Το αφιέρωμα της «As» στη Λαμία και οι ατάκες του Μαρτίνεθ για τα καπνογόνα και το γήπεδο του Παναθηναϊκού

Η ισπανική «As» έκανε αφιέρωμα στη Λαμία για την είσοδο στα playoffs και πήρε συνέντεξη από τον 34χρονο Ισπανό εξτρέμ Ρούμπεν Μαρτίνεθ.

Η Λαμία έγραψε ιστορία.

Η ομάδα της Φθιώτιδας την περασμένη σεζόν πάλευε για την παραμονή, την εξασφάλισε στο φινάλε και φέτος κέρδισε ένα εισιτήριο για τα playoffs. Η ισπανική εφημερίδα «As» προχώρησε σε ένα αφιέρωμα στη Λαμία και παράλληλα πήρε συνέντευξη από τον 34χρονο εξτρέμ Ρούμπεν Μαρτίνεθ.

Αναλυτικά όσα αναφέρονται στο αφιέρωμα και οι δηλώσεις του Μαρτίνεθ, ο οποίος αναφέρθηκε στην ατμόσφαιρα στα ελληνικά γήπεδα, στο σπίτι του Παναθηναϊκού, τη Λεωφόρο, στο ελληνικό πρωτάθλημα γενικά, αλλά και στον Πανουργιά Παπαϊωάννου:

«Ο ΠΑΣ Λαμία ιδρύθηκε το 1964 στην ομώνυμη πόλη. Πέρασε άσχημα την περασμένη σεζόν, όταν χρειάστηκε να περιμένει μέχρι την τελευταία αγωνιστική για να εξασφαλίσει την παραμονή. Εννέα μήνες αργότερα, ο σύλλογος γιορτάζει. Ολοκλήρωσε την κανονική φάση του πρωταθλήματος στην έκτη θέση και θα παίξει για πρώτη φορά στον όμιλο του πρωταθλήματος, όπου διακυβεύεται ο τίτλος και οι ευρωπαϊκές θέσεις.

Αν και είναι αλήθεια ότι είναι πρακτικά αδύνατο για τη Λαμία να βελτιώσει την τρέχουσα έκτη θέση της. Ο Ρούμπεν Μαρτίνεθ, ένας από τους τέσσερις Ισπανούς ποδοσφαιριστές είναι κλειδί για την επιτυχία.

“Όταν με κάλεσε η Λαμία, έπαιζα πολύ με την Αλμπαθέτε στη Β’ Κατηγορία, αλλά κατάλαβα ότι, τόσο οικονομικά όσο και αθλητικά, ήταν μια ευκαιρία που δεν μπορούσα να χάσω. Στην αρχή, η γυναίκα μου κι εγώ ανησυχούσαμε που θ’ αλλάξουμε χώρα. Ειδικά επειδή έχουμε ένα μικρό παιδί, αλλά προσαρμοστήκαμε. Στην Ελλάδα η ποιότητα ζωής είναι υψηλή. Το κλίμα είναι πανομοιότυπο με αυτό της Ισπανίας, το φαγητό μοιάζει πολύ. Η ζωή είναι πολύ καλή.

Σ’ επίπεδο ποδοσφαίρου, η Super League είναι μια διοργάνωση με όλα τα συστατικά για να είναι μια από τις καλύτερες στην Ευρώπη. Τώρα οι παίκτες προτιμούν να πηγαίνουν σε χώρες όπως η Πολωνία, αλλά για μένα, η Ελλάδα είναι στην κορυφή

Όταν βγαίνεις έξω, συνειδητοποιείς ότι ο Ισπανός ποδοσφαιριστής έχει υψηλό επίπεδο. Η διαφορά είναι πολύ αισθητή, ειδικά στην τακτική. Δεν έχω παίξει στην πρώτη κατηγορία στην Ισπανία, αλλά έχω παίξει στη δεύτερη και την τρίτη. Ο Ισπανός ποδοσφαιριστής έχει ποιότητα, γνωρίζει τι πρέπει να κάνει ανά πάσα στιγμή κι αυτό εκτιμάται ιδιαίτερα στο εξωτερικό.

Το ποδόσφαιρο αλλάζει και οι παίκτες φροντίζουμε περισσότερο τον εαυτό μας. Τα εργομετρικά μου είναι τώρα τα ίδια ή καλύτερα από ό,τι πριν από πέντε χρόνια. Οι σύλλογοι εστιάζουν πολύ στην ηλικία και νομίζω ότι είναι κάτι που κάνουν λάθος”».

Για την ατμόσφαιρα στα ελληνικά γήπεδα και τον Πανουργιά Παπαϊωάννου ο Μαρτίνεθ σχολίασε: « Εδώ τα γήπεδα είναι μεγάλα, αλλά παλιά. Και η ατμόσφαιρα είναι πολύ πιο ζεστή. Την περασμένη σεζόν, σε ένα παιχνίδι που παίζαμε την παραμονή (σ.σ. Ιωνικό) υπήρχαν χίλιες φωτοβολίδες. Και υπάρχουν γήπεδα όπως του Παναθηναϊκού, όπου ο κόσμος είναι πολύ κοντά. Αν θέλουν, μπορούν να σε χτυπήσουν στο κεφάλι.

Εδώ επίσης οι πρόεδροι γίνονται αντιληπτοί, μερικές φορές τους βλέπεις στον πάγκο πριν από τους αγώνες. Αλλά ο δικός μας δεν λέει τίποτα, είναι πολύ ήρεμος. Πέρυσι δυσκολευτήκαμε να σωθούμε και ήρθε να μας μιλήσει μερικές φορές. Απαίτησε αποτελέσματα από εμάς, αλλά με την ηρεμία και τη γαλήνη που αναμενόταν από ένα αφεντικό. Μου είχαν πει ότι συνέβησαν περίεργα πράγματα στην Ελλάδα με τους προέδρους, αλλά είναι κάτι που τουλάχιστον στο σύλλογό μου δεν το έχω δει. Έχω δει πολύ έντονες διαμαρτυρίες. Δεν ξέρω τι λένε γιατί δεν καταλαβαίνω καλά ελληνικά, αλλά στην Ισπανία, αν προσεγγίσεις έναν διαιτητή έτσι, παίρνεις 100% την κάρτα».

Όσον αφορά, τα playoffs, δεν μου αρέσει αυτή η μορφή. Θα έκανα τρεις γύρους. Γιατί, για παράδειγμα, στα playout αυτός που είναι πρώτος απέχει 10 πόντους από τον υποβιβασμό και δεν έχει πλέον πρακτικά κανένα κίνητρο να αγωνιστεί. Υπάρχουν ομάδες για τις οποίες η διοργάνωση χάνει λίγη ζωή».

Για τον ίδιο τόνισε: «Αν ήξερα πώς είναι να παίζεις στο εξωτερικό, θα σκεφτόμουν να φύγω πολύ νωρίτερα. Για παράδειγμα έχω βελτιώσει τα αγγλικά μου και ο γιος μου, που είναι πέντε ετών, καταλαβαίνει και μιλάει καλύτερα ελληνικά από μένα. Αυτό είναι κάτι που αν το διατηρήσεις θα το κουβαλάς μαζί σου μια ζωή. Η καριέρα του ποδοσφαιριστή είναι μικρή και πρέπει να εκμεταλλευτείς τις οικονομικές ευκαιρίες. Αρκεί φυσικά να συνοδεύονται από αθλητικά κίνητρα. Στην Ελλάδα φαίνεται ότι δεν βλέπουν τόσο την ηλικία όσο στην Ισπανία και είχα την εντύπωση ότι θα μπορούσα να επεκτείνω την αθλητική μου καριέρα».