){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
_page-0001.jpg){kind=small}
){kind=small}
EuroLeague
)
Η Θεά της δικαιοσύνης του ποδοσφαίρου χρωστάει έναν τίτλο σε έναν ποδοσφαιριστή που δεν θέλησε ποτέ να «πουλήσει» την Μπορούσια Ντόρτμουντ.
Ο Μάρκο Ρόις, αρχηγός και έμβλημα της Μπορούσια Ντόρτμουντ, ονειρευόταν πάντα ένα απόγευμα σαν το χθεσινό (27/05) για να προσπαθήσει να σπάσει μια κατάρα που τον βασάνιζε σε όλη του την καριέρα. Ο 33χρονος Γερμανός μεσοεπιθετικός ήταν μόλις 90 λεπτά μακριά από έναν τίτλο που του οφείλει η θεά της δικαιοσύνης του ποδοσφαίρου. Ο μοναδικός ποδοσφαιριστής που δεν «πουλήθηκε» ποτέ στην τυραννία της βαυαρικής ομάδας... γιατί το όνειρό του ήταν πάντα το ίδιο. Να παίξει και να κερδίσει για τους οπαδούς του Βεστφάλεν.
«One Club Man» από την Ντόρτμουντ. Ο Ρόις ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο στην Ακαδημία της γερμανικής ομάδας, μέχρι που ξεχώρισε χάρη στο ταλέντο του και να προβιβαστεί στην U-17 της Ντόρτμουντ. Ωστόσο, η μοίρα του είχε ετοιμάσει την πρώτη μεγάλη... πέτρα στο δρόμο του προς την κορυφή. Οι δρόμοι τους θα χώριζαν το 2005 και ο Ρόις θα εκμεταλλευόταν τον χρόνο του στην Βάις Άλεν και στην Γκλάντμπαχ, για να συνεχίσει να αναπτύσσεται ως ποδοσφαιριστής. Επέστρεψε το 2012 έναντι 20 εκατομμυρίων ευρώ για να αντικαταστήσει τον Μάριο Γκέτσε που είχε παρασυρθεί από το μελωδικό τραγούδι σειρήνας της Μπάγερν. Ωστόσο, αυτό που έχει να ζήσει ο Ρόις στη συνέχεια είναι ακόμα πιο οδυνηρό.
Το καλοκαίρι της επιστροφής του το 2012 στη Ντόρτμουντ, ήταν και η τελευταία φορά που κέρδισε η ομάδα του το πρωτάθλημα, προτού ξεκινήσει η συντριπτική κυριαρχία της Μπάγερν Μονάχου. Δεν μπορούσε να ήταν στην φιέστα των Βεστφαλών στο τελευταίο τους πρωτάθλημα μιας και τότε δεν ήταν ακόμα στην ομάδα. Και αυτό το «αγκάθι» του κόλλησε κι έκτοτε δεν μπορεί να το βγάλει. Από την άφιξή του, ο γερμανικός σύλλογος έχει κερδίσει μόνο πέντε τίτλους: Τρία Σούπερ Καπ Γερμανίας (13/14, 14/15 και 19/20) και δύο Κύπελλα Γερμανίας (16/17 και 20/21)
Η τύχη του γύρισε ξανά την πλάτη
Ως επιβράβευση για τα χρόνια που αφιέρωσε στον «κίτρινο τοίχο», ο Μάρκο Ρόις μπορεί να περηφανεύεται ότι είναι ο δεύτερος σκόρερ στην ιστορία του συλλόγου με 161 γκολ, μόλις 14 τέρματα πίσω από την ισοπαλία με τον Άλφρεντ Πράισλερ. Είναι επίσης ο καλύτερος «asssist-man» με 121 πάσες και ο έβδομος παίκτης με τις περισσότερες συμμετοχές στην ιστορία του γερμανικού συλλόγου. Βραβεύτηκε δύο φορές με το τρόπαιο του καλύτερου Γερμανού παίκτη (2012 και 2019) και δύο φορές του καλύτερου παίκτη στην Bundesliga. Επιπλέον, η «ατυχία» τον ακολούθησε και έξω από το σύλλογό του, αφού το 2014 τραυματίστηκε στον τελευταίο αγώνα των προκριματικών για τον δρόμο προς το Μουντιάλ, όπου τότε το κατέκτησε η εθνική του ομάδα. Άλλο ένα κατόρθωμα που έπρεπε να δει από τον καναπέ του σπιτιού του .
Οι ομοιότητες της Μπάγερ Λεβερκούζεν και ο Μπάλακ
Το 2002, ο Μίκαελ Μπάλακ, που ήταν τότε 26 ετών, ήταν πολύ κοντά στο να υπογράψει μια ονειρική χρονιά, αλλά η μοίρα τον έκανε να παραμείνει σε όλους τους αγώνες με το μέλι στα χείλη. Μια ονειρεμένη Μπάγερ Λεβερκούζεν που είχε όλα τα φόντα για να κερδίσει ένα ιστορικό τρεμπλ. Το πρωτάθλημα, το Κύπελλο και για πρώτη φορά στον τελικό του Champions League.
Ωστόσο, με προβάδισμα πέντε πόντων με τρία παιχνίδια πριν το φινάλε, όλα κατέρρευσαν. Μετά τις ήττες σε δύο από αυτά τα ματς. Εκείνη τη σεζόν, δηλαδή 2001-02, η Μπορούσια Ντόρτμουντ εκμεταλλεύτηκε τις αποτυχίες του αντιπάλου για να σηκώσει την Bundesliga. Λίγο μετά, η Σάλκε νίκησε την ομάδα του Μπάλακ με 4-2 στον τελικό του Κυπέλλου και τέσσερις μέρες αργότερα, αφού συγκρούστηκε με έναν νεαρό τοίχο που ονομαζόταν Ίκερ Κασίγιας, η Μπάγερ Λεβερκούζεν ηττήθηκε επίσης στον τελικό του Champions League από την Ρεάλ Μαδρίτης.
){kind=small}
Ντόρτμουντ )
)
)
)
)
)
)
)