Ο Ντάνι Μέρφι μίλησε για πρώτη φορά δημόσια για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε όταν σταμάτησε το ποδόσφαιρο.
Από το 1993 έως το 2013 ο Ντάνι Μέρφι πρωταγωνίστησε στα γήπεδα της Αγγλίας, κυρίως με τη φανέλα της Λίβερπουλ, αλλά και με τις Τσάρλτον, Τότεναμ, Φούλαμ ενώ αγωνίστηκε και εννέα φορές με το εθνόσημο.
Μετά την αποχώρησή του από την ενεργό δράση, ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής δούλεψε κυρίως ως σχολιαστής και σήμερα, στα 47 του χρόνια, παραδέχεται δημόσια τον εθισμό του στην κοκαΐνη.
«Αρχικά ασχολήθηκα με ορισμένα πράγματα για να νιώθω... έξαψη και να φτιάχνομαι. Νομίζω ότι ήταν μια συσσώρευση πραγμάτων, οπότε χρειαζόμουν κάποια διαφυγή από την πραγματικότητα. Και η πραγματικότητα ήταν η αντιμετώπιση των προβλημάτων.
Το οικονομικό πρόβλημα, τα προβλήματα στις σχέσεις, τα προβλήματα της καθημερινότητας η σχέση. Δεν ήξερα πώς αντιμετωπίζω τα προβλήματα χωρίς να παίζω ποδόσφαιρο! Όσο παίζεις, η αδρεναλίνη και η ντοπαμίνη σε κρατούν προνοητικό και ενεργητικό, άσχετα με τα άλλα ζητήματα. Αυτά τα ζητήματα γίνονται τεράστια χωρίς το ποδόσφαιρο», ανέφερε αρχικά ο Μέρφι για την περίοδο μετά την απόσυρσή του και συνέχισε:
«Είχα μια περίοδο που έκανα χρήση κοκαΐνης και κάπνιζα λίγο χόρτο. Χωρίς το ποτό, θα μπορούσα να ζήσω και δεν ήμουν αλκοολικός. Μπορούσα να κάτσω σε ένα σπίτι με αλκοόλ και να μην το πιω. Όμως για ένα διάστημα ήμουν εθισμένος στην κοκαΐνη! Έφτασα στο σημείο που πίστευα ότι δεν μπορούσα να κάνω πράγματα χωρίς αυτήν. Το οποίο ήταν ανοησία, φυσικά και μπορούσα. Το καταφέρνεις αρχικά, το κάνεις μια φορά την εβδομάδα, δύο φορές την εβδομάδα, το κάνεις μια τρίτη μέρα παραπάνω και τελικά συσσωρεύεται και σε πιάνει», πρόσθεσε.
Στη συνέχεια ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής δήλωσε ότι βρήκε διέξοδο όταν απευθύνθηκε σε ειδικούς ακολουθώντας τόσο ατομική όσο και ομαδική θεραπεία.
«Παίρνεις κάποια βοήθεια και αρχίζεις να καταλαβαίνεις τις συμπεριφορές και τα μοτίβα. Όταν πήρα βοήθεια, έβαλα τον εαυτό μου κοντά σε ανθρώπους που το έχουν περάσει. Πρέπει να είσαι προετοιμασμένος να μπεις στα βαθιά και δεν είναι όλοι έτσι γιατί πρέπει να είσαι έτοιμος για ένα συναισθηματικό οδοστρωτήρα στη θεραπεία. Δεν είναι όλοι έτοιμοι, ειδικά αν έχεις περάσει μια τραυματική ζωή. Και η όλη διαδικασία με έκανε καλύτερο άνθρωπο», κατέληξε.