Οι 10 καλύτεροι παίκτες όλων των εποχών σύμφωνα με το περιοδικό «Four Four Two»

Σε ένα άτυπο top 10, το αγγλικό κορυφαίο ποδοσφαιρικό περιοδικό κατατάσσει τους κατ' αυτό καλύτερους παίχτες όλων των εποχών

Λίστες βγαίνουν ανά τα χρόνια πολλές. Από πολλούς. Και σίγουρα πολλές εξ' αυτών είναι αμφιλεγόμενες, άλλες λιγότερο και άλλες περισσότερο. Εξάλλου σε ένα από τα σημαντικότερα δευτερεύοντα πράγματα της ζωής μας, τον αθλητισμό και δη το ποδόσφαιρο, είναι υγιές το να συμφωνούμε ότι διαφωνούμε. Ειδικά όταν η συζήτηση φτάνει στους καλύτερους «όλων των εποχών». 

Τα ερεθίσματα του κάθε ανθρώπου είναι διαφορετικά, όπως διαφορετικές είναι και οι παραστάσεις που έχουμε και, αναμφίβολα, και το προσωπικό γούστο. Πέρα λοιπόν από κάποια κοινώς αποδεκτά ας πούμε ονόματα, το ποιός είναι εντός ή εκτός λίστας των κορυφαίων είναι καθαρά υποκειμενικό και ανάλογο των προτιμήσεων του συντάκτη της εκάστοτε λίστας. Πάμε να δούμε σε ποιούς κατέληξε το έγκυρο βρετανικό έντυπο: 

Οι 2 Αργεντινοί «ημίθεοι» του ποδοσφαίρου είναι στην κορυφή όπως βλέπουμε της λίστας. Δυο παίχτες που δε χρειάζονται πραγματικά ιδιαίτερες συστάσεις. Και εάν ο Ντιέγκο είναι κατά πολλούς ο GOAT, ο Λιονέλ Μέσι με τη συνολική του καριέρα αλλά και με την πρόσφατη κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου στο Κατάρ έχει επίσης χαρακτηριστεί ως κορυφαίος όλων των εποχών από πάρα πολύ κόσμο. 

Οι δύο επόμενοι μιλούν κι αυτοί -μεταξύ τους- την ίδια γλώσσα, Πορτογαλικά, και δεν είναι άλλοι από τον προσφάτως εκλιπόντα Πελέ και τον επίσης τεράστιο ως ποδοσφαιρικό μέγεθος Κριστιάνο Ρονάλντο. Δύο παίχτες από 2 ποδοσφαιρικά διαφορετικές μεταξύ τους εποχές, με τεράστια επιτεύγματα στις εντυπωσιακές καριέρες τους και νούμερα που «τρομάζουν».

Ζινεντίν Ζιντάν και Γιόχαν Κρόιφ ακολουθούν, έχοντας κι αυτοί κάτι κοινό. Όχι τη γλώσσα, αλλά την ποδοσφαιρική φινέτσα. Το αίσθημα που άφηναν στο θεατή όταν τους έβλεπε να χορεύουν κυριολεκτικά στο χορτάρι ήταν κάτι το μοναδικό. Η επαφή τους με τη μπάλα, οι αέρινες κινήσεις τους και η ποδοσφαιρική τους ευφυία τους κατατάσσει σίγουρα ψηλά στις λίστες αλλά και στις καρδιές όλων των ποδοσφαιρόφιλων. 

Τζορτζ Μπεστ και Φραντς Μπεκενμπάουερ. Ο Βορειοϊρλανδός και ο Γερμανός που άφησαν αμφότεροι το στίγμα τους παίζοντας σε εκ διαμέτρου αντίθετες θέσεις. Ο Μπεστ στα 11 χρόνια του στο Old Trafford κυριολεκτικά μάγευε με την τεχνική του συμπαίκτες και αντιπάλους, παίζοντας ένα απελευθερωμένο ποδόσφαιρο πολύ μπροστά από την εποχή του. Όσο για τον μεγάλο Γερμανό, αυτός αποτέλεσε «σχολείο» στο πώς παίζεται η θέση του αμυντικού και στο πώς να διευθύνεις μαεστρικά ολόκληρη την αμυντική γραμμή της ομάδας σου. 

Τη δεκάδα του Four Four Two συμπληρώνουν ο τεράστιος Φέρεντς Πούσκας και ο Ρονάλντο ο «σκέτος», το «φαινόμενο». Για τον Πούσκας μιλάνε κυρίως τα κατορθώματά του και οι αριθμοί στην καριέρα του, καθώς η εικόνα στα χρόνια που αγωνίστηκε δεν ήταν ακριβώς σύμμαχος των αθλητών. Όταν όμως όλοι μιλάνε για εσένα με θαυμασμό και δέος, πολλές φορές αρκεί. Για τον δε Ρονάλντο, τα λόγια νομίζουμε είναι περιττά. Το προσωνύμιο «φαινόμενο» είναι απόλυτα ταιριαστό στο να περιγράψει τι έχει κάνει στην καριέρα του ο φοβερός Βραζιλιάνος. Αν δεν είχε δε και τους πολύ άσχημους τραυματισμούς που του έτυχαν, θα τον είχαμε απολαύσει ακόμη περισσότερο.   

Αυτή ήταν η δεκάδα στην οποία κατέληξαν οι συντάκτες του 4-4-2. Όπως εξαρχής είπαμε, κάθε ένσταση και προσθαφαίρεση δεκτή, αν και είμαστε πεπεισμένοι πως ένα ποσοστό 60-80% της λίστας μας βρίσκει όλους σύμφωνους.