ, η Βίλα τήρησε το παθητικό της μεσαίο μπλοκ. Ο Κέρτις Τζόουνς και ο Λουίς Ντίας κόλλησαν στην αριστερή πλευρά (που είναι η δεξιά πλευρά από την οπτική γωνία της Άστον Βίλα) μπροστά από τους Μάτι Κας και Έντζι Κόνσα. Ο Μούσα Ντιαμπί είχε «κολλήσει» τον ΜακΆλιστερ της Λίβερπουλ, ενώ ο Μπουμπακάρ Καμαρά είχε εντολή να καλύψει τα όποια κενά είχαν δημιουργηθεί.

Μετά από επιθετική πίεση και τον Ντάμπι που έπεσε για να σκρινάρει τον μέσο (μπλοκάροντας την πάσα), ο Τζόουνς έδωσε πάσα πίσω στον Άντριου Ρόμπερτσον, ο οποίος άλλαξε παιχνίδι προς την άλλη πλευρά, προς τον μπακ Τρεντ Αλεξάντερ Άρνολντ.

Στο πλαίσιο της παθητικότητας και της συμπαγούς Άστον Βίλα,, οι αντίπαλες ομάδες χρησιμοποιούν συχνά διάφορες τακτικές και αποκτούν δυναμική υπεροχή των επιθετικών έναντι των αμυντικών πριν αναπτύξουν μια επίθεση. Κόντρα στη Λίβερπουλ στο δεύτερο γκολ, ο Τρεντ πέρασε με άνεση μια μπαλιά στην πλάτη της άμυνας της Άστον Βίλα, η οποία είχε ανέβει αρκετά ψηλά στον αγωνιστικό χώρο.

Για να μετριαστούν αυτά τα κενά, οι εξτρέμ της Άστον Βίλα περιστασιακά οπισθοχωρούσαν για να σχηματίσουν ένα 6-2-2. Αυτό αποδείχθηκε στην αντίθετη πλευρά, όπου ο Λέον Μπέιλι γύρισε πίσω, ωθώντας τον Μάτι Κας να μετατοπιστεί προς τα μέσα και να σημαδέψει στενά τον Λούις Ντίας.

Το ταξίδι της Άστον Βίλα υπό τον Ουνάι Έμερι έχει χαρακτηριστεί τόσο από υποσχέσεις όσο και από προκλήσεις. Ενώ ο Ισπανός τεχνικός έχει χρησιμοποιήσει ένα συμπαγές σύστημα, τα αμυντικά τρωτά σημεία έχουν παραμείνει. Η αποτελεσματικότητα αυτού του σχηματισμού έχει εγείρει ερωτήματα σχετικά με την καταλληλότητα ορισμένων παικτών για το σύστημα, ιδιαίτερα στην άμυνα.

Ο δρόμος της Άστον Βίλα προς την επιτυχία και ο δρόμος προς την αποτυχία φαίνεται να είναι παράλληλος, με υποσχέσεις και εμπόδια στην πορεία. Παρ' όλα αυτά σήμερα, η ομάδα του Ουνάι Έμερι βρίσκεται στις τέσσερις καλύτερες ομάδες του Conference League και ο 52χρονος «αρχιτέκτονας» φλερτάρει με μία ακόμη κούπα στην καριέρα του. Την 12η για την ακρίβεια...

Υπάρχουν ελπίδες για το Champions League;

Ο ίδιος ο Έμερι και πολλοί οπαδοί της Άστον Βίλα πιθανότατα θα υποστήριζαν ότι κάτι τέτοιο θα ήταν αδύνατο. Ειδικά στην αρχή της σεζόν. Αλλά δεδομένης της φόρμας τηςομάδα κατά τη διάρκεια ολόκληρης της χρονιάς μέχρι σήμερα, οι «χωριάτες» πρέπει να θεωρηθούν πιθανή απειλή για τις ομάδες που τρέφουν ελπίδες για τερματισμό στην πρώτη τετράδα. Αλλωστε αυτή τη στιγμή, η ομάδα του Ουνάι Έμερι βρίσκεται στην 4η θέση της Premier League έχοντας 66 βαθμούς και στο -7 από την τρίτη Μάντσεστερ Σίτι!

Κάπου εδώ πρέπει να αναλογιστούμε και το παρελθόν του Έμερι. Τις προηγούμενες 10 σεζόν, ο μόνος σύλλογος που κατάφερε να οδηγήσει σε ένα τερματισμό στην πρώτη τετράδα σε μια σεζόν πρωταθλήματος είναι η Παρί Σεν Ζερμέν, αλλά λίγοι θα το θεωρούσαν επίτευγμα.

Ακόμη και η Σεβίλλη με τρεις κατακτήσεις στο Europa League - την οποία ορισμένοι πιθανώς θεωρούν ότι είναι η καλύτερη εποχή του - δεν τερμάτισε ποτέ υψηλότερα από την πέμπτη θέση στη La Liga, ενώ η ομάδα του Βιγιαρεάλ ήρθε έβδομη δύο φορές. Αυτό δεν είναι μια προσπάθεια υποβάθμισης των επιτευγμάτων του. Αντιθέτως. Τουλάχιστον μπορεί να αμφισβητηθεί ότι είχε δίκιο όταν έδωσε προτεραιότητα στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Οποιοσδήποτε οπαδός της Σεβίλλης αν έπρεπε να επιλέξει η ομάδα του να κερδίσει το Europa League τρία συνεχόμενα χρόνια ή να τερματίσει τέταρτος τρεις φορές διαδοχικά, αλλά να μην κερδίσει τίποτα, η πρώτη επιλογή θα ήταν η απάντηση εννέα στις δέκα φορές.

Σημαίνει όμως ότι υπάρχουν ερωτήματα σχετικά με το εάν ο Έμερι μπορεί να ταχυδακτυλουργήσει με επιτυχία μια ώθηση στην πρώτη τετράδα και μια κλίση για το UEFA Europa Conference League, το οποίο, αν κέρδιζε θα ήταν το πρώτο μεγάλο ευρωπαϊκό τρόπαιό τους από το 1982.

Ο Έμερι θα μπορούσε ακόμη και να έδωσε μια ένδειξη για την προτεραιότητά του στην πρώτη του συνέντευξη Τύπου πέρυσι, λέγοντας: «Το όνειρό μου είναι να κερδίσω ένα τρόπαιο με την Άστον Βίλα. Είναι η πρόκληση μου».