Συγκλονιστικός Ελ Καντουρί στο Sportal: «Εγώ υπέφερα και κάποιοι γελούσαν - Ήθελα να με βλέπουν τα παιδιά μου να παίζω» (vids)

Ο Ομάρ Ελ Καντουρί σε μια εκ βαθέων συνέντευξη στο Sportal μετά το τέλος της θητείας του στον ΠΑΟΚ.

O Ομάρ Ελ Καντουρί αποτελεί παρελθόν από το έμψυχο δυναμικό του ΠΑΟΚ, αλλά η αλήθεια είναι πως το όνομα του θα είναι για πάντα γραμμένο στις χρυσές σελίδες της ιστορίας του Δικεφάλου! Ο Μαροκινός αποτέλεσε μέλος της φουρνιάς παικτών που κατέκτησαν το αήττητο νταμπλ με τη φανέλα των «ασπρόμαυρων».

Μπορεί να μην κατάφερε να δείξει τον πραγματικό του εαυτό λόγω των αρκετών τραυματισμών που είχε στον ΠΑΟΚ, ωστόσο όποτε ήταν υγιής αποδείκνυε πως ήταν ένας από τους πιο ποιοτικούς ποδοσφαιριστές στο ρόστερ της ομάδας, αλλά και στο ελληνικό πρωτάθλημα.

Ο 32χρονος ποδοσφαιριστής έκανε τον απολογισμό έξι ετών μιλώντας στο Sportal και μεταξύ άλλων αναφέρθηκε σε όλα όσα πέρασε με τον Δικέφαλο. Σαφώς, μεγάλο κεφάλαιο ήταν και το θέμα των τραυματισμών του.

«Ποτέ άλλοτε δε δέθηκα τόσο με μια ομάδα»

6 χρόνια στον ΠΑΟΚ! Πώς είναι να αποχωρείς από ένα τόσο μεγάλο κομμάτι της ζωής σου:

«Είναι περίεργο. Ο ΠΑΟΚ είναι ένα μεγάλο κομμάτι της καριέρας μου, της ζωής μου. Θα είναι ένα περίεργο συναίσθημα, αλλά είμαι καιρό στο ποδόσφαιρο και γνωρίζω πως έτσι είναι, έτσι λειτουργεί. Προετοιμαζόμουν για αυτό και παρότι δεν είμαι χαρούμενος, έτσι είναι η ζωή, έτσι είναι το ποδόσφαιρο».

Τελευταία φορά στην Τούμπα, ποια τα συναισθήματα σου;

«Δεν πιστεύω πως θα είναι η τελευταία μου φορά, γιατί ελπίζω πως θα καταφέρω να ξαναέρθω μερικές φορές. Αλλά ναι, είναι περίεργο. Ακόμα θυμάμαι την πρώτη φορά που ήρθα εδώ για να υπογράψω και τώρα ήρθε η ώρα να αποχωρήσω. Ο χρόνος πέρασε γρήγορα. Είναι περίεργο συναίσθημα. Ποτέ δεν είχα δεθεί τόσο με μια ομάδα, αλλά η ζωή προχωρά».

Ποια είναι η καλύτερη σου στιγμή στον ΠΑΟΚ;

«Πολλές όμορφες στιγμές είχα στον ΠΑΟΚ. Αλλά η χρονιά του νταμπλ ήταν γενικότερα η καλύτερη στιγμή. Η ατμόσφαιρα στο γήπεδο, η ατμόσφαιρα στα αποδυτήρια, όλα ήταν τέλεια. Αυτή η σεζόν ήταν καταπληκτική».

Και ποια είναι η χειρότερη;

«Το έχω πει και παλαιότερα πως ίσως ο τραυματισμός μου πριν από τον αγώνα με τη Μαρσέιγ. Ένιωθα καλά και ψυχικά και σωματικά. Ήταν ένας από τους πιο σημαντικούς αγώνες σε αυτή την εξαετία στον ΠΑΟΚ. Ήξερα πως μπορούσα να βοηθήσω την ομάδα εκείνη την ημέρα, ένιωθα καλά, πίστευα πως θα μπορούσα να κάνω κάτι, αλλά δυστυχώς ήρθε αυτός ο τραυματισμός στην προθέρμανση».

Τα αξέχαστα παιχνίδια

Ποιο είναι το παιχνίδι που δεν θα ξεχάσεις ποτέ;

«Είναι πολλά τα παιχνίδια που δεν θα ξεχάσω. Για την ακρίβεια θυμάμαι όλους τους αγώνες που έπαιξα με τον ΠΑΟΚ! Αν όμως έπρεπε να διαλέξω θα έλεγα τους αγώνες με τον Άγιαξ. Τόσο εντός όσο και εκτός έδρας. Τις προκρίσεις με Μπενφίκα και Μπεσίκτας, παρότι δεν είχαμε κόσμο. Τον αγώνα με τον Ολυμπιακό τη χρονιά του νταμπλ και την απίθανη ατμόσφαιρα. Πολλά παιχνίδια θυμάμαι.

Αν μπορούσες να ταξιδέψεις πίσω στον χρόνο θα άλλαζες κάτι από την παρουσία σου στον ΠΑΟΚ;

«Τίποτα απολύτως, πάντα έδινα το 100%. Έδωσα τα πάντα φορώντας αυτή τη φανέλα. Είχα δύσκολες στιγμές, αλλά κανείς δεν μπορεί να πει πως δεν έδωσα τα πάντα στις προπονήσεις και στους αγώνες. Είναι κάτι που πάντα έκανα στη καριέρα μου. Δεν μετανιώνω για κάτι. Υπήρχαν δύσκολες στιγμές, αλλά αυτό δεν αλλάζει και πρέπει να το αποδεχτούμε».

«Ήμουν ο πρώτος που υπέφερε»

Σε πονάει που δεν κατάφερες να παίξεις Champions League με τον ΠΑΟΚ; 

«Ναι, ναι. Είναι κρίμα θα μπορούσαμε να έχουμε προκριθεί. Το παιχνίδι με τη Κράσνονταρ ήταν άτυχο για εμάς. Θα ήταν απίστευτο μετά το νταμπλ, μετά τους τίτλους να μπούμε με τον ΠΑΟΚ στους ομίλους του Champions League. Δεν τα καταφέραμε, αλλά ελπίζω και πιστεύω πως στο μέλλον ο ΠΑΟΚ θα προκριθεί στους ομίλους του Champions League».

Πάμε στους τραυματισμούς; Πώς το έζησες όλο αυτό το θέμα; Τι περνούσε από το μυαλό σου;

«Κάθε ποδοσφαιριστής έχει τραυματισμούς. Αλλά όταν έχεις αρκετούς είναι δύσκολο. Ειδικά τις πρώτες ημέρες μετά τον τραυματισμό που δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Συνειδητοποιείς πως πρέπει να περιμένεις ίσως έναν μήνα ίσως και παραπάνω για να προπονηθείς ξανά με την ομάδα. Είναι δύσκολες στιγμές για έναν ποδοσφαιριστή, καθώς βλέπεις τους συμπαίκτες σου να προπονούνται, να αγωνίζονται σε παιχνίδια και να ευχαριστιούνται το ποδόσφαιρο και εσύ απλά τους κοιτάς χωρίς να μπορείς να κάνεις κάτι, δεν μπορείς να χαρείς, δεν μπορείς να τους βοηθήσεις. Για έναν ποδοσφαιριστή είναι το χειρότερο πράγμα ένας τραυματισμός. Δεν σου επιτρέπει να κάνεις αυτό που αγαπάς».

Ήμουν ο...πρώτος που υπέφερε από αυτό και κάθε φορά προσπαθούσα να επανέλθω. Επειδή αγαπώ το ποδόσφαιρο, επειδή ήθελα τα παιδιά μου να με βλέπουν να παίζω. Ήταν δύσκολες στιγμές

Μια παρένθεση στο θέμα, επειδή ανέφερες τα παιδιά σου. Καταλαβαίνουν πλέον το επάγγελμα του πατέρα τους;

«Ναι, τώρα που μεγαλώνουν αρχίζουν να καταλαβαίνουν, ειδικά όταν άνθρωποι μου ζητάνε να βγούμε φωτογραφίες ή όταν έρχονται στους αγώνες, καταλαβαίνουν πως είμαι επαγγελματίας ποδοσφαιριστής. Θέλουν και αυτοί να γίνουν ποδοσφαιριστές, νομίζουν είναι εύκολο, αλλά δεν είναι. Τους είπα ήδη πως αν θέλουν να γίνουν ποδοσφαιριστές δεν είναι εύκολο και θα χρειαστεί αρκετή δουλειά. Τους εξήγησα πως πρέπει να είναι δυνατοί και πως θα χρειαστούν και τύχη. Ίσως μια μέρα να τους δω να παίζουν ποδόσφαιρο. Είναι κάτι που ελπίζω, αλλά δεν έχω και εμμονή με αυτό».

Το ξέρεις πως βγήκαν μέχρι και... αστεία επί του θέματος ε;

«Τα social media είναι το χειρότερο μέρος για να βρίσκεσαι. Οι άνθρωποι αστειεύονται και γελάνε με τη δυστυχία των άλλων. Δεν έχω πρόβλημα, είναι άνθρωποι που δεν γνωρίζω. Μπορούν να λένε ό,τι θέλουν για εμένα. Το πιο σημαντικό είναι οι δικοί μου άνθρωποι, αυτοί που με υποστηρίζουν και είναι δίπλα μου. Αυτοί έχουν πιο μεγάλη αξία από αυτούς που γελάνε και αστειεύονται με τους τραυματισμούς μου. Πρέπει να το αποδεχτώ, η ζωή μου προχωρά»

Λουτσέσκου, Αμπέλ και Πάμπλο Γκαρσία

Και όμως παρόλα αυτά ήσουν ένας από τους αγαπημένους παίκτες των προπονητών του ΠΑΟΚ. Ο Λουτσέσκου σε έχει αποκαλέσει φανταστικό παίκτη, ενώ ο Φερέιρα είπε πως ήσουν ο καλύτερος παίκτης που προπόνησε ποτέ.

«Πώς να το εξηγήσω αυτό; Είναι αυτό που είπα πριν. Οι άνθρωποι που είναι κοντά μου και με υποστηρίζουν είναι οι πιο σημαντικοί. Οπότε αν τα είπαν αυτά σημαίνει πως με έβλεπαν κάθε μέρα στις προπονήσεις να τα δίνω όλα και ξέρουν τι είδος ποδοσφαιριστή είμαι όταν είμαι υγιής. Δυστυχώς αρκετές φορές δεν είμαι, αλλά ποτέ δεν αμφισβήτησα τον εαυτό μου. Δεν θέλω να είμαι αγενής, αλλά ξέρω τι είμαι ικανός να κάνω, ξέρω σε ποιες ομάδες αγωνίστηκα. Είναι τιμητικό να μιλούν έτσι οι προπονητές για εσένα. Όταν με πιστεύουν μπορώ να δώσω τα πάντα και οι προπονητές στον ΠΑΟΚ πάντα με πίστευαν. Όταν ήμουν υγιής μου έδειχναν εμπιστοσύνη. Υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν το αντίθετο, είναι επιλογή τους, σέβομαι κάθε επιλογή, αλλά στο τέλος οι προπονητές είναι που επιλέγουν ποιος θα μπει στο χορτάρι».

Μπορεί να περιγράψεις τον Λουτσέσκου ως προπονήτη και ως άνθρωπο;

«Ως προπονητή όλοι γνωρίζουν τι τύπος προπονητή είναι. Σχεδόν όπου πήγε κέρδισε πράγματα. Είναι ένας εκπληκτικός προπονητής. Έχει ιταλική νοοτροπία. Ως προπονητή δεν έχω κάτι άλλο να πω. Ως άνθρωπος είναι εξαιρετικός. Τα τέσσερα χρόνια που συνεργαστήκαμε ήταν απίστευτα. Είχαμε εξαιρετική σχέση. Καταλαβαίνει τον παίκτη. Προσπαθεί να σε φέρει στην καλύτερη κατάσταση, να σε προπονήσει, να παίξεις. Νοιάζεται για το γκρουπ του και είναι πολύ σημαντικό. Μερικοί προπονητές δεν έχουν τέτοια σχέση».

Μαζί του είναι αλλιώς, η σχέση που δημιουργεί με τον ποδοσφαιριστή είναι παρόμοια με πατέρα και γιου

Τον Αμπέλ Φερέιρα;

«Και με τον Αμπέλ είχα καλή σχέση, ήταν πιο... μοντέρνος προπονητής αναφορικά με τους παίκτες. Εξαιρετικός προπονητής, ήξερα πως θα γίνει καλός προπονητής. Μου άρεσε ο τρόπος που έβλεπε το ποδόσφαιρο. Είχε παίξει ποδόσφαιρο σε υψηλό επίπεδο και μπορούσε να μπει στο μυαλό του παίκτη. Και εδώ στον ΠΑΟΚ έκανε καλή δουλειά, παρά το γεγονός πως κάποιοι τον αμφισβήτησαν στο τέλος. Πάντα πίστευα σε αυτόν και βλέπουμε όσα κάνει στη Βραζιλία και πιστεύω πως στο μέλλον θα κάνει ακόμα περισσότερα».

Τον Πάμπλο Γκαρσία;

«Ο Πάμπλο ήρθε για έξι μήνες και κατέκτησε το Κύπελλο. Ξέρει τι σημαίνει ο ΠΑΟΚ. Αυτό ήταν καλό για τους νέους παίκτες που δεν καταλάβαιναν ακριβώς το περιβάλλον. Έκανε τρομερή δουλειά μέσα σε ένα εξάμηνο. Κερδίσαμε το Κύπελλο. Έπαιξε σε υψηλό επίπεδο και ήξερε πως να συμπεριφερθεί στους παίκτες και πως σκέφτονται».

Το νταμπλ και το περιβόητο ματς με την ΑΕΚ

Εσύ και η υπόλοιπη φουρνιά του νταμπλ θα είστε για πάντα στην χρυσή ιστορία του ΠΑΟΚ. Τι θυμάσαι από εκείνη τη σεζόν;

«Θυμάμαι την ατμόσφαιρα μέσα στην ομάδα. Ήμασταν ένα γκρουπ παικτών, που αγαπούσαμε ο ένας τον άλλο, που δίναμε τα πάντα μέσα στο γήπεδο. Εκείνη τη σεζόν όλα ήταν τέλεια. Ακόμα και σε αγώνες που δεν ήμαστε καλοί ξέραμε πως δεν θα χάσουμε. Μπαίναμε με τη νοοτροπία νικητή γιατί ξέραμε πως ήμαστε η καλύτερη ομάδα. Το δείχναμε αυτό στο γήπεδο. Εκείνη η ομάδα είχε ποιότητα και εμπειρία. Ευχαριστήθηκα κάθε δευτερόλεπτο εκείνης της σεζόν».

Πριν από αυτό το φανταστικό επίτευγμα όμως η ΑΕΚ σας είχε πάρει το πρωτάθλημα με τον τρόπο που έγιναν όλα. Τη θυμάσαι εκείνη τη νύχτα;

«Ήταν η πρώτη μου χρονιά στην Ελλάδα. Δεν ήμουν συνηθισμένος σε αυτά. Ναι, ήταν κρίμα. Δεν ξεκινήσαμε καλά με τον αποκλεισμό στην Ευρώπη, αλλά και στο πρωτάθλημα δεν πηγαίναμε καλά. Αλλά μετά απογειωθήκαμε. Θεωρώ πως από το Γενάρη έως το τέλος ήμαστε η καλύτερη ομάδα και εκείνη τη σεζόν. Αν σε εκείνο το ματς δεν συνέβαινε ότι συνέβη θα ήμαστε πρωταθλητές, αλλά οκ πήραν το πρωτάθλημα με αυτόν τον τρόπο που το πήραν. Πρέπει να το δεχτούμε. Στο μυαλό μας όμως ξέραμε πως ήμαστε η καλύτερη ομάδα. Αυτό μας βοήθησε όμως τη επόμενη σεζόν γιατί θέλαμε εκδίκηση. Ξέραμε πως τον αξίζαμε αυτόν τον τίτλο, τον πήραν από εμάς, αλλά την επόμενη σεζόν δείξαμε σε όλους ποια ήταν η καλύτερη ομάδα».

Αν κάποιος ρωτήσει τον Λουτσέσκου μέχρι και σήμερα λέει «μας έκλεψαν», εσάς τους παίκτες τελικά τι αίσθηση σας άφησε:

«Δεν θα έλεγα μας έκλεψαν. Δεν μου αρέσει να λέω αυτή τη λέξη για αυτό. Ήταν ένα λάθος του διαιτητή. Ίσως και εμείς θα μπορούσαμε να το διαχειριστούμε καλύτερα, αλλά ήταν ένα λάθος γιατί το γκολ ήταν κανονικό, δεν υπήρχε οφσάιντ. Ήταν ένα λάθος και πρέπει να το αποδεχτούμε. Δεν θέλω να πιστεύω πως έγινε επίτηδες (το λάθος) αν και θα μπορούσε. Θέλω να πιστεύω ακόμα πως το ποδόσφαιρο είναι δίκαιο άθλημα»

Γενικά ποια η άποψη σου για το ελληνικό ποδόσφαιρο;

«Έχει απίστευτους οπαδούς, έχει μερικούς απίθανους ποδοσφαιριστές. Η ποιότητα υπάρχει, αλλά η οργάνωση πρέπει σαφώς να είναι καλύτερη. Είναι κρίμα για την Ελλάδα πως όταν ένας νεαρός ποδοσφαιριστής τα πάει καλά φεύγει σχεδόν αμέσως για μια άλλη χώρα. Αν η λίγκα εδώ ήταν πιο καλά οργανωμένη κάποιοι παίκτες θα έμεναν και αυτό θα ήταν καλό για όλους. Η Ελλάδα και ειδικά ο ΠΑΟΚ έχουν πολύ καλούς νεαρούς ποδοσφαιριστές. Πιστεύω πως ο ΠΑΟΚ πρέπει να συνεχίσει να δουλεύει σε αυτό το κομμάτι, γιατί είναι σημαντικό για το μέλλον του».

Ο Σαββίδης και ο κόσμος του ΠΑΟΚ

Ποια η σχέση σου με τον Ιβάν Σαββίδη;

«Είχαμε πάντα καλή σχέση με με σεβασμό ο ένας προς τον άλλο. Όλα αυτά τα χρόνια πάντα υποστήριζε εμένα και τη οικογένεια μου κάνοντας μας να νιώσουμε σαν στο σπίτι μας από την πρώτη ημέρα. Ακόμα και στις δύσκολες στιγμές δεν με κατηγόρησε ποτέ και ήταν δίπλα μου. Είναι κρίμα που τα τελευταία τρία χρόνια κανείς δεν το είδε από κοντά. Η παρουσία του ήταν σημαντική για εμάς, για τη ομάδα, για τον κόσμο. Ελπίζω σύντομα να έρθει. Πολλές φορές έκανε ομιλίες πριν από σημαντικά παιχνίδια, τόσο σε όλη την ομάδα, όσο και ατομικές. Σου δίνει κίνητρο αυτό. Όταν σε καλεί και σου λέει πως σε πιστεύω, δώσε τα πάντα, ξέρω πως θα νικήσουμε σου δίνει δύναμη και σε βοηθάει».

Τι θα σου λείψει περισσότερο από τη Θεσσαλονίκη;

«Το να προπονούμαι με τους συμπαίκτες μου και η ατμόσφαιρα στην Τούμπα, που είναι μοναδική. Πήγα στην Κωνσταντινούπολη για να δω τον τελικό του Champions League ανάμεσα σε Ίντερ και Σίτι και συζητούσα με τη σύζυγο μου. Είπα ήταν ωραία η ατμόσφαιρα των φίλων της Ίντερ, αλλά εκεί κατάλαβα πως ο κόσμος του ΠΑΟΚ είναι κάτι διαφορετικό. 

Η... φωτιά που έχουν στο στάδιο, ίσως να μπορεί να συγκριθεί μόνο με τους οπαδούς της Νάπολι.

Η ζωή στη Θεσσαλονίκη είναι τέλεια. Θα μου λείψουν οι φίλοι μου, οι βόλτες που κάναμε εδώ με τα παιδιά μου. Ο καλός καιρός που έχει συνήθως. Η Θεσσαλονίκη είναι μια υπέροχη πόλη και αν φύγω από αυτή θα έρθω σίγουρα ξανά».

Το μέλλον

Και τώρα τι φέρνει το μέλλον;

«Τώρα θέλω να χαρώ τις διακοπές με τα παιδιά και τη σύζυγο μου. Θα μιλήσω με τον μάνατζερ μου για να δω τις επιλογές μου. Θέλω κάτι που θα κάνει χαρούμενο και εμένα και την οικογένεια μου».

Αληθεύει πως η οικογένεια σου δεν είναι τόσο χαρούμενη που φεύγετε;

«Και τα παιδιά και η σύζυγος μου δεν θέλουν να φύγουν. Θυμάμαι όταν ήρθαμε η σύζυγος μου ήθελα να φύγουμε και ήμασταν κοντά στο να φύγουμε, αλλά στη συνέχεια ερωτεύτηκε την πόλη. Τα παιδιά μου μεγάλωσαν εδώ μιλάνε ελληνικά, έχουν φίλους και δεν θέλουν να φύγουν. Τα έχω προετοιμάσει και νομίζω θα είναι πιο δύσκολο για αυτά».