Ο Ζούνιορ Σάντος, ένα αστέρι από τα τσιμέντα της Βραζιλίας κατάφερε να γράψει ιστορία με χρυσά γράμματα με τη φανέλα της Μποταφόγκο στον τελικό του Copa Libertadores.
Αυτό που έκανε η Μποταφόγκο στον τελικό του Copa Libertadores 2024 είναι εκπληκτικό. Έπαιξε με δέκα παίκτες από το πρώτο λεπτό, αλλά προηγούνταν ήδη με 2-0 στο ημίχρονο. Αντεξε στην πίεση με 1-2, και κατέληξε να βρει και τρίτο γκολ στις καθυστερήσεις κόντρα σε μια Ατλέτικο Μινέιρο, η οποία ήταν προβλέψιμη χωρίς την απαραίτητη ψυχή για να παίξει ένα ματς αυτής της υπέρβασης και μεγαλείου. Ήταν ένα έπος σε γενικές γραμμές.
Ενας εκ των πρωταγωνιστών της Μποταφόγκο ήταν ο Ζούνιορ Σάντος, ο οποίος ήταν εκείνος που έβαλε το κερασάκι στην τούρτα για την ομάδα του στα τελευταία δευτερόλεπτα του μεγάλου τελικού.
09:31 - 01.12.2024
Το πιο ανατριχιαστικό μαρκάρισμα που θα δεις σήμερα: Παίκτης της Μινέιρο δέχθηκε κλωτσιά στο κεφάλι και λιποθύμησε
Ο τελικός του Copa Libertadores του 2024 μεταξύ της Ατλέτικο Μινέιρο και της Μποταφόγκο τα είχε όλα. Λίγο μετά τη σέντρα ένα σκληρό μαρκάρισμα του Γκρεγκόρ άφησε χωρίς αισθήσεις τον αντίπαλό του, Φάουστο Βέρα.
Η προφητεία που του άλλαξε τη ζωή
Σε ηλικία 23 ετών, ο Ζούνιορ Σάντος άκουσε μια προφητεία στην εκκλησία που θα του άλλαζε τη ζωή: Μια μέρα θα ταξίδευε στον κόσμο παίζοντας ποδόσφαιρο. Τότε, η ζωή του ήταν πολύ διαφορετική. Δούλευε ως κτίστης, έπειτα σε ένα σούπερ μάρκετ και παράλληλα έπαιζε ποδόσφαιρο σε κατώτερα πρωταθλήματα απλώς για τη χαρά του και, περιστασιακά, για ένα πιάτο φαγητό. Αλλά αυτό το όραμα τον παρακίνησε να κάνει μια ριζική αλλαγή, αφήνοντας πίσω τη χειρωνακτική εργασία του για να κυνηγήσει το όνειρό του.
Το πεπρωμένο τον οδήγησε σε μια ομάδα τέταρτης κατηγορίας της Βραζιλίας, την Οσβάλντο Κρούζ, χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι του στο Σάο Τζοάο ντε Μερίτι. Ήταν ένα αβέβαιο μονοπάτι, αλλά η πίστη και η αποφασιστικότητά του τον κράτησαν μπροστά, ανεξάρτητα από τα εμπόδια. Η άνοδός του δεν ήταν γρήγορη, αλλά κάθε βήμα τον έφερνε πιο κοντά στο όνειρό του. Έπαιξε σε αρκετούς μικρότερους συλλόγους όπως η Ιτουάνο και η Πόντε Πρέτα πριν φτάσει στην First Division με τη Φορταλέζα το 2019, ένα τεράστιο επίτευγμα για έναν παίκτη που μόλις είχε μια ευκαιρία στο επαγγελματικό επίπεδο.
Από την Ιαπωνία πίσω στη Βραζιλία για να λάμψει
Όμως η ιστορία του δεν τελείωσε εκεί. Αφού έλαμψε στην Ιαπωνία, παίζοντας για ομάδες όπως η Κασίβα Ρεϊσόλ και η Σανφρέτσε Χιροσίμα, ο Ζούνιορ Σάντος αποφάσισε να επιστρέψει στη Βραζιλία. Στα μέσα του 2022, εντάχθηκε στην Μποταφόγκο, αρχικά ως δανεικός, μετά ως μόνιμη μεταγραφή, αναζητώντας κάτι μεγαλύτερο: Ενα όνειρο που έμοιαζε μακρινό αλλά τώρα ήταν εφικτό. Το 2024, η ζωή του πήρε μια ακόμη πιο αξιοσημείωτη τροπή.
Παρά το γεγονός ότι υπέστη σοβαρό κάταγμα κνήμης τον Ιούλιο, το οποίο τον έβαλε εκτός για κάποιο διάστημα, ο Ζούνιορ Σάντος κατάφερε να επιστρέψει ακριβώς στην ώρα του για τον τελικό του Copa Libertadores. Σε ένα ιστορικό ματς, η Μποταφόγκο κέρδισε τον πρώτο της ηπειρωτικό τίτλο και το γκολ του Ζούνιορ στον τελικό σφράγισε τη δόξα για την ομάδα του. Αυτό το γκολ, το δέκατο του στη διοργάνωση, τον έστεψε πρώτο σκόρερ του τουρνουά ένα εντυπωσιακό επίτευγμα για έναν παίκτη που είχε ήδη πετύχει οκτώ γκολ στα προκριματικά και τη φάση των ομίλων μέχρι τον Μάιο.
Αυτό που είναι απίστευτο είναι ότι, για να φτάσει σε αυτόν τον τελικό, ο Ζούνιορ Σάντος έπρεπε να ξεπεράσει πολλές δυσκολίες. Πρώτον, η άνοδός του από τις χαμηλότερες κατηγορίες του βραζιλιάνικου ποδοσφαίρου. Στη συνέχεια, ένας σοβαρός τραυματισμός που τον κράτησε εκτός γηπέδου για μήνες. Και παρά τις αμφιβολίες για τη θέση του στην ομάδα, ο φορ δεν σταμάτησε ποτέ να παλεύει για την ευκαιρία του. Παρόλο που έχασε την αρχική του θέση στη Μποταφόγκο λόγω της επιστροφής των συμπαικτών του Λουίζ Χενρίκε, Σαβαρίνο και Ιγκόρ Ζεσούς, η επιμονή του του επέτρεψε να λάμψει όταν είχε μεγαλύτερη σημασία.
Η ιστορία του Ζούνιορ Σάντος, σφυρηλατημένη μέσα από θυσίες, όνειρα και πίστη, είναι μια υπενθύμιση ότι το ποδόσφαιρο δεν είναι μόνο ταλέντο και στατιστικά. Εχει να κάνει με τον αγώνα, την καρδιά και την ανθεκτικότητα. Σήμερα, στα 30 του, ο άνθρωπος που κάποτε έπαιζε για ένα πιάτο φαγητό είναι πρωταθλητής της Νότιας Αμερικής, έχοντας κατακτήσει το Copa Libertadores με ένα γκολ που θα μείνει στην ιστορία της Μποταφόγκο.
Τι θα έλεγε εκείνος ο 23χρονος που άκουσε τη μοίρα του στην εκκλησία; Σίγουρα, τίποτα από αυτά δεν θα τον ξάφνιαζε. Πάντα πίστευε ότι το ποδόσφαιρο του επιφύλασσε κάτι μεγάλο. Και στο Μαρακανά, με το γκολ και τη θυσία του, το απέδειξε στον κόσμο. Αδιαμφισβήτητα ο Ζούνιορ Σάντος, αποτελεί ένα αληθινό παράδειγμα πίστης και επιμονής.