Ο λόγος που πάγωσε το ενδιαφέρον της Λίβερπουλ για τον Αμορίμ

Η «επιμονή» του Πορτογάλου προπονητή εξακολουθεί να θεωρείται η κύρια αδυναμία του και σύμφωνα με τους Times, έπαιξε ρόλο στην απόφαση των reds να αποσύρουν το ενδιαφέρον τους.

Το 3-4-3. Πάντα το 3-4-3.

Από την έναρξη της προπονητικής του καριέρας, αν υπάρχει κάτι από το οποίο ο Ρούμπεν Αμορίμ δεν παρεκκλίνει - εκτός από τους πιστούς βοηθούς του - είναι το σύστημα. Στην Κάσα Πία. Στην Μπράγκα Β. Στην πρώτη ομάδα της Μπράγκα. Στη Σπόρτινγκ. Και φυσικά, στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.

Και στην Αγγλία, με τα αποτελέσματα να μην έρχονται, οι επικρίσεις για την στάση του Πορτογάλου αυξάνονται.

Σε σημείο που οι Times ανέλυσαν λεπτομερώς την καριέρα του Αμορίμ μέχρι τώρα, ξεκινώντας με μια απλή υπόθεση: σε 23 αγώνες στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ο Αμορίμ χρησιμοποίησε 23 διαφορετικές ενδεκάδες, αλλά επέμεινε 23 φορές στο 3-4-3 του.

Η δημοσίευση υπενθυμίζει ότι στην πρώτη σεζόν του στον Σπόρτινγκ, ο Αμορίμ απέκτησε 12 παίκτες και παραχώρησε 25, είτε με πωλήσεις είτε με δανεισμούς.

Και προσθέτει μια σημαντική πληροφορία, διαβεβαιώνοντας ότι το σύστημα που εφαρμόζει ο προπονητής ήταν ένας από τους λόγους που η Λίβερπουλ δεν προχώρησε στην πρόσληψή του για να αντικαταστήσει τον Κλοπ το περασμένο καλοκαίρι. Παρότι εκτιμούν τον Αμορίμ, οι «κόκκινοι» υπολόγισαν ότι η αναμόρφωση του ρόστερ για να προσαρμοστεί στο 3-4-3, θα κόστιζε 400 εκατομμύρια λίρες.

Αυτό το ποσό απέχει πολύ από αυτό που μπορεί να επενδύσει η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ το καλοκαίρι, καθώς το δημοσίευμα υποστηρίζει ότι ο προπονητής χρειάζεται επειγόντως, τουλάχιστον, πλάγιους μπακ, αμυντικούς μέσους και έναν σέντερ φορ για να ταιριάξει στο σύστημα.

Αδυναμία ή σοφία;

Από την άφιξή του στην Αγγλία, η τακτική αδιαλλαξία του Αμορίμ έχει προκαλέσει συζητήσεις. Πολλοί υποστηρίζουν ότι ο 40χρονος προπονητής θα έπρεπε να κάνει κάποιες υποχωρήσεις, έστω και μέχρι το τέλος της σεζόν, για να επιτρέψει στους παίκτες του να νιώσουν πιο άνετα, καθώς δεν είναι εξοικειωμένοι με το αγαπημένο σύστημα του Πορτογάλου.

Η εφημερίδα αναφέρει, για παράδειγμα, τον Ρουί Φαρία, πρώην βοηθό του Ζοσέ Μουρίνιο, ο οποίος έγραψε τον Ιανουάριο ότι «οι ιδέες ενός προπονητή είναι τόσο ισχυρές όσο επιτρέπουν τα αποτελέσματα. Το να έχεις την ευελιξία να προσαρμόζεις τις ιδέες σου στους διαθέσιμους παίκτες δεν είναι ένδειξη αδυναμίας, αλλά σοφίας».

Γιατί πολλά πρέπει να αλλάξουν σε έναν σύλλογο που τα τελευταία χρόνια έχει μετατραπεί σε νεκροταφείο προπονητών και παικτών.

Η δημοσίευση υπενθυμίζει ότι, παρά τα σχεδόν 2 δισεκατομμύρια ευρώ που δαπανήθηκαν από τότε που ο Φέργκιουσον άφησε την τεχνική ηγεσία της ομάδας, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ έχει έναν επιθετικό που είναι 150ος σε αυτή την έκδοση της Premier League όσον αφορά τα σουτ (Χόιλουντ), 86ο με τις περισσότερες επιτυχημένες ντρίμπλες (Γκαρνάτσο), 37ο μέσο με την υψηλότερη ακρίβεια στις πάσες (Ουγκάρτε) και 16ο τερματοφύλακα με το καλύτερο ποσοστό αποκρούσεων (Ονάνα).

Στο άρθρο, υπάρχει και ένας πρώην παίκτης της Σπόρτινγκ και γνώστης των απαιτήσεων της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ που υποστηρίζει τον Αμορίμ: ο Πίτερ Σμάιχελ.

«Δεν νομίζω ότι κάποιος θα μπορούσε να κάνει πολύ καλύτερα. Τον έφεραν για να αλλάξει τα πράγματα. Αν με ρωτούσατε αν ήθελα κι εγώ να αλλάξει λίγο, φυσικά και ναι. Αλλά δεν είχε ακόμα χρόνο να εφαρμόσει τις ιδέες του, με αγώνες κάθε τρεις μέρες. Και ίσως όταν υποχωρήσει, μπορεί να κάνει συμβιβασμούς», δήλωσε, αφήνοντας να εννοηθεί ξεκάθαρα η άποψή του για τον Αμορίμ.

«Μου αρέσει: είναι ανοιχτός, ειλικρινής και λογικός. Εξάλλου, δεν παίζει αυτός, παίζουν οι παίκτες», επισημαίνει.

Κλείνοντας, οι Times συγκρίνουν την «επιμονή» του νεαρού Αμορίμ με άλλους προπονητές που θριάμβευσαν διατηρώντας τις ιδέες που παρουσίασαν στην αρχή της καριέρας τους, όπως ο Βίνσεντ Κομπανί (Μπάγερν) και ο Γιούλιαν Νάγκελσμαν (προπονητής της εθνικής Γερμανίας).