Η Νότιγχαμ Φόρεστ έκανε το θαύμα πριν από 30 χρόνια και τώρα η ιστορία επαναλαμβάνεται με τον Μαρινάκη

Η Νότιγχαμ Φόρεστ πραγματοποιεί μια φανταστική σεζόν και με 11 αγωνιστικές να απομένουν στην Πρέμιερ Λιγκ βρίσκεται στην τρίτη θέση της βαθμολογίας, δικαιολογημένα λοιπόν ονειρεύεται την επιστροφή της στο Τσάμπιονς Λιγκ. Η δύο φορές πρωταθλήτρια Ευρώπης είχε μια τόσο επιτυχημένη σεζόν για τελευταία φορά ακριβώς πριν από 30 χρόνια, οπότε αυτή είναι η ιδανική ευκαιρία για μια σύγκριση ανάμεσα στην τωρινή ομάδα των «ρεντς» και εκείνη του 1995.

Το έγκριτο "The Athletic" δημοσίευσε συνέντευξη με μέλη της Νότιγχαμ Φόρεστ πριν από 30 χρόνια, οι οποίοι σύγκριναν την τωρινή ομάδα με την δική τους.

Ένας από τους κορυφαίους παίκτες της Νότιγχαμ Φόρεστ τη σεζόν 1994-95 ήταν ο Ολλανδός Μπράιαν Ρόι, ο οποίος αποκτήθηκε από την ιταλική Φότζια για το τότε ρεκόρ των 2,5 εκατομμυρίων λιρών. Λίγο αργότερα, έχοντας γίνει η πιο ακριβή μεταγραφή στην ιστορία του συλλόγου, ο Ρόι είχε μια συζήτηση με τον προπονητή Φρανκ Κλαρκ, μια στιγμή που θα μπορούσε να είχε αλλάξει την πορεία της ομάδας.

Ο προπονητής με ρώτησε πού θα ήθελα να αγωνίζομαι. Στο κέντρο ή στα άκρα; Είδα ότι ο Γιαν Βόαν έκανε ήδη εξαιρετική δουλειά στο αριστερό άκρο. Ο Σταν Κόλιμορ ήταν «φωτιά» στην επίθεση… οπότε είπα ότι θα ήθελα να παίζω ως επιτελικός μέσος, ακριβώς πίσω του. Όταν υπέγραψα, δεν περίμενα ότι θα πετυχαίναμε όσα πετύχαμε. Αλλά με τον Σταν στην επίθεση, ήξερα ότι θα μπορούσα να κάνω το παιχνίδι μας ακόμα καλύτερο από αυτή τη θέση. Και αυτό ακριβώς συνέβη», είπε ο Ρόι στο «The Athletic».

Ο Ολλανδός είχε δίκιο. Το εκρηκτικό δίδυμο των Κόλιμορ (22) και Ρόι (13) σημείωσε συνολικά 35 γκολ στην κορυφαία κατηγορία, με την Φόρεστ του Κλαρκ να εκπλήσσει τον ποδοσφαιρικό κόσμο τερματίζοντας στην τρίτη θέση της Premier League, διεκδικώντας τον τίτλο για μεγάλο μέρος της σεζόν 1994-95, αφότου είχε τερματίσει δεύτερη στην Championship την προηγούμενη χρονιά.

Ο Ρόι πρόσθεσε: «Αν κοιτάξετε τους παίκτες που είχαμε, οι Λαρς Μπόινεν και Σκοτ Γκεμίλ στη μεσαία γραμμή, οι Στιβ Στόυν και Βόγκαν στα άκρα. Οι Στιβ Σετλ και Κόλιν Κούπερ ως κεντρικοί αμυντικοί μας. Ο Στιούαρτ Πιρς είναι απλά θρύλος. Ο Λιτλ ήταν ένας ακόμη εξαιρετικός μπακ. Αλλά ο Σταν ήταν ο πιο σημαντικός παίκτης. Για να κερδίσεις έναν αγώνα, πρέπει να βάλεις γκολ, και αυτός τα έβαζε. Το παιχνίδι μου βελτιώθηκε στη Φόρεστ, επίσης. Έβαζα γκολ, αλλά έκανα και τους άλλους να παίζουν καλύτερα. Έκανα τον Σταν να παίζει καλύτερα. Αυτή ήταν η καλύτερη χρονιά της καριέρας μου».

Τρεις δεκαετίες αργότερα, με τον Βαγγέλη Μαρινάκη μπροστάρη, είναι δύσκολο να αγνοήσει κανείς τις ομοιότητες μεταξύ εκείνης της ομάδας της Νότιγχαμ Φόρεστ και της τωρινής, με τον Νούνο Εσπίριτο Σάντο να τους οδηγεί σε μια απροσδόκητη, αλλά απόλυτα δικαιολογημένη, τρίτη θέση.

Η Φόρεστ εδραιώθηκε ως η έκπληξη της σεζόν, ειδικά από τη στιγμή που τις δύο προηγούμενες σεζόν κατάφερε να παραμείνει στην Πρέμιερ Λιγκ μετά από μεγάλη μάχη.

Στο επίκεντρο όλων βρίσκεται ο Κρις Γουντ, ο χαρισματικός επιθετικός που έχει οδηγήσει την Φόρεστ σε ανοδική πορεία. Ο Νεοζηλανδός φορ έφτασε τα 17 γκολ με χατ-τρικ κόντρα στην Μπράιτον και ξεπέρασε τον Ρόι (24 γκολ) ως ο πρώτος σκόρερ του συλλόγου στην ιστορία της Πρέμιερ Λιγκ τον Δεκέμβριο.

«Βλέπω τον Κρις Γουντ ως ηγέτη, το σημείο αναφοράς της ομάδας. Μοιάζει με τον Σταν, αλλά με διαφορετικό τρόπο. Ο Στνα μπορούσε να κερδίσει αγώνες μόνος του. Ήταν τόσο δημιουργικός, μπορούσε να τα καταφέρει μόνος του. Αυτού του είδους ο παίκτης ήταν. Η ομοιότητα μεταξύ τους είναι ότι πρέπει να στείλεις την μπάλα στα δίχτυα για την ομάδα, και το πώς θα το κάνεις αυτό δεν έχει τόση σημασία», τόνισε ο Πολ ΜακΓκρέγκορ, μέλος της ομάδας του 1995.

Ο Κόλιμορ πέτυχε 19 γκολ στη δεύτερη κατηγορία, συμπεριλαμβανομένου του καθοριστικού τέρματος για την άνοδο κόντρα στην Πίτερμπορο. Ο αμυντικός Λιτλ είχε θέση πρώτης γραμμής στην εκρηκτική εκκίνηση του Κόλιμορ στην Πρέμιερ Λιγκ, με αποκορύφωμα το αξέχαστο πρώτο του γκολ στην ισοπαλία 1-1 με την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στο "Σίτι Γκράουντ".

«Ο Σταν μπορούσε μόνος του να κερδίσει αγώνες. Μπορούσες απλά να του δώσεις την μπάλα και να ξέρεις ότι θα δημιουργούσε κάτι. Τα γκολ που έβαζε ήταν απίστευτα. Μπορούσε να κάνει το απρόσμενο», δήλωσε ο Λιτλ.

Όταν οι παίκτες επέστρεψαν στην κορυφαία κατηγορία το 1994, είχαν μέτριες προσδοκίες.

Ο Λιτλ είπε επίσης: «Αναρωτιόμουν κι εγώ ο ίδιος αν μπορούσα να αγωνιστώ σε αυτό το επίπεδο. Προερχόμουν από την παλιά τέταρτη κατηγορία, έπαιξα στη δεύτερη και μετά καταφέραμε την άνοδο. Είχα αμφιβολίες. Έπρεπε να μάθω τόσο γρήγορα. Ακόμα και η μετάβαση από την Championship στο να παίζω εναντίον γνωστών ονομάτων ήταν τεράστια. Mark Hughes, Ryan Giggs... αλλά δεν παίζαμε μόνο εναντίον τους, τους κερδίζαμε κιόλας.

Ήταν μια τεράστια αλλαγή και για την τωρινή ομάδα. Θυμάμαι ότι ήταν στην Championship με μια ομάδα γεμάτη δανεικούς. Τώρα πρέπει να προσαρμοστούν στον πρωταθλητισμό. Η δική μας επιτυχία πήγαζε από το ότι ήμασταν όλοι μαζί. Οι περισσότεροι παίκτες ζούσαν στο Nottingham και κάναμε παρέα. Ήμασταν δεμένοι. Τώρα βλέπεις το ίδιο πράγμα».

Το κλειδί της επιτυχίας του Κλαρκ τη σεζόν 1994/95 ήταν η έκρηξη αυτοπεποίθησης στην ομάδα του.

Ο Λιτλ είπε επίσης: «Πιστεύαμε ακράδαντα ότι μπορούσαμε να πάμε οπουδήποτε και να είμαστε αήττητοι. Μπορεί να μην ήμασταν όλοι γνωστά ονόματα, αλλά θα πηγαίναμε στην Arsenal ή την Liverpool και θα τα δίναμε όλα. Αυτή η ομάδα της Forest ξαφνιάζει τον κόσμο με παρόμοιο τρόπο που το κάναμε κι εμείς. Ακόμα και μετά την ήττα από την Bournemouth, επανήλθαν θριαμβευτικά συντρίβοντας την Brighton με 7-0. Ξέρω πώς πρέπει να νιώθουν τα παιδιά. Θα νιώθουν παντοδύναμοι. Παίζουν με ένα στυλ ποδοσφαίρου στο οποίο πιστεύουν. Θυμάμαι να δίνω συνεντεύξεις και να μου λένε ότι είχαμε δέκα αγώνες αήττητοι ή κάτι τέτοιο... και πάντα ήταν έκπληξη, γιατί ποτέ δεν δίναμε σημασία σε αυτά. Ειλικρινά, εστιάζαμε μόνο στον επόμενο αγώνα. Ακούτε τον Nuno να λέει το ίδιο πράγμα. Απλά κάνε τη δουλειά σου. Αυτοί οι παίκτες πραγματικά δεν θα σκέφτονται πόσο κοντά είναι στην Ευρώπη. Θα ασχολούνται μόνο με τον επόμενο αγώνα».

Ο ΜακΓκρέγκορ ήταν στην πρώτη ομάδα την τελευταία χρονιά του θρυλικού Μπράιαν Κλαφ και είχε 11 συμμετοχές την σεζόν 1994/95 υπό τον Κλαρκ.

Ο ίδιος σχολίασε: «Όταν ακούς θρύλους όπως ο Γκάρι Μπίρτλς ή ο Τζον Ρόμπερτσον να μιλάνε για τον Κλαφ και τον τρόπο που τους μιλούσε, όλες οι οδηγίες ήταν πολύ απλές. «Κερδίστε την μπάλα και δώστε την στον χοντρό στο πλάι». Η απλότητα που ενστάλαξε ο Κλαφ στην Φόρεστ ήταν η αρχή της διαμόρφωσης του DNA του συλλόγου. Να κάνουν τα πράγματα με τον τρόπο της Φόρεστ. Άρχισα να πιστεύω ότι αυτό είναι ξανά το DNA της Φόρεστ: Να κάνουν τα απλά πράγματα καλύτερα από όλους τους άλλους. Αυτή η ομάδα δεν κάνει τίποτα τρελό. Είναι οργανωμένοι, ισορροπημένοι ως ομάδα... όλα στον τρόπο που παίζουν είναι απλά. Μου θυμίζει την ομάδα του Κλαφ (που κατέκτησε δύο συνεχόμενα Κύπελλα Πρωταθλητριών το 1979 και το 1980), την ομάδα που έπαιζε υπό τον Φρανκ και την τωρινή ομάδα. Αν αυτή η ομάδα γίνει σπουδαία, αν μπορέσουν να τερματίσουν στην πρώτη τετράδα, αυτό θα είναι το σταθερό στοιχείο: Η απλότητα. Αυτό ήταν απόλυτα η βάση όλων όσων κάναμε υπό τον Φρανκ. Ήταν η λογική «έχουμε την καλύτερη ομάδα, ας κάνουμε τη δουλειά μας». Ήταν η αντεπίθεση, όλοι συνεισέφεραν... και όλοι σε αυτήν την ομάδα τα δίνουν όλα στο γήπεδο. Οι τρεις ομάδες της Φόρεστ που αναφέρθηκαν έχουν αυτό το κοινό».

Υπό τον Κλαρκ, η Νότιγχαμ Φόρεστ ήθελε να κρατάει την κατοχή. Η ομάδα του Νούνο έχει κατά μέσο όρο 39,49% κατοχής ανά αγώνα, το χαμηλότερο στο πρωτάθλημα.

Ο Ρόι πρόσθεσε: «Δεν παίζουν τόσο θεαματικά όσο παίζαμε εμείς, αλλά έχουν ξεκάθαρο τρόπο λειτουργίας. Ο παίκτης που μου αρέσει περισσότερο είναι ο Μόργκαν Γκιμπς - Ουάιτ. Είναι τόσο σημαντικός. Παίζει σε παρόμοιο ρόλο με αυτόν που έπαιζα εγώ. Η μόνη συμβουλή που θα του έδινα είναι ότι τρέχει πάρα πολύ. Θα μπορούσε να είναι πιο έξυπνος με την τοποθέτησή του και να εξοικονομεί λίγη ενέργεια. Τότε θα είναι ακόμα καλύτερος. Είναι ακόμα νέος. Όταν μάθει περισσότερα για την τοποθέτηση, θα έχει ακόμα περισσότερες ασίστ. Αν μπορεί να είναι πιο έξυπνος, μπορεί να γίνει ακόμα καλύτερος».

Όταν η Φόρεστ εξασφάλισε την ευρωπαϊκή της θέση το 1995, έφτασε μέχρι τα προημιτελικά του Κυπέλλου UEFA πριν ηττηθεί από την εκπληκτική Μπάγερν Μονάχου.

«Μπορούσες να νιώσεις ότι όλο αυτό αναζωογονούσε την πόλη. Στη Μεγάλη Βρετανία τα πράγματα άλλαζαν, ήρθε το "New Labour", το "Britpop"... η ατμόσφαιρα παντού ήταν φανταστική. Απλά όλα ήταν όπως έπρεπε να είναι και στη Νότιγχαμ Φόρεστ εκείνη την εποχή. Όταν αρχίσαμε να σοκάρουμε τον κόσμο, αποκτήσαμε αυτό το αίσθημα… αυτό ακριβώς που βιώνει η τωρινή ομάδα. Νίκησαν στο Άνφιλντ (1-0 τον Σεπτέμβριο), άρχισαν να φέρνουν αποτελέσματα. Ο κόσμος έλεγε, «Δεν είμαι σίγουρος για αυτόν τον αγώνα…» και, μπουμ, η Φόρεστ νικούσε. Αυτό κάναμε κι εμείς· έτσι εξελίχθηκαν τα πράγματα για εμάς. Ειλικρινά, πιστεύω ότι αυτή η ομάδα θα τα καταφέρει. Βλέποντας τον Μουρίγιο και τον Νίκολα Μιλένκοβιτς, είναι τόσο κυρίαρχοι. Δεν υπάρχει ποτέ πανικός. Κυριαρχούν, είναι σίγουροι και υπομονετικοί», επισήμανε ο Πολ ΜακΓκρέγκορ.

Η Νότιγχαμ Φόρεστ έχει κρατήσει δέκα φορές ανέπαφη την εστία της φέτος, όσες και η πρωτοπόρος Λίβερπουλ στην Πρέμιερ Λιγκ. Έχει δεχτεί 27 γκολ σε 24 αγώνες, με μόνο τη Λίβερπουλ (23) και την Άρσεναλ (22) να έχουν δεχτεί λιγότερα.

«Ο Μουρίγιο είναι θηρίο... δεν είναι τυχαίο που η Φόρεστ βρίσκεται σε αυτή τη θέση, έχουν πολύ καλούς αμυντικούς. Ξέραμε ότι είχαμε τους Σέτλ και Κούπερ πίσω μας. Όταν οι αντίπαλοι επιτίθονταν, δεν ανησυχούσα. Ο Πίρσι... ήταν ένας από τους καλύτερους παίκτες με τους οποίους έχω παίξει ποτέ, και έχω παίξει με τον Μάρκο Βαν Μπάστεν και τον Ρουντ Γκούλιτ. Δεν θα ήθελα να τον αντιμετωπίσω ως εξτρέμ. Τον έλεγαν Ψυχό. Αλλά δεν ήταν καθόλου έτσι. Ήταν απόλυτος επαγγελματίας. Όταν έκανε τάκλιν, ήταν πραγματικό τάκλιν. Αλλά ποτέ δεν τον είδα να κάνει αντιαθλητικό φάουλ. Ήταν πάντα σκληρός, αλλά τίμιος. Ήταν πραγματικός αμυντικός», είπε ακόμα ο Μπράιαν Ρόι και συμπλήρωσε:

«Αν η Φόρεστ είχε γήπεδο 50.000 θέσεων, θα γέμιζε κάθε εβδομάδα. Αυτή είναι η κληρονομιά που άφησε ο Κλαφ. Αυτό πρέπει να μείνει για πάντα, η Φόρεστ δεν πρέπει να ξαναπέσει κατηγορία. Αυτή η σεζόν ήταν απίστευτη. Έχουν ακόμα πολύ δρόμο μπροστά τους. Το τελευταίο κομμάτι της σεζόν είναι το πιο δύσκολο. Φέρνει πίεση και προσδοκίες. Όλοι θα πρέπει να ανεβάσουν το επίπεδο του παιχνιδιού τους. Αν μπορέσουν, θα τερματίσουν άνετα τρίτοι ή τέταρτοι. Τότε θα έχουν άλλη μια περιπέτεια. Ήταν ήδη μια εξαιρετική διαδρομή. Ελπίζω να το απολαύσουν όσο κι εμείς. Αλλά δεν έχει τελειώσει. Δεν έχουν φτάσει ακόμα στον προορισμό τους. Ελπίζω να τα καταφέρουν».