Ο Λουτσέσκου πήρε θέση για το μέλλον του

Τι είπε ο Ράζβαν Λουτσέσκου σε συνέντευξη για το μέλλον του και τον ΠΑΟΚ.

Νέα μεγάλη συνέντευξη παραχώρησε σε ΜΜΕ της Ρουμανίας ο Ράζβαν Λουτσέσκου, απαντώντας ξεκάθαρα για το μέλλον του και τις φήμες που προέκυψαν από δημοσιεύματα του Αραβικού τύπου.

Παράλληλα, έκανε τον δικό του απολογισμό για τα όσα έλαβαν χώρα τη φετινή σεζόν, και την ήττα από την ΑΕΚ στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η συνέντευξη δημοσιεύθηκε τη Δευτέρα (29/5), αλλά έλαβε χώρα στη Θεσσαλονίκη και το σπίτι του Ρουμάνου τεχνικού, λίγες ημέρες μετά τον τελικό Κυπέλλου.

Αναλυτικά τα όσα είπε, σε ένα κομμάτι της συνέντευξης:

Για την ήττα στον τελικό Κυπέλλου:

«Φυσικά θα ήταν ωραίο να κλείσουμε τη χρονιά με ένα τρόπαιο. Να πάμε στις διακοπές μας ως νικητές. Δυστυχώς όμως ήρθε η ήττα. Ξέρω πολύ καλά τόσο τη γεύση της νίκης, όσο και αυτή της ήττας. Ήταν δύσκολο, επίπονο, αλλά το ποδόσφαιρο μας δίνει την ευκαιρία να μάθουμε να ξεπερνάμε τις απογοητεύσεις. 

Όπως έχω κάνει κριτική σε μη φυσιολογικές καταστάσεις στο παρελθόν, λέω τώρα ότι η ΑΕΚ άξιζε απόλυτα την κατάκτηση του πρωταθλήματος και του Κυπέλλου τη φετινή σεζόν. Στο φινάλε είχαμε ευκαιρίες, δεχθήκαμε γκολ σε μια ηλίθια φάση για το 1-0, αλλά η ΑΕΚ έδειξε ανώτερη ψυχική δύναμη και δικαίως επικράτησε...».

Για τη φετινή προσπάθεια του ΠΑΟΚ:

«Είναι πολύπλοκο, γιατί είχαμε ένα δύσκολο τελείωμα στην περσινή σεζόν. Αλλάξαμε αρκετούς ποδοσφαιριστές, κάποιοι εντάχθηκαν στο γκρουπ όταν είχαμε ήδη ξεκινήσει τις προπονήσεις. Ήρθαν και τα παιχνίδια των προκριματικών του Conference League, και χάσαμε την πρόκριση από τη Λέφσκι.

Από εκεί προέκυψαν εντάσεις και ένα εντελώς αρνητικό κλίμα, δεν υπήρχε εμπιστοσύνη του κόσμου για τις δυνατότητες της ομάδας της τρέχουσας σεζόν.

Φέτος αλλάξαμε αρκετούς παίκτες, και ξεκινήσαμε μια νεαρότερη ομάδα. Μπήκαν στο γκρουπ ποδοσφαιριστές ηλικίας 18. 20 και 22 ετών. Η απειρία μετράει όταν στοχεύεις στη κορυφή. Φτάσαμε στον τελικό Κυπέλλου, παλέψαμε ως ένα σημείο της σεζόν για το πρωτάθλημα. Αλλά ήταν μια αποτυχημένη σεζόν, αλλά φυσιολογική, αν σκεφτούμε την πραγματική κατάσταση».

Για τις δημόσιες διαμάχες με τις αθηναϊκές ομάδες:

«Είναι καθήκον μου να προστατεύσω την ομάδα μου. Μπορεί να φαίνεται δικαιολογία για τη φετινή σεζόν, αλλά υπήρξαν στιγμές που βρεθήκαμε ντροπιαστικά σε μειονεκτική θέση λόγω διαιτησίας. Χάσαμε βαθμούς από αδιανόητα λάθη VAR. Ήταν σκόπιμα λάθη, χωρίς αμφιβολία. Η ιδιαιτερότητα του ελληνικού πρωταθλήματος είναι ότι μιλάμε για αγώνες μεταξύ ομάδων, στους οποίους υπάρχουν και πολιτικές επιρροές. 

Στην Ελλάδα δεν αρκεί μόνο να παίζεις στο γήπεδο, οπότε μια ομάδα θα υποφέρει. Χάσαμε έναν τίτλο από μια αδιανόητη απόφαση κάποιων επιτροπών, που μας αφαίρεσαν τους βαθμούς και έδωσαν το πρωτάθλημα σε άλλη ομάδα».

Για το αν εννοεί το πρωτάθλημα το 2018: 

«Ακριβώς! Επιπλέον, μπήκαμε στην επόμενη σεζόν με δύο βαθμούς ποινής, μόνο και μόνο για να έχουμε μια τέλεια χρονιά και να αναπληρώσουμε το χάντικαπ με σερί 26 νικών και 4 ισοπαλιών. Πήραμε το πρωτάθλημα αήττητοι. Στη συνέχεια, στον περσινό τελικό του Κυπέλλου χάσαμε ξανά από τον Παναθηναϊκό λόγω διαιτητικών λαθών που επηρεάστηκαν από το VAR. Ιστορική ομάδα ο Παναθηναϊκός, με μεγάλες επενδύσεις, αλλά πίεσε για το τρόπαιο γιατί δεν είχε κερδίσει τίποτα εδώ και καιρό...».

Για το αν θα παραμείνει στον ΠΑΟΚ, και το φημολογούμενο ενδιαφέρον του από ομάδα της Αραβίας:

«Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία, θα μείνω στον ΠΑΟΚ. Βγήκε στα ΜΜΕ της Αραβίας ότι υπάρχει ενδιαφέρον από ομάδα. Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει κάτι. Δεν μου αρέσει να μιλάω υποθετικά, τις πιθανότητες να φύγω από την ομάδα, ,τις προτάσεις. Θέλω να σταματήσω εδώ. Έχω ακόμα ένα χρόνο συμβόλαιο με τον ΠΑΟΚ και είμαι γενικά πιστός εκεί που δουλεύω, αν και κανείς δεν μπορεί να ξέρει τι θα φέρει το αύριο».

Για το αν νιώθει ότι γερνάει στα 54 του:

«Ναι, νιώθω σε κάθε σημείο του σώματός μου ότι γίνομαι ολοένα και πιο διαφορετικός. Περνάει ο χρόνος. Οι εμπειρίες συσσωρεύονται πάνω μου. Από μια άποψη, αποκτώ μια συγκεκριμένη σοφία, βλέπω τα πράγματα διαφορετικά. Έχω περισσότερη υπομονή. Αλλά εξακολουθώ να χάνω τον ενθουσιασμό μου. Κερδίζω όμως σε άλλους τομείς. Πονάει η πλάτη μου, στην πραγματικότητα σχεδόν τα πάντα, από τα δάχτυλα των ποδιών μου μέχρι την κορυφή του κεφαλιού μου. Ίχνη μου άφησε και ο χρόνος ως παίκτης. Εξακολουθώ να πηγαίνω στο γυμναστήριο, ακόμα τρέχω στον διάδρομο, κι αυτό με βοηθά να παραμένω θετικός».

Για το πιθανό τέλος καριέρας του πατέρα του: 

«Ποτέ δεν προσέγγισα σοβαρά αυτό το θέμα μαζί του. Ακόμα δεν έχω καταλάβει τι θα κάνει. Υποθέτω ότι νιώθει ακόμη την ανάγκη να είναι σε δράση. Ζει μέσα από το ποδόσφαιρο. Έχω την αίσθηση ότι αν σταματήσει, θα αρχίσει να γερνάει. Και ας σταματήσουμε εδώ. Ως γιος του, δεν θα έκανα τον κόπο να του δώσω καμία συμβουλή. Αποφασίζει, έχει εμπειρία, ξέρει καλύτερα τι θέλει...».

Για τους συμβιβασμούς με τα αφεντικά των ομάδων: 

«Δεν πρόκειται περί αυτού. Αλλά να έχεις τη δύναμη να πεις «ναι, έχει δίκιο! Έκανα λάθος!» για παράδειγμα. Είναι ένα είδος συμβιβασμού. Αλλά μετά ασχολούμαι με τη δική μου δουλειά. Κοίτα, όταν ξεκίνησα την πρώτη μου θητεία στον ΠΑΟΚ, δήλωσα ότι όνειρό μας ήταν να παλέψουμε για τον τίτλο, που δεν είχε κατακτηθεί για 34 χρόνια. Βρήκα ότι είχα περισσότερο κίνητρο αν είχα ένα όνειρο παρά μια υποχρέωση. 

Και το αφεντικό με επέπληξε γι' αυτό σε μια συνάντηση. Ότι είναι υποχρέωση η κατάκτηση του πρωταθλήματος. Πρέπει! Εκείνη τη στιγμή φαινόταν άδικο, σκληρό. Αλλά είπα στον εαυτό μου: «Σταμάτα! Μείνε σιωπηλός! Τελικά έχει δίκιο. Είμαι εδώ για να κερδίσω κάτι! Αν όχι, έρχεται άλλος και τέλος! Επομένως, κάντε ό,τι μπορείτε για να κερδίσετε!». Και τελικά κέρδισα. Είναι ένα παράδειγμα που έζησα και με βοήθησε να κάνω ένα βήμα μπροστά στην καριέρα μου».

Για την επιστροφή του στον ΠΑΟΚ: 

«Όλοι με συμβούλευαν να μην επιστρέψω, αλλά το αποφάσισα συναισθηματικά, γιατί ένιωθα υπέροχα στη Θεσσαλονίκη και έκανα αυτό το βήμα χωρίς τύψεις. Πήγα σε πολλές πόλεις, αλλά δεν είδα τίποτα: μόνο ξενοδοχείο, σπίτι, αεροδρόμιο, πούλμαν, γήπεδο. Δεν είχα χρόνο για τη γυναίκα μου. Υπάρχουν πολλοί φίλοι που μας λένε ότι έχουν πάει εκεί ή παραπέρα, έχουν δει αδιανόητα μέρη. Δεν ανήκω σε αυτούς. Ίσως σε τρία τέσσερα χρόνια να πω «Τέλος!». Ποιος ξέρει πως θα σκέφτομαι τότε;»