Καόρου Μιτόμα: Ο άνθρωπος που σπούδασε την ντρίμπλα!

Από το επαγγελματικό συμβόλαιο με την Καβασάκι, ο Καόρου Μιτόμα προτίμησε το πανεπιστήμιο και τώρα η Μπράιτον είναι αυτή που δρέπει τους καρπούς από τη… μελέτη του Ιάπωνα εξτρέμ.

Η πορεία που ακολούθησε μέχρι να φτάσει να αγωνίζεται στο κορυφαίο επίπεδο δεν μπορεί να χαρακτηριστεί κοινή. Εξάλλου, εάν υπάρχει ένα πράγμα που έχει διδαχθεί στην έως τώρα καριέρα του ο Καόρου Μιτόμα είναι να παίρνει τον χρόνο του και να στοιχιματίζει στον εαυτό του.

Άλλοι, στη θέση του, θα υπέγραφαν… με τα δύο χέρια αν γύρω στα 19 τους κάποιος σύλλογος τους προσέφερε επαγγελματικό συμβόλαιο. Εκείνος, έχοντας περάσει οκτώ χρόνια στα τμήματα υποδομής της, αρνήθηκε την προσφορά της Καβασάκι Φροντάλε και επέλεξε τις σπουδές. Ένοιωθε πως δεν είναι έτοιμος σωματικά, ότι δεν έχει την απαιτούμενη δύναμη στο κορμί του και θεώρησε πως θα ήταν καλύτερο για τον ίδιο να αγωνίζεται με την ομάδα του πανεπιστημίου του Τσουκούμπα (το επίπεδο του πανεπιστημιακού πρωταθλήματος στην Ιαπωνία είναι αρκετά ανώτερο από το αντίστοιχο σε ευρωπαϊκές χώρες), για να βρει περισσότερο χρόνο συμμετοχής και να βελτιώσει τις αδυναμίες του.

Παράλληλα με το ποδόσφαιρο, υπήρχαν βέβαια και οι σπουδές. Επέλεξε να ασχοληθεί με αυτό που στην Ελλάδα ονομάζουμε «φυσική αγωγή». Κι όταν ήρθε η ώρα για την πτυχιακή του, δεν δυσκολεύτηκε ιδιαίτερα να βρει το θέμα.

Το πλάνο ήταν να αναλύσει τον τρόπο με τον οποίο ντριμπλάρει εκείνος και οι συμπαίκτες τους. «Ήταν το ευκολότερο θέμα για εμένα επειδή μου αρέσει το ποδόσφαιρο και αγαπάω να ντριμπλάρω» είχε πει σε πρόσφατη συνέντευξή του. Έτσι, τοποθέτησε κάμερες στα κεφάλια των συμπαικτών του για να μελετήσει τις αντιδράσεις τους, που κοιτάνε οι ίδιοι όταν έχουν την μπάλα και που είναι το βλέμμα των αντιπάλων τους.

Η διαφορά που έκανε τη… διαφορά ανάμεσα σε έναν νορμάλ ντριμπλέρ και σε έναν εξαιρετικό, ανακάλυψε πως είναι μία και μοναδική. «Έμαθα πως οι καλοί παίκτες δεν κοιτάζουν την μπάλα. Κοιτάζουν μπροστά. Την ελέγχουν χωρίς να κοιτούν τα πόδια τους. Ήμουν ένας από τους καλούς χειριστές της μπάλας τότε, όχι όμως εξαιρετικός» ανέφερε για να εξηγήσει στη συνέχεια τι είναι αυτό που πλέον τον κάνει έναν από τους πιο επιδραστικούς εξτρέμ στην Premier League, με τη φανέλα της Μπράιτον: «Πλέον προσπαθώ συνειδητά να… χαλάσω το κέντρο βάρους του αντιπάλου μου. Αν τον αναγκάσω να μετακινήσει το σώμα του, ξέρω ότι έχω κερδίσει».

To παραπάνω το βίωσε με τον καλύτερο τρόπο το μεσημέρι της Κυριακής ο Τζο Γκόμεζ. Βλέποντας την μπάλα, μετά το γέμισμα του Περβίς Εστουπινιάν, να περνάει παράλληλα με την εστία στην περιοχή της Λίβερπουλ, η λογική σκέψη ήταν πως ο Μιτόμα, ελλείψει χρόνου και χώρου, θα επιχειρούσε ένα «τυφλό» σουτ, με την ελπίδα ότι η μπάλα θα περνούσε με κάποιον τρόπο από τα πολλά σώματα που βρίσκονταν μπροστά του και θα πήγαινε στον στόχο.

Λάθος. Ο Ιάπωνας κοντρόλαρε την μπάλα, προσποιήθηκε σουτ, με αποτέλεσμα ο Γκόμεζ να γίνει… κωμική φιγούρα και σχεδόν να προσγειωθεί στα διαφημιστικές πινακίδες, την έφερε προς τα αριστερά και με το εξωτερικό του δεξιού ποδιού του την έστειλε στα δίχτυα του ανήμπορου Άλισον.

Με αυτόν τον εντυπωσιακό τρόπο, στο 92’, διαμόρφωσε το 2-1 για την Μπράιτον, δίνοντάς της την πρόκριση για τους «16» του Κυπέλλου Αγγλίας, και τη δεύτερη νίκη της απέναντι στη Λίβερπουλ σε διάστημα δύο εβδομάδων. Για τον ίδιο ήταν η έκτη συμμετοχή του σε γκολ (4 τέρματα και 2 ασίστ) στα επτά τελευταία παιχνίδια, (συνολικά όγδοη στα 11 πιο πρόσφατα) σε ένα σερί που ξεκίνησε από τη μεγάλη νίκη επί της Τσέλσι (29/10, 4-1). Σε αυτό το διάστημα έχει κερδίσει πλήρως την εμπιστοσύνη του Ρομπέρτο Ντε Ζέμπρι και εκμεταλλεύεται σε απόλυτο βαθμό το ζήτημα που προέκυψε στους «γλάρους» με τον Λεάντρο Τροσάρντ και εν τέλει οδήγησε στην αποχώρηση του τελευταίου με προορισμό την Άρσεναλ.

Στα 25 του χρόνια, για το ευρύ κοινό ο Μιτόμα μοιάζει νεότερος. Κι αυτό διότι τώρα αρχίζει και τον μαθαίνει. Λογικό, μιας και μιλάμε για έναν ποδοσφαιριστή ο οποίος μόλις για τρίτη σεζόν στην καριέρα του αγωνίζεται επαγγελματικά και σε κορυφαίο επίπεδο. Μετά τις σπουδές του, υπέγραψε τελικά στην Καβασάκι Φροντάλε, με την οποία αγωνίστηκε για μία χρονιά στην πρώτη κατηγορία της Ιαπωνίας, και ως αριστερός εξτρέμ είχε 13 γκολ και 12 ασίστ. Η παρουσία του κίνησε το ενδιαφέρον της Μπράιτον, η οποία τον απέκτησε με το… ταπεινό αντίτιμο των τριών εκατομμυρίων ευρώ.

Άμεσα τον έστειλε στο Βέλγιο, όπου πέρυσι αγωνίστηκε δανεικός στην Ουνιόν Σεντ Ζιλουάζ, μιας και έπρεπε να εγκλιματιστεί στην ευρωπαϊκή πραγματικότητα υπό πιο… ήπιες συνθήκες από αυτές της απαιτητικής Premier League. Του πήρε λίγο χρόνο, ωστόσο βασιζόμενος στην εξαιρετική ταχύτητά του και στην ικανότητά του στο ένας εναντίον ενός, βρήκε τα πατήματά του και σε 29 συμμετοχές (σε όλες τις διοργανώσεις) μέτρησε οκτώ γκολ και τέσσερις ασίστ.

Το εντυπωσιακό, και ένα από τα στοιχεία που έκαναν τους ανθρώπους της Μπράιτον να τον κρατήσουν την τρέχουσα περίοδο στην ομάδα, ήταν η ικανότητα και η θέληση που είχε να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα. Στην Ιαπωνία, είχε τη δυνατότητα να αγωνίζεται στην αριστερή πτέρυγα έχοντας μεγάλη ελευθερία με την Φροντάλε, που ήταν με διαφορά η καλύτερη ομάδα του πρωταθλήματος. Δεν τον απασχολούσε ιδιαίτερα το ανασταλτικό κομμάτι. Στο Βέλγιο, αρχικά, υπήρχε προβληματισμός για το αν θα καταφέρει να ανταποκριθεί. Εξέπληξε τους πάντες στην Ουνιόν με τη διάθεση που έδειξε να μάθει, να τρέξει, να πρεσάρει. Έδωσε απάντηση σε κάθε ερώτημα που του τέθηκε και έγινε ένας πολύ πιο ολοκληρωμένος ποδοσφαιριστής.

Αυτό δεν αρκεί να σε πιέσει κάποιος για να το κάνεις. Πρέπει να το έχεις και μέσα σου. Ο Μιτόμα απέδειξε ότι του αρέσει να είναι μαθητής και να μελετάει όταν απέρριψε την ευκαιρία να υπογράψει το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο, επιλέγοντας το πανεπιστήμιο. Τώρα, για να γίνεται σε κάθε παιχνίδι και καλύτερος, πέραν της βοήθειας που του παρέχει η Μπράιτον, έχει και δικό του τιμ που του παρέχει τις απαραίτητες. Οι εκπρόσωποί του, μετά του αγώνες, του παρέχουν πληροφορίες που σχετίζονται με την παρουσία του στο γήπεδο, προκειμένου να βελτιώνει τις αδυναμίες του. Επιπροσθέτως, τον «τροφοδοτούν» με βίντεο και αναλύσεις για τον επόμενο αντίπαλο που θα βρει μπροστά του.

Κάπως έτσι, «ρουφώντας» κάθε ίχνος πληροφορίας, και με σκληρή δουλειά, ο μαθητής Μιτόμα αρχίζει σταδιακά να εξελίσσεται σε… μάστερ.