Ο απαιτητικός τρόπος παιχνιδιού του Μαρτίνεθ και η απαραίτητη προϋπόθεση για να πετύχει στον Ολυμπιακό

Οι δύο βασικές αρχές στην άμυνα, η εμμονή με το επιθετικό πλάτος και ο αριθμός 3 εντός περιοχής. Η προπονητική φιλοσοφία του Ντιέγκο Μαρτίνεθ γεννά και την ανάγκη για ανάλογες μεταγραφές, προκειμένου να εφαρμοστεί δίχως «τρύπες» στον Ολυμπιακό της σεζόν 2023-2024.

Ο κύβος ερρίφθη στον Ολυμπιακό, που εκτός συγκλονιστικού απροόπτου βρήκε στο πρόσωπο του Ντιέγκο Μαρτίνεθ τον προπονητή που θα οδηγήσει την ομάδα στη σεζόν 2023-2024. Τις τελευταίες μέρες η βασική πληροφόρηση ερχόταν μέσω Ισπανίας, όπου οι Ίβηρες εμφανίζονταν σίγουροι για τη συνεργασία των δύο πλευρών. Και νωρίς το απόγευμα της Δευτέρας (19/6) έγινε γνωστό πως ο Μαρτίνεθ φτάνει στην Ελλάδα το μεσημέρι της Τρίτης (20/6), συνοδεία του Αντόνιο Κορδόν.

Το ερώτημα πλέον είναι τι μπορεί να κάνει ο Ολυμπιακός υπό τις οδηγίες του 42χρονου τεχνικού. Δυστυχώς δεν μπορεί να απαντηθεί, όσο κι αν κατά την ελληνική... συνήθεια, άλλοι έχουν προδικάσει την επιτυχία και άλλοι την αποτυχία του. 

Προφανώς και είναι κάτι που θα απαντηθεί προϊόντος του χρόνου, αποκλειστικά και μόνο μέσα από την εικόνα και τα αποτελέσματα των «ερυθρολεύκων» στο χορτάρι. Το ίδιο προφανές είναι και το γεγονός πως ο Μαρτίνεθ -μαζί φυσικά με τον Κορδόν- έχει πολλή και δύσκολη δουλειά μπροστά του.

Αν υπάρχει μια γωνία εξέτασης, αυτή αφορά μονάχα τα ήδη πεπραγμένα στην καριέρα του Μαρτίνεθ. Και όχι αναγκαστικά όσον αφορά τα αποτελέσματα που είχε σε Οσασούνα, Γρανάδα και Εσπανιόλ αλλά σχετικά με τον τρόπο που ήρθαν αυτά. Και προκύπτουν μέσα από την προπονητική φιλοσοφία και την τακτική του προσέγγιση.

Οι δύο βασικές αρχές στην άμυνα και τι προϋποθέτουν

Ο Ντιέγκο Μαρτίνεθ θέλει η ομάδα του να αμύνεται όσον το δυνατόν πιο μακριά από την περιοχή της, όταν ο αντίπαλος έχει την κατοχή και επιχειρεί να αναπτυχθεί από χαμηλά μέτρα. Μοιραία λοιπόν, η εντολή σε αυτή την περίπτωση θέλει την αμυντική τετράδα πολύ ψηλά στο γήπεδο. 

Να «σπρώχνει» πιο μπροστά τη μεσαία γραμμή και μαζί τους παίκτες της επίθεσης, προκειμένου να ξεκινούν το πρέσινγκ κοντά στην περιοχή του αντιπάλου. Και παράλληλα να υπάρχει συνοχή των γραμμών και μικρές αποστάσεις, προκειμένου να επιτυγχάνεται ο έλεγχος των χώρων και το γήπεδο να «μικραίνει» για τον αντίπαλο.

Ο Μαρτίνεθ συνήθως παρατάσσει την ομάδα του σε 4-2-3-1. Και σε φάση άμυνας ο παίκτης πίσω από τον επιθετικό παίρνει μέτρα στο πλάι του φορ, για να μοιράσουν τον χώρο προκειμένου να αποκόψουν τις passing lanes σε πιθανή προσπάθεια κάθετου build up από τον αντίπαλο. Την ίδια στιγμή οι δύο κεντρικοί μέσοι ανεβαίνουν ψηλά, σχεδόν σε κατάσταση man to man με τους ομολόγους τους στην αντίπαλη ομάδα. 

Ανάλογα με τον στόπερ που έχει τη μπάλα (δεξιός ή αριστερός), παρατηρείται η εξής συνθήκη: ο ένας ακραίος επιθετικός ασκεί ψηλά πίεση στον μπακ της πλευράς που επιχειρείται ανάπτυξη. Και ο εξτρέμ της απέναντι πλευράς παίρνει μέτρα προς τα πίσω και παράλληλα συγκλίνει στον άξονα για να αποτελέσει έναν έξτρα κεντρικό χαφ και να βοηθήσει τους μέσους του άξονα την μετατόπιση.

Μια δεύτερη πτυχή στην αμυντική φιλοσοφία του Μαρτίνεθ είναι η άμεση ανάκτηση της μπάλας μετά από απώλεια κατοχής, όταν η μπάλα βρίσκεται στο μισό του αντιπάλου. Η πίεση ασκείται σε πρώτη φάση στον παίκτη - κάτοχο της μπάλας αλλά και σε όσους έχει ως κοντινές επιλογές. Με στόχο η αντίπαλη ομάδα να καταφύγει σε μια επιλογή μακρινής πάσας προς διεκδίκηση στον αέρα, καθεστώς που συνήθως ευνοεί τους αμυντικούς που παίζουν με πρόσωπο στην μπάλα και όχι τους επιθετικούς που αναγκάζονται να παίξουν πλάτη.

Δεδομένα πάντως η εφαρμογή τέτοιου πλάνου δεν είναι εύκολα υλοποιήσιμη. Αφενός γιατί απαιτεί συγχρονισμό -άρα και χρόνο μέχρι να επιτευχθεί το ιδανικό αποτέλεσμα- αφετέρου διότι οι παίκτες που καλούνται να εκτελέσουν τις οδηγίες πρέπει να έχουν υψηλό δείκτη τακτικής αντίληψης και ικανότητα ανταπόκρισης σε έκρηξη, ταχύτητα και δύναμη.

Το ελεγχόμενο ρίσκο, η εμμονή με το πλάτος και οι τρεις της περιοχής

Ο Μαρτίνεθ κάθε άλλο παρά αρνείται την επιλογή του build up από χαμηλά σε κατάσταση κατοχής. Με μια ωστόσο σημαντική παράμετρο: Δεν θέλει οι παίκτες του να παίρνουν το παραμικρό ρίσκο, με κίνδυνο να χάσουν την μπάλα κοντά στην περιοχή τους. Η προτροπή του στην περίπτωση που δεν υπάρχει ασφαλής επιλογή να ακουμπήσει η μπάλα και ο αντίπαλος έχει καταφέρει να πιέσει σωστά, είναι η αναζήτηση μεγάλης πάσας διαγώνια στην πλάτη της άμυνας.

Εντούτοις, επειδή πρόκειται για μια επιλογή που καθιστά αμφίβολη την κατοχή της μπάλας, ο Μαρτίνεθ θέλει τους παίκτες που ακολουθούν τον χώρο να διαβάζουν τη φάση έτοιμοι να πάρουν την απόκρουση. Και σε αυτή την περίπτωση να στήσουν αμέσως καταστάσεις υπεραριθμίας στο πλάτος του γηπέδου. Ο Μαρτίνεθ επιμένει σε αυτό, σχεδόν σε εμμονικό επίπεδο. 

Θέλει πάντα η ομάδα του να εκμεταλλεύεται το πλάτος του γηπέδου, καθώς θεωρεί πως με αυτόν τον τρόπο είναι πιο εύκολο να κερδίσει επιθετικά μέτρα και να βρει τον ελεύθερο παίκτη, βγάζοντας τον αντίπαλο από την ασφάλεια της αμυντικής συνοχής. Με τον πλάγιο μπακ, τον εξτρέμ της πλευράς, τον έναν κεντρικό μέσο ή το «δεκάρι» του, ο Μαρτίνεθ αναζητά επιθετικά τρίγωνα που θα γεννήσουν πλεονέκτημα στον χώρο.

Σε δεύτερο χρόνο και από τη στιγμή που η μπάλα έχει φτάσει με προϋποθέσεις στα πέριξ της αντίπαλης περιοχής, ο Ισπανός τεχνικός θέλει μίνιμουμ τρεις παίκτες να πατάνε την αντίπαλη περιοχή. Αυξάνοντας με αυτό τον τρόπο τις προϋποθέσεις άμεσης απειλής σε μέτρα που ευνοούν την εκτέλεση.

Και σε αυτή την περίπτωση ωστόσο, οι απαιτήσεις είναι υψηλές. Και προϋποθέτουν παίκτες με ικανότητα να κινούνται αποφασιστικά ανάμεσα στις γραμμές του αντιπάλου, ευχέρεια στο παιχνίδι μιας επαφής, εκρηκτικότητα στα πρώτα μέτρα και τεχνική.

«Κλειδί» της φιλοσοφίας του οι μεταγραφές

Ο Ντιέγκο Μαρτίνεθ αρέσκεται στη δημιουργία aggresive ομάδων. Δίνει έμφαση σε στοιχεία όπως η ταχύτητα, η αντοχή και η δύναμη, δεν είναι fan της... φιοριτούρας, δεν κάνει εκπτώσεις στις ανάγκες της τακτικής και αναζητά την ουσία σε κάθε φάση ενός αγώνα. Η αγαπημένη του διάταξη είναι το 4-2-3-1, εντούτοις θεωρεί πως υπάρχουν παιχνίδια όπου είναι αναγκαία η προσαρμογή του πλάνου στα προτερήματα και τις αδυναμίες του αντιπάλου. 

Δεν διστάζει να παίξει με τριάδα στόπερ αν το κρίνει αναγκαίο ή να «θυσιάσει» τον παίκτη πίσω από τον επιθετικό για έναν ακόμη κεντρικό μέσο. Η ευελιξία είναι ένα χαρακτηριστικό που τον διακρίνει, δίχως πάντως να τροποποιεί τις βασικές αρχές της φιλοσοφίας του.

Όπως είναι λογικό, ο τρόπος που παρατάσσει την ομάδα του στο χορτάρι ο Μαρτίνεθ είναι ιδιαίτερα απαιτητικός. Και για να βρει τον δρόμο της επιτυχίας προϋποθέτει ποδοσφαιριστές που έχουν την ικανότητα στον απόλυτο ή έστω μεγάλο βαθμό, να ανταποκριθούν στο πλάνο. 

Προφανώς και οι μεταγραφές που θα γίνουν πρόκειται να παίξουν πολύ σημαντικό ρόλο στην εικόνα του Ολυμπιακού υπό τις οδηγίες του Ισπανού τεχνικού. Δεν θα εξαρτηθεί αποκλειστικά από αυτές η κατάληξη της επόμενης σεζόν, ωστόσο δεδομένα αποτελούν «κλειδί» για την ταχύτερη δυνατή προσαρμογή του συνόλου στην φιλοσοφία του Μαρτίνεθ.

Στο παρακάτω βίντεο μπορείτε να παρακολουθήσετε τον Μαρτίνεθ να αναλύει τον τρόπο που προσέγγισε τακτικά την αναμέτρηση της Γρανάδα στο εκτός έδρας 4-4 με τη Βιγιαρεάλ...