Λουτσέσκου: «Ο Ιβάν με θεωρεί μέλος της οικογένειας του»

Απίθανη δήλωση του Ρουμάνου τεχνικού του ΠΑΟΚ για τον Σαββίδη.

Συνεχίζουν να βγαίνουν κομμάτια της μεγάλης συνέντευξης που παραχώρησε ο Ράζβαν Λουτσέσκου στη Ρουμανία.

Σε συνέχεια των όσων είπε, ο Ρουμάνος τεχνικός του Δικεφάλου ρωτήθηκε και για τη δική του σχέση με τον πρόεδρο και ισχυρό άνδρα του Δικεφάλου, Ιβάν Σαββίδη, στάζοντας… μέλι!

Πιο συγκεκριμένα, ο «General» μίλησε με τα καλύτερα λόγια για τον πρόεδρο των «ασπρόμαυρων»:

«Θέλω να διευκρινίσω ότι έχω μια εξαιρετική σχέση με το αφεντικό, τον Ιβάν Σαββίδη. Με θεωρεί μέλος της οικογένειας του. Είναι πολύ σημαντικό που φτάσαμε σε αυτού του είδους τη ψυχική σύνδεση».

Θυμίζουμε πως στην προηγούμενη συνέντευξη του ο Ράζβαν Λουτσέσκου είχε πει για τον πρόεδρο της ΠΑΕ ΠΑΟΚ:

«Έχω καταπληκτική σχέση με τον Ιβάν Σαββίδη. Είχα άριστη σχέση μαζί του και στην πρώτη θητεία. Έχει αλλάξει. Στην πρώτη θητεία του άρεσε να πιέζει πολύ. Στις συσκέψεις μας -τότε- ήταν αρκετά επικριτικός αλλά πάντα έβρισκε την κατάλληλη στιγμή και ερχόταν, μου έκανε μία αγκαλιά και μου έλεγε: «πρόσεχε, δεν έγινε κάτι τόσο δραματικό, κράτα τη διάθεσή σου».

Αυτή ήταν η στρατηγική του για να μας κρατήσει όλους 100% συγκεντρωμένους, ασκώντας πίεση σε εμένα, στη διοίκηση. Είχαμε συσκέψεις ακόμη και στις 4 το πρωί. Υπέροχες στιγμές.

Ήμασταν στην τελική ευθεία του πρωταθλήματος, είχαμε το προβάδισμα βαθμολογικά και έμεναν τέσσερις αγώνες, παίξαμε τον έναν κόντρα στην Λαμία και κερδίσαμε 3-0.

Μετά το παιχνίδι, με κάλεσε μαζί με τους αρχηγούς, τον αντιπρόεδρο, τον οικονομικό και τον αθλητικό διευθυντή. Με επέπληξε μπροστά σε όλους. Λιγότερο τους παίκτες. Ήταν και οι τέσσερις αρχηγοί, τους οποίους... μάλωσε λίγο αλλά τους είπε ότι ήταν πολύ καλοί.

Έπρεπε να παίξουμε άλλα τρία ματς και ήμασταν επτά βαθμούς μπροστά από τον δεύτερο. Όταν τελείωσε η σύσκεψη, ήρθε σε μένα και μου είπε: «έλα εδώ να σε αγκαλιάσω, δεν υπάρχει λόγος πανικού, αλλά πρόσεχε».

Παίζουμε στη Λάρισα. Αν κερδίζαμε εκεί, ήμασταν πρωταθλητές. Με ισοπαλία, θέλαμε ακόμη έναν βαθμό στα τελευταία δύο ματς και είχαμε μπροστά μας ένα παιχνίδι με τον Λεβαδειακό που είχε ήδη υποβιβαστεί. Πήγαμε στη Λάρισα, φέραμε ισοπαλία και μετά το ματς, μας περίμενε στην Θεσσαλονίκη για σύσκεψη.

Έπιασα τον εαυτό μου να έχει ταχυπαλμία. Με μεγάλη έκπληξη διαπίστωσα ότι σε όλο το δρόμο, από τη Λάρισα προς την Θεσσαλονίκη, επιστρέφοντας με το λεωφορείο καθώς η απόσταση είναι μόλις δύο ωρών, μας περίμεναν οπαδοί για να πανηγυρίσουν μαζί μας το πρωτάθλημα, αντιλαμβανόμενοι πως είχε τελειώσει. Δεν υπήρχε περίπτωση να χάσουμε, χρειαζόμασταν μόλις έναν βαθμό και παίζαμε στην έδρα μας με ομάδα που βρισκόταν στην τελευταία θέση της βαθμολογίας.

Και γι' αυτό αργήσαμε πολύ να γυρίσουμε στην Θεσσαλονίκη εκείνο το βράδυ και ως εκ τούτου αναβλήθηκε η σύσκεψη. Την επόμενη μέρα, την ώρα του μεσημεριανού, μας πήρε τηλέφωνο.

Ήμασταν όλοι εκεί, εγώ, η διοίκηση, το επιτελείο μου, οι αρχηγοί της ομάδας. Ξεκίνησε να μου λέει: «κρίμα, πώς γίνεται αυτό», ότι δεν τα υπολόγισα σωστά. Τελειώνει η σύσκεψη και έρχεται πάλι σε μένα και μου λέει: «να προσέχω, να είμαι συγκεντρωμένος και να παίζω για τη νίκη, ας μην ρισκάρουμε τίποτα.

Τελειώνει ο προτελευταίος αγώνας, βγαίνουμε πρωταθλητές, υπάρχει πλήρης τρέλα στην πόλη. Ήταν Κυριακή και την Πέμπτη είχαμε υποχρεώσεις στο Κύπελλο για να πάμε στον τελικό, αφού είχαμε κερδίσει το πρώτο ματς με 2-0. Όλοι έλεγαν ότι δεν πρόκειται να προκριθούμε καθώς είχαμε μείνει από... ενέργεια. Τους είπα να ηρεμήσουν.

Πέρα από τους πανηγυρισμούς στους δρόμους, δεν γιορτάσαμε καθόλου ιδιωτικά το πρωτάθλημα. Δευτέρα, Τρίτη και Τετάρτη είχαμε προπονήσεις. Προκριθήκαμε στον τελικό, φέρνοντας 0-0 στην Τρίπολη. Ήταν κάτι που συνέβαινε για πρώτα φορά στην ιστορία του ΠΑΟΚ. Και μας έμενε ακόμη ένα ματς για το πρωτάθλημα, ήμασταν βέβαια ήδη πρωταθλητές μαθηματικά, αλλά μπορούσαμε να τερματίσουμε αήττητοι.

Μετά τον αγώνα στην Τρίπολη, φτάνουμε στο αεροδρόμιο και λέω στον αντιπρόεδρο, Μάκη Γκαγκάτση: «ελπίζω να μην έχουμε καμία σύσκεψη σήμερα» Και άρχισε να γελάει και μου λέει: «μας πως να έχουμε σύσκεψη;». Μετά από πέντε λεπτά, έρχεται σκυθρωπός και μου λέει: «έχουμε σύσκεψη».

Φτάνουμε στη Θεσσαλονίκη τα ξημερώματα και απευθείας πάμε στο ξενοδοχείο και στο γραφείο του προέδρου. Με επικρίνει, λέγοντάς μου: «πώς θέλεις να κερδίσεις το κύπελλο, πώς θέλεις να τερματίσεις αήττητος; Είναι αδύνατον, τι ποδόσφαιρο είναι αυτό;». Και στο τέλος μου λέει «σε παρακαλώ να έχεις την ομάδα σε καλή διάθεση και με αυτοπεποίθηση».

Γυρνάω και του απαντάω: «πρόεδρε, πρέπει να πάω σπίτι, να κοιταχθώ στον καθρέφτη και να πω στον εαυτό μου ότι δεν υποβιβαστήκαμε σήμερα αλλά πήραμε το πρωτάθλημα». Με κοίταξαν όλοι γιατί ήμουν νευρικός. Ο πρόεδρος έσκασε ένα χαμόγελο και αφού τελείωσε η σύσκεψη, με πήρε στην αγκαλιά του και μου είπε «κράτα δυνατή την ομάδα».