Κουάισον: Ένα πολυεργαλείο με τη σουηδική εγγύηση ποιότητας

Φωτ. IMAGO

Κουάισον: Ένα πολυεργαλείο με τη σουηδική εγγύηση ποιότητας

Το lifestory του τελευταίου μεταγραφικού αποκτήματος του Άρη, Ρόμπιν Κουάισον. Η πρώτη αγάπη (ΑΙΚ), το αδιάφορο πέρασμα από την Παλέρμο, η ποδοσφαιρική ωρίμανση στη Μάιντς και το άκομψο τέλος στην Αλ Ετιφάκ.

Ρόμπιν Κουάισον! Γεννημένος στη Στοκχόλμη από μητέρα Σουηδή και πατέρα Γκανέζο, του έδωσαν το μεσαίο όνομα «Kwamina» που σημαίνει Σαββατογεννημένος στην γκανέζικη διάλεκτο αφού έχει γεννηθεί Σάββατο 9 Οκτωβρίου του 1993. Η κλασσική περίπτωση του παιδιού που κλοτσάει μια μπάλα ποδοσφαίρου από τότε που μπορεί να θυμηθεί τον εαυτό του.

«Η μητέρα μου πάντα με άφηνε να παίζω ποδόσφαιρο γιατί δεν ήμουν κορυφαίος μαθητής στο σχολείο, αλλά πολύ καλός στο ποδόσφαιρο. Έβγαινα συχνά έξω και έπαιζα μόνος τα βράδια. Ξεχνάς όλα σου τα προβλήματα παίζοντας ποδόσφαιρο» αναπολεί εκείνες τις πρώτες μέρες. Η εγγραφή του στις Ακαδημίες της ΑΙΚ το 2000 σε ηλικία επτά ετών έμοιαζε αναπόφευκτη. Εκεί έμαθε τα βασικά του αθλήματος και στα 17 του, το 2011, δόθηκε με δική του συναίνεση, δανεικός στη θυγατρική ομάδα της ΑΙΚ, την Vasby United. Εκεί σημείωσε οκτώ γκολ σε 17 εμφανίσεις στην 3η κατηγορία του Σουηδικού πρωταθλήματος. Αυτό έπεισε τον προπονητή της ΑΙΚ, Andreas Alm να τον καλέσει στην 1η ομάδα το 2012.

Η «πρώτη» αγάπη

Η ΑΙΚ ήταν είναι και θα είναι η ομάδα της καρδιάς του. Ο ίδιος το περιγράφει κάπως έτσι το συναίσθημα που τρέφει για αυτή: «Η ΑΙΚ είναι πραγματικά το σπίτι για μένα. Έπαιζα εκεί από μικρός και πάντα μετρούσε μόνο η ΑΙΚ. Ο παππούς μου ζητωκραύγαζε πολύ την ΑΙΚ και όταν ήμουν μικρός πηγαίναμε να παρακολουθούμε τις προπονήσεις. Είναι ο μόνος σύλλογος στη Σουηδία που με ενδιαφέρει. Αν ποτέ γυρίσω σπίτι και με θέλουν, τότε θα το κάνω μόνο για την ΑΙΚ».

Όταν του ζήτησαν να συνοψίσει τον χρόνο του στην ΑΙΚ και να ξεχωρίσει τις πιο δυνατές του αναμνήσεις είχε πει: «Το ντεμπούτο μου και το πρώτο μου γκολ μπροστά από τους φανατικούς οπαδούς της Black Army είναι δύο από αυτά ούτως ή άλλως. Είμαι τόσο χαρούμενος που μπόρεσα να παίξω στη Råsunda, γιατί είναι το γήπεδο με το οποίο μεγάλωσα. Στη συνέχεια σκόραρα εναντίον της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, που είναι η αγαπημένη μου ομάδα. Δεν έχω χάσει ποτέ ντέρμπι, αλλά δυστυχώς δεν έχω κερδίσει ένα τίτλο. Αλλά μετά υπήρξε ο θάνατος του Ιβάν Τούρινα…». Με τη φανέλα της ΑΙΚ σημείωσε άλλα οκτώ γκολ σε 63 εμφανίσεις στη μεγάλη κατηγορία, αρχίζοντας παράλληλα να κάνει το όνομά του μνα συζητιέται στα τμήματα σκάουτινγκ αρκετών ευρωπαϊκών συλλόγων.

Το πρώτο άλμα

Τελικά τον Ιούλιο του 2014 τον απέκτησε η Παλέρμο, δίνοντάς του την ευκαιρία να βγει για πρώτη φορά από την πατρίδα του, παίζοντας στη Serie A. Είχε εντωμεταξύ γίνει ήδη διεθνής με την Εθνική Σουηδίας σε ένα φιλικό με την Κορέα, αφού προηγουμένως είχε περάσει από όλα τα ηλικιακά κλιμάκια των Εθνικών ομάδων. Το γιατί επέλεξε την Παλέρμο το έχει εξηγήσει ο ίδιος σε μια συνέντευξή του: «Η Παλέρμο είναι πρώτα και κύρια γνωστή για την παραγωγή ταλαντούχων παικτών. Από τότε που έφτασα εκεί, έχουν περάσει παίκτες όπως ο Dybala, ο Belotti και ο Vázquez. Ήταν λοιπόν σημαντικό για μένα ότι είχαν την κουλτούρα να παράγουν καλούς ποδοσφαιριστές».

Στην αρχή δυσκολεύτηκε να προσαρμοστεί στον τρόπο ζωής αλλά και στις συνεχείς αλλαγές προπονητών: «Νομίζω ότι πολύ λίγοι άνθρωποι έχουν αυτή την εμπειρία, και αν μπορείς να το χειριστείς, μπορείς να διαχειριστείς σχεδόν τα πάντα. Η πρώτη μου χρονιά στο Παλέρμο ήταν λίγο πάνω-κάτω, αλλά κράτησα το στόμα μου κλειστό και απλώς συνέχισα. Το Παλέρμο είναι η ομάδα και το καμάρι της πόλης και πεθαίνουν για το ποδόσφαιρο εκεί κάτω. Όσο η ομάδα πάει καλά, όλοι νιώθουν καλά, αλλά όταν η ομάδα χάνει, όλοι νιώθουν άσχημα. Αυτό που κάναμε στον αγωνιστικό χώρο καθόριζε τις ζωές των ανθρώπων» έχει αναφέρει για την ιταλική εμπειρία.

Στην Παλέρμο του δόθηκε το παρατσούκλι ο Σκανδιναβός Τσάβι, αν και η θέση του στο γήπεδο ήταν πιο μπροστά με σαφώς περισσότερα επιθετικά ένστικτα από τον Ισπανό μέσο. Στην πραγματικότητα το στυλ παιχνιδιού του, όπως έχουν πει οι ειδικοί, βρίσκεται πιο κοντά σε αυτό του Γκνάμπρι. Και οι δυο είναι γρήγοροι στα πόδια, ικανοί ντριμπλέρ, στιβαροί στο ρόλο τους, μπορούν με άνεση να αγωνιστούν στον άξονα ή στις πλευρές, και είναι εξίσου ικανοί στο να σκοράρουν έξω από την περιοχή όπως και στο να προετοιμάζουν τους συμπαίκτες τους για να σκοράρουν. Η ικανότητά του να παίζει σε πολλές θέσεις της επίθεσης είναι ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά του. Ο ίδιος περιγράφει κάπως έτσι τον εαυτό του στο γήπεδο: «Μπορώ να παίξω ως επιθετικός, μπορώ να παίξω στα άκρα, μπορώ να παίξω ως Νο. 10 και νομίζω για μένα, αυτό είναι ένα πλεονέκτημα, ότι μπορώ να παίξω σε πολλές θέσεις. Αυτό δίνει στην ομάδα λίγη ευελιξία όσον αφορά την επιλογή ενός συστήματος».

Τα επόμενα 2,5 χρόνια στο Καμπιονάτο, έβαλε οκτώ γκολ σε 70 παιχνίδια με τη φανέλα της ιταλικής ομάδας, το πέρασμα από την οποία ήταν σχετικά αθόρυβο, χωρίς κάποιο σπουδαίο ματς που να το θυμούνται οι Σικελοί. Ο ίδιος πάντως δεν φαίνεται να μετάνιωσε και πολύ για το παρελθόν του στην Ιταλία, όταν περίμεναν πολλά από αυτόν. «Υπάρχουν πολλές δυνατές αναμνήσεις. Η πρώτη μας προπόνηση μετά την προετοιμασία, όταν ήμασταν πίσω στην πόλη και το γήπεδο που ήταν κατάμεστο από υποστηρικτές. Έπειτα το ντεμπούτο μου με την Ίντερ εντός έδρας, τα δύο πρώτα μου γκολ εκτός έδρας με τη Φιορεντίνα και το άλμα με τη Γιουβέντους εκτός έδρας».

Βρήκε την Ιθάκη του στο Μάιντς

Την τελευταία μέρα της χειμερινής μεταγραφικής περιόδου, τον Γενάρη του 2017 σε μια περίοδο που η Παλέρμο παράπαιε, η Μάιντς τον αγόρασε δίνοντας 2,5 εκ ευρώ. Με το καλημέρα στη Μπουντεσλίγκα ο Κουάισον έγινε απαραίτητος στη Μάιντς, παίζοντας τις πιο πολλές φορές βασικός, πετυχαίνοντας μάλιστα γκολ σε μια ομάδα που συνήθως πάλευε να σωθεί. Η πιο ώριμη σεζόν του στα γερμανικά γήπεδα ήταν το 2019/20.

Σημείωσε 13 γκολ, ένα από αυτά τον Οκτώβριο κόντρα στην Κολωνία, ψηφίστηκε το γκολ του μήνα στη Bundesliga, ενώ σημείωσε και το παρθενικό του χατ τρικ στη νίκη με 5-0 κόντρα στη Βέρντερ. Ήταν τότε που το όνομά του έπαιξε για μεταγραφή σε μεγαλύτερα club, όπως για παράδειγμα στην Τότεναμ που τον ήθελε για μπακ απ του Κέιν. Ο ίδιος πάντα ονειρευόταν βέβαια να παίξει στην αγαπημένη του ομάδα την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Μπορεί να μην έκανε το όνειρό του πραγματικότητα αλλά ένα γκολ σε ένα καλοκαιρινό φιλικό με την ΑΙΚ τον έκανε ουσιαστικά επαγγελματία.

Η πρόοδός του ήταν αξιοσημείωτη στη γερμανική ομάδα. Σε ένα περιβάλλον ασφάλειας και απόλυτης πειθαρχίας, από ένας άγουρος παίκτης που προσπαθούσε να εντυπωσιάσει με τις ντρίμπλες του, σκόραρε με κάθε τρόπο: με το κεφάλι, με το δεξί, με το αριστερό του πόδι, ξεκινώντας συνήθως ως αριστερό εξτρέμ, αλλά συχνά πολύ κοντά στον πρώτο επιθετικό, ίσως ακριβώς για να εκμεταλλευτεί τα καλά του πόδια μπροστά από το τέρμα.

Είπαν για αυτόν στη Γερμανία

Ο πρώην προπονητής της Μάιντς, Σάντρο Σβαρτς είχε πει για αυτόν: «Η κίνησή του πίσω από την αντίπαλη άμυνα είναι πολύ έξυπνη και είναι ένας παίκτης που μπορεί να έχει αντίκτυπο. Είναι συνεχώς σε κίνηση μεταξύ των γραμμών». Ο αθλητικός διευθυντής της γερμανικής ομάδας, Rouven Schröder, είχε επισημάνει τη μεγάλη του πρόοδο λέγοντας: « Ο Ρόμπιν έφτασε εδώ για μια μικρή αμοιβή από την Παλέρμο ως παίκτης με πολλές δυνατότητες και έχει κάνει μεγάλη πρόοδο μαζί μας. Τώρα σκοράρει τακτικά και είναι στην εθνική Σουηδίας. Έχει τα μυαλά στο κεφάλι του και είμαστε χαρούμενοι που τον έχουμε εδώ».

Η επιλογή της Σαουδικής Αραβίας

Το καλοκαίρι του 2021, αν και μόλις 27 ετών, επέλεξε την Αλ Ετιφάκ στη Σαουδική Αραβία παρά το γεγονός ότι αρκετοί σύλλογοι της Ευρώπης τον ήθελαν. Μεταξύ όσων είχαν γραφτεί ενδιαφέρον είχαν εκδηλώσει η Ρόμα του Μουρίνιο, η Φιορεντίνα, η Γαλατασαράι, η Τζένοα, η Τορίνο και η Σπαρτάκ Μόσχας.

Προφανώς μέτρησαν τα (πολλά) χρήματα του συμβολαίου του. Οι δυο πρώτες σεζόν με την Αλ Ετιφάκ ήταν καλές για τον Κουάισον. Ο ερχομός του Στίβεν Τζέραντ το καλοκαίρι του 2023, μαζί με αρκετούς αστέρες όπως οι Βαινάλντουμ, Ντεμπελέ, Ντεμαράι Γκρέι, Χέντερσον, δημιούργησε μεγάλες προσδοκίες. Η αρχή ήταν εντυπωσιακή με τρεις νίκες στη σειρά, μεταξύ των οποίων και αυτή στην πρεμιέρα κόντρα στην Αλ Νασρ του Κριστιάνο, με τον Κουάισον να πετυχαίνει το ένα από τα δυο γκολ. Οι ήττες που ακολούθησαν και η επιθυμία του Άγγλου τεχνικού να φέρει κι άλλους παίκτες από το νησί, τον έφεραν κοντά στην έξοδο. Έπρεπε κάποιοι να φύγουν για να ελευθερωθεί θέση ξένου. Ο Κουάισον αρνήθηκε, τέθηκε εκτός πλάνου και δεν αγωνίστηκε καθόλου στο δεύτερο μισό της σεζόν, περιμένοντας να ολοκληρωθεί το συμβόλαιό του.

Κεφάλαιο Εθνική

Ο Κουάισον έχει αγωνιστεί 53 φορές με την Εθνική Σουηδίας από το 2013 και ένα φιλικό με την Βόρεια Κορέα με συμμετοχή στο Euro 2020, και έχει κατακτήσει το 2015 το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα κάτω των 21 ετών κερδίζοντας στον τελικό την Πορτογαλία. Τελευταία του εμφάνιση με το εθνόσημο ήταν τον περασμένο Νοέμβριο. Εκτοτε πλήρωσε τον παραγκωνισμό του από τον Τζέραρντ και είναι λογικό με την ευκαιρία που του δίνει ο Αρης να διεκδικήσει εκ νέου την κλήση του στην Εθνική.

«Το να ξεντύνομαι στα ίδια αποδυτήρια με τον Ζλάταν και τον Κάρλσον είναι ένα όνειρο που γίνεται πραγματικότητα» είχε πει μετά τις πρώτες του συμμετοχές με το εθνόσημο. Ο Μπράμπετς είναι σίγουρα κάποιος που θυμάται καλά τον Κουάισον αφού ο Σουηδός, τον Μάρτιο του 2022 είχε πετύχει στην παράταση, το μοναδικό γκολ στη νίκη της Σουηδίας επί της Τσεχίας που έστειλε την ομάδα του στον τελικό των πλει οφ με την Πολωνία για μια θέση στο Μουντιάλ του Κατάρ.

Ο Σουηδός έχει και έντονο φιλανθρωπικό έργο αφού έχει ιδρύσει από το Stiftelsen Quaison Foundation. Ένα ίδρυμα που στοχεύει να βοηθήσει, να υποστηρίξει και να εμπνεύσει παιδιά και νέους, ανεξαρτήτως φύλου, εθνικότητας, ηλικίας και καταγωγής, να τολμήσουν να ονειρεύονται ένα θετικό μέλλον.